Kinderdoop soms inruilen voor 'opdragen'

[Posthoorn]

Het is de vraag of iemand die onder de tucht staat en zelfs met de ban afgesneden, per definitie beschouwd wordt als 'verloren'. In 1 Kor. 5 (dat over een tuchtzaak in Korinthe gaat) lees ik dat zo niet.
Maar goed, we dwalen af.

Ik blijf bij mijn punt: de kinderdoop wordt veel en veel te belangrijk gemaakt. Helaas al door de Reformatoren, waardoor deze erg rigide en onverdraagzaam reageerden op de wederdopers. Daarin moeten wij hen niet volgen, ook Guido de Brès niet - die trouwens wel erg positieve gedachten had over de kleine kinderen, waarin huisman hem óók niet volgt.

[Harry65]

Eén van de wezenlijke kernpunten in het gereformeerde denken is het zogenaamde verbondsdenken.
De essentie van de kinderdoop is de gedachte dat God ook heden ten dage een verbond heeft met gelovigen en hun kinderen.
en dat die zekerheid zichtbaar mag (moet?) worden in het teken van de doop van het kind.
(net zoals de besnijdenis een/het teken was van Gods (oude) verbond met de gelovige ouder,
is nu de doop het teken van Gods (nieuwe) verbond met de gelovige.)
Als iemand de kinderdoop naast zich neerlegt, betekent dat in mijn ogen dat hij/zij ook het verbond naast zich neer legt.
Want waarom zou je wel denken dat jouw kind bij het verbond hoort, maar het vervolgens niet het verbondsteken (laten) geven?
Dan heb je een compleet ander beeld van Gods verbond dan het "gereformeerde beeld".
Ik begrijp daarin niet dat zo iemand in een gereformeerde kerk blijft.
Het lijkt mij veel logischer dat zo iemand zich aansluit bij een baptisten-gemeente of een evangelische gemeente.

[Roos2017]

Eén van de wezenlijke kernpunten in het gereformeerde denken is het zogenaamde verbondsdenken.
De essentie van de kinderdoop is de gedachte dat God ook heden ten dage een verbond heeft met gelovigen en hun kinderen.
en dat die zekerheid zichtbaar mag (moet?) worden in het teken van de doop van het kind.
(net zoals de besnijdenis een/het teken was van Gods (oude) verbond met de gelovige ouder,
is nu de doop het teken van Gods (nieuwe) verbond met de gelovige.)
Als iemand de kinderdoop naast zich neerlegt, betekent dat in mijn ogen dat hij/zij ook het verbond naast zich neer legt.
Want waarom zou je wel denken dat jouw kind bij het verbond hoort, maar het vervolgens niet het verbondsteken (laten) geven?
Dan heb je een compleet ander beeld van Gods verbond dan het "gereformeerde beeld".
Ik begrijp daarin niet dat zo iemand in een gereformeerde kerk blijft.
Het lijkt mij veel logischer dat zo iemand zich aansluit bij een baptisten-gemeente of een evangelische gemeente.

Ben het volledig met je eens, Harry65!

[Posthoorn]

Eén van de wezenlijke kernpunten in het gereformeerde denken is het zogenaamde verbondsdenken.
De essentie van de kinderdoop is de gedachte dat God ook heden ten dage een verbond heeft met gelovigen en hun kinderen.
en dat die zekerheid zichtbaar mag (moet?) worden in het teken van de doop van het kind.
(net zoals de besnijdenis een/het teken was van Gods (oude) verbond met de gelovige ouder,
is nu de doop het teken van Gods (nieuwe) verbond met de gelovige.)

Is het inderdaad een van de wezenlijke kernpunten in het gereformeerde denken, of is het maar 'een' punt van de reformatie, met name ingegeven door de strijd met de dopers?
De volgende vraag is: is het een kernpunt in de Schrift zelf?

[eilander]

Zeker als ik de achtergrond van veel van het huidige verwerpen van kinderdoop en streven naar geloofsdoop beschouw, zeg ik volmondig: ja, dit is wezenlijk.

[Ambtenaar]

Zeker als ik de achtergrond van veel van het huidige verwerpen van kinderdoop en streven naar geloofsdoop beschouw, zeg ik volmondig: ja, dit is wezenlijk.

Ik ben het met je eens. Echter de constructie die in sommige kerken is opgetuigd, van doop naar belijdenis van de leer is misschien ook niet helemaal conform de belijdenisgeschriften.

[Mara]

Als iemand de kinderdoop naast zich neerlegt, betekent dat in mijn ogen dat hij/zij ook het verbond naast zich neer legt.
Want waarom zou je wel denken dat jouw kind bij het verbond hoort, maar het vervolgens niet het verbondsteken (laten) geven?
Dan heb je een compleet ander beeld van Gods verbond dan het "gereformeerde beeld".
Ik begrijp daarin niet dat zo iemand in een gereformeerde kerk blijft.

