Zelfmoord & toch naar de hemel, kan dat?
Zelfmoord & toch naar de hemel, kan dat?
Hallo,
Wat vind u van bovengenoemde stelling?
Hierover is een hele discussie gaande op een ander forum dat ik ook bezoek, en ben daarom benieuwd naar jullie mening hierover.
Probeer het aub te onderbouwen.
Ik weet niet of hierover misschien al een topic is geweest hier, maar ik heb niks kunnen vinden iig.
Wat vind u van bovengenoemde stelling?
Hierover is een hele discussie gaande op een ander forum dat ik ook bezoek, en ben daarom benieuwd naar jullie mening hierover.
Probeer het aub te onderbouwen.
Ik weet niet of hierover misschien al een topic is geweest hier, maar ik heb niks kunnen vinden iig.
Ik denk dat we dat aan God moeten overlaten. Hij is de Enige Hartenkenner en geenszins wij.
Ook heb ik wel mijn twijfels. Er zijn legioenen engelen om ons eens, zullen die Zijn kinderen niet bewaren voor een laatste zonde daad, zelfmoord?
Maar ik laat het aan God over. Hij is Rechter en Die beslist. Gelukkig wel!
Ook heb ik wel mijn twijfels. Er zijn legioenen engelen om ons eens, zullen die Zijn kinderen niet bewaren voor een laatste zonde daad, zelfmoord?
Maar ik laat het aan God over. Hij is Rechter en Die beslist. Gelukkig wel!
Liever Turks dan Paaps
Gods Woord zegt ons toch dat het lichaam een tempel is.Oorspronkelijk gepost door Markie
Hallo,
Wat vind u van bovengenoemde stelling?
Hierover is een hele discussie gaande op een ander forum dat ik ook bezoek, en ben daarom benieuwd naar jullie mening hierover.
Probeer het aub te onderbouwen.
Ik weet niet of hierover misschien al een topic is geweest hier, maar ik heb niks kunnen vinden iig.
We mogen dus de hand niet aan onszelf slaan.
De Heere heeft en mens die zelfmoord pleegt toch nog niet geroepen om voor Zijn heilig aangezcht te verschijnen.
Laten we smeken en bidden of de Heere ons wil bewaren voor deze zonden, of Hij ons nog wil vasthouden.
Ik lees nergens in de Bijbel dat zelfmoord een zonde is die niet vergeven kan worden.
De enige zonde waar we dat van lezen is de zonde tegen de Heilige Geest (en daar wordt wat anders mee bedoeld).
Zelfmoord is een symptoom van psychische ziekte.
Ook kan iemand die zelfmoord pleegt in de laatste seconde voor zijn dood nog om vergeven gevraagd hebben - dat weten we niet.
Het is waar dat we dit aan God over moeten laten.
Het is ook waar dat de boom aan zijn vruchten gekend wordt.
Het is dus niet in de eerste plaats de vraag hoe wij het leven uitgaan, maar hoe wij het leven doorgaan!
Uiteraard is zelfmoord een grove zonde.
Maar in de Bijbel staan van Gods kinderen wel andere grove zonden opgetekend die er niet veel voor onder doen.
Er wordt dan vaak op David gewezen, dat hij in ieder geval met berouw en bekering tot God kwam, na de zonde.
Maar denken we ook weleens aan Salomo? Die was aan zijn einde buitengewoon zondig. En nergens lezen we van berouw.
Laten we in ieder geval heel voorzichtig zijn in het oordelen over deze zaken. En zeker als er familieleden bij zijn van iemand die zelfmoord gepleegd heeft.
Ik houd het erop dat God zijn kinderen er veelal voor zal bewaren. Maar aan de andere kant staat er nergens in de Bijbel een garantie dat ze dit niet zullen doen - net zo min als voor andere schrikkelijke zonden (uitgezonderd die tegen de HG).
De enige zonde waar we dat van lezen is de zonde tegen de Heilige Geest (en daar wordt wat anders mee bedoeld).
