Standen in het genadeleven

[Ambtenaar]

En die predikanten dan voor wie dit te hoog gegrepen is?

Zie artikel 8 van de Dordtse Kerkorde. Zie ook de toelichting op: http://www.kerkrecht.nl/node/1749

[Jantje]

Zelfs de kleinste accentsverschillen zijn van levensgroot belang, daar getuigt zowel links als recht christelijk Nederland dagelijks van.

Dit vind ik een polariserende opmerking. Je moet ook niet overdrijven.

[Mannes]

En die predikanten dan voor wie dit te hoog gegrepen is?

Die worden oefenaar zoals Wulfert Floor, wat een bevindelijke inhoud had die man.

[Jantje]

En die predikanten dan voor wie dit te hoog gegrepen is?

Die worden oefenaar zoals Wulfert Floor, wat een bevindelijke inhoud had die man.

En wat dacht je van ds. Fraanje dan?

[Mannes]

En die predikanten dan voor wie dit te hoog gegrepen is?

Die worden oefenaar zoals Wulfert Floor, wat een bevindelijke inhoud had die man.

En wat dacht je van ds. Fraanje dan?

Waren er nog maar van dat kaliber.

[Jantje]

En die predikanten dan voor wie dit te hoog gegrepen is?

Zie artikel 8 van de Dordtse Kerkorde. Zie ook de toelichting op: http://www.kerkrecht.nl/node/1749

Het bleek, dat sommige personen die geen wetenschappelijke vorming ontvingen, door de Heere bedeeld waren met bijzondere gaven. Deze gaven maakten vaak duidelijk dat zij waren toegerust om een gemeente te dienen.

Ik lees daar onder andere dit bovenstaande.
Ik denk dat het niet perse nodig is om een universitaire opleiding genoten te hebben om predikant te worden.
Wat voegt dat überhaupt voor enige meerwaarde toe?

[Ambtenaar]

Ik lees daar onder andere dit bovenstaande.
Ik denk dat het niet perse nodig is om een universitaire opleiding genoten te hebben om predikant te worden.
Wat voegt dat überhaupt voor enige meerwaarde toe?

Ik ga die discussie niet opnieuw doen in dit topic, sorry.

[Jongere]

Ik lees daar onder andere dit bovenstaande.
Ik denk dat het niet perse nodig is om een universitaire opleiding genoten te hebben om predikant te worden.
Wat voegt dat überhaupt voor enige meerwaarde toe?

Ik ga die discussie niet opnieuw doen in dit topic, sorry.

Ik zag dat mijn naam genoemd werd, maar voor mij is dat eensgelijks. We hebben daar inderdaad al erg uitgebreid over gesproken en zijn het nog niet eens.

[AnJa]

Als je denkt dat jouw eigen prive-opinies de kern van het geloof raken, dan heb je nog te weinig zelfkennis, te weinig Godskennis, en te weinig Christuskennis.

Dit vind ik echt te ver gaan, een dwaze veroordeling en had dit van jou niet verwacht @DDD!
Gelukkig dat Gods Woord onze leidraad is en niet mijn persoonlijke bevindingen of die van anderen.
Trouwens wat weet jij van mijn diepste gevoelens ten opzichte van mijzelf en God en Christus?
Ben jij een hartenkenner

Nou wil het geval dat we daarin nooit zijn uitgeleerd, en dus kan ik dat gemakkelijk zeggen. Maar ik wil er maar mee zeggen dat je mijns inziens niet onderscheidt waar het op aankomt.

Natuurlijk raken we nooit uitgeleerd.
Het komt er op aan dat we geloven Wie God in Christus is! Dat God de wereld met Zichzelf, door zijn Zoon Jezus, verzoend heeft.
Dat is pure genade en een onuitsprekelijk Wonder, ik wens dat jij dat ook door het geloof mag zien @DDD!

Ik ben overigens ook een tegenstander van de standenleer. Maar het is allemaal geneuzel in de marge. En het artikel ging daar ook niet echt over.

Hier spreek je jezelf tegen.
Ik zal een stukje citeren van het artikel en daar vloeit wel degelijk de standenleer uit voort.

