GJdeBruijn schreef:Waarom wordt Eilander in zijn gezonde gereformeerde opvattingen zo bestreden in dit topic?
De argumenten die voorbijkomen om vooral het thuislezen te legitimeren zijn historisch herkenbaar. Het zijn de argumenten van de donatisten die bij de wederdopers in de tijd van Calvijn ook weer naar voren werden gebracht.
Calvijn schreef:De wederdopers willen geen enkele vergadering erkennen als kerk van Christus als die niet uitblinkt in een volmaaktheid zoals die van de engelen.
Maar onder het voorwendsel van hun ijver, verhinderen ze elke opbouw.
‘Zulke mensen,’ zegt Augustinus, ‘proberen – niet uit afkeer van de onrechtvaardigheid van anderen, maar omdat ze zelf graag in discussie gaan – de zwakken die verstrikt geraakt zijn in de loze roem van hun naam, óf volledig naar zich toe te trekken óf in elk geval van de anderen te scheiden. Verwaand van trots en waanzinnig van koppigheid leggen ze hinderlagen van laster en gaan ze oproerig tekeer. Maar om te voorkomen dat zou uitkomen dat ze zelf het licht van de waarheid missen, hullen ze zich in een schaduw van starre strengheid. De Heilige Schrift beveelt ons dat we de fouten van onze broeders moeten corrigeren. Maar daarbij moeten we ons wel inhouden. We moeten oprechte liefde en de eenheid van de vrede bewaren. Zij echter misbruiken dat voorschrift voor een heiligschennende scheuring en als een aanleiding om af te breken. Zo verandert de satan zich in een engel van het licht.1 Als er aanleiding is voor schijnbaar terechte strengheid, adviseert hij wrede strengheid. Maar hij wil niets anders dan de band van de vrede en de eenheid bederven en verbreken. Want als die band onder christenen sterk blijft, dan verliezen al zijn krachten hun macht om te beschadigen. Dan worden alle valstrikken van zijn hinderlagen vernield en zijn plannen om omver te halen verijdeld.
Augustinus zegt dit vanwege de veeleisendheid van de donatisten. Zij zagen in de kerken gebreken die door de bisschoppen wel met woorden berispt, maar niet met de ban bestraft werden. Want de bisschoppen dachten dat ze daar niets mee zouden opschieten. Maar de donatisten gingen daarom fel tegen de bisschoppen tekeer. Ze maakten hen uit voor verraders van de tucht en scheidden zich in een goddeloze scheuring af van de kudde van Christus.
Ik wil niet direct de opponenten van Eilander hier beschuldigen van donatisme, maar de argumenten geven toch aanleiding om ten minste te waarschuwen niet in deze oude valkuil te vallen.
Het gaat niet om uitblinken. Dat heeft niemand hier gezegd. Steeds weer wordt er ruis in de discussie gegooid van labadisme of wat dan ook.
Dan lijkt men te ontkennen dat er wel degelijk grote zorgen zijn over de reformatorische kerken en wat men hoort...
En als het erkent wordt, dan blijft het algemeen.
Daarom ook dat ik voor mijzelf antwoord probeer te vinden van wat is evangelieverkondiging onder een deksel. Want dat is nog geen valse leer of kerk, en geen reden om thuis te lezen of wat dan ook. Maar wat is een valse leer. Waarop de NBG wel degelijk zegt dat we daar ver van moeten blijven. Wilde de opstellers van de NGB dan ook uitblinken? En is het zo dat ieder die de NGB onderschrijft dan direct geen valse leer verkondigt?
En het lijkt juist of daar geen ruimte is om over na te kunnen of mogen denken.
Alles wordt onder de noemer gezet van; ach ja accentverschillen... of ook wel in andere discussies, het kan allebei waar zijn. Of ja, oudvader sus zei het, maar wat zegt de Bojbel?
Mijn vraag, en (misschien) wel van meerderen, is: klinkt werkelijk altijd de ware leer? Zijn er in de reformatorische kerken in welk verband dan ook geen wolven in schaapskleren? En is dat dan een uitzondering? Waarom gaat niemand op dat rijtje van JC Ryle in?
En zo niet, waarom wordt er in de Bijbel zo ernstig voor de wolven gewaarschuwd als een reëel en werkelijk en een niet zeldzaam gevaar? En is onze tijd daar dan anders in? En hebben we het soms zo goed met elkaar, dat we om het goed te houden maar niet de verschillen benadrukken en ondertussen doof en blind worden.., niet meer beducht zijn voor de vijand.