Verzekeren, wel of niet verantwoord?

[AnneRinke]

Hoe zien jullie verzekeren als je met een gezin maar net genoeg geld verdient om alle kosten te kunnen betalen? Persoonlijk vind ik het dan niet meer dan logisch om je in ieder geval tegen bijv. ziektekosten te verzekeren en andere noodzakelijkheden, anders ben je toch gewoon onverantwoordelijk bezig?

Mijn persoonlijke mening hierover is dat ik vind dat iedereen dient bij te dragen, vanuit het solidariteitsbeginsel, aan de zorg in Nederland. Ik heb er in die situatie ook geen moeite mee dat personen die meer zorg nodig hebben meer betalen, echter vind ik wel dat het solidariteitsbeginsel bij de berekeningen leidend moet zijn en blijven.

De woorden "onverantwoordelijk bezig zijn" zou ik echter niet in de mond willen/durven nemen. Ik denk eerder dat het onverantwoordelijk is als we keuzes maken zònder God. Welke keuze dan ook.

Woorden geven altijd maar beperkt weer wat ik bedoel te zeggen. Ik probeer het te verduidelijken wederom met beperkte woorden Ik zou het niet kunnen verantwoorden dat ik niet verzekerd zou zijn (terwijl die mogelijkheid er wel is) en ik zodoende menselijkerwijs m'n hand zou moeten ophouden, dat zou ik voor mezelf dus onverantwoord vinden ofwel onverantwoordelijk bezig zijn met het verstand en de mogelijkheden die God mij gegeven heeft.

[J.C. Philpot]

Ik sluit me met instemming aan bij wat een andere forummer eerder schreef:

Het staat me tegen hoe hier over gemoedsbezwaarden wordt gesproken. Hoewel ik zelf niet gemoedsbezwaard ben heb ik wel respect voor mensen zoals Eilander doe daar heel bewust wel zo instaan.

Ik heb inderdaad ook respect voor gemoedsbezwaarden (en ook niet gemoedsbezwaarden) die in afhankelijkheid van de Heere hierin hun keuze maken.

[Wandelende]

Kan je het "kansspel" toelichten? Waarom een "kansspel"?

Als je niet ziek wordt, kost de verzekering niets. Als je jong bent is de kans geringer dat je met die ziekte en opvolgende kosten te maken krijgt. Ofwel je speelt een kansspel op basis van risico-inschatting. Dergelijke gedachten ben ik tegengekomen in studentenkringen. Het ging dan puur om kostenbesparing en dat heeft dus in de verste verte niets met gemoedsbezwaardheid te maken.

Dat klopt. Alleen dat is dan ook de enige vorm van "kansspel" die ik zie.
Voor gemoedsbezwaarden is niet-verzekeren vaak in de verste verte geen kansspel.

[Wandelende]

Ik ben helemaal niet tegen goede werken, ik ben het oom met u eens!
Maar ik heb een familielid die in het niet tegen ziektekosten verzekeren een goed werk ziet.
Er word neergekeken op mensen die "zomaar" een zorgverzekering hebben en naastenliefde of hulp aan anderen zijn ze wars van.
Gemakkelijk praten met miljoenen in je zak dat iedereen zelf z, n broek moet kunnen ophouden

Dus vandaar

Kan je de levenshouding van één familielid dan projecteren op de hele discussie en het dan benoemen als "kansspel"?
Ik begrijp je zorg en misschien ook wel aversie. Die heb ik ook in mijn omgeving, dat heb ik eerder gepost. Echter zijn er ook veel mensen die biddend en in oprechtheid die keuze maken. Dat zijn over het algemeen niet de mensen die neerkijken op andere mensen. Net zoals ikzelf niet mag neerkijken op anderen als zij een afwijkende keuze maken, mogen zij dat ook niet. Dat zegt overigens meer over de levenshouding, dan over de kern van wel/niet verzekeren.

[AnneRinke]

Ik ben helemaal niet tegen goede werken, ik ben het oom met u eens!
Maar ik heb een familielid die in het niet tegen ziektekosten verzekeren een goed werk ziet.
Er word neergekeken op mensen die "zomaar" een zorgverzekering hebben en naastenliefde of hulp aan anderen zijn ze wars van.
Gemakkelijk praten met miljoenen in je zak dat iedereen zelf z, n broek moet kunnen ophouden

Dus vandaar

Kan je de levenshouding van één familielid dan projecteren op de hele discussie en het dan benoemen als "kansspel"?
Ik begrijp je zorg en misschien ook wel aversie. Die heb ik ook in mijn omgeving, dat heb ik eerder gepost. Echter zijn er ook veel mensen die biddend en in oprechtheid die keuze maken. Dat zijn over het algemeen niet de mensen die neerkijken op andere mensen. Net zoals ikzelf niet mag neerkijken op anderen als zij een afwijkende keuze maken, mogen zij dat ook niet. Dat zegt overigens meer over de levenshouding, dan over de kern van wel/niet verzekeren.

