Uitlegbijbel in SV

[Nowhere]

Wellicht moeten we deze kritiek gewoon links laten liggen? En relativeren?
Het is namelijk te verwachten zulke kritiek uit de GGiN. In ieder geval kijk ik er niet vreemd van op.
Zeker niet uit de desbetreffende gemeente.

Neem en lees de Statenvertaling (zonder en met kanttekening en uitleg) en alles is goed!

[Nowhere]

Nu is dat ook wel een beetje raar. Vanaf de kansels wordt daar (op sommige punten terecht) op momenten nog gewaarschuwd t.a.v. de drie verbonden leer, diversiteit in kerken als de GG enzovoorts. Toen het RD vol stond met het idee van een reformatorische theologische universiteit noemde Ds. Roos het idee om de Theologische Scholen van de GG en GGiN samen te voegen vanaf de kansel in Barneveld dat een 'list van de duivel'. Ik heb het geluidsfragment daarvan gehoord.
Ik snap dan ook wel dat dit voor sommige GGiN'ers vreemd is dat er vanuit het niets samengewerkt wordt met zulke 'vreemde' predikanten. Want de BMU is samengesteld door een brede achterban.

Dikgedrukte is maar al te waar, helaas en zeer verdrietig! Om eerlijk te zijn vind ik het stuitend, want het komt geregeld (voornamelijk bij doopdiensten) langs zeilen in de preken. Wellicht zouden ze de tijd die ze besteden aan stigmatiseren, relschoppen en afzetten tegen anderen moeten besteden aan het lezen van de Statenvertaling (met en zonder kanttekeningen en met en zonder uitleg). Het zou ze wellicht verrijken

[Curatorium]

Nou ja, als je een 2-verbondenkerk bent, mag er vanaf de kansel ook best uitgelegd worden waarom dat zo is.

[Nowhere]

Dacht al dat je daar op doelde met terecht.
Juist onterecht en zeker niet op de manier zoals het in meerderheid in de GGiN gebeurd.
Arminiaans, daar wordt wat mee afgescholden in dit kerkverband. Zeker in de richting van de CGK. Overigens heb ik tegen de theologie en de manier van het ten toon spreiden van en in de GGiN grote bezwaren. Dus ze schelden en afwijzen maar een eind weg. Ik vind het triest dat de jeugd zo geïndoctrineerd wordt in het veroordelen richting andere denominaties. Maar goed .. Dat zal wel niet gezegd mogen worden. Ik heb zeer veel moeite met de GGiN.

[huisman]

Nou ja, als je een 2-verbondenkerk bent, mag er vanaf de kansel ook best uitgelegd worden waarom dat zo is.

Als je maar eerlijk verwoord dat ons doopsformulier, de HC en de NGB zich uiten op een wijze die alleen maar past bij de drieverbondenleer .
Maar de tweeverbonders zijn mij ook lief.

[Wittewrongel]

Nou ja, als je een 2-verbondenkerk bent, mag er vanaf de kansel ook best uitgelegd worden waarom dat zo is.

Als je maar eerlijk verwoord dat ons doopsformulier, de HC en de NGB zich uiten op een wijze die alleen maar past bij de drieverbondenleer .
Maar de tweeverbonders zijn mij ook lief.

Daar hoor ik ze niet over, oftewel ze vertellen een halve waarheid of jou mening klopt niet helemaal.

[Ad Anker]

Zo Nowhere, nu weten we het wel weer.

[Luther]

Als je maar eerlijk verwoord dat ons doopsformulier, de HC en de NGB zich uiten op een wijze die alleen maar past bij de drieverbondenleer.

Van dit misverstand moet ik je nog eens gaan afhelpen, merk ik....
Je hebt een gemankeerd en eenzijdig beeld van de twee-verbonds-leer.

[Johann Gottfried Walther]

Nou ja, als je een 2-verbondenkerk bent, mag er vanaf de kansel ook best uitgelegd worden waarom dat zo is.

Als je maar eerlijk verwoord dat ons doopsformulier, de HC en de NGB zich uiten op een wijze die alleen maar past bij de drieverbondenleer .
Maar de tweeverbonders zijn mij ook lief.

Tweeverbonders minachten niet per definitie de HC en de NGB.
Zou ook nog wel graag overtuigd willen worden, zeker nu het unieke geval zich voordoet dat ik op een punt het totaal eens bent met Luther.

[huisman]

Als je maar eerlijk verwoord dat ons doopsformulier, de HC en de NGB zich uiten op een wijze die alleen maar past bij de drieverbondenleer.