Zelfmoord is een symptoom van psychische ziekte.
Ook kan iemand die zelfmoord pleegt in de laatste seconde voor zijn dood nog om vergeven gevraagd hebben - dat weten we niet.
Het is waar dat we dit aan God over moeten laten.
Het is ook waar dat de boom aan zijn vruchten gekend wordt.
Het is dus niet in de eerste plaats de vraag hoe wij het leven uitgaan, maar hoe wij het leven doorgaan!
Uiteraard is zelfmoord een grove zonde.
Maar in de Bijbel staan van Gods kinderen wel andere grove zonden opgetekend die er niet veel voor onder doen.
Er wordt dan vaak op David gewezen, dat hij in ieder geval met berouw en bekering tot God kwam, na de zonde.
Maar denken we ook weleens aan Salomo? Die was aan zijn einde buitengewoon zondig. En nergens lezen we van berouw.
Laten we in ieder geval heel voorzichtig zijn in het oordelen over deze zaken. En zeker als er familieleden bij zijn van iemand die zelfmoord gepleegd heeft.
Ik houd het erop dat God zijn kinderen er veelal voor zal bewaren. Maar aan de andere kant staat er nergens in de Bijbel een garantie dat ze dit niet zullen doen - net zo min als voor andere schrikkelijke zonden (uitgezonderd die tegen de HG).
Dat zelfmoord door de bijbel zeer word afgekeurd kunnen we vinden in de volgende teksten:
En laat Zich ook niet door mensenhanden dienen, alsof Hij nog iets nodig had, daar Hij zelf aan allen leven en adem en alles geeft. Hij heeft uit een enkele het gehele menselijke geslacht gemaakt om op de ganse oppervlakte der aarde te wonen en Hij heeft de hun toegemeten tijden en de grenzen van hun woonplaatsen bepaald, (Hand. 17:25,26)
Zoekt de Here, terwijl Hij Zich laat vinden; roept Hem aan, terwijl Hij nabij is. (Jes. 55:6 )
Maar als medewerkers [Gods] vermanen wij u ook de genade Gods niet tevergeefs te ontvangen, 006:002 Want Hij zegt: ten tijde des welbehagens heb Ik u verhoord en ten dage des heils ben Ik u te hulp gekomen; zie, nu is het de tijd des welbehagens zie, nu is het de dag des heils. (2 Kor. 6:1,2)
Gij zult niet doodslaan..(Exod. 20:13)
du Want Gij hebt mijn nieren gevormd, mij in de schoot van mijn moeder geweven. Ik loof U, omdat ik gans wonderbaar ben toebereid, wonderbaar zijn uw werken; mijn ziel weet dat zeer wel. Mijn gebeente was voor U niet verholen, toen ik in het verborgene gemaakt werd, gewrocht in de diepten van het aardrijk; Uw ogen zagen mijn vormeloos begin; in uw boek waren zij alle opgeschreven, de dagen, die geformeerd zouden worden, toen nog geen daarvan bestond.
. (Ps. 139:13-16)
Eer Ik u vormde in de moederschoot, heb Ik u gekend, en eer gij voortkwaamt uit de baarmoeder, heb Ik u geheiligd; tot een profeet voor de volkeren heb Ik u gesteld. (Jer. 1:5)
Mijn tijden zijn in uw hand, (Ps. 31:16)
--------------------------
De grote vraag is: is zelfmoord doodslag? Als we deze vraag met een ja beantwoorden kúnnen we niets anders dan concluderen dat zij het koninkrijk der hemelen niet kunnen beërven. Indien we die vraag met nee beantwoorden, blijven beide opties open. Onderbouwende bijbelteksten daarvoor zijn:
Revelation of John 22:15:
Maar buiten zullen zijn de honden, en de tovenaars, en de hoereerders, en de doodslagers, en de afgodendienaars, en een iegelijk, die de leugen liefheeft, en doet.
