Link naar Roomse website, voor wie het interessant vindt

[Ditbenik]

Helemaal geen probleem hoor, in de preken die ik lees staat het woord niet. Daar wordt gesproken over 'paaps' en 'papisten'.

Ook erg liefdevol inderdaad. Ik lees ook regelmatig over 'zwaar gereformeerden' dus helemaal vreemd is het niet. Het is alleen de vraag of wij dan op diezelfde manier moeten reageren. Daar verschillen we duidelijk van mening.

Voor de duidelijkheid: ik heb het over preken uit 1700-zoveel. Ik zou dat zelf nu nooit zo zeggen.

Dan hebben we het over twee totaal verschillende zaken en voegde je opmerking niets toe volgens mij.

[eilander]

Helemaal geen probleem hoor, in de preken die ik lees staat het woord niet. Daar wordt gesproken over 'paaps' en 'papisten'.

Ook erg liefdevol inderdaad. Ik lees ook regelmatig over 'zwaar gereformeerden' dus helemaal vreemd is het niet. Het is alleen de vraag of wij dan op diezelfde manier moeten reageren. Daar verschillen we duidelijk van mening.

Voor de duidelijkheid: ik heb het over preken uit 1700-zoveel. Ik zou dat zelf nu nooit zo zeggen.

Dan hebben we het over twee totaal verschillende zaken en voegde je opmerking niets toe volgens mij.

Zoals je kon zien, was het een reactie op DIA, die iets zei over herschrijven van preken. Aangezien ik vooral preken uit die periode lees, vond ik het zelf wel grappig. Maar ja, ik ben wel vaker de enige die om m'n eigen grappen moet lachen, dus voel je niet bezwaard.

[-DIA-]

Misschien mag ik je een vraag stellen? Hebt u, lieve vriend, enig idee hoe ik tot zulk een ironische uitspraak komt? Verhevenheid? Trotsheid? Grootsheid? Of.... de strijd die gestreden moet worden. Dan de vraag: Wie of wat zou daarvan toch de oorzaak zijn?

Even apart: Een grapje mag op zijn tijd als het gepast is. Geen schuinse moppen. Maar iemand stelselmatig wantrouwen en becommentariëren of zelf erger, dat werkt ook wel eens iets uit bij een nietig mensje.
Ik beschuldig niemand persoonlijk. Maar ik denk en voel wel meer dan de meestem denken of vermoeden. En niet alles kan gezegd worden.
Een mens die nadenkt zou het begrijpen.

Dan zal ik wel niet nadenken want ik begrijp er inderdaad niets van. Als het gaat om de eer van God is er maar één strijd die het waard is om gestreden te worden en die valt alleen in te strijden met de geestelijke wapenrusting Gods. Die kan ook alleen gestreden worden als we een onderdaan van Christus zijn geworden. Alle andere strijd draait om eigen standpunten en meningen en eigen eer.

Dat eerste valt mee. Ik dacht altijd dat ik de enige en domste hier was.
Het andere is iets wat vaak op dit ook, niet gedaan wordt, en vaak is er ook geen besef van. Het Ik zeg, dat zeg ik allen: Waakt! en: Strijdt om in te gaan!

PS uit angst heb ik de bovenste regel verkleind. Ik hoop op wat begrip.

[Boertje]

Even een reactie op voorgaande. Eerst een kleine introductie. Ik ben zelf afkomstig uit de RK. Ongeveer 14 jaar geleden overgegaan naar de CGK. Al een tijdje meelezer van refoforum, en me sinds kort aangemeld.

Het woord "Rooms' is voor katholieken geen belediging, integendeel, katholieken noemen zich zelf zo. Als je vraagt welk geloof heb jij dan zal men eerder zeggen rooms dan RK. Ik zelf noemde me ook jaren zo.

Dan een kleine introductie over de RK kerken. Ook binnen katholieken kerk heb je een groot verschil in zwaarte. Ik kom zelf oorspronkelijk uit het Gooi. Daar heb je net als in Limburg de 'zwaardere' katholieken. Waar ik hier nu kerk op de Veluwe zie ik de lichte katholieken. Het onderscheid is bijvoorbeeld in type Bijbel, type gezang, wel of niet vrouwen als misdienaar, gregoriaanse of nederlandse gezangen, aankleding kerk, wel of geen processie, etc.

Daarnaast heb je ook nog de oud-katholieken. Die zijn nog behoudener.

Van mijn vader weet ik dat tot halverwege vorige eeuw, het Gooi zeer zwaar was. Bijvoorbeeld met Kerstmis had je rustig 4 missen. Tijdsduur minimaal 2 uur per mis, en dan ook nog volledig in het latijn.

