Kledingstijl leerlingen

[Luther]

@ luther
Ligt het daar niet meer aan, dat je het nooit gedaan hebt dan dat je er daadwerkelijk geen verstand van hebt?

Mijn man heeft voordat ik hem leerde kennen jaren zelf zijn kleding gekocht. Dan zou het toch vreemd zijn als ik dat ineens over zou nemen? Ik weet niet eens welke maat hij heeft. Hij koopt alles zelf tot aan zijn sokken, ondergoed en sportkleding toe. Soms ben ik erbij, maar uiteindeiljk pakt hij zelf wat hij mooi vindt.

Ik zou ook niet weten welke maat ik heb. Ik heb inderdaad nooit mijn eigen kleding gekocht, domweg omdat ik er geen enkele sjoege van heb.

[Luther]

Ik ging er eigenlijk van uit dat iedere man wel zijn eigen kleding koopt. Waarom zou je dat je vrouw laten doen, het is je butler niet.
Kan je toch prima zelf.

Ik niet. En nee, mijn vrouw is niet mijn butler. Veel meer dan dat!

[Luther]

Eh, huisman bestempelt het zelf uitkiezen van kleding en zelf je afspraken maken bij de kapper al als verwijfd, terwijl ik het niet meer dan normaal vind dat je je zelf verzorgd. Als je dat kon voordat je je partner leerde kennen, dan houdt dat toch niet ineens op?

Zoals gezegd, ik heb mijn hele leven nog nooit een kledingsstuk gekocht. Voel me meestal zeer ongemakkelijk in kleding- en schoenenzaken, en probeer daarom altijd binnen 10 minuten weer buiten te staan als ik hoor dat ik verplicht mee moet, om iets nieuws te kopen. Voor ons trouwen deed mijn moeder dat, en dat ging probleemloos over naar mijn vrouw. Eerlijk gezegd interesseert kleding (qua style e.d.) me zeer matig, als het maar niet te duur is, want dat vind ik zonde van het geld.
Jezelf verzorgen.... je bedoelt dat je regelmatig onder douche gaat?

En wat ik aangaf over mijn collega's. Het is voor een buitenstaander al erg moeilijk om te snappen dat je gelooft en waarom je gelooft. Dat wordt al als iets vreemds gezien. En ik weet er alles van, omdat mijn hele schoonfamilie buitenkerkelijk is. Dan wordt je al gedwongen om bepaalde keuzes te motiveren en zijn zijn dit soort dingen erg moeilijk te onderbouwen naar buitenkerkelijken. Ik ken het namelijk alleen in refo kringen. En dat is niet verkeerd bedoeld, als je begrijpt wat ik bedoel

Ik heb geen idee, is een gespreksthema wat ik eigenlijk nooit tegenkom. Overigens, ik vind het niet verwijfd, maar heb er zelf helemaal niets mee. Soms zoek ik een blouse, en die schijnt dan in een zak naar Roemenië te zijn. Daar kan ik me dan wel over opwinden. Meestal is dan de reactie: hij werd slecht en je hebt 'm al zeven jaar. Het gekke is dat ik dat slechte meestal niet ontdek, hooguit dat de randjes bij hals- en mouwboord wat beginnen de scheuren, maar dat ziet niemand. En de kleren die het lekkerst zitten, gaan meestal de zak in.
Nog een verhaaltje dan: Onlangs waren mijn pantoffels (ja sorry, gat aan de zijkant, maar enigszins dichtgemaakt door mij) verdwenen, foetsie... er stonden gloednieuwe in de gang. Zaten voor geen meter, die nieuwe. Gelukkig konden ze terug, en was de kliko nog niet geleegd.... En dan te bedenken dat het voor een prijs was, waar je minstens 4 boeken van ds. P. den Butter voor kunt kopen........

[merel]

haha, waarschijnlijk is dat het. Jij bent nog nooit 'gedwongen' om het zelf te kopen en uit te zoeken.
Mijn schoonmoeder vond dat haar kinderen vanaf ongeveer hun 14e zelf hun kleding konden kopen en op die leeftijd wil je er graag leuk uitzien en neem je er de tijd voor.

Oude keding wegdoen doet hij ook altijd zelf. Ook daar bemoei ik mij niet mee. Net zoals loszittende naadjes verstellen. Ik kan het niet en hij heeft het in het leger geleerd, dus prima opgelost.

