Gelezen, gedacht, gehoord...

[DDD]

Ik ben het ook met GJ de Bruijn eens als hij zegt dat de kinderen van de gelovigen ook tot het verbond behoren op grond van hun geboorte uit gelovige ouders en dat de doop daarvoor geen noodzakelijke voorwaarde is. Wat Calvijn daarover zegt, kan ik helemaal volgen.

Maar zonder nadere toelichting zou ik nog graag bij mijn vermoeden blijven dat ook kinderen van ongelovige ouders die binnen het erfdeel van het verbond opgroeien, kinderen van het koninkrijk zijn en dat hun de beloften van het evangelie niet minder dan hun ouders toegezegd worden. Anders wordt de troost van de doop alsnog op losse schroeven gezet. Maar ik besef dat er vast een betere theologische onderbouwing voor moet zijn -of niet natuurlijk.

[eilander]

Prachtige gedachten bij Calvijn. De kracht en de grootsheid van de beloften. En de onbevangenheid om daarover te spreken.
Wat zijn we als reformatorische kerken vaak toch ver bij Calvijn weg gegroeid.

Deze uitspraak die ik eens hoorde, vind ik heel toepasselijk. "Een gedoopt kind wat op mag groeien onder Gods Woord en beloften, moet echt moeite doen om niet zalig te worden." En dit is voor mij ook echt de betekenis van de H. Doop. Misschien theologisch beredeneerd onjuist, maar voor mij kernachtig.

Dat is toch echt geen bijbelse uitspraak.

[DDD]

Waarom is dat geen bijbelse uitspraak? Omdat het geen moeite kost vanwege onze onwil?

[Jantje]

Mag niet iedereen pleiten? Of bedoel je dat gedoopte kinderen een pleitgrond extra hebben?

Het laatste.
We mogen biddend pleiten op onze doop. Maar dat ontslaat ons niet van de grote verantwoordelijkheid die we hebben door het voorrecht dat wij op het erf van het verbond zijn geboren.

[Hendrien]

En als we in Gods huis zitten en het bloed van de Heere Jezus drupt op de gemeente en Hij wordt ons voorgesteld en aangeboden als de enige Zaligmaker? En wij duwen Hem weg?

[Jantje]

En als we in Gods huis zitten en het bloed van de Heere Jezus drupt op de gemeente en Hij wordt ons voorgesteld en aangeboden als de enige Zaligmaker? En wij duwen Hem weg?

Dan volharden we in ons ongeloof en is er geen hoop.

[Isala]

Ik weet dat er verschillende opvattingen zijn en dat ook ten tijde van Calvijn hierin niet alles gelijkluidend was, maar ten opzichte van de positie van de kinderen van de gelovigen was er toch een vorm van consensus met een beroep op Augustinus. Hierin lag een stuk legitimatie van de reformatie als zijnde reformatie van binnenuit door de oude lijn van de vroege kerk als argument op te voeren tegenover de (onderling ook sterk verdeelde) anabaptisten en wederdopers. Die positie van de kinderen werden alleen door de (Weder)dopers anders gesteld, maar die volgenden de door de oude kerk veroordeelde lijn van Donatus, de grote opponent van Augustinus in de strijd over de kinderdoop. Als Calvijn de visie van Donatus ruimte zou geven, zou de reformatie geen 're-formatie' zijn maar een 'neo-creatie'. Dat werd Calvijn wel verweten, maar juist daarom beroept hij zich -evenals de andere reformatoren- op Augustinus als een binnen de kerk onverdachte theoloog op het punt van de kinderdoop. In wezen doet Calvijn hier een beroep op de katholiciteit van de (oude, vroege) kerk.

Overigens: In de NGB en de HC zie je dezelfde positiebepaling van de kinderen terug.

Wat zegt Gods Woord?

[Isala]

Maar dat ontslaat ons niet van de grote verantwoordelijkheid die we hebben door het voorrecht dat wij op het erf van het verbond zijn geboren.

De kerk heeft geen erf, en het verbond heeft ook geen erf. Het is binnen of buiten het verbond. In Christus of buiten Hem.
Het is genade dat we onder Gods Woord zitten, maar het blijft: binnen of buiten. En daarom hebben we een hele grote verantwoording af te leggen als we op zo'n grote zaligheid geen acht geven.