Revelation of John 21:8:
Maar den vreesachtigen, en ongelovigen, en gruwelijken, en doodslagers, en hoereerders, en tovenaars, en afgodendienaars, en al den leugenaars, is hun deel in den poel, die daar brandt van vuur en sulfer; hetwelk is de tweede dood.
I John 3:15:
Een iegelijk, die zijn broeder haat, is een doodslager; en gij weet, dat geen doodslager het eeuwige leven heeft in zich blijvende.
I Timothy 1:9:
En hij dit weet, dat den rechtvaardigen de wet niet is gezet (nl. ter veroordeling, maar den onrechtvaardigen en den halsstarrigen, den goddelozen en den zondaren, den onheiligen en den ongoddelijken, den vadermoorders en den moedermoorders, den doodslagers
--------------------------
Mijn persoonlijke mening is dat we onderscheid moeten maken tussen de toestand van een persoon waarin hij zelfmoord pleegd.
1) Als een bewust gemaakte keuze.
2) Onder invloed van medicijnen/drugs
3) Mensen die een minder bewustzijn hebben (geestelijke gehandicapten, dementerende ouderen)
4) Onder invloed van zware psychische klachten, en daardoor in een verminderde mate van bewustzijn verkeren. Ik heb het hier over psychiatrische patienten, niet over psychische patienten!
Zoals je ziet draait in mijn overweging alles om het punt bewustzijn. Dit is een punt wat niet door iedere gereformeerde ethicus gedeeld zal worden. M.i. is er wanneer er sprake is van ernstige vorm van mindere bewustzijn, of anders gezegd: wanneer de persoon in kwestie niet meer in staat is zelf bewuste keuzes te maken, dat er dan geen sprake is van zelfmoord maar zelfdoding, waarbij ik zelfdoding wel zie als zonde, maar niet als onvergeeflijk. Ik heb het hier over mensen uit groep 3 en 4.
Groep 1 valt m.i. buiten de genade, omdat zij bewust kiezen om te zondigen, en wel zodanige zonde van waarvan men kan weten dat daarna geen vergeving mogelijk is. Hoe hard het ook mag klinken, reken ik tot deze groep ook de psychische patienten (de psychiatrische patienten reken ik hier niet bij!), omdat een psychische patient nog wel in staat is in meer of mindere mate bewuste keuzes te maken.
Groep 2 is een twijfelgeval. Indien men bewust kiest voor drugsgebruik is m.i. geen vergeving tenzij men zich bekere, en gaat men dus verloren indien men in hun zonde sterft. Zelfde geld voor onnodig medicijn gebruik. In geval van medicijngebruik is het dus afhankelijk van de vraag of het medicijn echt nodig is, of dat men het gebruikt om 'high' te worden
Daarbij wat opmerkingen:
1) Zelfmoord is in alle gevallen een overtreding tegen de duidelijke geopenbaarde wil van God
2) Iemand die onder beslag van Gods Geest leeft zal strijden tegen deze verzoeking, en zal zolang hij onder dat beslag blijft leven deze verzoeking kúnnen weerstaan
3) God wil een ieder helpen die tegen deze verzoeking heeft te strijden, als deze Hem om hulp vragen. Daarvoor hoef je niet bekeerd te zijn. Als iemand toch komt tot de daad wijst dit iig op een niet vragen aan God om hulp in deze verzoeking
--------------
PS> Terecht word gewezen op het voorbeeld van Simson. Er zijn buiten de bijbel om ook voorbeelden van zelfmoord, gepleegd met goede motieven, die ik niet zal willen afkeuren. Men denke er wel aan dat dit uitzonderingen zijn, die allen in een oorlog-situatie plaatsvonden, en dienen apart bekeken te worden; i.e. we moeten onze meningvorming mbt zelfmoord als geheel daardoor niet laten beinvloeden
[Aangepast op 8/3/04 door memento]