Zo mee eens!
Ik sta nog weer anders in een doopdiscussie, omdat mijn man op volwassen leeftijd gedoopt is (hij is als baby niet gedoopt).
Daarna mocht hij ons kind ten doop houden, (ik heb hem bewust het kindje laten vasthouden).
Voor iedereen, maar zeker voor hem en mij, was dat zo bijzonder en ontroerend.
God keek naar hem, naar ons, om. En heeft ons als ouders een rijke belofte gegeven mede in die doop. Dat heeft ons getroost en bemoedigd toen het moeilijk en zwaar werd en dit kindje ernstig ziek werd.
De doop op zich is geen pleitgrond, maar we mochten wel weten dat wat de Heere belooft, waar is.
En daarom kunnen wij niet begrijpen dat er nu jongeren zijn die zich opnieuw laten dopen, of zelfs willen laten ontdopen.
Ik heb sommige ouders gesproken en zij hebben het hier moeilijk mee. Begrijpelijk!

In een vrije gemeente werd eens een heel gezin gedoopt. Vader en moeder waren beiden krachtdadig bekeerd, zo midden uit de wereld. En lieten zij zich toen alleen beide dopen? Nee, ook hun kinderen hielden zij ten doop, die waren in de leeftijd van 1 - 15/16 jaar!
En als je in een gereformeerde kerk zit, je dus onderworpen hebt aan de leer, waarom gooi je die dan omver?

[Posthoorn]

Voor mij is wezenlijk dat in het NT wordt benadrukt dat alleen wedergeboorte ons een kind van God maakt, niet natuurlijke geboorte. En alleen het geloof, dat wij ontvangen in de wedergeboorte, geeft ons deel aan het nieuwe verbond.
Dat is de kern.

[samanthi]

Eén van de wezenlijke kernpunten in het gereformeerde denken is het zogenaamde verbondsdenken.
De essentie van de kinderdoop is de gedachte dat God ook heden ten dage een verbond heeft met gelovigen en hun kinderen.
en dat die zekerheid zichtbaar mag (moet?) worden in het teken van de doop van het kind.
(net zoals de besnijdenis een/het teken was van Gods (oude) verbond met de gelovige ouder,
is nu de doop het teken van Gods (nieuwe) verbond met de gelovige.)
Als iemand de kinderdoop naast zich neerlegt, betekent dat in mijn ogen dat hij/zij ook het verbond naast zich neer legt.
Want waarom zou je wel denken dat jouw kind bij het verbond hoort, maar het vervolgens niet het verbondsteken (laten) geven?
Dan heb je een compleet ander beeld van Gods verbond dan het "gereformeerde beeld".
Ik begrijp daarin niet dat zo iemand in een gereformeerde kerk blijft.
Het lijkt mij veel logischer dat zo iemand zich aansluit bij een baptisten-gemeente of een evangelische gemeente.

Al hoe wel ik de kinderdoop van harte aanhang, ben ik het niet helemaal met je eens, een kind hoort gedoopt te zijn omdat hij in Christus geheiligd is, als ouders ontrouw zijn, Hij is getrouw!!!

[Harry65]

Eén van de wezenlijke kernpunten in het gereformeerde denken is het zogenaamde verbondsdenken.
De essentie van de kinderdoop is de gedachte dat God ook heden ten dage een verbond heeft met gelovigen en hun kinderen.
en dat die zekerheid zichtbaar mag (moet?) worden in het teken van de doop van het kind.
(net zoals de besnijdenis een/het teken was van Gods (oude) verbond met de gelovige ouder,
is nu de doop het teken van Gods (nieuwe) verbond met de gelovige.)
Als iemand de kinderdoop naast zich neerlegt, betekent dat in mijn ogen dat hij/zij ook het verbond naast zich neer legt.
Want waarom zou je wel denken dat jouw kind bij het verbond hoort, maar het vervolgens niet het verbondsteken (laten) geven?
Dan heb je een compleet ander beeld van Gods verbond dan het "gereformeerde beeld".
Ik begrijp daarin niet dat zo iemand in een gereformeerde kerk blijft.
Het lijkt mij veel logischer dat zo iemand zich aansluit bij een baptisten-gemeente of een evangelische gemeente.

Al hoe wel ik de kinderdoop van harte aanhang, ben ik het niet helemaal met je eens, een kind hoort gedoopt te zijn omdat hij in Christus geheiligd is, als ouders ontrouw zijn, Hij is getrouw!!!

Volgens mij zeg ik hetzelfde, dus ik zie niet helemaal waarin jij het "niet helemaal" met mij eens bent.

[Harry65]

Voor mij is wezenlijk dat in het NT wordt benadrukt dat alleen wedergeboorte ons een kind van God maakt, niet natuurlijke geboorte. En alleen het geloof, dat wij ontvangen in de wedergeboorte, geeft ons deel aan het nieuwe verbond.
Dat is de kern.

