ADHD geen ziekte, maar een gedragsprobleem

[helma]

Wij dachten allang dat ze ADHD had, maar vonden diagnose /behandeling niet nodig. Ze is heel gezellig. :-) Nu drong school er op aan, en nu ze wel diagnose heeft krijgt ze langer tijd voor haar toetsen. Dat is heel fijn. Maar ze loopt met andere problemen die dus versterkt worden door haar ADHD. En ze heeft vreselijk moeite om zich (blijvend) te concentreren. Er gebeurt van alles in haar hoofd.
En wat voor het ene kind werkt, werkt voor het andere niet.

[samanthi]

Wij hebben geen ervaring met ADHD maar een collega wel die door dit boek zijn kind anders liet behandelen met goede resultaten.

Hoe voorkom je ADHD? Door de diagnose niet te stellen. Geschreven door Psycholoog Laura Batstra van de Rijksuniversiteit Groningen



http://hetkind.org/2014/10/22/psycholoo ... voorkomen/

Bij mij is ook nooit een diagnose gesteld omdat er niet over bekend was, wel zijn er nare dingen tegen me gezegd, als je net doet of het er niet is kom je er ook niet, je hebt er niet alleen last van als je kind bent, maar je hele leven.
Wat bij de ene werkt, werkt bij de andere niet, het zou makkelijk zijn, dan is het één behandeling voor alle ADHD en verwante stoornissen.
Ik heb wel eens een artikel gelezen van een moeder die het heel goed wist, maar het kind was 6 jaar...

[Gian]

Ik zou het zeker proberen. Hartritme stoornissen lijken het me niet, eerder hartkloppingen. Ritalin is een opiaat, daar moet je lichaam even aan wennen.

Gedragsproblemen zijn een gevolg van. Natuurlijk niet de oorzaak. Dat is nonsens.

[Mara]

Ik zou het zeker proberen. Hartritme stoornissen lijken het me niet, eerder hartkloppingen. Ritalin is een opiaat, daar moet je lichaam even aan wennen.

Zo simpel ligt het helaas niet.

Hieronder vind je een aantal gevaarlijke bijwerkingen van Ritalin die te vergelijken zijn met mensen die cocaïne en speed gebruiken:
Problemen met de eetlust
Last van misselijkheid, buikpijn en maagpijn
Groeiachterstand
Vermageren
Vergelijkbaar met cocaïne kan er een droge mond, hartkloppingen, een gejaagd gevoel, diarree, nerveusiteit, geïrriteerdheid en stemmingswisselingen optreden
Verhoging van de bloeddruk
Verhoging van hartritmestoornissen
Verhoging van herseninfarcten
Slaapproblemen
Psychologische bijwerkingen zoals: emotionele onevenwichtigheid, vijandig gedragepilepsie, depressiehallucinaties, psychosen, etc.
bron: mensengezondheid.info.nu
En volgens de bijsluiter van de fabrikant:

Hartkloppingen, versnelde hartslag en verhoogde bloeddruk. Daarom controleren sommige artsen dit regelmatig (bijvoorbeeld elk half jaar).
Gebruik methylfenidaat niet als u een hartafwijking heeft. Raadpleeg uw arts als u last heeft van een verhoogde bloeddruk.
Hartaandoeningen, zoals hartkramp (angina pectoris) en meer kans op een hartaanval. De kans hierop is groter bij mensen met hartkramp (angina pectoris) of al eerder een hartaanval hebben gehad. Neem contact op met uw arts als uw hartkramp verergert of als u plotseling last heeft van pijn op de borst.

Maar ze loopt met andere problemen die dus versterkt worden door haar ADHD. En ze heeft vreselijk moeite om zich (blijvend) te concentreren. Er gebeurt van alles in haar hoofd.

Zou dan een antidepressiva c.q. angstverminderend (lage dosering ..,.pam)middel niet beter zijn op dit moment?

[Dodo]

Elke bijsluiter heeft reeksen ellendige bijwerkingen.
Maar van ritalin komen sommige wel heel vaak voor, minder eetlust en somberheid. Het is vaak proberen en afwegen hoe groot de voor- en nadelen zijn.

[Maanenschijn]

Misschien mag ik bij dit onderwerp voorzichtig een reactie plaatsen:

In onze familie is ADHD (ADD) behoorlijk ruim aanwezig. Zelfs, als ik nu terug kijk naar de broers en zusters van mijn vader, nu allen boven de 80 is daar met de kennis van nu prima een etiket op te plakken. Ook binnen mijn eigen broers en zussen.

