"o kijk eens wat knap, zoveel zelfkennis"Zita schreef:Topsport vind ik sowieso al nergens over gaan, maar dat heb ik paralympics helemaal. Het plezier van die statistiekjes van hoe hard mensen kunnen rennen enzo heb je hier gewoon niet. En dan hou je maar weinig over, behalve 'o kijk eens wat knap, rennen zonder benen', of 'o kijk eens wat zielig, die persoon heeft geen armen'.
Maar het zullen wel erg onaardige gedachten zijn.
Leren van de Olympische Spelen
-
jakobmarin
- Berichten: 3523
- Lid geworden op: 04 aug 2004, 13:42
Re: Leren van de Olympische Spelen
Wie zegt 'er is geen waarheid' heeft groot gelijk, want die bestaat wél.
Re: Leren van de Olympische Spelen
Soms zijn er wel pareltjes tijdens de Olympische Spelen:
http://www.christiantoday.com/article/r ... /93334.htm
http://www.christiantoday.com/article/r ... /93334.htm
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Re: Leren van de Olympische Spelen
Dank! Ik heb er weinig van meegekregen, behalve dat er ook een Nederlandse christen hoog eindigde. Ik ben dan ook meer in geloof dan in sport geïnteresseerd. Maar dit is een mooi verhaal, inderdaad.parsifal schreef:Soms zijn er wel pareltjes tijdens de Olympische Spelen:
http://www.christiantoday.com/article/r ... /93334.htm
Re: Leren van de Olympische Spelen
Een "naamchristen" mischien. of wel een echte christen die echter zeer ver van zijn plek is.
Re: Leren van de Olympische Spelen
Ik heb ook ernstige moeite met de combinatie van topsport en een leven met Christus, dus ik vind het helemaal geen mooi verhaal.
Re: Leren van de Olympische Spelen
Stel dat je niet opgevoed bent in een cultuur waarin sport ongepast is voor een christen?
Re: Leren van de Olympische Spelen
@Eilander:
Ik heb die ernstige moeite ook, maar daarom vind ik het wel een mooie geschiedenis.
Christenen denken nu eenmaal niet over alles hetzelfde, dat blijkt al op dit forum. Ik heb er ook moeite mee als christenen op zondag boodschappen doen. Maar in veel landen is dat normaal, en als daarmee een mooi getuigenis gepaard gaat, kan me dat wel ontroeren.
Ik heb die ernstige moeite ook, maar daarom vind ik het wel een mooie geschiedenis.
Christenen denken nu eenmaal niet over alles hetzelfde, dat blijkt al op dit forum. Ik heb er ook moeite mee als christenen op zondag boodschappen doen. Maar in veel landen is dat normaal, en als daarmee een mooi getuigenis gepaard gaat, kan me dat wel ontroeren.
Re: Leren van de Olympische Spelen
Voor de goede orde: ik heb hier over topsport. Ik ga er zonder meer van uit dat christenen die meedoen aan de Olympische Spelen in een cultuur leven waarin topsport heel normaal is, maar dat is niet allesbepalend.helma schreef:Stel dat je niet opgevoed bent in een cultuur waarin sport ongepast is voor een christen?
Met alle verschillen die blijven bestaan tussen christenen in verschillende culturen, geloof ik toch dat er wel zaken in de Bijbel staan die in alle culturen betekenis hebben: als God in je leven komt, verandert er heel veel. Ik geloof niet dat dit iets middelmatigs is.
Re: Leren van de Olympische Spelen
Aha.
Wat mij betreft is dit een zeer middelmatige kwestie. Ik kan geen enkel verband met de verzoening door voldoening ontdekken. Het is een kwestie die raakt aan de concretisering van de heiligmaking. En de ervaring door alle eeuwen leert dat christenen daarover bijzonder verschillend dachten en denken.
Wat mij betreft is dit een zeer middelmatige kwestie. Ik kan geen enkel verband met de verzoening door voldoening ontdekken. Het is een kwestie die raakt aan de concretisering van de heiligmaking. En de ervaring door alle eeuwen leert dat christenen daarover bijzonder verschillend dachten en denken.
Re: Leren van de Olympische Spelen
Er wordt alweer heerlijk geoordeeld over dingen waar we niet over kúnnen oordelen.Wim Anker schreef:Een "naamchristen" mischien. of wel een echte christen die echter zeer ver van zijn plek is.