En laat Zich ook niet door mensenhanden dienen, alsof Hij nog iets nodig had, daar Hij zelf aan allen leven en adem en alles geeft. Hij heeft uit een enkele het gehele menselijke geslacht gemaakt om op de ganse oppervlakte der aarde te wonen en Hij heeft de hun toegemeten tijden en de grenzen van hun woonplaatsen bepaald, (Hand. 17:25,26)
Zoekt de Here, terwijl Hij Zich laat vinden; roept Hem aan, terwijl Hij nabij is. (Jes. 55:6 )
Maar als medewerkers [Gods] vermanen wij u ook de genade Gods niet tevergeefs te ontvangen, 006:002 Want Hij zegt: ten tijde des welbehagens heb Ik u verhoord en ten dage des heils ben Ik u te hulp gekomen; zie, nu is het de tijd des welbehagens zie, nu is het de dag des heils. (2 Kor. 6:1,2)
Gij zult niet doodslaan..(Exod. 20:13)
du Want Gij hebt mijn nieren gevormd, mij in de schoot van mijn moeder geweven. Ik loof U, omdat ik gans wonderbaar ben toebereid, wonderbaar zijn uw werken; mijn ziel weet dat zeer wel. Mijn gebeente was voor U niet verholen, toen ik in het verborgene gemaakt werd, gewrocht in de diepten van het aardrijk; Uw ogen zagen mijn vormeloos begin; in uw boek waren zij alle opgeschreven, de dagen, die geformeerd zouden worden, toen nog geen daarvan bestond.
. (Ps. 139:13-16)
Eer Ik u vormde in de moederschoot, heb Ik u gekend, en eer gij voortkwaamt uit de baarmoeder, heb Ik u geheiligd; tot een profeet voor de volkeren heb Ik u gesteld. (Jer. 1:5)
Mijn tijden zijn in uw hand, (Ps. 31:16)
--------------------------
De grote vraag is: is zelfmoord doodslag? Als we deze vraag met een ja beantwoorden kúnnen we niets anders dan concluderen dat zij het koninkrijk der hemelen niet kunnen beërven. Indien we die vraag met nee beantwoorden, blijven beide opties open. Onderbouwende bijbelteksten daarvoor zijn:
Revelation of John 22:15:
Maar buiten zullen zijn de honden, en de tovenaars, en de hoereerders, en de doodslagers, en de afgodendienaars, en een iegelijk, die de leugen liefheeft, en doet.
Revelation of John 21:8:
Maar den vreesachtigen, en ongelovigen, en gruwelijken, en doodslagers, en hoereerders, en tovenaars, en afgodendienaars, en al den leugenaars, is hun deel in den poel, die daar brandt van vuur en sulfer; hetwelk is de tweede dood.
I John 3:15:
Een iegelijk, die zijn broeder haat, is een doodslager; en gij weet, dat geen doodslager het eeuwige leven heeft in zich blijvende.
I Timothy 1:9:
En hij dit weet, dat den rechtvaardigen de wet niet is gezet (nl. ter veroordeling, maar den onrechtvaardigen en den halsstarrigen, den goddelozen en den zondaren, den onheiligen en den ongoddelijken, den vadermoorders en den moedermoorders, den doodslagers
--------------------------
Mijn persoonlijke mening is dat we onderscheid moeten maken tussen de toestand van een persoon waarin hij zelfmoord pleegd.
1) Als een bewust gemaakte keuze.
2) Onder invloed van medicijnen/drugs
3) Mensen die een minder bewustzijn hebben (geestelijke gehandicapten, dementerende ouderen)
4) Onder invloed van zware psychische klachten, en daardoor in een verminderde mate van bewustzijn verkeren. Ik heb het hier over psychiatrische patienten, niet over psychische patienten!
Zoals je ziet draait in mijn overweging alles om het punt bewustzijn. Dit is een punt wat niet door iedere gereformeerde ethicus gedeeld zal worden. M.i. is er wanneer er sprake is van ernstige vorm van mindere bewustzijn, of anders gezegd: wanneer de persoon in kwestie niet meer in staat is zelf bewuste keuzes te maken, dat er dan geen sprake is van zelfmoord maar zelfdoding, waarbij ik zelfdoding wel zie als zonde, maar niet als onvergeeflijk. Ik heb het hier over mensen uit groep 3 en 4.