[-DIA-]

Even een reactie op voorgaande. Eerst een kleine introductie. Ik ben zelf afkomstig uit de RK. Ongeveer 14 jaar geleden overgegaan naar de CGK. Al een tijdje meelezer van refoforum, en me sinds kort aangemeld.

Het woord "Rooms' is voor katholieken geen belediging, integendeel, katholieken noemen zich zelf zo. Als je vraagt welk geloof heb jij dan zal men eerder zeggen rooms dan RK. Voorts heb je binnen katholieken ook een groot verschil in zwaarte. Ik kom zelf oorspronkelijk uit het Gooi. Daar heb je net als in Limburg de 'zwaardere' katholieke. Waar ik hier nu kerk op de Veluwe zie ik de lichte katholieken. Het onderscheid is bijvoorbeeld in type Bijbel, type gezang, wel of niet vrouwen als misdienaar, gregoriaanse of nederlandse gezangen, aankleding kerk, wel of geen processie, etc.
Velen weten niet dat er ook nog oud-katholieken zijn. Die zijn nog behoudener.

Van mijn vader weet ik dat tot halverwege vorige eeuw, het Gooi zeer zwaar was. Kerstmis rustig 4 missen bijvb. Tijdsduur minimaal 2 uur per mis.

Ik las eens dat de Twentse gemeente Tubbergen (geboorteplaats van Schaepman) de meest strikte 'Roomse' gemeente van Nederland was. Ik ken de tijd nog dat de gemeenteraad uit enkel CDA'ers bestond. Het was namelijk zo dat elk kerkdorp binnen de gem. Tubbergen een eigen CDA had, bv. CDS Fleringen, CDA Geesteren, CDA Reutum enz. Op die manier ontstond er een college van louter (RK) CDA'ers.

[Boertje]

Dat was in mijn oude burgelijke gemeente ook lange tijd het geval. KVP was bijna de enige partij in die tijd. Het dringende "stemadvies" van meneer pastoor was dan ook altijd kvp. In mijn tijd werd dat al minder al was tot in de jaren 80 CDA de grootste. Later werd deze ingehaald door de vvd, ivm al het import dat in grote villa's kwam te wonen.

[-DIA-]

Dat was in mijn oude burgelijke gemeente ook het geval. KVP was bijna de enige partij in die tijd. Het stemadvies van meneer pastoor was dan ook altijd kvp. In mijn tijd werd dat al minder al was tot in de jaren 80 CDA de grootste. Later werd deze ingehaald door de vvd, ivm al het import dat in grote villa's kwam te wonen.

In Tubbergen was dat vanzelf ook eerst KVP en daarvoor RKPN.

[Geytenbeekje]

Even een reactie op voorgaande. Eerst een kleine introductie. Ik ben zelf afkomstig uit de RK. Ongeveer 14 jaar geleden overgegaan naar de CGK. Al een tijdje meelezer van refoforum, en me sinds kort aangemeld.

Het woord "Rooms' is voor katholieken geen belediging, integendeel, katholieken noemen zich zelf zo. Als je vraagt welk geloof heb jij dan zal men eerder zeggen rooms dan RK. Ik zelf noemde me ook jaren zo.

Dan een kleine introductie over de RK kerken. Ook binnen katholieken kerk heb je een groot verschil in zwaarte. Ik kom zelf oorspronkelijk uit het Gooi. Daar heb je net als in Limburg de 'zwaardere' katholieken. Waar ik hier nu kerk op de Veluwe zie ik de lichte katholieken. Het onderscheid is bijvoorbeeld in type Bijbel, type gezang, wel of niet vrouwen als misdienaar, gregoriaanse of nederlandse gezangen, aankleding kerk, wel of geen processie, etc.

Daarnaast heb je ook nog de oud-katholieken. Die zijn nog behoudener.

Van mijn vader weet ik dat tot halverwege vorige eeuw, het Gooi zeer zwaar was. Bijvoorbeeld met Kerstmis had je rustig 4 missen. Tijdsduur minimaal 2 uur per mis, en dan ook nog volledig in het latijn.

Hoe ben je tot het protestantisme gekomen als ik vragen mag ?

[-DIA-]

RECTIFICATIE: Ik noemde hiervoor de RKPN, dat moet vanzelf RKSP zijn.
De eerste is een afsplitsing, die de KVP te links vond, ik meen onder leiding van Klaas Bueker?