Een wijze passage uit een zeer bekend Boek:
Wat een geluk dat wij niet hoeven te oordelen. Ook niet als de vorm ver afwijkt van ons reformatorisch gedachtegoed.De mens ziet aan wat voor ogen is, maar de HEERE ziet het hart aan."
Een Nederlandse sporter werd gequotet in een artikel van de NOS:
Binnen de Reformatorische gezindte is er heel vaak schroom om regelrecht voor God en ons geloof uit te komen. We kunnen hier nog wat van opsteken. En of het echt is of uit vorm? dat is helemaal niet aan ons. De Heere ziet het hart aan.Zijn succes ligt overigens niet alleen aan zijn ommezwaai. "Ik doe het goed dankzij God. Je moet elke dag blij zijn, God danken dat je kan doen wat je doet."
Re: Leren van de Olympische Spelen
Ik wil de heiligmaking niet relativeren, daarvoor staan heel veel voorschriften in de Bijbel.DDD schreef:Aha.
Wat mij betreft is dit een zeer middelmatige kwestie. Ik kan geen enkel verband met de verzoening door voldoening ontdekken. Het is een kwestie die raakt aan de concretisering van de heiligmaking. En de ervaring door alle eeuwen leert dat christenen daarover bijzonder verschillend dachten en denken.
Met de redenering als hierboven kun je ook wel prostituee zijn, tenzij je als maatstaf gaat gebruiken de mate waarin christenen uit alle eeuwen het over een onderwerp m.b.t. heiligmaking overeenstemden.
Trouwens, ik zou die maatstaf ook nog wel aan durven leggen als het over deelname aan de Olympische Spelen gaat. Dan moet je wel de mening van 'onze vaderen' over sportbeoefening, aandacht voor het lichaam, etc. daarin betrekken.
Ik kan gewoon geen bijbelse opdracht vinden waar je als topsporter mee bezig bent. Voor je eigen lichaam zorgen is hierin geen argument, het is eerder slecht voor je. Welk doel dien je hiermee?
Re: Leren van de Olympische Spelen
Ik vind topsport ook ongezond en wat niet al. Ik zie er weinig nut in en ik zie ook niet in hoe ik dat zou kunnen combineren met een godzalig leven. Ik houd dan ook helemaal niet van sport, dus ik zal mij ervoor wachten hier al te grote conclusies aan te verbinden. Daarvoor ben ik te weinig bij het onderwerp betrokken.
Ik relativeer de heiligmaking helemaal niet. Zonder heiligmaking zal niemand de Heere zien. Maar de bijbel noemt de vrucht van de Geest en dit punt staat daar geheel los van. Het verhaal laat zien dat de wel genoemde vrucht in ieder geval duidelijk openbaar komt. En dan vraag ik mij af of ik zoiets zelfs gewoon op straat zou doen. Dat is toch wel een ontdekkend voorbeeld. Alleen al daarom vind ik het standpunt van Wim Anker zondig. Wie Gods kinderen aanraakt, raakt Gods oogappel aan. Het onnodig rondbazuinen van een negatief oordeel over iemand die je niet kent, is mijns inziens goddeloos.
Daarnaast constateer ik dat er ook dingen zijn waar christenen zich mee bezighouden, zoals het verkopen van overbodige rommel, minstens zo erg is. En dat komt tot in de zwaarste kerken voor. Maar goed, dat neemt de mogelijkheid dat dit zondig is, niet weg.
Ik relativeer de heiligmaking helemaal niet. Zonder heiligmaking zal niemand de Heere zien. Maar de bijbel noemt de vrucht van de Geest en dit punt staat daar geheel los van. Het verhaal laat zien dat de wel genoemde vrucht in ieder geval duidelijk openbaar komt. En dan vraag ik mij af of ik zoiets zelfs gewoon op straat zou doen. Dat is toch wel een ontdekkend voorbeeld. Alleen al daarom vind ik het standpunt van Wim Anker zondig. Wie Gods kinderen aanraakt, raakt Gods oogappel aan. Het onnodig rondbazuinen van een negatief oordeel over iemand die je niet kent, is mijns inziens goddeloos.
Daarnaast constateer ik dat er ook dingen zijn waar christenen zich mee bezighouden, zoals het verkopen van overbodige rommel, minstens zo erg is. En dat komt tot in de zwaarste kerken voor. Maar goed, dat neemt de mogelijkheid dat dit zondig is, niet weg.