(…) Maar het bezwaar dat wij hebben tegen hun standpunt is, dat zij geen oog hebben voor het feit dat er een toeleidende weg is tot de Middelaar. Nee, er is géén toeleidende weg tot de wedergeboorte. Er is geen tussenstaat tussen dood en leven. Maar er is wél een toeleidende weg tot Christus. Die weg vangt met de wedergeboorte aan. Die weg bestaat in het voor Christus en Zijn bloed plaatsmakende werk van de Heilige Geest in het hart. Wie leert dat de droefheid over de zonde, het heimwee naar God en het schreien uit het ware Godsgemis nog behoren bij de doodsstaat van de mens, geeft ''de natuur teveel eer''. zoals Comrie ergens opmerkt. Wij moeten er oog voor hebben dat in het ogenblik van de wedergeboorte Gods Geest de uitverkoren zondaar afsnijdt van zijn oude wortel en inlijft in Christus. Met deze staatsverwisseling vangt het nieuwe leven aan. Vanaf dit ogenblik beginnen de sappen uit de Wijnstok zich te stuwen in de rank. En elke traan die uit de diepte van het verbroken en schuldverslagen hart tot de God des levens wordt geschreid, vloeit uit de Wijnstok Christus voort. Maar zal onze ziel de rust en vrede vinden, die voor een getroost en zalig leven en sterven nodig zijn, dan zal Christus ons als de Weg, en de Waarheid, en het Leven moeten zijn bekendgemaakt. Niemand komt toch door de Vader dan door Hem! Er is teerheid, ernst en wijsheid nodig om in prediking en zielszorg noch in het ene, noch in het andere uiterste te vervallen en om de zielen te leiden in de koninklijke weg. (…)

Hier gaat het mis en komt de verwarring om de hoek kijken.
En wees nu eens heel eerlijk en lees voor jezelf dit stuk eens door en daarnaast ook wat Luther, Calvijn en de puriteinen ons hierover nagelaten hebben.

-De puriteinen en de reformatoren stellen zeker voorbereidend werk vóór de wedergeboorte. Zij leren ook dat in de wedergeboorte Christus door het geloof omhelst wordt en daardoor wordt de zondaar gerechtvaardigd. Hoeveel bijbelteksten wil je van me hebben die laten zien dat alléén het geloof (in de Zoon) de zondaar rechtvaardigt ?


-ds. Moerkerken ontkent dit dus eigenlijk, hij zegt: Nee, eerst wordt een zondaar wedergeboren en dan is er pas een weg naar Christus.
Die weg gaat dan volgens de standeleer. Waar jij het dan weer niet mee eens zou zijn?

Hier laat ik het voorlopig maar even bij.
Ik ben geen theoloog of wat dan ook, maar 'een gewone eenvoudige huisvrouw' met enige taken buitenshuis.
Ook weet ik dat ik niemand kan overtuigen, dat kan alleen God.
En op Hem is mijn vertrouwen!

[eilander]

-De puriteinen en de reformatoren stellen zeker voorbereidend werk vóór de wedergeboorte. Zij leren ook dat in de wedergeboorte Christus door het geloof omhelst wordt en daardoor wordt de zondaar gerechtvaardigd. Hoeveel bijbelteksten wil je van me hebben die laten zien dat alléén het geloof (in de Zoon) de zondaar rechtvaardigt ?


-ds. Moerkerken ontkent dit dus eigenlijk, hij zegt: Nee, eerst wordt een zondaar wedergeboren en dan is er pas een weg naar Christus.
Die weg gaat dan volgens de standeleer. Waar jij het dan weer niet mee eens zou zijn?

We kunnen dit heel dogmatisch benaderen, en dan kun je het verschil als 'groot' bestempelen.
Maar praktisch/pastoraal vraag ik me dat wel af.

Het gevaar (waar ds. Moerkerken ook op wijst!) ontstaat pas als we - in de door jou gewraakte visie - de wedergeboren mens die nog buiten Christus is, gaan zaligspreken. Ik denk dit ook zeker gebeurt, en dat moeten we afwijzen. Dan wordt een zucht naar God, een zoeken naar God benaderd vanuit de gedachte: 'Hij zal niet laten varen wat Zijn hand begon'.
Ook ds. Moerkerken zegt dan: nee, iemand moet op Christus gewezen worden, geen rust buiten Hem!
Dat is toch terecht?

Je moet echt de leer die je bestrijdt, eerlijk benaderen. Er is namelijk niemand die beweert dat iets anders dan het geloof in Christus de zondaar rechtvaardigt. Dus over 'jouw bijbelteksten' gaat het geschil niet.

Dus in mijn optiek is er wel degelijk een gevaar aan te wijzen, maar vloeit dit niet 1-op-1 voort uit deze leer.
Ook zal dogmatisch een aanscherping nodig zijn, maar het verschil is niet zo groot als dag en nacht, zoals heel vaak wordt gesuggereerd. Dat wil er bij mij niet in.