[Boertje]

Een lang verhaal. Ik maakte diverse ontwikkelingen mee waarin ik toch duidelijk Gods hand herkende. Zo kwam ik op de Veluwe te wonen. Ook op mijn werk kwam in aanraking met kerkelijke collega's. Op het werk werd er ook veel over gepraat. Je hebt en kent hier alle gezindten.
Voorts zijn hier gelukkig de nodige religieuze boekhandels. Daardoor begon ik ook steeds meer theologische boeken te lezen en zoals je weet dat wordt weinig gestimuleerd vanuit de roomse kerk. Zo begon ik stap voor stap te groeien van RK naar protestant. Daar kwam bij dat ik bepaalde dingen zelf al anders zag dan de officiele RK leer, bijvb de zgn Transsubstantiatie.

Op een gegeven moment maake ik ook iets moois mee: ik had ik de aandrang om, het was overdags, naar de CGK alhier te gaan om info te vragen. Stond er niet bij stil dat deze dicht was. RK kerken zijn namelijk altijd open. Een broeder van de cgk had op hetzelfde moment de aandrang dat hij ook naar de cgk moest, normaal kwam hij daar overdags nooit. We kwamen elkaar daar dus tegen en raakten in gesprek. Hij nodigde mij uit voor de komende zondag en enige tijd later had ik al een gesprek met de dominee. Ik kreeg aanvullende cathechisatie en heb daar belijdenis gedaan. Mijn zoontje werd enige tijd later daar ook gedoopt.

Inmiddels lees ik met dankbaarheid de diverse theologische boeken waar jullie het in dit forum ook vaak over hebben. Jammer dat ik dat allemaal gemist heb in de eerste helft van mijn leven. Had daar zoveel eerder mee kennis willen maken.

[Floppy]

... Zo begon ik stap voor stap te groeien van RK naar protestant. ...

Waren er dingen in dat proces die er voor je uitsprongen? Dingen misschien die je moeilijk vond om over te nemen of juist achter te laten? Het is tenslotte bepaald geen kleine overstap.

[eilander]

Een lang verhaal. Ik maakte diverse ontwikkelingen mee waarin ik toch duidelijk Gods hand herkende. Zo kwam ik op de Veluwe te wonen. Ook op mijn werk kwam in aanraking met kerkelijke collega's. Op het werk werd er ook veel over gepraat. Je hebt en kent hier alle gezindten.
Voorts zijn hier gelukkig de nodige religieuze boekhandels. Daardoor begon ik ook steeds meer theologische boeken te lezen en zoals je weet dat wordt weinig gestimuleerd vanuit de roomse kerk. Zo begon ik stap voor stap te groeien van RK naar protestant. Daar kwam bij dat ik bepaalde dingen zelf al anders zag dan de officiele RK leer, bijvb de zgn Transsubstantiatie.

Op een gegeven moment maake ik ook iets moois mee: ik had ik de aandrang om, het was overdags, naar de CGK alhier te gaan om info te vragen. Stond er niet bij stil dat deze dicht was. RK kerken zijn namelijk altijd open. Een broeder van de cgk had op hetzelfde moment de aandrang dat hij ook naar de cgk moest, normaal kwam hij daar overdags nooit. We kwamen elkaar daar dus tegen en raakten in gesprek. Hij nodigde mij uit voor de komende zondag en enige tijd later had ik al een gesprek met de dominee. Ik kreeg aanvullende cathechisatie en heb daar belijdenis gedaan. Mijn zoontje werd enige tijd later daar ook gedoopt.

Inmiddels lees ik met dankbaarheid de diverse theologische boeken waar jullie het in dit forum ook vaak over hebben. Jammer dat ik dat allemaal gemist heb in de eerste helft van mijn leven. Had daar zoveel eerder mee kennis willen maken.

Dank je wel, ik vind het mooi om te lezen! De Heere werkt wonderlijk, dat zie je ook hier weer aan de gebeurtenis die je beschrijft.

[Boertje]

@Floppy
Waren er dingen in dat proces die er voor je uitsprongen? Dingen misschien die je moeilijk vond om over te nemen of juist achter te laten? Het is tenslotte bepaald geen kleine overstap.

Ja best wel. Een hele verscheidenheid aan dingen, ik zal vast wel iets vergeten. Maar vraag maar.

Allereerst natuurlijk de Schrift zelf. In mijn huidige kerk wordt heel de Bijbel belicht. De RK kerk kent zgn kerkelijke jaren waarin slechts delen beperkt aan de orde komen. Een preekcyclus rondom een onderwerp komt minder voor. Iedere protestants heeft wel meerdere Bijbels, niet iedere katholiek heeft een Bijbel..... Wat ik ook fijn vind is dat het Bijbellezen in de protestantse kerk zo gestimuleerd wordt. Ik heb inmiddels alle vertalingen wel thuis staan.

