Idd! God verhoort OP het gebed, niet OM het gebed!
Nu, in pklaats van oprecht te bidden gaan mensen zich afvragen of ze wel verbroken genoeg bidden, en wel onwaardig en rechteloos genoeg voelen etc... Of ze worden hoogmoedig, kijkend op hun gebed: nou heb ik wel heeeel erg onwaardig gebeden...
'k weet et uit ervaring...die Paap, die leeft in een ieders hart, zei Luther... En dan is nu nog zo!
God proberen te bewegen door onze tranen en deemoedigheid en nederigheid...
Remonstrants: wat is dat?
Beste jacob,
Ik waardeer natuurlijk erg je voorbeelden, maar het gaat in deze topic om erachter te komen wat mensen formeel onder "remonstrants-zijn" scharen.
Mijn vraag is dus aan jou, om vanuit je voorbeeld formeel duidelijk te maken wat jij dan precies als remonstrants ziet. Het gaat hier dus niet ervaringen, maar over de leer zelf.
Als je niet helemaal begrijpt wat ik bedoel mag je ook even een u2u-tje sturen.
Ik waardeer natuurlijk erg je voorbeelden, maar het gaat in deze topic om erachter te komen wat mensen formeel onder "remonstrants-zijn" scharen.
Mijn vraag is dus aan jou, om vanuit je voorbeeld formeel duidelijk te maken wat jij dan precies als remonstrants ziet. Het gaat hier dus niet ervaringen, maar over de leer zelf.
Als je niet helemaal begrijpt wat ik bedoel mag je ook even een u2u-tje sturen.
<>< A Dieu
De theoloog
De theoloog
-
england
oeps, Sorry, Theoloog!
Tsja, subjectief gezien denk ik het volgende: Onder het mom van Calvinisme is met toch remonstrant, door te denken dat er nog iets van ons bij moet, namelijk onze gestalten, onze manier van bidden... Als we nou maar dit en dit doen, dan zal God ons verhoren.. Niet uit genade, nee,door dingen op een bepaalde manier te doen...
Tsja, subjectief gezien denk ik het volgende: Onder het mom van Calvinisme is met toch remonstrant, door te denken dat er nog iets van ons bij moet, namelijk onze gestalten, onze manier van bidden... Als we nou maar dit en dit doen, dan zal God ons verhoren.. Niet uit genade, nee,door dingen op een bepaalde manier te doen...
-
england
oeps, Sorry, Theoloog!
Tsja, subjectief gezien denk ik het volgende: Onder het mom van Calvinisme is met toch remonstrant, door te denken dat er nog iets van ons bij moet, namelijk onze gestalten, onze manier van bidden... Als we nou maar dit en dit doen, dan zal God ons verhoren.. Niet uit genade, nee,door dingen op een bepaalde manier te doen...
Tsja, subjectief gezien denk ik het volgende: Onder het mom van Calvinisme is met toch remonstrant, door te denken dat er nog iets van ons bij moet, namelijk onze gestalten, onze manier van bidden... Als we nou maar dit en dit doen, dan zal God ons verhoren.. Niet uit genade, nee,door dingen op een bepaalde manier te doen...
-
Lecram
Zit het zelf doen niet bij ons allemaal van binnen? In plaats van volledig vertrouwen op Gods genade, proberen we nog iets mee te nemen, al was het maar een gestalte. Dat laatste denkbeeld is weer een gevolg van het doorslaan, door te zeggen dat we lijdelijk af moeten wachten. Dan worden kenmerken weer een 'daad'.
Even een aanvulling Adrianus,
... Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven. En alsdan wordt de wil, zijnde nu vernieuwd, niet alleen van God gedreven en bewogen, maar, van God bewogen zijnde, werkt hij ook zelf. Waarom ook terecht gezegd wordt dat de mens, door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft en zich bekeert.
