Smartphone: welke leeftijd?
Re: Smartphone: welke leeftijd?
Enerzijds neig ik ernaar om toch eerder een smartphone te geven, anderzijds heb ik nog nooit een ouder gesproken die er positief over was. Hebben jullie ook ouderlijk toezicht op de mobieltjes? Via apps kunnen ze op allerlei sites komen, ook al heb je Kliksafe.
Re: Smartphone: welke leeftijd?
Wat ongefundeerd gefulmineerd, mag ik een smartphone effectief vinden omdat het mij veel tijd bespaart in mijn werkzaamheden? Ga ik - of de samenleving - kapot aan het feit dat ik mede hierdoor veel beter in staat ben een bijdrage te leveren aan de zorg voor mijn gezin?Luther schreef:We gaan als samenleving kapot aan efficiency en doelmatigheid.Wim Anker schreef:Mischien wel serieus bedoeld helaas, tegelijk een opmerking die ervoor zorgt dat in deze de predikant niet serieus te nemen is.Luther schreef:Ik vond het wel een serieuze verzuchting... Jij niet?
Niet voor de jeugd en niet voor mij.
Toen ik nog jong was was er vanaf de 3e klas een rekenmachine vereist bij wiskunde. Een Casio FX82 hadden we toen. Nu staat dat op de smartphone.
Als de dominee vragen heeft en verzoekt om uitleg is vrij tijdrovend om aan de pastorie te komen om te bevinden dat de predikant afwezig is. Even de smartphone gebruiken - niet bellen, dat stoort - voor een whatsappie voor een afspraak om nut van de smartphone uit te leggen is zeer zinnig. Ook voor de jeugd onder de 16. Dan bespaart de smartphone gewoon tijd.
het heeft evenzo voordelen voor lezen. Wat overigens ook veel geld bespaart. (boeken kopen is toch zo langzamerhand vergelijkbaar met rijke mensen die oldtimers sparen)
De lijst zou probleemloos uit te breiden zijn maar iets wat dermate voor zichzelf spreekt behoeft geen verdere uitleg m.i.
Ook een wat ongefundeerde uitspraak. Sommige apps hebben een verslavende werking. Daarnaast is het nog maar de vraag of dit probleem kleiner is/wordt bij het zo lang mogelijk weghouden van het apparaat bij de jeugd.Luther schreef:Er is geen contact meer, en de smartphone heeft een enorm verslavende werking.
Welk onderzoek? Volgens mij haal je nu een paar dingen door elkaar. Ik denk dat je refereert aan informatie opzoeken over een onderwerp via google of via een boek. Dat is echter wat anders dan dat er onderscheidt zou zijn tussen het lezen van een e-book of een papieren boek is. Ook de intrinsieke waarde tussen een e-book en een papieren boek verschilt m.i. niet.Luther schreef:Wat het lezen betreft: onderzoek heeft aangetoond dat wat via papier tot ons komt, veel beter blijft hangen dan wat we van een scherm lezen. Bovendien: boeken hebben een intrinsieke waarde.
Ik ontken ook niet dat de scholen vaak (te) ver achter lopen op maatschappelijke ontwikkelingen.Luther schreef:Wat die rekenmachine betreft: uiteraard mogen ze op school geen smartphone gebruiken...
Ik doe verder niet aan leeftijddiscriminatie.Luther schreef:Jammer dat je deze jonge predikant (nog geen 40) met een opgroeiend gezin (18-3 jr) niet serieus neemt. Ik zie bij veel pubers met wie ik werk de balans compleet doorslaan van zinnig naar verslavend, zondig en tijdrovend gebruik. Om over het digitaal pesten maar niet te spreken.
Bovendien is dit een drogredenering, de discussie gaat erover welke leeftijd geschikt is voor kinderen om een smartphone te bezitten. Ten onrechte suggereer je hier een causaliteit tussen op heel jonge leeftijd een smartphone bezitten en deze problematiek. En dat is nog maar de vraag.
Laatst gewijzigd door Wim Anker op 21 jan 2015, 14:57, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: Smartphone: welke leeftijd?
Wij hebben dus de mogelijkheid tot installeren van apps dichtgezet.Hendrien schreef:Enerzijds neig ik ernaar om toch eerder een smartphone te geven, anderzijds heb ik nog nooit een ouder gesproken die er positief over was. Hebben jullie ook ouderlijk toezicht op de mobieltjes? Via apps kunnen ze op allerlei sites komen, ook al heb je Kliksafe.
M.i. is ouderlijk toezicht wel belangrijk; daarbij proberen we niet steeds NEE te verkopen maar ook in gesprek te gaan om erachter te komen waarom ze iets willen.
Re: Smartphone: welke leeftijd?