Voorts de belijdenisgeschriften. Speciaal wil ik noemen de Heidelbergse Catechismus. De RK kerk kent ook wel een cathechismus c.q geloofsboek maar die is veel jonger van datum en toch meer een uitleg van de leer. En zeker niet iedere parochiaan heeft die thuis staan. Persoonlijk heb ik deze geschriften echt leren waarderen.

Dan de preken, deze zijn zo veel meer onderwijzend dan in de RK kerk. Het doet echt wat met je. Het Woord staat centraal, en zo hoort het ook!

Wat ik ook zo fijn vind is de rijkdom aan boeken (theologisch en preken) die je vind rondom elk theologisch onderwerp. Hier op de Veluwe hebben wij echte religieuze boekhandels. In het verleden las ik weinig RK boeken want die zijn er echt niet zoveel. Bijbelkennis is bij katholieken ook zeer gering in vergelijking met de protestantse gezindte.

Wat ik soms mis is een kaarsje opsteken. Ik ben mij er van bewust dat het in zekere zin een heidens ritueel is. Hoewel het joodse geloof ook zoiets kent (chanoeka het feest van de lichtjes). Ook zoiets als bloemen/versiering in de kerk rond de christelijke feestdagen.

Waar ik mij in het begin echt over verbaasde is de enorme rijkdom aan protestantse kerken. Van evangelisch tot oud-gereformeerd. Je kunt dit negatief uitleggen als scheuringen maar ik noem toch bewust rijkdom, het zijn zo veel verschillende uitingen van verscheidenheid. Jullie mopperen soms op elkaars leer, maar we zijn allemaal delen van het lichaam van Christus. De been is toch anders dan de arm, dus waarom daar op mopperen dat ene dient om te lopen en de ander om iets vast te pakken. Jullie moeten meer leren te waarderen wat je hebt. Zelf heb ik deze verscheidenheid als een verrijking ervaren en kijk dan ook wat makkelijker over kerkmuren heen. Zo lees ik boeken uit alle gezindten. Om misverstanden te voorkomen ik kerk blijf wel natuurlijk bij mijn eigen cgk kerk. Niet dat ik het met anderen altijd eens ben hoor, maar ik probeer het wel te respecteren. Ieder boek heeft me wel iets meegegeven. Al moet ik toegeven dat ik het liefst de meer bevindelijke boeken, maar ook de oudvaders lees.

Tja de overstap van rk naar cgk is niet iets wat vanzelf gaat. Dat was best een hoop geworstel. Maar ik was het absoluut niet eens met de leer van de rk. Inmiddels ben ik redelijk gereformeerd. Van modernismen moet ik ook niets hebben, het verbaast mij dan ook wel eens hoe sommige gezindten hun wortels dreigen achter zich te laten. Bijvoorbeeld voor mij is het onbegrijpelijk dat dominees die de leer van de kerk niet accepteren soms toch mogen blijven bijvb in de PKN. Juist omdat ik van buiten in kom hecht ik erg aan de reformatorische beginselen zoals Calvijn e.a ons bijgebracht hebben. Houdt deze daarom vast!

[Hendrien]

@Floppy
Waren er dingen in dat proces die er voor je uitsprongen? Dingen misschien die je moeilijk vond om over te nemen of juist achter te laten? Het is tenslotte bepaald geen kleine overstap.

Ja best wel. Een hele verscheidenheid aan dingen, ik zal vast wel iets vergeten. Maar vraag maar.

Allereerst natuurlijk de Schrift zelf. In mijn huidige kerk wordt heel de Bijbel belicht. De RK kerk kent zgn kerkelijke jaren waarin slechts delen beperkt aan de orde komen. Een preekcyclus rondom een onderwerp komt minder voor. Iedere protestants heeft wel meerdere Bijbels, niet iedere katholiek heeft een Bijbel..... Wat ik ook fijn vind is dat het Bijbellezen in de protestantse kerk zo gestimuleerd wordt. Ik heb inmiddels alle vertalingen wel thuis staan.

Voorts de belijdenisgeschriften. Speciaal wil ik noemen de Heidelbergse Catechismus. De RK kerk kent ook wel een cathechismus c.q geloofsboek maar die is veel jonger van datum en toch meer een uitleg van de leer. En zeker niet iedere parochiaan heeft die thuis staan. Persoonlijk heb ik deze geschriften echt leren waarderen.

