Tiberius schreef:Onderschat niet de macht van de verslaving, Klavier.
Zeker niet! Een reden des te meer om te voorkomen dat anderen gaan roken. Mensen die om wat voor reden dan ook roken en verslaafd zijn dienen naar mijn mening met alle vriendelijkheid en bewogenheid geholpen te te worden van de verslaving af te komen.
Als we het zuiver houden moeten we stellen dat we allemaal verslaafd zijn aan de zonden, in welke vorm dan ook. En daarbij direct de les in gedachten nemen: Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen. Dit geldt voor mij evengoed. Daaruit volgt dat ook ik me te onthouden heb in het veroordelen van anderen.
Overigens ben ik geen tegenstander van matig roken, zoals sommige mensen dat kunnen. Zelf ben ik tijden geleden gestopt met roken, omdat matig roken me niet lukte.
Dat laatste is kenmerkend voor de roken zelf. Dat is nu eenmaal van de stof nicotine die vanzelfsprekend aanwezig is in rookwaren.
Een gelegenheidsroker is inderdaad heel anders dan een kettingroker die aantoonbaar zijn longen beschadigt.
Evenwel vind ik wel dat een gelegenheidsroker zich bewust moet zijn van het verlokken van de verslavingsgevoelige roker die probeert er vanaf te blijven. En gevoelsmatig heb ik ook moeite met de gelegenheidsroker als we dit als toelaatbaar benoemen en tegelijkertijd de schadelijkheid erkennen. Dat komt over als een gecalculeerd risico dat als aanvaardbaar wordt ingeschat.
Dit is een persoonlijk standpunt wat ik verder niet wil opleggen. Persoonlijk heb ik als niet roker makkelijk praten. En ik heb ook een hekel aan alcohol omdat ik het vies vind. Maar ik drink ook erg veel koffie en dat zou volgens sommigen ook schadelijk zijn.
De persoonlijke afweging en verantwoordelijk wil ik voluit laten staan en niet voor de ander opleggen. Een discussie als deze is over en weer wel leerzaam. Elkaar scherp houden met de Bijbel als norm kan elkaar helpen naar Gods wil te leven. Daar willen we toch allemaal naar staan!?