Ook in ons gezin hebben 4 van de 6 kinderen ADHD/ADD, waarbij ook ik nu een jaar geleden die diagnose heb gekregen. De herkenbaarheid van dingen bij mijn kinderen was zo groot, dat het voor mij meer een bevestiging was van iets wat we eigenlijk al wisten.

Ons gezin functioneert prima, erg druk, maar ook erg gezellig. Dit is ook de reden geweest dat we medicatie lagere tijd op afstand hebben gehouden. Echter, met name op het voortgezet onderwijs ondersteunt het de kinderen aanzienlijk en is het bijna noodzakelijk. De medicatie was een hele zoektocht. Via Ritalin (grote terugslag na de werking), Concerta (depressief) heeft men (twee van de vier) baat bij Equasim. De jongelui zitten nu op hoger onderwijs en regelen hun medicatie helemaal zelf. Vaak gebruiken ze het bij toetsen of wanneer concentratie echt nodig is. Heel vaak gebruiken ze niet, wat ze zeker veel leukere en gezelligere (en creatievere!) kinderen maakt. Wel hebben ze geleerd gedrag bij zich zelf te herkennen, en daar wat mee te doen.

Moraal van mijn (lange) verhaal is dan ook: ADHD geeft bijzondere talenten, maar ook lastige momenten. Medicijnen zijn prima, maar niet om een lekker rustig kind te krijgen: medicijnen zijn een hulpmiddel. Bewust worden van gedrag/handicap en hoe daar mee om te gaan is erg belangrijk.

[samanthi]

Ik zou het zeker proberen. Hartritme stoornissen lijken het me niet, eerder hartkloppingen. Ritalin is een opiaat, daar moet je lichaam even aan wennen.

Zo simpel ligt het helaas niet.

Hieronder vind je een aantal gevaarlijke bijwerkingen van Ritalin die te vergelijken zijn met mensen die cocaïne en speed gebruiken:
Problemen met de eetlust
Last van misselijkheid, buikpijn en maagpijn
Groeiachterstand
Vermageren
Vergelijkbaar met cocaïne kan er een droge mond, hartkloppingen, een gejaagd gevoel, diarree, nerveusiteit, geïrriteerdheid en stemmingswisselingen optreden
Verhoging van de bloeddruk
Verhoging van hartritmestoornissen
Verhoging van herseninfarcten
Slaapproblemen
Psychologische bijwerkingen zoals: emotionele onevenwichtigheid, vijandig gedragepilepsie, depressiehallucinaties, psychosen, etc.
bron: mensengezondheid.info.nu
En volgens de bijsluiter van de fabrikant:

Hartkloppingen, versnelde hartslag en verhoogde bloeddruk. Daarom controleren sommige artsen dit regelmatig (bijvoorbeeld elk half jaar).
Gebruik methylfenidaat niet als u een hartafwijking heeft. Raadpleeg uw arts als u last heeft van een verhoogde bloeddruk.
Hartaandoeningen, zoals hartkramp (angina pectoris) en meer kans op een hartaanval. De kans hierop is groter bij mensen met hartkramp (angina pectoris) of al eerder een hartaanval hebben gehad. Neem contact op met uw arts als uw hartkramp verergert of als u plotseling last heeft van pijn op de borst.

Maar ze loopt met andere problemen die dus versterkt worden door haar ADHD. En ze heeft vreselijk moeite om zich (blijvend) te concentreren. Er gebeurt van alles in haar hoofd.

Zou dan een antidepressiva c.q. angstverminderend (lage dosering ..,.pam)middel niet beter zijn op dit moment?

Helaas hebben die ook bijwerkingen. bron http://radar.avrotros.nl/testpanel/uits ... epressiva/
Bijna 16.000 'ervaringsdeskundigen' hebben onze enquête over antidepressiva ingevuld. Opvallend: in 55 procent van de gevallen ontstonden bijwerkingen, in bijna een kwart van die gevallen zelfs gevaarlijke, zoals destructieve gedachten en agressiviteit.

Uit de enquête blijkt dat mensen antidepressiva gebruiken voor veel verschillende indicaties. Om depressieve klachten tegen te gaan (44%) of vanwege specifiek de diagnose depressie (42%). Maar ook tegen bijvoorbeeld een angststoornis (31%), een burn-out en / of overspannenheid (16%), slaapproblemen (14%), in het geval van rouw (5%) of tegen ADHD (1,5%).