Groep 1 valt m.i. buiten de genade, omdat zij bewust kiezen om te zondigen, en wel zodanige zonde van waarvan men kan weten dat daarna geen vergeving mogelijk is. Hoe hard het ook mag klinken, reken ik tot deze groep ook de psychische patienten (de psychiatrische patienten reken ik hier niet bij!), omdat een psychische patient nog wel in staat is in meer of mindere mate bewuste keuzes te maken.
Groep 2 is een twijfelgeval. Indien men bewust kiest voor drugsgebruik is m.i. geen vergeving tenzij men zich bekere, en gaat men dus verloren indien men in hun zonde sterft. Zelfde geld voor onnodig medicijn gebruik. In geval van medicijngebruik is het dus afhankelijk van de vraag of het medicijn echt nodig is, of dat men het gebruikt om 'high' te worden
Daarbij wat opmerkingen:
1) Zelfmoord is in alle gevallen een overtreding tegen de duidelijke geopenbaarde wil van God
2) Iemand die onder beslag van Gods Geest leeft zal strijden tegen deze verzoeking, en zal zolang hij onder dat beslag blijft leven deze verzoeking kúnnen weerstaan
3) God wil een ieder helpen die tegen deze verzoeking heeft te strijden, als deze Hem om hulp vragen. Daarvoor hoef je niet bekeerd te zijn. Als iemand toch komt tot de daad wijst dit iig op een niet vragen aan God om hulp in deze verzoeking
--------------
PS> Terecht word gewezen op het voorbeeld van Simson. Er zijn buiten de bijbel om ook voorbeelden van zelfmoord, gepleegd met goede motieven, die ik niet zal willen afkeuren. Men denke er wel aan dat dit uitzonderingen zijn, die allen in een oorlog-situatie plaatsvonden, en dienen apart bekeken te worden; i.e. we moeten onze meningvorming mbt zelfmoord als geheel daardoor niet laten beinvloeden
[Aangepast op 8/3/04 door memento]
niet alleen met afkeuring:Oorspronkelijk gepost door Adrianus
Over zelfmoord wordt in Gods Woord niet dan met afkeuring gesproken. Zelfmoordenaars die een einde aan hun leven maakten 'omdat ze het niet meer zagen zitten' (Saul, Achitofel) zijn verloren gegaan. Op deze wijze wil Gods Woord ons de ernst van deze zonde voorhouden en moeten we met hoop voor zelfmoordenaars zeer voorzichtig zijn.
Het is waar dat alleen de zonde tegen de Heilige Geest onvergeeflijk is, omdat de zondaar door het doen van die zonde de genadetijd al in dit leven beëindigt. Daar is dan wel een overeenkomst met zelfmoord: Ook dan wordt de genadetijd door onszelf moedwillig beëindigt.
Simson verzocht zelfmoord te mogen plegen en hem werden de buitengewone krachten vergund.
Toch zijner ook Christenen die Manisch depressief zijn. En ik weet dat je van de uitzondering geen regel moet maken, maar ook denk ik dat wij voorzichtig moeten zijn met oordelen!
Iemand die zwaar onder de medicijnen zit voor 't een of ander weet soms niet meer wat hij/zij doet. Het is dan erg makkelijk om als gezond iemand er eens goed voor te gaan zitten en te zeggen dat zo'n iemand dan dus blijkbaar geen Christen was...
Net zoals we niet over iemands standvastig zijn kunnen oordelen!
Laten we het maar houden bij eerdere postings: God is Rechter, die het beslist...
Iemand die zwaar onder de medicijnen zit voor 't een of ander weet soms niet meer wat hij/zij doet. Het is dan erg makkelijk om als gezond iemand er eens goed voor te gaan zitten en te zeggen dat zo'n iemand dan dus blijkbaar geen Christen was...
Net zoals we niet over iemands standvastig zijn kunnen oordelen!
