Neveldijk herleeft

[Heindemat]

Tja, ds Ruimstra met zijn anti-stijfsel-prediking had het niet gemakkelijk met al die spelonkies (blz 79).

Heb je dat paginanummer wel goed, Hein?

neen, dat moet 145 zijn.

[MarthaMartha]

Tja, ds Ruimstra met zijn anti-stijfsel-prediking had het niet gemakkelijk met al die spelonkies (blz 79).

Heb je dat paginanummer wel goed, Hein?

hi... lees jij mee in het boek??? (zodra Hein inlogt pakken we neveldijk erbij)
of sprak het citaat je zo aan

[Hendrikus]

Tja, ds Ruimstra met zijn anti-stijfsel-prediking had het niet gemakkelijk met al die spelonkies (blz 79).

Heb je dat paginanummer wel goed, Hein?

neen, dat moet 145 zijn.

Aha, dan snap ik 'm

[helma]

Voordat we een ander topic gebruiken voor een Neveldijk-discussie..hier maar de draad oppakken. Ik denk niet dat G Roos recht doet aan ds. Hoogenbirk. Oorspronkelijk waren dit kerkbodestukjes, waar later het boek uit voortgekomen is.
http://www.neocalvinisme.nl/dv/risseeuw/pjrcsdt09.html

"Het is gemakkelijker een vroom mens te schijnen, dan een vroom mens te zijn." aldus ds. Hoogenbirk.

[Hendrien]

Voordat we een ander topic gebruiken voor een Neveldijk-discussie..hier maar de draad oppakken. Ik denk niet dat G Roos recht doet aan ds. Hoogenbirk. Oorspronkelijk waren dit kerkbodestukjes, waar later het boek uit voortgekomen is.
http://www.neocalvinisme.nl/dv/risseeuw/pjrcsdt09.html

"Het is gemakkelijker een vroom mens te schijnen, dan een vroom mens te zijn." aldus ds. Hoogenbirk.

Hoe vinden jullie dit boek? Ik heb het nog nooit gelezen, maar het lijkt me wel interessant...

[-DIA-]

Voordat we een ander topic gebruiken voor een Neveldijk-discussie..hier maar de draad oppakken. Ik denk niet dat G Roos recht doet aan ds. Hoogenbirk. Oorspronkelijk waren dit kerkbodestukjes, waar later het boek uit voortgekomen is.
http://www.neocalvinisme.nl/dv/risseeuw/pjrcsdt09.html

"Het is gemakkelijker een vroom mens te schijnen, dan een vroom mens te zijn." aldus ds. Hoogenbirk.

Hoe vinden jullie dit boek? Ik heb het nog nooit gelezen, maar het lijkt me wel interessant...

Ik had zelfs nooit van dit boek gehoord. Wellicht een kwestie van het samengaan van domheid met realiteitszijn? Gezien verschillende recensies via Digibron te lezen, is het boek niet echt aan te bevelen.
Ik denk dat het ook weinig geestelijk nut van zich zal werpen.

[Dodo]

Ik ga het weer eens pakken. De eerste keer dat ik het las, vond ik het erg akelig. Later kon ik een en ander wat beter plaatsen. Ik ben benieuwd hoe ik het nu vind.

[Herman]

Gewoon lezen. Het kan geen kwaad.

[Terri]

Wellicht gaan er bij het lezen wat 'heilige huisjes' om, maar mij heeft het met beide benen op de grond gezet en heeft het me geholpen door veel 'schijnvroomheid' heen te prikken, welke me soms onder een verkeerd juk bracht.
Dus ja een 'nuttig' boek, af zien van mensen en terug naar de bron.
Alhoewel er ook ongelooflijk veel humor inzit en dat bezorgt je tegelijk wat 'zelfspot' .

[refo]

Hein de Mat: " een beetje minder had ook wel gekund"

[eilander]

Wellicht gaan er bij het lezen wat 'heilige huisjes' om, maar mij heeft het met beide benen op de grond gezet en heeft het me geholpen door veel 'schijnvroomheid' heen te prikken, welke me soms onder een verkeerd juk bracht.
Dus ja een 'nuttig' boek, af zien van mensen en terug naar de bron.
Alhoewel er ook ongelooflijk veel humor inzit en dat bezorgt je tegelijk wat 'zelfspot' .

"... terug naar de bron...". Goeie tip!

[Arja]

Ik ben Neveldijk aan het lezen en sommige stukjes vind ik zo ... (geen woorden voor)

Nu moet ge eens horen, hoe Sijmen kon praten. "Wat komt die man met stukken", zeiden de mensen, die hem hoorden, hetwelk de menschen, die verstand van "stukken" hebben, ook wel zullen zeggen. Sijnmen praatte het liefst over zichzelve, en begon doorgaans met de verzekering, dat de Hemel kwam, dat de Hemel hem als een monster, een dweil was komen te arresteren. Maar het duurde niet lang, of de kerk werd erbij gehaald. Sijmen leefde eigenlijk van de kerk. Zijn bevinding zou lang zo gewichtig niet zijn geweest (en zijn invloed veel minder) als hij niet zo bizonder was ingeleid om te zien, dat al wat zich in zijne dagen kerk noemde onder het oordeel lag ...

De redenen des schippers waren als het druipen van een vuile goot, maar de vrienden hoorden er "een okseaan van genade" in bruisen. Zijn stonden eerbiedig aan den oever, luisterend, al maar luisterend, sommigen met oprechte bewondering en heilige jaloerschheid. Wat kon een mensch toch ingeleid worden.