Nee dat vind ik iets anders Luther.Luther schreef:Ik pak deze zinnen er even uit: Dus... omdat iedereen het doet, moeten we maar meedoen? Volgens mij is vrijheid nu juist dat we respectvol omgaan met diegene die anders doet dan wij?Mara schreef:Het lijkt mij voor een brugpieper afschuwelijk om als enige geen mobieltje te hebben.
Een mobieltje is tegenwoordig voor 96% van de bevolking een levensbehoefte.
(...)
Maar in zijn algemeenheid: laat je brugpieper geen uitzondering zijn, dat is voer voor pesters. Op die leeftijd zijn ze erg kwetsbaar.
Met deze zelfde redenering kan ik mijn oudste niet meer verbieden naar de bioscoop te gaan, bier te drinken, etc.
Een voorbeeldje, ik had vroeger als enige geen rolschaatsen, al mijn vriendinnetjes gingen rolschaatsen en ik stond naast de baan te kijken (en van binnen te huilen)
Ik mocht dan wel een keertje op rolschaatsen van een meisje, eventjes, maar ik herinnerde me nog precies de eenzaamheid die dat gaf.
Ieder kind mag een mobieltje, sommige als ze nog op de basisschool zitten, daar hebben wij niet aan toegegeven omdat het onnodig was, FB e.d. bestond nog niet,
maar als ze naar de brugklas gaan, heb je eigenlijk geen argument meer.
Geen enkel kind wil als enige staan in een brugklas.
Als je als enige niet naar de film zou mogen, sta je ook alleen en zelfs op een reformatorische school kan dit gebeuren, dat vond ik het schokkende!
Toch kan dit nog Bijbels weerlegd worden, een telefoontje niet.
Verreweg de meeste (verstandige) ouders verbieden alcohol, op veel middelbare scholen is het ook niet toegestaan, wordt zelfs op klasseavonden gecontroleerd, dus indrinken lukt niet meer.
Wij hebben de bioscoop altijd ten strengste verboden, maar als ze iets ouder zijn, gaan ze uiteindelijk toch. Naar zogenaamde verantwoorde films.
Als een ouder kind er geen zonde in ziet, kun je als moeder of vader praten tot je een ons weegt, ze gaan het niet zien.
Ik zag het vroeger ook niet als mij iets verboden werd, voor sommige dingen moet je ouder worden voordat je tot het besef komt dat je ouders dit uit liefde hebben verboden. Als kind denk je: tjonge, ik mag ook helemaal niks.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Smartphone: welke leeftijd?
Ja, dat mag jij. Maar we hebben het hier over jongeren, zeg tussen de 12-18. Daarnaast: een jaar of 5 geleden had vrijwel niemand een smartphone en gingen de werkzaamheden ook prima. Er zit een ontwikkeling achter, waarbij wij onderdeel worden van ontwikkelingen waarin we niet meer kunnen kiezen tussen meedoen en niet meedoen.Wim Anker schreef:Mag ik een smartphone effectief vinden omdat het mij veel tijd bespaart in mijn werkzaamheden? Ga ik - of de samenleving - kapot aan het feit dat ik mede hierdoor veel beter in staat ben een bijdrage te leveren aan de zorg voor mijn gezin?
Nee, ik denk dat dit wel zo is. Nogmaals: we hadden het over jongeren. Nutiige apps zijn niet leuk, de apps die verslavend zijn en massaal gebruikt worden zijn WhatsApp, Snapchat, Instagram, Facebook, Pinterest, Die blijken die alleen verslavend te zijn, maar ook contactarm te maken in the real life. Ik blijf het een bizar fenomeen vinden dat je op verjaardagen van jongeren de pubers vrijwel allemaal met hun smartphone in de hand ook nog aan het communiceren zijn met een wereld buiten die huiskamer.WimAnker schreef:Wederom ongefundeerd gefulmineerd en onterecht generaliserend. Sommige apps hebben een verslavende werking.Luther schreef:Er is geen contact meer, en de smartphone heeft een enorm verslavende werking.
Ik heb hier al vaker onderzoeken aangehaald, o.a. die van prof. Spitzer. Maar lees ook de boeken van Justine Pardoen! Mag ik ook mijn eigen ervaring erin betrekken? Van wat ik van een scherm lees, pik ik minder op. En de intrinsieke waarde van een boek als papieren product is uiteraard veel groter dan van een mapje bits en bites.WimAnker schreef:Welk onderzoek? Volgens mij haal je nu een paar dingen door elkaar. Ik denk dat je refereert aan informatie opzoeken over een onderwerp via google of via een boek. Dat is echter wat anders dan dat er onderscheidt zou zijn tussen het lezen van een e-book of een papieren boek is. Ook de intrinsieke waarde tussen een e-book en een papieren boek verschilt m.i. niet.Luther schreef:Wat het lezen betreft: onderzoek heeft aangetoond dat wat via papier tot ons komt, veel beter blijft hangen dan wat we van een scherm lezen. Bovendien: boeken hebben een intrinsieke waarde.