Van dit misverstand moet ik je nog eens gaan afhelpen, merk ik....
Je hebt een gemankeerd en eenzijdig beeld van de twee-verbonds-leer.

Het is heel eenvoudig. Bij de tweeverbonder zitten alleen de uitverkorenen in het verbond. In ons doopformulier, de H.C. ( vr 74) en de NGB zitten al de gedoopten in het verbond....en ja dat is de drieverbondenleer of.......een Lutheriaans aangepaste versie van de tweeverbondenleer

[huisman]

Als je maar eerlijk verwoord dat ons doopsformulier, de HC en de NGB zich uiten op een wijze die alleen maar past bij de drieverbondenleer.

Van dit misverstand moet ik je nog eens gaan afhelpen, merk ik....
Je hebt een gemankeerd en eenzijdig beeld van de twee-verbonds-leer.

Het is heel eenvoudig. Bij de tweeverbonder zitten alleen de uitverkorenen in het verbond. In ons doopformulier, de H.C. ( vr 74) en de NGB zitten al de gedoopten in het verbond....en ja dat is de drieverbondenleer of.......een Lutheriaans aangepaste versie van de tweeverbondenleer

[freek]

Zouden al die dominees die überhaupt nog wel eens de term 'twee verbonden' of 'drie verbonden' in de mond nemen, nog wel weten waarover het gaat?

[Luther]

Als je maar eerlijk verwoord dat ons doopsformulier, de HC en de NGB zich uiten op een wijze die alleen maar past bij de drieverbondenleer.

Van dit misverstand moet ik je nog eens gaan afhelpen, merk ik....
Je hebt een gemankeerd en eenzijdig beeld van de twee-verbonds-leer.

Het is heel eenvoudig. Bij de tweeverbonder zitten alleen de uitverkorenen in het verbond. In ons doopformulier, de H.C. ( vr 74) en de NGB zitten al de gedoopten in het verbond....en ja dat is de drieverbondenleer of.......een Lutheriaans aangepaste versie van de tweeverbondenleer

Ai...ai... dit is inderdaad een sterk versimpelde versie van het verschil, zowel gebruikt door voor- als tegenstanders van de drie-verbonden-leer.

Met toestemming van de auteur citeer ik enkele delen van de slotconclusie uit een diep onderzoek naar de verschillen tussen beide verbondsopvattingen:

Kersten legt evenals Calvijn en de latere gereformeerde theologie alle accent op het eeuwigheidskarakter van het heil. Het verschil met Calvijn is echter, dat Kersten evenals Kuyper ook zijn uitgangspunt in de verkiezing neemt. Toch is het niet zo, dat hij de verkiezing (en het verbond) als ideeën beschouwt, zoals Van der Schuit suggereert. Verkiezing en verbond zijn bij Kersten realiteiten die zó nauw samenvallen, dat ze kwantitatief identiek zijn. Kersten meent daarom alle nadruk te moeten laten vallen op het wezen ofwel de inwendige zijde van het verbond.
Vergeleken met de theologie van Calvijn is er bij Kersten sprake van een onderbelichting van de uitwendige zijde van het verbond en dientengevolge van een begripsversmalling. Dit blijkt vooral in de eenduidige betekenis die hij geeft aan de "schenking" van de beloften, de "oprichting" van het verbond, het "in het verbond zijn" en de "voorwaarden" van het verbond.
Terecht heeft Van Genderen opgemerkt, dat we met Calvijn oog moeten hebben voor de voorwaardelijke vorm van spreken van God met Zijn volk. Ook Van der Schuit wijst daarop en hij merkt in dit verband tevens op, dat Calvijn bij zijn spreken over de oprichting van het verbond altijd de uitwendige zijde op het oog heeft. Dit is onjuist, zie 2.5.1¬.3.; hierin wordt aangetoond dat Calvijn een enkele keer ook spreekt van de sluiting van het verbond met de uitverkorenen. Wel moet goed in ogenschouw worden genomen, dat Calvijn het verbond het meest noemt in de ruimere betekenis van het woord. Het uitgangspunt ligt bij hem in de openbaringsvorm (oeconomie) van het verbond en daarom ook op de bediening (administratio) ofwel op de toezegging van Gods genade. De reden daarvan is, dat Calvijn zich nauw wilde aansluiten bij het oudtestamentisch spraakgebruik. Aanduidingen als "in het verbond zijn", "aanneming tot kinderen", "voorwaarden van het verbond" en "verbreken van het verbond" moeten daarom ook verstaan worden in het kader van de verbondsbedeling, die in het Oude Testament met "verbond" wordt aangeduid.
Niettemin is de leidende gedachte bij Calvijn, dat Gods verbond eenzijdig is en naar zijn kern alleen de gemeenschapsbetrekking inhoudt tussen Christus en de Zijnen. Dit zwaartepunt en eindpunt in zijn verbondsbeschouwing wordt bepaald door het honoreren van het nieuwtestamentisch spreken over het verbond, waarin duidelijk naar voren komt, dat alleen de gelovigen wezenlijk tot het verbond behoren. Kersten kan zich dan ook terecht op Calvijn beroepen, maar ook op Olevianus, die eveneens een onverbrekelijke relatie ziet tussen de uitverkiezing en het wezen van het verbond, waarnaast hij overigens de grote verantwoordelijkheid benadrukt van iedereen, die leeft onder de bediening van het verbond. De synode van 1931 heeft met haar zes uitspraken kennelijk beide kanten van het verbond willen onderstrepen. Een sterk accent ligt in deze uitspraken evenwel op de eenzijdigheid van het verbond. Het gevaar is dan ook aanwezig, dat de verantwoordelijkheid van de mens en de welmenendheid van het evangelie in de schaduw komt te staan, wanneer men in de prediking niet voldoende ernst maakt met de zesde uitspraak: "in het bijzonder wordt die verantwoordelijkheid groter door de ernstige aanbieding van Christus en de Verbonds-weldaden in het Evangelie".