[Isala]

Mag niet iedereen pleiten? Of bedoel je dat gedoopte kinderen een pleitgrond extra hebben?

Het laatste.
We mogen biddend pleiten op onze doop.

De doop is geen pleitgrond of extra belofte. Want dat zou betekenen dat gedoopte kinderen een extra grond hebben om gered te kunnen worden, en dat kan vanuit de Schrift niet onderbouwd worden.

[DDD]

De Bijbel spreekt anders wel over een erfdeel: 1 Petrus 5, 3 en Kol 1, 12.

[DDD]

Mag niet iedereen pleiten? Of bedoel je dat gedoopte kinderen een pleitgrond extra hebben?

Het laatste.
We mogen biddend pleiten op onze doop.

De doop is geen pleitgrond of extra belofte. Want dat zou betekenen dat gedoopte kinderen een extra grond hebben om gered te kunnen worden, en dat kan vanuit de Schrift niet onderbouwd worden.

Hoe kom je daar nu bij. Natuurlijk kan dat wel vanuit de bijbel worden onderbouwd. Alleen al de doopformule zelf is een bijzondere belofte. Lees de verwijsteksten bij HC v/a 74.

[Jantje]

Ik weet dat er verschillende opvattingen zijn en dat ook ten tijde van Calvijn hierin niet alles gelijkluidend was, maar ten opzichte van de positie van de kinderen van de gelovigen was er toch een vorm van consensus met een beroep op Augustinus. Hierin lag een stuk legitimatie van de reformatie als zijnde reformatie van binnenuit door de oude lijn van de vroege kerk als argument op te voeren tegenover de (onderling ook sterk verdeelde) anabaptisten en wederdopers. Die positie van de kinderen werden alleen door de (Weder)dopers anders gesteld, maar die volgenden de door de oude kerk veroordeelde lijn van Donatus, de grote opponent van Augustinus in de strijd over de kinderdoop. Als Calvijn de visie van Donatus ruimte zou geven, zou de reformatie geen 're-formatie' zijn maar een 'neo-creatie'. Dat werd Calvijn wel verweten, maar juist daarom beroept hij zich -evenals de andere reformatoren- op Augustinus als een binnen de kerk onverdachte theoloog op het punt van de kinderdoop. In wezen doet Calvijn hier een beroep op de katholiciteit van de (oude, vroege) kerk.

Overigens: In de NGB en de HC zie je dezelfde positiebepaling van de kinderen terug.

Wat zegt Gods Woord?

@Isala,
Als je de op Gods Woord gegronde belijdenisgeschriften niet kunt ondersteunen, ben je fout bezig.

[GGotK]

Kan iemand uitleggen waarom je als niet rechthebbende moet pleiten op Gods beloften om een nieuw hart te verkrijgen, terwijl je er ´gewoon´ om mag vragen/smeken?

[Isala]

Mag niet iedereen pleiten? Of bedoel je dat gedoopte kinderen een pleitgrond extra hebben?

Het laatste.
We mogen biddend pleiten op onze doop.

De doop is geen pleitgrond of extra belofte. Want dat zou betekenen dat gedoopte kinderen een extra grond hebben om gered te kunnen worden, en dat kan vanuit de Schrift niet onderbouwd worden.

Hoe kom je daar nu bij. Natuurlijk kan dat wel vanuit de bijbel worden onderbouwd. Alleen al de doopformule zelf is een bijzondere belofte. Lees de verwijsteksten bij HC v/a 74.

Ik zou het fijn vinden als je mij de pleitgrond van de kinderdoop zou willen laten zien in Gods Woord.
De verwijsteksten gaan niet over de doop aan kleine kinderen.
Bovendien staat er in antwoord 74:
"In het oude verbond gebeurde dat door de besnijdenis, in het nieuwe verbond is in plaats daarvan de doop ingesteld".
Dit is vervangingstheologie.
We weten dat de Heere Jezus zegt: Dit is het Nieuwe verbond in Mijn bloed. En dat is het Heilig Avondmaal en niet de doop.

[DDD]

Kan iemand uitleggen waarom je als niet rechthebbende moet pleiten op Gods beloften om een nieuw hart te verkrijgen, terwijl je er ´gewoon´ om mag vragen/smeken?

Pleiten gaat sowieso niet zo goed samen met recht hebben, toch?