Gelezen, gedacht, gehoord...

[Jantje]

Daarom is mijn vaste overtuiging dat de kennis van jezelf, van de zonden, van de afstand tot God, al een droefheid is naar God, overeenkomstig God en de eerste vrucht(en) van de wedergeboorte. Echter is er dan nog een onbekend zijn met Christus.

Ik constateer dat iedereen het in dit topic snel met elkaar eens is. De vraag is of die eenheid een eenheid is op de klank of een echte eenheid. Ik zou met een opmerking als: "wat de een van voor leert, leert de ander van achter" niet graag de noodzakelijke ellendekennis overboord willen zetten (zoals die bijv. uit de catechismus gegrond op Gods Woord volgt en waarvan prof. Baars heeft aangetoond dat deze altijd chronologisch is bedoeld en gepredikt).

Dat begrijp ik wel.
Toch blijft mij de vraag bezig houden of de ellendekennis altijd een noodzakelijk vooraf moet zijn?
Ik ken mensen van nabij die éérst gelokt zijn door het liefelijk Evangelie en daarna hun onbekeerlijkheid zijn gaan inleven.
En echt niet om me er achter te verschuilen, maar ik lees dat toch ook niet in de Bijbel bij bijvoorbeeld Levi of Zacheüs?

Ik dacht dat we het eens waren, maar nu draai je de rotonde weer opnieuw op. Wat Erasmiaan hierboven schrijft is helemaal waar.
Matthéüs 9 vers 12b
Die gezond zijn hebben den Medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn.
Iemand die niks merkt van zijn/haar lichamelijke kwaal, zal niet naar de dokter gaan. Zo is het geestelijk ook. Als we niet merken dat we 'des doods schuldig zijn', zullen we ook niet tot de hemelse Medicijnmeester gaan.

[AnJa]

Daarom is mijn vaste overtuiging dat de kennis van jezelf, van de zonden, van de afstand tot God, al een droefheid is naar God, overeenkomstig God en de eerste vrucht(en) van de wedergeboorte. Echter is er dan nog een onbekend zijn met Christus

Ik constateer dat iedereen het in dit topic snel met elkaar eens is. De vraag is of die eenheid een eenheid is op de klank of een echte eenheid. Ik zou met een opmerking als: "wat de een van voor leert, leert de ander van achter" niet graag de noodzakelijke ellendekennis overboord willen zetten (zoals die bijv. uit de catechismus gegrond op Gods Woord volgt en waarvan prof. Baars heeft aangetoond dat deze altijd chronologisch is bedoeld en gepredikt).

Dat begrijp ik wel.
Toch blijft mij de vraag bezig houden of de ellendekennis altijd een noodzakelijk vooraf moet zijn?
Ik ken mensen van nabij die éérst gelokt zijn door het liefelijk Evangelie en daarna hun onbekeerlijkheid zijn gaan inleven.
En echt niet om me er achter te verschuilen, maar ik lees dat toch ook niet in de Bijbel bij bijvoorbeeld Levi of Zacheüs?

Ik dacht dat we het eens waren, maar nu draai je de rotonde weer opnieuw op. Wat Erasmiaan hierboven schrijft is helemaal waar.
Matthéüs 9 vers 12b
Die gezond zijn hebben den Medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn.
Iemand die niks merkt van zijn/haar lichamelijke kwaal, zal niet naar de dokter gaan. Zo is het geestelijk ook. Als we niet merken dat we 'des doods schuldig zijn', zullen we ook niet tot de hemelse Medicijnmeester gaan.

We waren het eens over het geciteerde stuk van Boston toch?

Door de laatste post van Erasmiaan gingen m'n gedachten idd weer tollen. En dacht toch klopt hier iets niet (zie vetgedrukte)
Excuses hiervoor...

[Brbndr]

In de natuur als het droog is groeit onkruid het beste. Dit is ook zo in de kerk.

[Mannes]

Daarom is mijn vaste overtuiging dat de kennis van jezelf, van de zonden, van de afstand tot God, al een droefheid is naar God, overeenkomstig God en de eerste vrucht(en) van de wedergeboorte. Echter is er dan nog een onbekend zijn met Christus.