[Orchidee]

" de wedergeboren mens die nog buiten Christus is, gaan zaligspreken.''
Ben ik nu de enige hier die dit echt heel raar/fout vind?!
Het is IN of BUITEN Christus, het is wedergeboren of NIET wedergeboren, het is Zalig of NIET Zalig!

[eilander]

" de wedergeboren mens die nog buiten Christus is, gaan zaligspreken.''
Ben ik nu de enige hier die dit echt heel raar/fout vind?!
Het is IN of BUITEN Christus, het is wedergeboren of NIET wedergeboren, het is Zalig of NIET Zalig!

Nee hoor, dan ben je niet de enige. Sterker nog, dat vindt iedereen.

[AnJa]

-De puriteinen en de reformatoren stellen zeker voorbereidend werk vóór de wedergeboorte. Zij leren ook dat in de wedergeboorte Christus door het geloof omhelst wordt en daardoor wordt de zondaar gerechtvaardigd. Hoeveel bijbelteksten wil je van me hebben die laten zien dat alléén het geloof (in de Zoon) de zondaar rechtvaardigt ?


-ds. Moerkerken ontkent dit dus eigenlijk, hij zegt: Nee, eerst wordt een zondaar wedergeboren en dan is er pas een weg naar Christus.
Die weg gaat dan volgens de standeleer. Waar jij het dan weer niet mee eens zou zijn?

We kunnen dit heel dogmatisch benaderen, en dan kun je het verschil als 'groot' bestempelen.
Maar praktisch/pastoraal vraag ik me dat wel af.

Het gevaar (waar ds. Moerkerken ook op wijst!) ontstaat pas als we - in de door jou gewraakte visie - de wedergeboren mens die nog buiten Christus is, gaan zaligspreken. Ik denk dit ook zeker gebeurt, en dat moeten we afwijzen. Dan wordt een zucht naar God, een zoeken naar God benaderd vanuit de gedachte: 'Hij zal niet laten varen wat Zijn hand begon'.
Ook ds. Moerkerken zegt dan: nee, iemand moet op Christus gewezen worden, geen rust buiten Hem!
Dat is toch terecht?

Je moet echt de leer die je bestrijdt, eerlijk benaderen. Er is namelijk niemand die beweert dat iets anders dan het geloof in Christus de zondaar rechtvaardigt. Dus over 'jouw bijbelteksten' gaat het geschil niet.

Dus in mijn optiek is er wel degelijk een gevaar aan te wijzen, maar vloeit dit niet 1-op-1 voort uit deze leer.
Ook zal dogmatisch een aanscherping nodig zijn, maar het verschil is niet zo groot als dag en nacht, zoals heel vaak wordt gesuggereerd. Dat wil er bij mij niet in.

Dikgedrukte:
Dat is zeker terecht! Ik ben blij dat hij er zo over schrijft.
De praktijk echter heeft mij geleerd dat het meestal, in de preken die ik gehoord heb (en dat zijn er veel!), niet zo wordt gebracht.
Er is geen onvoorwaardelijk aanbod van Christus en Zijn bereidwilligheid om jou zalig te maken en daarbij de oproep tot het geloof in Hem. (Waardoor je leert zien dat het eigen schuld is dat je verloren gaat, omdat je Hem verwerpt)

Ik ging onderzoeken en kwam er achter dat de preken van bijv. de Erskines dat aanbod wel hadden.

Maar aangezien er boeken vol over geschreven zijn, en de discussie hierover blijft voort bestaan, heb ik van mezelf uit geen verwachting dat 'mijn standpunt' begrepen wordt

[pierre27]

-De puriteinen en de reformatoren stellen zeker voorbereidend werk vóór de wedergeboorte. Zij leren ook dat in de wedergeboorte Christus door het geloof omhelst wordt en daardoor wordt de zondaar gerechtvaardigd. Hoeveel bijbelteksten wil je van me hebben die laten zien dat alléén het geloof (in de Zoon) de zondaar rechtvaardigt ?


-ds. Moerkerken ontkent dit dus eigenlijk, hij zegt: Nee, eerst wordt een zondaar wedergeboren en dan is er pas een weg naar Christus.
Die weg gaat dan volgens de standeleer. Waar jij het dan weer niet mee eens zou zijn?

We kunnen dit heel dogmatisch benaderen, en dan kun je het verschil als 'groot' bestempelen.
Maar praktisch/pastoraal vraag ik me dat wel af.