Evenals Calvijn gaan de verdedigers van de drieverbondenleer uit van de belofte, de heilstoezegging. Het verschil met Calvijn is echter, dat deze het verbond niet op laat gaan in de heilshistorische gestalte. Dit laatste is wel het geval bij Van der Schuit c.s.; het eigenlijke en wezenlijke van het genadeverbond is de aanbieding van het heil als zodanig. Daarmee wordt het genadeverbond losgemaakt van de verkiezing. Als enige verbindende schakel tussen verkiezing en verbond kan het geloof genoemd worden. De vraag mag gesteld worden of terwille van een maximale ruimte voor het genadekarakter van het heil en de verantwoordelijkheid van de mens de verkiezing buiten het verbond gehouden moet worden. Is juist de verkiezing niet de garantie van het heil en het fundament van de christelijke troost? De exegese van Rom.9 geeft aan, dat een ontkoppeling van verkiezing en verbond zich niet verdraagt met de Heilige Schrift. Ook de belijdenisgeschriften spreken een andere taal.

Terwijl de verdedigers van een eeuwig genadeverbond stellen, dat wat in Christus voorwerpelijk vastligt voor de Zijnen ook onderwerpe¬lijk wordt toegepast, willen de drieverbonders dat onlosmakelijk verband tussen het voorwerpelijke en het onderwerpelijke niet bij voorbaat als uitgangspunt nemen. Zij achten het mogelijk, dat de toerekening zonder de toeëigening kan blijven. Maar zo laat men een ongeoorloofde onduidelijkheid bestaan ten aanzien van de eenheid van het verzoenend werk van God, dat eeuwigheid en tijd omspant.

Wordt door de drieverbonders de engere kring van het verbond ontkend en de uitwendige zijde als hét genadeverbond gezien, bij sommige aanhangers van de tweeverbondenleer is er soms een verwaarlozing van de ruimere kring op te merken, zoals bij Kersten.

Het is onjuist, wanneer men zou denken, dat een kwantitatief gelijkstellen van verkiezing, pactum salutis en genadeverbond zou moeten leiden tot een prediking, die beheerst wordt door de verkiezing. Het tegendeel heeft de prediking van de Marrowmen bewezen, zie 3.3. In dit verband willen we ervoor pleiten, dat de drieverbonders zich grondig gaan bezinnen op de theologie van Boston, waarin de verzoening en het verbond beheerst worden door de particuliere verkiezing. Hierin vormen terecht het pactum salutis, waarin de verwerving van de zaligheid is gewaarborgd, en het genadeverbond, waarin (in de bediening) de toepassing ervan gestalte krijgt, een wezenlijke eenheid.

[Nowhere]

Pasgeleden nog een diepe preek over de rijkdom van de kinderdoop gehoord:

Kuyper zijn grond is de veronderstelde wedergeboorte
Kersten zijn grond is de veronderstelde uitverkiezing
3-verbonden dopen op grond van het verbond dat de Heere gesloten heeft. Dat de Heere Zijn Naam tekent en verzegelt aan een dopeling: dat Hij zijn/haar God wil zijn. Dat laatste kan je in beide gevallen van enige veronderstelling in de mens niet zeggen.

[Nowhere]

Zo Nowhere, nu weten we het wel weer.

mooi dat je dat ook weer weet!