Volledig eens

[Tiberius]

Ik ben helemaal niet tegen goede werken, ik ben het oom met u eens!
Maar ik heb een familielid die in het niet tegen ziektekosten verzekeren een goed werk ziet.
Er word neergekeken op mensen die "zomaar" een zorgverzekering hebben en naastenliefde of hulp aan anderen zijn ze wars van.
Gemakkelijk praten met miljoenen in je zak dat iedereen zelf z, n broek moet kunnen ophouden

Dus vandaar

Miljoenen in mijn zak? Toe maar.
Zo veel verdient een moderator nu ook weer niet.

[Orchidee]

Ben jij familie van mij @Tiberius?

[Tiberius]

Ben jij familie van mij @Tiberius?

Wie weet.

[Orchidee]

Owww
Btw: dit is maar één voorbeeld hé.
Anders krijg ik misschien weer een vraag:
Hoe weet je dat of dat verzin je maat enz.
Ik ken nog meer mensen die onverzekerd zijn en waar ik grote vraagtekens bij hun motivatie heb.

[eilander]

Owww
Btw: dit is maar één voorbeeld hé.
Anders krijg ik misschien weer een vraag:
Hoe weet je dat of dat verzin je maat enz.
Ik ken nog meer mensen die onverzekerd zijn en waar ik grote vraagtekens bij hun motivatie heb.

Ik hoop toch dat je ook wel goede voorbeelden kent.

[AnneRinke]

Ik begin mijn mening hierover pas te vormen sinds een paar jaar, voor die tijd wist ik niet eens van het bestaan af van gemoedsbezwaarden wat betreft verzekeren, het ligt soms ook maar net aan de cultuur waarin je bent opgegroeid. Er zullen ook wel mensen zijn die niet verzekerd zijn omdat hun ouders niet verzekerd waren denk ik zo? Wanneer neem je anders zo'n beslissing? Een serieuze vraag overigens. Als je gaat trouwen? Of...?
Af en toe vraag ik me dus echt oprecht af wat mensen beweegt en stel ik op basis daarvan mijn visie/mening soms bij.

[Orchidee]

Ik ken géén goede voorbeelden!
Ook heb ik vrienden/vriendinnen uit gezinnen die zgn "gemoedsbezwaard" waren.
Zij hebben daar zo'n nare smaak aan overgehouden
Ik heb daar ook zoveel van gehoord en gezien dat ik er nog steeds geen respect voor op kan brengen.
Voorbeelden???
Wil ik wel vertellen maar niet in het openbaar hier, het is en was te erg en te pijnlijk
Zij hebben allemaal zodra ze zelf inkomsten kregen wel een zorgverzekering afgesloten en eerst achterstallig onderhoud aan hun gebit (als dat nog te redden was) laten doen en andere lichamelijke ongemakken laten onderzoeken door een echte arts en/of professional

[Hendrien]

Owww
Btw: dit is maar één voorbeeld hé.
Anders krijg ik misschien weer een vraag:
Hoe weet je dat of dat verzin je maat enz.
Ik ken nog meer mensen die onverzekerd zijn en waar ik grote vraagtekens bij hun motivatie heb.

Ik hoop toch dat je ook wel goede voorbeelden kent.

Helaas ken ik ook niet veel goede voorbeelden. Het wordt bij sommige mensen echt een hoofdzaak. Zoals bijv. de volwassendoop bij de refo-baptisten.
En dat is heel irritant.

[Gerson]

Niet verzekeren is geen kwestie van 'rekenen' maar van overgave, geloof en vertrouwen.
Niet rekenen met geld of kijken naar omstandigheden. Maar je in Gods Vaderhand leggen.
Je houvast ligt dan in de God van Zondag 9 en 10.

Het kan ook alleen maar een zaak van het geloof zijn.

Gemoedsbezwaarden zitten echt niet op respect te wachten, wat hier door sommigen geschreven wordt. Maar alleen wat meer begrip zou wel te wensen zijn.

Alle karikaturen zijn hier weer langs gekomen, de grote auto, de vette portemonnee,
verzekerd bij de diakonie enz. enz.

Ik heb wel wat bewondering voor het geduld van @eilander, dat hij toch iedere keer weer probeert pertinente onjuistheden en verkeerde denkbeelden over gemoedsbezwaarden en hun wettelijke regelingen bij te stellen .

En ja, het kan allen maar een zaak van geloof zijn volgens @helma.
In dit verband moest ik denken aan het artikel wat
L.M.P Scholten jaren geleden is in de Wachter Sions schreef:

https://www.digibron.nl/search/detail/8 ... terzijde/0

[helma]

Owww
Btw: dit is maar één voorbeeld hé.
Anders krijg ik misschien weer een vraag:
Hoe weet je dat of dat verzin je maat enz.
Ik ken nog meer mensen die onverzekerd zijn en waar ik grote vraagtekens bij hun motivatie heb.

Ik hoop toch dat je ook wel goede voorbeelden kent.

Helaas ken ik ook niet veel goede voorbeelden. Het wordt bij sommige mensen echt een hoofdzaak. Zoals bijv. de volwassendoop bij de refo-baptisten.
En dat is heel irritant.

Maar als je ook van je predikant hoort dat wél-verzekeren een oorzaak kan zijn van geestelijke armoede in de kerkelijke gemeente dan moet het wel een hoofdzaak zijn.