Juist, dat is mijn overtuiging ook.
Echter altijd met dien verstande, er is geen mens die van zichzelf kan zeggen dat hij of zijn in dat stadium is. Voor de mens persoonlijk begint het leven pas in Christus, dat er dan, achteraf gezien, teruggekeken kan worden, en gezegd worden, toen en toen was God al met mij bezig, is wat anders.

Precies! Een baby weet nog niet tot welk huisgezin hij behoort, toch is hij er deelgenoot van.

[-DIA-]

Intussen staat vandaag de 107e aflevering van de plaatselijke geschiedenis van de Gereformeerde Gemeenten in
Rijssen-Holtens Nieuwblad
https://www.rijssen-holtensnieuwsblad.n ... -verderfs-

Er staat een QR-code bij, met de tekst daaronder:
Ga naar http://www.rijssen-holtensnieuwsblad.nl voor de hele serie

Het is een heel mooie serie die het zeker waard is om in boekvorm te verschijnen.
Jammer dat ik niet weet hoe ik dat met die QR-code moet doen
Misschien kan iemand me dat uitleggen?

[ejvl]

Toch blijft mij de vraag bezig houden of de ellendekennis altijd een noodzakelijk vooraf moet zijn?
Ik ken mensen van nabij die éérst gelokt zijn door het liefelijk Evangelie en daarna hun onbekeerlijkheid zijn gaan inleven.
En echt niet om me er achter te verschuilen, maar ik lees dat toch ook niet in de Bijbel bij bijvoorbeeld Levi of Zacheüs?

Er is altijd een reden waarom iemand in aanraking komt met het geloof en de toevlucht neemt tot Christus.
Er wordt geen ellendekennis gevraagd, maar waarom gaat iemand naar Christus en krijgt Hem lief? Er is altijd iets volgens mij. Wanneer is het genoeg? Als het uitdrijft naar Christus. Hoe weinig of veel ook. Als het maar naar Hem toe gaat.
En ik ken ook mensen die zeggen, toen ik door Christus gered was, zag ik pas van welk groot kwaad ik verlost was.

Er is niet een definitie van eerst moet ik dit of dat voelen, anders mag ik niet naar Christus. Gelukkig niet, dat zou ook remonstrands zijn.

Ieder mens krijgt met z'n ellende van doen, hoe, wanneer, in welke mate? Als het uitdrijft naar Christus.

[eilander]

"Wij moeten pleiten op deze wijze: O God, als gij mij wilt verdelgen, ik heb het verdiend. Als ik nooit een vertroostende blik van Uw aangezicht mag aanschouwen, ik heb geen reden tot klagen.
Maar red mij, zondaar, om Uwer goedertierenheid wil. Ik heb geen recht hoegenaamd om iets te vragen, maar waar Gij zo vol van genade zijt, daar smeek ik U: zie op een arme blinde ziel, die zo gaarne op U zou zien."

Charles Haddon Spurgeon
(in De wonderen van de Heiland, pg. 5)

[Brbndr]

Mark Twain's oordeel over de vrucht van de werk van predikanten als Charles Finney:

Midden in de vacantie vertoonde zich de mazelen-epidemie en Tom was twee weken lang een gevangene, dood voor de wereld en hetgeen daarin voorviel. Hij was zeer ziek en stelde nergens belang in. Toen hij eindelijk weder buiten mocht komen en zachtjes de stad doordrentelde, scheen alles en elk schepsel een treurige verandering ondergaan te hebben.

Er was een straatprediker geweest, die de menschen bekeerd had, niet alleen de volwassenen, maar zelfs de kleine jongens en meisjes. Tom ging de stad rond in de hopelooze hoop van ten minste een enkel zondig gezicht tegen te komen, doch overal wachtte hem teleurstelling. Hij vond Joe Harper verdiept in de studie van het Nieuwe Testament en hij wendde zich droevig van dit drukkend schouwspel af. Hij zocht Ben Rogers en vond hem aan het bezoeken van armen, met een mandje met traktaatjes, als eene waarschuwing tot bekeering, bij zich. Hij spoorde Jim Hollis op, die hem wees op den zegen van de mazelen. Iedere jongen, dien hij tegenkwam, bracht een dosis tot zijn toestand van neerslachtigheid toe, en toen hij in wanhoop eindelijk zijn toevlucht nam tot Huckleberry Finn en ook door hem met eene aanhaling uit de Schrift ontvangen werd, brak hem het hart en sloop hij naar zijn bed en maakte zich wijs, dat hij de eenige in de stad was, die voor eeuwig, eeuwig was verloren.