En onder jezelf verzorgen valt bij mij inderdaad douchen, zelf afspraken maken bij de kapper, op zijn tijd scheren of baard bijtrimmen, nagels knippen en sporten.

[Mannetje]

Mijn man koopt toch echt zelf zijn kleding en koopt wat hij mooi vindt. Eigenlijk bemoei ik mij daar nooit mee. Mijn vader koopt ook altijd zijn eigen kleding en daar bemoeit mijn moeder zich ook nooit mee.

Op mijn werk rollen ze echt onder de tafel van het lachen als ze horen dat er mannen zijn die niet zelf hun eigen kleding kopen. Daar begrijpt buiten kerkelijk Nederland echt helemaal niets van.

Meestal zoeken wij samen mijn kleren uit, een enkele keer doe ik het alleen. In de winkel kom ik wel vaker vrouwen tegen die met hun man meegaan.
Sinds we een leuke kledingwinkel hebben gevonden waar ze ook grote maten verkopen, vind ik het niet eens heel erg meer om kleren te kopen.

[Luther]

haha, waarschijnlijk is dat het. Jij bent nog nooit 'gedwongen' om het zelf te kopen en uit te zoeken.

Nee, gelukkig niet.

Mijn schoonmoeder vond dat haar kinderen vanaf ongeveer hun 14e zelf hun kleding konden kopen...

Wonderlijke opvatting!

...en op die leeftijd wil je er graag leuk uitzien en neem je er de tijd voor.

Zeer generaliserende opmerking. Voor mij gold dat niet, zeker niet op die leeftijd. Ik trok aan wat klaar lag op m'n stoel.

En onder jezelf verzorgen valt bij mij inderdaad douchen, zelf afspraken maken bij de kapper, op zijn tijd scheren of baard bijtrimmen, nagels knippen en sporten.

Ik ben nog nooit naar een kapper geweest; doen we gewoon zelf. De rest doe ik zelf, top hè! Hoewel: sporten... geen tijd voor.

[Zita]

haha, waarschijnlijk is dat het. Jij bent nog nooit 'gedwongen' om het zelf te kopen en uit te zoeken.
Mijn schoonmoeder vond dat haar kinderen vanaf ongeveer hun 14e zelf hun kleding konden kopen en op die leeftijd wil je er graag leuk uitzien en neem je er de tijd voor.

Oude keding wegdoen doet hij ook altijd zelf. Ook daar bemoei ik mij niet mee. Net zoals loszittende naadjes verstellen. Ik kan het niet en hij heeft het in het leger geleerd, dus prima opgelost.

En onder jezelf verzorgen valt bij mij inderdaad douchen, zelf afspraken maken bij de kapper, op zijn tijd scheren of baard bijtrimmen, nagels knippen en sporten.

Ik weet niet of het zelf kopen van kleding of niet te maken heeft met het refo-zijn. Mijn broer is bepaald niet refo, is al elf jaar getrouwd en vroeg aan mijn moeder of ze voor zijn werk een tweedehands jas voor hem kon scoren. Ma vond alleen een oranje exemplaar. Ze vond hem vreselijk, maar voor het buitenwerk maakt het toch niet zoveel uit, dacht ze. Ja hoor, hij paste, belde broer. Hij had hem zondags aangehad naar de kerk. Prima jas. Lekker warm.
Hij schijnt bij een bruiloft die we binnenkort hebben zijn trouwpak van elf jaar geleden aan te trekken. De rest van de familie valt bijkans flauw en belt hem op om te zeggen dat dat toch echt niet meer kan (hij heeft niet meer precies hetzelfde figuur als elf jaar geleden en het pak heeft toch wel wat draagsporen, ondanks dat hij het alleen met bruiloften draagt), maar hij vindt het nonsens om een nieuw pak te kopen dat je toch maar heel af en toe aanhebt.
't Is bij sommige mannen gewoon de aard van het beestje (en de aard van de vrouw), denk ik, dat ze het kledingkopen graag aan een ander overlaten. Ik zou zelf gaan flippen als mijn kleding door een ander werd gekocht.

[Luther]

haha, waarschijnlijk is dat het. Jij bent nog nooit 'gedwongen' om het zelf te kopen en uit te zoeken.
Mijn schoonmoeder vond dat haar kinderen vanaf ongeveer hun 14e zelf hun kleding konden kopen en op die leeftijd wil je er graag leuk uitzien en neem je er de tijd voor.

