Akkoord, ik begrijp dat met jouw manier van lezen je het element van DDD als aanzienlijke aanscherping typeert. Ik denk dat DDD uitgaat van de directe gevolgen uit de absolute manier van formuleren, terwijl jij de ruimte zoekt achter de woorden.Valcke schreef:We lezen het kennelijk toch anders. Een conclusie kan best absoluut verwoord zijn. Dat is in Puntuit zo en dat is in het artikel in het RD zo. Maar dat wil niet zeggen dat met een conclusie een oordeel gegeven wordt over alle individuele gevallen. Dat element brengt DDD er wel in en dat is dus een aanzienlijke aanscherping.
Overigens maakt dat het voor mij nog wel onduidelijker. En ik schat zo in dat deze onduidelijkheid niet alleen bij mij overblijft. Want wat de betekenis nu is van de argumentenwisseling, conclusies en oproepen, dat blijft dan min of meer gissen als de exacte bedoeling niet helder is.
Waarom hamer je toch zo op het niet eens worden?We worden het niet eens, dat kan. Maar ik blijf hier wel bij.
Je bent, behalve op de formulering, richting mij nauwelijks op inhoudelijke punten ingegaan. Dat mag allemaal hoor, maar ik vind het in die context nogal wonderlijk als je tegen mij aangeeft dat ik mij er gemakkelijk vanaf zou maken.