Juist dien nacht kwam er een vreeselijke storm met slagregen, ontzettende donderslagen en verblindende bliksemstralen. Tom kroop onder de dekens en wachtte in een akelige onzekerheid zijn doemvonnis af; immers hij was volkomen overtuigd, dat dit woeden der elementen om zijnentwil geschiedde. Hij geloofde, dat hij de verdraagzaamheid der bovenaardsche machten getart had, meer dan zij dragen konden, en dat dit er het gevolg van was. Het zou hem wel vreemd voorgekomen zijn als zooveel vertooning en geschut was aangewend om een mug te dooden, doch hij vond het heusch niet ongerijmd, dat er zulk een onweder was ontstaan om een worm als hij te vernietigen.
Langzamerhand bedaarde de storm en verdween, zonder zijn voornemen te hebben ten uitvoer gebracht. De eerste aandrang van den knaap was, dankbaar te zijn en zich te verbeteren. De tweede was te wachten: immers er mochten nog eens meer stormen komen.
Den volgenden dag stond de dokter opnieuw voor zijn bed. Tom was weder ingestort. De drie volgende weken, die hij op zijn rug doorbracht, schenen eene eeuwigheid.

Toen hij eindelijk weder buiten kwam, was hij nauwlijks dankbaar dat hij gespaard was gebleven, daar hij immers verlaten en van makkers beroofd was. Hij zwierf lusteloos door de straat en vond Jim Hollis voor rechter spelende in een gerechtshof van jongelieden, die een kat wegens moord hadden aangeklaagd, in de tegenwoordigheid van haar slachtoffer, een vogel. Daarna zag hij Joe Harper en Huck Finn, die in plaats van de Schriften te lezen, bezig waren een gestolen meloen op te muizen. Arme knapen, ook zij waren weder ingestort!

[-DIA-]

Het is een heel mooie serie die het zeker waard is om in boekvorm te verschijnen.
Jammer dat ik niet weet hoe ik dat met die QR-code moet doen
Misschien kan iemand me dat uitleggen?

Als iemand misschien weet hoe de QR-code werkt zou ik het erg op prijs stellen als iemand dat zou kunnen uitleggen.

[GJdeBruijn]

Als iemand misschien weet hoe de QR-code werkt zou ik het erg op prijs stellen als iemand dat zou kunnen uitleggen.

https://www.zozitdat.nl/qr-code/

[-DIA-]

Als iemand misschien weet hoe de QR-code werkt zou ik het erg op prijs stellen als iemand dat zou kunnen uitleggen.

https://www.zozitdat.nl/qr-code/

Die is gelukt lees ik, maar hoe die gelukt is zie ik niet... Sorry voor mijn spreekwoordelijke domheid.
(dat laatste zou ik niet moeten zeggen, maar ik heb hier wel een soort domheidscomplex of minderwaardigheidscomplex opgelopen)

[Junia]

Mijn reactie aan Dia weggehaald, was niet meer nodig, zie ik net.

[-DIA-]

Mijn reactie aan Dia weggehaald, was niet meer nodig, zie ik net.

Ik snap het overigens nog steeds niet hoor.

[Zita]

Als iemand misschien weet hoe de QR-code werkt zou ik het erg op prijs stellen als iemand dat zou kunnen uitleggen.

https://www.zozitdat.nl/qr-code/

Die is gelukt lees ik, maar hoe die gelukt is zie ik niet... Sorry voor mijn spreekwoordelijke domheid.
(dat laatste zou ik niet moeten zeggen, maar ik heb hier wel een soort domheidscomplex of minderwaardigheidscomplex opgelopen)

Even klikken op verder lezen. T gaat met de camera van je smartphone.

[Junia]

Mijn reactie aan Dia weggehaald, was niet meer nodig, zie ik net.

Ik snap het overigens nog steeds niet hoor.

Ik heb een app gedownload op mijn smartphone uit de App Store, mijne heet 'Quick Scan', en daarmee kan ik QR codes scannen. Werkt heel simpel, het wijst zich vanzelf. Succes!