Laten we het maar houden bij eerdere postings: God is Rechter, die het beslist...
Zoals al aangegeven denk ik niet dat wij daarover te oordelen hebben...Iemand die zwaar onder de medicijnen zit voor 't een of ander weet soms niet meer wat hij/zij doet.
Hier moet je ook voorzichtig mee zijn. Ik denk dat het goed is, ook vanuit pastoraal oogpunt, om vast te houden dat God altijd kán en wíl helpen! De bijbel geeft genoeg aanleiding om dat te geloven, want de HEERE hoort de nooddruftigen (Ps 69:16). Bij God is altijd uitredding, ook als de nood zó hoog is dat je geen uitweg meer ziet. Ook waar jezelf geen weg meer ziet blijft Jezus dé Weg, de Waarheid, en het Leven.Net zoals we niet over iemands standvastig zijn kunnen oordelen! Laten we het maar houden bij eerdere postings: God is Rechter, die het beslist...
[Aangepast op 8/3/04 door memento]
Eens Orckie! Heel vaak is suicide het eindpunt van een (lang) proces van psychisch ziek zijn. En inderdaad, het is geen zonde waarvan gezegd is dat die niet vergeven zou kunnen worden. En van die zonden heb ik er zoveel dat ik niet graag boven een zelfmoordenaar ga staan. We moeten bewaard worden voor zo'n vreselijke daad. Mensen kunnen zo onmetelijk diep in de put zitten als ze tot die daad overgaan, laten we daar nooit te licht over denken. Even melden dat bij God altijd redding is doet geen recht aan de geweldige, overweldigende, problemen waar mensen mee kunnen kampen. De gemiddelde gezonde mens kan zich in de verste verte geen voorstelling maken van die problemen.Oorspronkelijk gepost door Orckie
Ik lees nergens in de Bijbel dat zelfmoord een zonde is die niet vergeven kan worden.
De enige zonde waar we dat van lezen is de zonde tegen de Heilige Geest (en daar wordt wat anders mee bedoeld).
Zelfmoord is een symptoom van psychische ziekte.
Ook kan iemand die zelfmoord pleegt in de laatste seconde voor zijn dood nog om vergeven gevraagd hebben - dat weten we niet.
Het is waar dat we dit aan God over moeten laten.
Het is ook waar dat de boom aan zijn vruchten gekend wordt.
Het is dus niet in de eerste plaats de vraag hoe wij het leven uitgaan, maar hoe wij het leven doorgaan!
Uiteraard is zelfmoord een grove zonde.
Maar in de Bijbel staan van Gods kinderen wel andere grove zonden opgetekend die er niet veel voor onder doen.
Er wordt dan vaak op David gewezen, dat hij in ieder geval met berouw en bekering tot God kwam, na de zonde.
Maar denken we ook weleens aan Salomo? Die was aan zijn einde buitengewoon zondig. En nergens lezen we van berouw.
Laten we in ieder geval heel voorzichtig zijn in het oordelen over deze zaken. En zeker als er familieleden bij zijn van iemand die zelfmoord gepleegd heeft.
Ik houd het erop dat God zijn kinderen er veelal voor zal bewaren. Maar aan de andere kant staat er nergens in de Bijbel een garantie dat ze dit niet zullen doen - net zo min als voor andere schrikkelijke zonden (uitgezonderd die tegen de HG).
Overigens vind ik dat we, omdat we niet weten wie meeleest en welke emoties rond dit onderwerp leven, uiterst, uiterst voorzichtig moeten zijn in het spreken over suicide op een forum.
beste Orckie,Oorspronkelijk gepost door Orckie
Overigens staat er in de bijbel een zelfmoord opgetekend van een kind van God: Simson.
Van Simson was het een geloofsdaad;
Ik bezie zoiets als een oorlog.
Daar sneuvelen toch ook mensen.
Lees maar Hebreën 11 met name vers 32.
In zijn dood stierven er toch meer dan in zijn leven.