Het gevaar (waar ds. Moerkerken ook op wijst!) ontstaat pas als we - in de door jou gewraakte visie - de wedergeboren mens die nog buiten Christus is, gaan zaligspreken. Ik denk dit ook zeker gebeurt, en dat moeten we afwijzen. Dan wordt een zucht naar God, een zoeken naar God benaderd vanuit de gedachte: 'Hij zal niet laten varen wat Zijn hand begon'.
Ook ds. Moerkerken zegt dan: nee, iemand moet op Christus gewezen worden, geen rust buiten Hem!
Dat is toch terecht?

Je moet echt de leer die je bestrijdt, eerlijk benaderen. Er is namelijk niemand die beweert dat iets anders dan het geloof in Christus de zondaar rechtvaardigt. Dus over 'jouw bijbelteksten' gaat het geschil niet.

Dus in mijn optiek is er wel degelijk een gevaar aan te wijzen, maar vloeit dit niet 1-op-1 voort uit deze leer.
Ook zal dogmatisch een aanscherping nodig zijn, maar het verschil is niet zo groot als dag en nacht, zoals heel vaak wordt gesuggereerd. Dat wil er bij mij niet in.

Mooie en rustige reactie Eilander, eerlijk de te bestrijden leer benaderen. Wat er nu veel gebeurd is hap snap iets eruit halen en dat enorm vergroten. Daar doen we ter linker en rechterzijde niemand goed mee. Zoals ik al eerder schreef worden de verschillen veel en veel groter gemaakt dan ze werkelijk zijn. Mijn CGO tijd is voor mij verrassend geweest.

[liz boer]

-De puriteinen en de reformatoren stellen zeker voorbereidend werk vóór de wedergeboorte. Zij leren ook dat in de wedergeboorte Christus door het geloof omhelst wordt en daardoor wordt de zondaar gerechtvaardigd. Hoeveel bijbelteksten wil je van me hebben die laten zien dat alléén het geloof (in de Zoon) de zondaar rechtvaardigt ?


-ds. Moerkerken ontkent dit dus eigenlijk, hij zegt: Nee, eerst wordt een zondaar wedergeboren en dan is er pas een weg naar Christus.
Die weg gaat dan volgens de standeleer. Waar jij het dan weer niet mee eens zou zijn?

We kunnen dit heel dogmatisch benaderen, en dan kun je het verschil als 'groot' bestempelen.
Maar praktisch/pastoraal vraag ik me dat wel af.

Het gevaar (waar ds. Moerkerken ook op wijst!) ontstaat pas als we - in de door jou gewraakte visie - de wedergeboren mens die nog buiten Christus is, gaan zaligspreken. Ik denk dit ook zeker gebeurt, en dat moeten we afwijzen. Dan wordt een zucht naar God, een zoeken naar God benaderd vanuit de gedachte: 'Hij zal niet laten varen wat Zijn hand begon'.
Ook ds. Moerkerken zegt dan: nee, iemand moet op Christus gewezen worden, geen rust buiten Hem!
Dat is toch terecht?

Je moet echt de leer die je bestrijdt, eerlijk benaderen. Er is namelijk niemand die beweert dat iets anders dan het geloof in Christus de zondaar rechtvaardigt. Dus over 'jouw bijbelteksten' gaat het geschil niet.

Dus in mijn optiek is er wel degelijk een gevaar aan te wijzen, maar vloeit dit niet 1-op-1 voort uit deze leer.
Ook zal dogmatisch een aanscherping nodig zijn, maar het verschil is niet zo groot als dag en nacht, zoals heel vaak wordt gesuggereerd. Dat wil er bij mij niet in.

Dit is vaak een argument, dat andere de handen opleggen, maar is het niet dat we onszelf de handen opleggen? Ik heb al zo vaak gehoord ik denk dat God met mij bezig is, als je dan vraagt wat er gebeurd als ze vandaag sterven, dan zeggen ze ( dat zei ik vroeger zelf ook) God is er vrij in. Dus ja wel op de toeleidende weg, maar zelf passief... en ook geirriteerd als je er op gewezen wordt.

Hier opnieuw, ja natuurlijk is er een toeleidende weg, je wordt uitgenodigd, er is een bevel van geloof en bekering, er staat in de Bijbel dat je vanwegen je ongeloof niet in kan gaan, er staat ook je hebt niet gewild.

Ik probeer steeds die twee kanten te laten zien... God wijst je op de weg, vooral aan ons die op de erve van het verbond leven... maar als je nee blijft zeggen, blijf je op de brede weg dat ga je nooit naar Christus, dus ben je nooit op de weg naar Christus toe.