Dan de preken, deze zijn zo veel meer onderwijzend dan in de RK kerk. Het doet echt wat met je. Het Woord staat centraal, en zo hoort het ook!

Wat ik ook zo fijn vind is de rijkdom aan boeken (theologisch en preken) die je vind rondom elk theologisch onderwerp. Hier op de Veluwe hebben wij echte religieuze boekhandels. In het verleden las ik weinig RK boeken want die zijn er echt niet zoveel. Bijbelkennis is bij katholieken ook zeer gering in vergelijking met de protestantse gezindte.

Wat ik soms mis is een kaarsje opsteken. Ik ben mij er van bewust dat het in zekere zin een heidens ritueel is. Hoewel het joodse geloof ook zoiets kent (chanoeka het feest van de lichtjes). Ook zoiets als bloemen/versiering in de kerk rond de christelijke feestdagen.

Waar ik mij in het begin echt over verbaasde is de enorme rijkdom aan protestantse kerken. Van evangelisch tot oud-gereformeerd. Je kunt dit negatief uitleggen als scheuringen maar ik noem toch bewust rijkdom, het zijn zo veel verschillende uitingen van verscheidenheid. Jullie mopperen soms op elkaars leer, maar we zijn allemaal delen van het lichaam van Christus. De been is toch anders dan de arm, dus waarom daar op mopperen dat ene dient om te lopen en de ander om iets vast te pakken. Jullie moeten meer leren te waarderen wat je hebt. Zelf heb ik deze verscheidenheid als een verrijking ervaren en kijk dan ook wat makkelijker over kerkmuren heen. Zo lees ik boeken uit alle gezindten. Om misverstanden te voorkomen ik kerk blijf wel natuurlijk bij mijn eigen cgk kerk. Niet dat ik het met anderen altijd eens ben hoor, maar ik probeer het wel te respecteren. Ieder boek heeft me wel iets meegegeven. Al moet ik toegeven dat ik het liefst de meer bevindelijke boeken, maar ook de oudvaders lees.

Tja de overstap van rk naar cgk is niet iets wat vanzelf gaat. Dat was best een hoop geworstel. Maar ik was het absoluut niet eens met de leer van de rk. Inmiddels ben ik redelijk gereformeerd. Van modernismen moet ik ook niets hebben, het verbaast mij dan ook wel eens hoe sommige gezindten hun wortels dreigen achter zich te laten. Bijvoorbeeld voor mij is het onbegrijpelijk dat dominees die de leer van de kerk niet accepteren soms toch mogen blijven bijvb in de PKN. Juist omdat ik van buiten in kom hecht ik erg aan de reformatorische beginselen zoals Calvijn e.a ons bijgebracht hebben. Houdt deze daarom vast!

Goed om te lezen!

[Chan2]

Ik zelf ben een RD-lezende, SGP-stemmende RK (ja, die zijn er). Ik zit al een tijdje op het forum en post af en toe wat in een interessante discussie, maar dit meldde ik niet omdat het dan al gauw off-topic gaat. Af en toe geeft ik wat verduidelijking over het RK Leergezag, dat wel. De RKK is een volkskerk. Die is lastig te begrijpen, zoals na een onmin de ene broer de andere broer niet kan begrijpen, maar zijn buurjongen opeens wel. (die metafoor kan beter, zie ik) De gemeenschappelijke roots staat dat op de een of andere manier in de weg. Ikzelf verwijs in gesprekken veel naar de Oosterse Orthodoxie. Je kijkt dan naar een verre buur, dat schept afstand, minder (voor)oordeel.
Ik zie de 'katholiseringstrend' in delen van van de gereformeerde wereld (vasten, kaarsjes, ziekenzalving, advent, ds-boordje, zelfs over de biecht werd recent gesproken) niet als iets verheugends. De trend komt voort m.i. voort uit een twijfel, althans een gebrek aan houvast, aan de eigen geloofstraditie. Ik zie het als opstap naar vrijzinnigheid.
Ik houd het (voorzichtigjes) mogelijk dat de wederkomst aanstaande is. Dat de Kerk van Christus meer en meer een lijdensweg gaat, zoals de twaalf uiteengeslagen werden voor en op Golgotha. Tegelijk hoop en verwacht ik dat de Bruid tegelijkertijd getooid wordt, door beproeving tot eenvoud wordt gebracht (en ook eenheid denk/hoop ik daarachter aan). Ik zag dat meermaals voor mijn ogen gebeuren op de stoep van de abortushuizen, waar katholieken, evangelischen en oudgereformeerden elkaar vinden, in gebed, in compassie, in ontlediging en in essentie.