In 42 procent van de gevallen heeft het antidepressivum geholpen tegen de aandoening(en) waartegen het werd voorgeschreven. Bij ruim 1 op de 5 (21%) is dat juist niet het geval. Bij nog eens 34 procent heeft het niet geheel, of niet tegen alle aandoeningen geholpen.
Bijwerkingen

In 55 procent van de gevallen van antidepressivumgebruik die bij ons zijn gemeld, zijn bijwerkingen ontstaan. Niet zelden zijn dat ernstige bijwerkingen: een toename van de depressieve klachten (17%) of gevaarlijke bijwerkingen zoals destructieve gedachten en / of agressie (23%). In 57 procent van de gevallen waarin gevaarlijke bijwerkingen optraden, zijn ook daadwerkelijk omstandigheden ontstaan die gevaarlijk waren, zoals een zelfmoord(poging), agressief gedrag of een auto-ongeluk.

In bijna de helft (46%) van de gevallen waarin bijwerkingen ontstonden, is van tevoren niet gewaarschuwd dat deze konden optreden. 31 procent van de respondenten is vooraf aan het gebruik van antidepressiva niet erop gewezen dat er andere behandelopties zijn dan medicatie, zoals gesprekstherapie.
Een ander persoon

63 procent van de respondenten geeft aan zich een ander persoon te voelen met antidepressiva. Volgens 44 procent zien anderen hen als een ander persoon door het gebruik van antidepressiva. In 55 procent van de gevallen is dat een positieve verandering, in een kwart van de gevallen een negatieve.

[Mara]

Moraal van mijn (lange) verhaal is dan ook: ADHD geeft bijzondere talenten, maar ook lastige momenten. Medicijnen zijn prima, maar niet om een lekker rustig kind te krijgen: medicijnen zijn een hulpmiddel. Bewust worden van gedrag/handicap en hoe daar mee om te gaan is erg belangrijk.

Die laatste zin spreekt mij erg aan. Eén van onze kinderen heeft een diagnose PDDNos/ADHD.
Ik was blij toen er een oorzaak gevonden werd voor zijn gedrag, maar dat was het wat mij betreft.
Ik heb hem toen geleerd om zijn diagnose te accepteren. Als iemand het blijft ontkennen, is het een stuk lastiger om mee om te gaan.
In het begin wilde hij er niet aan, maar gaandeweg begon hij het te accepteren en kon zijn soms impulsieve gedrag gecorrigeerd worden. Hetzij door iemand anders, hetzij door hemzelf.
Ik denk dat er weleens te snel een etiketje op een kind geplakt moet worden.
Vroeger waren er ook kinderen met ADHD, PDDNos, maar toen heetten ze Pietje Bel, Ciske of Dik Trom.
Ik begrijp van docenten dat er in elke klas tegenwoordig meerdere "probleemkinderen" zitten.

[eilander]

Ik denk dat er weleens te snel een etiketje op een kind geplakt moet worden.
Vroeger waren er ook kinderen met ADHD, PDDNos, maar toen heetten ze Pietje Bel, Ciske of Dik Trom.
Ik begrijp van docenten dat er in elke klas tegenwoordig meerdere "probleemkinderen" zitten.

Ik was ook altijd beducht voor het 'etiketje' totdat iemand op school tegen me zei dat iemand met een soortgelijke diagnose wél in één keer de begeleiding krijgt die nodig is. Dat gebeurt dus niet als je als ouders van je kind zegt: 'Het lijkt erop dat Pietje ADHD heeft'. Beetje jammer, maar zo werkt dat blijkbaar wel.
Het onderzoek naar ADD bij één van onze kinderen heeft er wel toe geleid dat ik in dat soort onderzoeken niet meer zoveel zin heb.... Een lang traject met als uitkomst 'heeft kenmerken van X maar ook van Y en Z, maar alles afzonderlijk niet voldoende om de diagnose X, Y of Z te stellen''. Kortom: wel een rekening, maar geen etiketje als resultaat.
Het gaat nu overigens boven verwachting goed.

[Mara]

Ik denk dat er weleens te snel een etiketje op een kind geplakt moet worden.
Vroeger waren er ook kinderen met ADHD, PDDNos, maar toen heetten ze Pietje Bel, Ciske of Dik Trom.
Ik begrijp van docenten dat er in elke klas tegenwoordig meerdere "probleemkinderen" zitten.