Oude keding wegdoen doet hij ook altijd zelf. Ook daar bemoei ik mij niet mee. Net zoals loszittende naadjes verstellen. Ik kan het niet en hij heeft het in het leger geleerd, dus prima opgelost.

En onder jezelf verzorgen valt bij mij inderdaad douchen, zelf afspraken maken bij de kapper, op zijn tijd scheren of baard bijtrimmen, nagels knippen en sporten.

Ik weet niet of het zelf kopen van kleding of niet te maken heeft met het refo-zijn. Mijn broer is bepaald niet refo, is al elf jaar getrouwd en vroeg aan mijn moeder of ze voor zijn werk een tweedehands jas voor hem kon scoren. Ma vond alleen een oranje exemplaar. Ze vond hem vreselijk, maar voor het buitenwerk maakt het toch niet zoveel uit, dacht ze. Ja hoor, hij paste, belde broer. Hij had hem zondags aangehad naar de kerk. Prima jas. Lekker warm.
Hij schijnt bij een bruiloft die we binnenkort hebben zijn trouwpak van elf jaar geleden aan te trekken. De rest van de familie valt bijkans flauw en belt hem op om te zeggen dat dat toch echt niet meer kan (hij heeft niet meer precies hetzelfde figuur als elf jaar geleden en het pak heeft toch wel wat draagsporen, ondanks dat hij het alleen met bruiloften draagt), maar hij vindt het nonsens om een nieuw pak te kopen dat je toch maar heel af en toe aanhebt.
't Is bij sommige mannen gewoon de aard van het beestje (en de aard van de vrouw), denk ik, dat ze het kledingkopen graag aan een ander overlaten. Ik zou zelf gaan flippen als mijn kleding door een ander werd gekocht.

Ik vind jouw broer een held!

[Zita]

Wat de blote armen betreft: is dat nou echt verleidelijk/uitdagend enzovoorts? Als je gewoon een niet strak niet diep bloesje draagt waarbij de schouders bedekt zijn, maar waar geen mouwen in zitten, wordt dat door mannen echt als verleidelijk of uitdagend ervaren? In katholieke kerken geldt de regel dat de schouders wel bedekt moeten zijn, maar de armen mogen bloot. In de zakelijke context is netjes mouwloos ook meestal geen probleem. Dat strak, diepe inkijk en korte rok verleidelijk kan zijn, begrijp ik wel. Maar die armen niet zo.

[Curatorium]

Klopt. M.i. wordt je nou niet bepaald verleid door armen.

[ejvl]

Wonderlijke opvatting!

Valt mee hoor, Ik kreeg op die leeftijd ook kleedgeld waarmee ik zelf m'n kleren ging kopen. Zo heb ik wel leren omgaan met geld. Ik hoor het veel vaker.

[modesto]

Wij zijn weer terug in de tijd voor de Franse revolutie. Een verwijfde samenleving waar mannen zich drukmaken over hun haardracht, kleding en zich uitgebreid parfumeren.
Bah.

Als ik jou was, huisman, zou ik snel mijn avatar veranderen.

[Luther]

Wat de blote armen betreft: is dat nou echt verleidelijk/uitdagend enzovoorts? Als je gewoon een niet strak niet diep bloesje draagt waarbij de schouders bedekt zijn, maar waar geen mouwen in zitten, wordt dat door mannen echt als verleidelijk of uitdagend ervaren? In katholieke kerken geldt de regel dat de schouders wel bedekt moeten zijn, maar de armen mogen bloot. In de zakelijke context is netjes mouwloos ook meestal geen probleem. Dat strak, diepe inkijk en korte rok verleidelijk kan zijn, begrijp ik wel. Maar die armen niet zo.

De vraag is dan altijd weer, hoe breed of smal moet dan het schouderbedekkinkje zijn, zoals jij het hierboven beschrijft, of de welbekende spaghettibandjes?

[freek]

Feit is natuurlijk dat de meeste getrouwde mannen uitermate onzelfstandig zijn. Dat ze hoofd van het gezin zijn, doet daar weinig aan af.

[Marco]

Feit is natuurlijk dat de meeste getrouwde mannen uitermate onzelfstandig zijn. Dat ze hoofd van het gezin zijn, doet daar weinig aan af.

Het is dan ook niet het hoofd, maar de nek waar alles om draait...