Re: Leren van de Olympische Spelen
De Schrift is toch heel duidelijk hierin. Wie zegt Jezus als zijn Verlosser te kennen en Zijn geboden doet hebben wij - zoals de geloofsbelijdenis ook zegt - voor gelovigen te houden. Andersom geldt hetzelfde, zie Jacobus. Wie Zijn geboden niet doet kent Hem niet.
En netzomin als wij mogen treden in de verborgen raad van God v.w.b.t. de verkiezing mogen wij treden in het suggereren dat iemand een gelovige is - of kan zijn - als Gods geboden niet onderhouden worden. Dat kan nl. niet. Want Liefde tot God bestaat in en uit zich in het onderhouden van Zijn geboden (Johannes). Wij zien aan inderdaad wat voor ogen is, en Joannes geeft een richtsnoer hoe wij valse christenen kunnen herkennen. Dus kunnen, nee moeten, wij tot waarschuwing zeggen dat de weg die olympiers gaan, en de weg die onze koning gaat, leidt naar het verderf. Op grond van de Schrift. Wat ze ook zeggen over hun geloof. Want de werken tonen het geloof.
Daarom is m.i.het bagateliseren zo gevaarlijk, alsof het mogelijk zou zijn in zonde te leven. Alsof onze koning een voorbeeld is van mischien wel een 'gelovige' hoewel het niet te zien is. Dat heeft niets te maken met 'niet eren' maar met de bijbelse notie dat het onmogelijk is God te dienen en de Mammon.
En zelfkennis doet iemand zich hierboven niet verheffen. Maar zelfkennis maakt het ook niet middelmatig. Het doet scherp het zondige ervan inzien.
En netzomin als wij mogen treden in de verborgen raad van God v.w.b.t. de verkiezing mogen wij treden in het suggereren dat iemand een gelovige is - of kan zijn - als Gods geboden niet onderhouden worden. Dat kan nl. niet. Want Liefde tot God bestaat in en uit zich in het onderhouden van Zijn geboden (Johannes). Wij zien aan inderdaad wat voor ogen is, en Joannes geeft een richtsnoer hoe wij valse christenen kunnen herkennen. Dus kunnen, nee moeten, wij tot waarschuwing zeggen dat de weg die olympiers gaan, en de weg die onze koning gaat, leidt naar het verderf. Op grond van de Schrift. Wat ze ook zeggen over hun geloof. Want de werken tonen het geloof.
Daarom is m.i.het bagateliseren zo gevaarlijk, alsof het mogelijk zou zijn in zonde te leven. Alsof onze koning een voorbeeld is van mischien wel een 'gelovige' hoewel het niet te zien is. Dat heeft niets te maken met 'niet eren' maar met de bijbelse notie dat het onmogelijk is God te dienen en de Mammon.
En zelfkennis doet iemand zich hierboven niet verheffen. Maar zelfkennis maakt het ook niet middelmatig. Het doet scherp het zondige ervan inzien.
Laatst gewijzigd door Wim Anker op 02 sep 2016, 12:43, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: Leren van de Olympische Spelen
1. Het draait in het leven niet om het ontplooien van je gaven. Want dan zet je jezelf in het middelpunt. Het gaat er om dat je je gaven inzet om God en je naaste te dienen. Dan zet je God in het middelpunt. Dat je ergens goed in bent is dus geen reden genoeg om iets te doen. Je moet je altijd afvragen: wat hebben God en anderen eraan als ik dit doe? Bovendien: je gaven ontplooien kan altijd op meerdere manieren. Dezelfde gaven die jou tot een goede topsporter maken, kun je ook buiten de topsport goed gebruiken.
2. Je krijgt als topsporter misschien wel veel kansen om te spreken over je geloof. Maar je daden zijn uiteindelijk minstens zo belangrijk als je woorden. Je kunt na een overwinning wel zeggen dat God het belangrijkste is in je leven en dat die overwinning er eigenlijk niet zo toe doet. Maar dan vragen ik en vele anderen zich toch af: waarom heb je dan zoveel opgeofferd voor die overwinning? Daar wringt iets en het is dan ook geen wonder dat de meeste christelijke sporters in hun getuigenis zelden verder komen dan: God heeft me geholpen bij mijn overwinning. Tja, dan sta je dus toch weer zelf in het middelpunt. Dan dien jij niet God, maar dient God jou.