Ik was ook altijd beducht voor het 'etiketje' totdat iemand op school tegen me zei dat iemand met een soortgelijke diagnose wél in één keer de begeleiding krijgt die nodig is. Dat gebeurt dus niet als je als ouders van je kind zegt: 'Het lijkt erop dat Pietje ADHD heeft'. Beetje jammer, maar zo werkt dat blijkbaar wel.
Het onderzoek naar ADD bij één van onze kinderen heeft er wel toe geleid dat ik in dat soort onderzoeken niet meer zoveel zin heb.... Een lang traject met als uitkomst 'heeft kenmerken van X maar ook van Y en Z, maar alles afzonderlijk niet voldoende om de diagnose X, Y of Z te stellen''. Kortom: wel een rekening, maar geen etiketje als resultaat.
Het gaat nu overigens boven verwachting goed.

Bij ons heeft het ook jaren geduurd, uiteindelijk troffen we een psychiater die heel weinig tijd nodig had.
Hij heeft begeleiding gekregen bij het zoeken van een geschikte baan en eenmaal op zijn plek, bleek hij een geweldige baas getroffen te hebben.
Hij is inmiddels de deur uit, maar vanaf het moment dat de wekker gaat, gaat zijn geluid aan. Het voordeel is dat hij nooit een ochtendhumeur heeft. Echt het tegenovergestelde van de broer die na hem komt. Dat is een slow starter.

[helma]

Ik zou het zeker proberen. Hartritme stoornissen lijken het me niet, eerder hartkloppingen. Ritalin is een opiaat, daar moet je lichaam even aan wennen.

Gedragsproblemen zijn een gevolg van. Natuurlijk niet de oorzaak. Dat is nonsens.

Na een half jaar medicatie begonnen de klachten pas; 's morgens vroeg al een hartslag van 140 p.m. (kind van 10)

Bij ons zit het van twee kanten in de familie ADHD en/of autisme. De een meer dan de ander, en soms overlap. Het drukke gedrag kunnen we prima handelen (alles went...) maar inderdaad concentratie op school (kerk en catechisatie) is gewoon naar. En impulsiviteit. Dat heeft soms nare gevolgen.
Maar voor de rest is het een gezellige boel hier.
Als je eenmaal weet wat het is herken je het eigenlijk ook best snel bij andere kinderen.

[merel]

Afgelopen zomer stond in het NRC een heel stuk in de wetenschapseditie over het werkingvan Ritalin op het kinderbrein. Daarin stond vermeld dat het onbekend is wat het medicijn op de lange termijn doet met het brein. Wat men al wel ziet is dat de hersenen ( 3 mnd na het stoppen van medicatie) nog steeds de sporen dragen van de medicatie.Daarnaast wordt op dit moment betwijfelt of langdurig gebruik van ritalin nog wel nut heeft voor de concentratie. Elk mens zal na gebruik van Ritalin zich beter kunnen concentreren. Men heeft ook onderzoek gedaan naar concentratie vermogens van 2 groepen. Een deel van de jeugd dat ritalin of concerta kreeg en een deel niet. Het bleek dat na 2-4 jaar er geen verschil meer meetbaar was tussen de 2 groepen wat betreft de concentratie. Ik kon jammer genoeg de linken naar deze artikelen zo snel niet vinden, maar dit was althans de essentie van beide artikelen.

De kinderartsen raden momenteel aan om een bepaalde vitamines te gebruiken en dan met name Puro LTOD3. Deze zorgen voor een betere concentratie. Zij geven aan dat het niet wetenschappelijk is onderbouwd, maar dat veel ouders en kinderen het verschil merken bij het dagelijks gebruik van dit supplement.

[samanthi]

Afgelopen zomer stond in het NRC een heel stuk in de wetenschapseditie over het werkingvan Ritalin op het kinderbrein. Daarin stond vermeld dat het onbekend is wat het medicijn op de lange termijn doet met het brein. Wat men al wel ziet is dat de hersenen ( 3 mnd na het stoppen van medicatie) nog steeds de sporen dragen van de medicatie.Daarnaast wordt op dit moment betwijfelt of langdurig gebruik van ritalin nog wel nut heeft voor de concentratie. Elk mens zal na gebruik van Ritalin zich beter kunnen concentreren. Men heeft ook onderzoek gedaan naar concentratie vermogens van 2 groepen. Een deel van de jeugd dat ritalin of concerta kreeg en een deel niet. Het bleek dat na 2-4 jaar er geen verschil meer meetbaar was tussen de 2 groepen wat betreft de concentratie. Ik kon jammer genoeg de linken naar deze artikelen zo snel niet vinden, maar dit was althans de essentie van beide artikelen.