"Geloof" is mijns inziens de kern van het algemeen christelijk geloof.
Van zowel de gereformeerde als de baptist als de evangelisch-christen.
Het verschil tussen "gereformeerd" en "baptist" is voor een groot deel de visie op het verbond en het verbondsteken.
Daarom is "kinderdoop" een wezenlijk aspect van "gereformeerd".

[eilander]

Voor mij is wezenlijk dat in het NT wordt benadrukt dat alleen wedergeboorte ons een kind van God maakt, niet natuurlijke geboorte. En alleen het geloof, dat wij ontvangen in de wedergeboorte, geeft ons deel aan het nieuwe verbond.
Dat is de kern.

Dat klopt ook, maar gelukkig is daarmee niet alles gezegd.

[Posthoorn]

Voor mij is wezenlijk dat in het NT wordt benadrukt dat alleen wedergeboorte ons een kind van God maakt, niet natuurlijke geboorte. En alleen het geloof, dat wij ontvangen in de wedergeboorte, geeft ons deel aan het nieuwe verbond.
Dat is de kern.

"Geloof" is mijns inziens de kern van het algemeen christelijk geloof.
Van zowel de gereformeerde als de baptist als de evangelisch-christen.
Het verschil tussen "gereformeerd" en "baptist" is voor een groot deel de visie op het verbond en het verbondsteken.
Daarom is "kinderdoop" een wezenlijk aspect van "gereformeerd".

Als geloof de kern is van het algemeen christelijk geloof, moeten baptist en gereformeerde elkaar daar kunnen vinden. Dan is kinderdoop zaak van 2e orde, mits men maar vasthoudt dat kind wedergeboren moet worden!!

[samanthi]

Eén van de wezenlijke kernpunten in het gereformeerde denken is het zogenaamde verbondsdenken.
De essentie van de kinderdoop is de gedachte dat God ook heden ten dage een verbond heeft met gelovigen en hun kinderen.
en dat die zekerheid zichtbaar mag (moet?) worden in het teken van de doop van het kind.
(net zoals de besnijdenis een/het teken was van Gods (oude) verbond met de gelovige ouder,
is nu de doop het teken van Gods (nieuwe) verbond met de gelovige.)
Als iemand de kinderdoop naast zich neerlegt, betekent dat in mijn ogen dat hij/zij ook het verbond naast zich neer legt.
Want waarom zou je wel denken dat jouw kind bij het verbond hoort, maar het vervolgens niet het verbondsteken (laten) geven?
Dan heb je een compleet ander beeld van Gods verbond dan het "gereformeerde beeld".
Ik begrijp daarin niet dat zo iemand in een gereformeerde kerk blijft.
Het lijkt mij veel logischer dat zo iemand zich aansluit bij een baptisten-gemeente of een evangelische gemeente.

Al hoe wel ik de kinderdoop van harte aanhang, ben ik het niet helemaal met je eens, een kind hoort gedoopt te zijn omdat hij in Christus geheiligd is, als ouders ontrouw zijn, Hij is getrouw!!!

Volgens mij zeg ik hetzelfde, dus ik zie niet helemaal waarin jij het "niet helemaal" met mij eens bent.

Sorry ik had het niet helemaal goed gelezen. We zijn het helemaal eens.

[huisman]

Voor mij is wezenlijk dat in het NT wordt benadrukt dat alleen wedergeboorte ons een kind van God maakt, niet natuurlijke geboorte. En alleen het geloof, dat wij ontvangen in de wedergeboorte, geeft ons deel aan het nieuwe verbond.
Dat is de kern.

"Geloof" is mijns inziens de kern van het algemeen christelijk geloof.
Van zowel de gereformeerde als de baptist als de evangelisch-christen.
Het verschil tussen "gereformeerd" en "baptist" is voor een groot deel de visie op het verbond en het verbondsteken.
Daarom is "kinderdoop" een wezenlijk aspect van "gereformeerd".

Als geloof de kern is van het algemeen christelijk geloof, moeten baptist en gereformeerde elkaar daar kunnen vinden. Dan is kinderdoop zaak van 2e orde, mits men maar vasthoudt dat kind wedergeboren moet worden!!

Het verbond is de grond van de doop. Door het ontkennen van de kinderdoop misken je het verbondshandelen van God in het O.T. en in het N.T.
Het steeds maar weer kleineren van het belang van de kinderdoop is tegen de confessie en tegen de Schrift.
DDD betwijfelde zelfs of de NGB het verwerpen van de kinderdoop tuchtwaardig zou achten.....lees NGB art 34!
Er is trouwens niemand die zegt dat de doop zonder wedergeboorte zalig maakt......tweeërlei kinderen des verbonds immers.
Verder ga ik deze discussie met jou niet voor de zoveelste keer voeren. Je dwaalt stevig als het over deze zaken gaat maar dat heb ik je wel vaker gezegd.

Vr gr