Terug naar Paulus. Sporters doen en laten ‘alles’ om te winnen. En vervolgens zegt Paulus: ‘Atleten doen het voor een vergankelijke erekrans, wij echter voor een onvergankelijke.’ Zie je dat Paulus hier een tegenstelling aanbrengt tussen atleten en gelovige christenen? Je kunt niet tegelijk alles doen voor een vergankelijke én voor een onvergankelijke erekrans. Het is met roem en succes net als met geld. Je kunt niet God dienen én de Mammon. Je moet kiezen. Je kunt elke euro maar één keer uitgeven. Je kunt elke minuut maar één keer leven. Je kunt elke calorie maar één keer verbranden. Waar doe je het voor?
VOETBAL EN AFGODERIJ
2. Je krijgt als topsporter misschien wel veel kansen om te spreken over je geloof. Maar je daden zijn uiteindelijk minstens zo belangrijk als je woorden. Je kunt na een overwinning wel zeggen dat God het belangrijkste is in je leven en dat die overwinning er eigenlijk niet zo toe doet. Maar dan vragen ik en vele anderen zich toch af: waarom heb je dan zoveel opgeofferd voor die overwinning? Daar wringt iets en het is dan ook geen wonder dat de meeste christelijke sporters in hun getuigenis zelden verder komen dan: God heeft me geholpen bij mijn overwinning. Tja, dan sta je dus toch weer zelf in het middelpunt. Dan dien jij niet God, maar dient God jou.
Terug naar Paulus. Sporters doen en laten ‘alles’ om te winnen. En vervolgens zegt Paulus: ‘Atleten doen het voor een vergankelijke erekrans, wij echter voor een onvergankelijke.’ Zie je dat Paulus hier een tegenstelling aanbrengt tussen atleten en gelovige christenen? Je kunt niet tegelijk alles doen voor een vergankelijke én voor een onvergankelijke erekrans. Het is met roem en succes net als met geld. Je kunt niet God dienen én de Mammon. Je moet kiezen. Je kunt elke euro maar één keer uitgeven. Je kunt elke minuut maar één keer leven. Je kunt elke calorie maar één keer verbranden. Waar doe je het voor?
VOETBAL EN AFGODERIJ
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Leren van de Olympische Spelen
Pas je nu wel op dat je geen denkfout maakt, @DDD? Gods kinderen kunnen verschrikkelijke zonden doen (= geen vrucht), anderen kunnen voorbeeldige daden van zelfverloochening laten zien.
Wim laat overigens wel de mogelijkheid open dat iemand van zijn plaats is. En dat is toch ook het meest positieve wat ik er over zeggen kan: dit kan in elk geval niet bestaan met een nabij leven met God.
Het gaat niet zozeer om "ik vind", "ik zie" - met als onderlegger 'maar ja, ik houd nu eenmaal niet van sport'. Het gaat om wat er in de Bijbel staat! Waarbij ik mij haast om te zeggen dat natuurlijk niet mijn interpretatie de enige juiste is, maar daarover moet de discussie wel gaan.
Dus ik vind jouw bijdrage de discussie wat onzuiverder maken: (1) of je zelf van sport houdt, doet niet ter zaken en (2) je baseert je standpunt op een bijbels gegeven zonder die te combineren met andere gegevens - of je wilt op die vragen daarover niet ingaan.
Wim laat overigens wel de mogelijkheid open dat iemand van zijn plaats is. En dat is toch ook het meest positieve wat ik er over zeggen kan: dit kan in elk geval niet bestaan met een nabij leven met God.
Het gaat niet zozeer om "ik vind", "ik zie" - met als onderlegger 'maar ja, ik houd nu eenmaal niet van sport'. Het gaat om wat er in de Bijbel staat! Waarbij ik mij haast om te zeggen dat natuurlijk niet mijn interpretatie de enige juiste is, maar daarover moet de discussie wel gaan.
Dus ik vind jouw bijdrage de discussie wat onzuiverder maken: (1) of je zelf van sport houdt, doet niet ter zaken en (2) je baseert je standpunt op een bijbels gegeven zonder die te combineren met andere gegevens - of je wilt op die vragen daarover niet ingaan.