De kinderartsen raden momenteel aan om een bepaalde vitamines te gebruiken en dan met name Puro LTOD3. Deze zorgen voor een betere concentratie. Zij geven aan dat het niet wetenschappelijk is onderbouwd, maar dat veel ouders en kinderen het verschil merken bij het dagelijks gebruik van dit supplement.

Al deze raadgevingen ten spijt, je hebt een groep kinderen waar niets werkt, veel ondersteuning en hulp verder niets, bovendien zijn het vaak de leerkrachten die aandringen op het gebruik van ritalin, omdat zij zelf de gave en de structuur missen. Toen ik bij een van mijn kinderen op een oudermiddag naast mijn dochter in de les zat, viel het mij op dat zij meer onder de bank dan op haar stoeltje zat, ik vroeg haar meester of dat was omdat ik erbij zat, maar tot mijn verbazing zei hij dat ze altijd zo was. Toch haalde zij goede cijfers alleen omdat de meester haar, naast structuur ook de ruimte gaf. Op het moment dat het nodig was zat ze wel stil en luisterde ze naar de les. Deze oude pedagoog in het vak mis ik veel. In mijn zondagsschool klasje hadden bijna alle jongens een afgeschermde ruimte in de klas, aan wie ligt het nu?
Vroeger waren er ook ADHDers, ik heb het geërfd van mijn moeder, zij kon wel gewoon naar school( in een grote klas) zonder medicijnen waarom? Ik vermoed dat de structuur een van de oorzaken was, structuur leren door het te doen.

[merel]

Ik ben het met je eens dat het bij een groep kinderen niet werkt. Tocht denk ik dat ritalin momenteel te snel voorgeschreven wordt. En het kind dat wiebelt en ondersteboven op zijn stoel zit, herken ik ook. Wij hebben er daar ook een paar van. Een kind mag gelukkig altijd tijdens de les gaan staan om te wiebelen en de juf haalt hem regelmatig bij de les en een ander kind zit pal voor de juf zodat zij hem met een hand op zijn knie alweer bij de les heeft ipv hem continu te moeten corrigeren, wat ook een negatieve insteek kan hebben. Wat bij ons helpt is dat wij een heel kort lijntje met de leerkrachten hebben, veel structuur in huis ( onze strakke planning omtrent werk enz is in dat opzicht een voordeel) en de kinderen veel te laten bewegen en sporten. Sommige sporten vergen naaste de fysieke beweging ook veel concentratie en spelenderwijs leren ze het dan.
Verwachten wij tegenwoordig niet te veel en al op veel te jonge leeftijd van de kinderen?

[samanthi]

Ik ben het met je eens dat het bij een groep kinderen niet werkt. Tocht denk ik dat ritalin momenteel te snel voorgeschreven wordt. En het kind dat wiebelt en ondersteboven op zijn stoel zit, herken ik ook. Wij hebben er daar ook een paar van. Een kind mag gelukkig altijd tijdens de les gaan staan om te wiebelen en de juf haalt hem regelmatig bij de les en een ander kind zit pal voor de juf zodat zij hem met een hand op zijn knie alweer bij de les heeft ipv hem continu te moeten corrigeren, wat ook een negatieve insteek kan hebben. Wat bij ons helpt is dat wij een heel kort lijntje met de leerkrachten hebben, veel structuur in huis ( onze strakke planning omtrent werk enz is in dat opzicht een voordeel) en de kinderen veel te laten bewegen en sporten. Sommige sporten vergen naaste de fysieke beweging ook veel concentratie en spelenderwijs leren ze het dan.
Verwachten wij tegenwoordig niet te veel en al op veel te jonge leeftijd van de kinderen?

Helemaal mee eens, een kind moet gewoon kind kunnen zijn. Bij mijn oudste zoon (33) hielp niets geen pillen geen dieet geen omega3, toch is hij goed terecht gekomen, al kan hij veel last van zijn stoornis hebben, hij heeft handvatten om er mee om te gaan.