Je zit gevangen in je eigen stellige woorden. Want wie ben jij dan als individuele gelovige om te stellen dat er sprake is van een valse kerk of valse kerk in wording als de kerkenraad dit tegenspreekt? Wie heeft er dan gelijk? Jij, of de kerkenraad?Wim Anker schreef:
Neehoor. Goed lezen.
Sluiting postings
Re: Sluiting postings
Re: Sluiting postings
Vreemde discussie. We zijn toch niet Rooms-Katholiek? In de RK-kerk heb je een levenslang lidmaatschap. Het is juist één van de gereformeerde principes dat het lidmaatschap vrijwillig is. Het beëindigen ervan dus ook. En het daarna elders lid worden ook.
Re: Sluiting postings
Over welk gereformeerde principe hebben we het dan? En is daar ook meer over geschreven? Ik ben heel benieuwd.
Re: Sluiting postings
Precies. Helemaal met je eens om in gesprek te gaan met de kerkenraad. En dan kan het inderdaad gebeuren dat je in dat gesprek samen tot de conclusie komt dat het goed is elkaar los te laten. Dat kan dus een toestemming zijn die men node geeft.Wim Anker schreef:Nee, nu begrijp je mij verkeerd. Die weg sluit ik inderdaad niet af. Als de weg die Luther aanwijst resulteert in een (goed) gesprek met de kerkenraad en van hun een toestemming om deze weg te gaan (met of zonder bewijsbriefje, dat boeit me niet zo) dan heb ik geen enkel bezwaar tegen het overgaan naar een ander kerkverband. Geen enkel.eilander schreef:Nu kies je toch weer voor deze invalshoek. Terwijl de weg die Luther aanwijst, heel goed kan resulteren in een goed gesprek met de kerkenraad en een attestatie. Ik dacht juist dat jij die weg niet wilde afsluiten.Wim Anker schreef:Jammer dat een gesprek op basis van bijbelse argumenten niet mogelijk is.
De - door mij vetgedrukte - zin in bovenstaand betoog is echter wel een grote en grove dwaling lettend op de wijze waarop die wordt uitgelegd. Helaas vind deze "sluiproute" brede ingang in de kerken.
Ik meen echter - en hopelijk wordt ik gecorrigeerd - dat @Luther hier het vertrekken naar een andere gemeente verdedigd terwijl de kerkenraad onder wiens opzicht men staat hiertegen gekant is. Geen toestemming geeft.
En dan is een zin "Hoe iemands weg ook gaat, als die biddend gegaan mag worden, zoekend naar Gods wil" levensgevaarlijk. Want dan hoeft er - in zo'n casus - niet (meer) gezocht te worden naar Gods wil. Gods wil - geopenbaard in de Schrift - is dan kristalhelder. Blijf!
Dan kan, met eerbied gesproken, wel tegen de Heere worden gezegd: "U zegt dat ik moet gaan, regel U dan ook de attestatie (toestemming) maar, anders zal ik vanhier niet optrekken". God is machtiger dan de meest koppige kerkenraad.
Maar daarnaast blijf ik zeggen, dat je met je wiskundige redenering wel een erg groot gewicht hangt aan de 'macht' van ambtsdragers. Hoezeer ik ambtsdragers ook hoog acht, het zijn en blijven gebrekkige mensen, net als ik. In sommige gevallen moet je Gode meer gehoorzaam zijn dan mensen. Ik weet dat dat in deze discussie in jouw visie onmogelijk is.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)