<>< A Dieu
De theoloog
De theoloog
Dat Limited werd toch ook gebruikt om aan te duiden dat God niet een ieder uitverkiest?L. limited atonement/particular redemption. Bijzondere uitverkiezing. Ze hadden een L nodig...vandaar. Het is niet beperkt op zich, maar wel bijzonder/particulier.
Mijn visie op wat remonstranten zijn, is samen te vatten in een paar punten:
1) Zij leren dat de morele wil van de mens niet verdorven is (iets wat nodig is om zelf de keuze voor je eigen heil te kunnen maken)*
2) Zij leren daarom dat de mens God kan behagen uit zichzelf (omdat ze dus een (gedeeltelijk) moreel vrije wil leren).
3) Als gevolg bovenstaande stellingen berust de genade van de mens op een synergetisch werk, i.e. de mens verdient zelf een deel van zijn zaligheid
4) Leert dat afval van het geloof mogelijk is
5) Het ontkent het bestaan van een eenmalige wedergeboorte. Als een mens Jezus gaat liefhebben als zijn Zaligmaker, veranderd er niets. Er komt geen nieuwe wil, er komt geen nieuwe liefde, geen nieuwe begeerten, etc. Hij gebruikt slechts wat hij al heeft.
Dat laatste is het punt waar ik het meest moeite mee hebt. Het leerd dat een mens niet bekeerd word, maar dat bekering een verbeterend proces is, i.e. een verbeterde voortzetting van wat er al was.
Daarbij doet men ernstig tekort aan dingen die de bijbel ons duidelijk over God verteld, nl:
- Gods almacht
- Gods raadsbesluit
- Gods alwetendheid
Praktisch alle filosofen die uitgaan van één God, die schepper en onderhouder is (kan zijn) van deze aarde, leren een God met eigenschappen zoals het calvinisme ze leerd, omdat het heel erg onlogisch is om te zeggen dat er een God bestaat, maar dat Hij niet alles beslist op aarde. Want als Hij niet alles bestuurd, maar mensen een vrije wil hebben, dan kan er geen sprake zijn van absolute almacht, van absolute alwetendheid, etc.
Echter wil ik wel stellen dat het mogelijk is dat een remonstrant zich bekeerd (ik ken daar voorbeelden van). Het valt me echter wel op dat zulke mensen ook spreken over vrije, onverdiende genade, en ook over verlossing van AL hun zonden door Christus Jezus (en daarmee dus praktisch ingaan tegen hun eigen dogma's). Mijn stelling is dus dat als men praktisch remonstrant is en blijft men verloren gaat, maar als er ruimte is voor de kenmerken die ik net noemde, dat de remonstrantse leer dan geen belemmering hoeft te zijn om zalig te worden.
---------
* Morele wil. Het onderscheid tussen de morele wil en de beslissende wil komt van Edwards, en is dus niet tekenend voor de reformatorische visie, die leerde dat de mens totaal geen vrije wil heeft. Edwards stelde dat de beslissende wil geheel vrij is, nl. het kiest altijd wat ik wil, waar ik het meest behoefte aan heeft. De morele wil (de wil die mijn begeertes uitmaakt) is echter totaal verdorven, en altijd gericht op mijzelf. Het is daarom voor een onbekeerde onmogelijk om goed te doen. Bij de bekering word de morele wil vernieuwd, waardoor het mogelijk word voor de beslissende wil om het goede te kiezen.
-
england
-
Lecram
Bedoel je net zoiets als dat Ezechiel tegen de dorre doodsbeenderen moest preken?Oorspronkelijk gepost door Adrianus
Dat is dus wat anders dan geestelijk doden iets voorhouden waartoe zij niet in staat zijn. En dat laatste bedoelde ik.
En wat Jezus zei dat de doden zullen horen de stem van de Zoon van God? Dat zijn niet diegenen die zijn gaan inleven dat ze dood zijn, maar die dat daadwerkelijk zijn. Een Godsgeheim, waar wij alleen maar met verwondering naar kunnen staren.