In het onderwijs gaat het om kennis en vorming. Gebruik van digitale middelen kan zeker z'n waarde hebben in het oefenen met nieuwe stof, of het snel opzoeken. Maar onderwijs is vooral het openleggen van een deel van Gods werkelijkheid, en dat kan in ieder vakgebied. Daarbij zijn digitale apparaten vaker afleider, dan ondersteuner. En je snapt zelf uiteraard wel dat het integraal toestaan van het gebruik van de smartphone een enorme fraudeberg met zich meebrengt. Memoriseren, het leren en ontdekken van feiten verbanden, het denken, zal nog steeds met eigen hersenen moeten gebeuren.WimAnker schreef:Ik ontken ook niet dat de scholen vaak (te) ver achter lopen op maatschappelijke ontwikkelingen.Luther schreef:Wat die rekenmachine betreft: uiteraard mogen ze op school geen smartphone gebruiken...
Bovendien is dit een drogredenering, de discussie gaat erover welke leeftijd geschikt is voor kinderen om een smartphone te bezitten. Ten onrechte suggereer je hier een causaliteit tussen op heel jonge leeftijd een smartphone bezitten en deze problematiek. En dat is nog maar de vraag. Ik ben namelijk van mening dat juist het omgekeerde het geval is.[/quote]Ik niet. Tot een jaar of 12 kun je een jongmens zeer veel bijbrengen wat waarde heeft voor tijd en eeuwigheid, daarnaast fatsoen en behoorlijk gedrag. Als je daarmee wilt beginnen als ze 12 zijn, dan ben je te laat. Daarom wil ik tot die leeftijd sowieso geen stoorzenders in de vorm van smartphones in dat proces. Ook daarna liever niet trouwens.Luther schreef:Ik zie bij veel pubers met wie ik werk de balans compleet doorslaan van zinnig naar verslavend, zondig en tijdrovend gebruik. Om over het digitaal pesten maar niet te spreken.
Een smartphone kan zeker nuttig zijn, maar schaf zo'n ding dan aan op het moment dat het nuttig wordt, en niet eerder.
Volgens mij onderschat je enorm de verleidingen en gevaren van een smartphone. Tot mijn vreugde zie ik leerlingen om me heen die hun smartphone weer inwisselen voor een 'gewone' mobiel. Hun conclusie: Ik kan er niet afblijven, mijn cijfers dalen, ik werd gek als ik een uur niet op m'n mobiel mocht, etc......
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Re: Smartphone: welke leeftijd?
Hendrien: ik zou persoonlijk meer bezorgd zijn vanwege de oppervlakkigheid van veel contacten.Hendrien schreef:Enerzijds neig ik ernaar om toch eerder een smartphone te geven, anderzijds heb ik nog nooit een ouder gesproken die er positief over was. Hebben jullie ook ouderlijk toezicht op de mobieltjes? Via apps kunnen ze op allerlei sites komen, ook al heb je Kliksafe.
De jeugd weet je wel te vertellen dat hun vriendje ziek is, maar wat hij mankeert en hoe ernstig het is, weten ze dan niet.
Zo'n contact via FB vertelt niet of iemand zich ongelukkig voelt, of misschien zelfs depressief.
Ze kwebbelen de hele dag met elkaar, maar spreken ze wel eens met elkaar?
Als je ongewild getuige ben van een mobiel gesprek, gaat het 9 van de 10 keer helemaal nergens over.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Smartphone: welke leeftijd?
Maar is dat dan de reden om het maar niet te verbieden?Mara schreef:Nee dat vind ik iets anders Luther.Luther schreef:Ik pak deze zinnen er even uit: Dus... omdat iedereen het doet, moeten we maar meedoen? Volgens mij is vrijheid nu juist dat we respectvol omgaan met diegene die anders doet dan wij?Mara schreef:Het lijkt mij voor een brugpieper afschuwelijk om als enige geen mobieltje te hebben.
Een mobieltje is tegenwoordig voor 96% van de bevolking een levensbehoefte.
(...)
Maar in zijn algemeenheid: laat je brugpieper geen uitzondering zijn, dat is voer voor pesters. Op die leeftijd zijn ze erg kwetsbaar.
Met deze zelfde redenering kan ik mijn oudste niet meer verbieden naar de bioscoop te gaan, bier te drinken, etc.
Een voorbeeldje, ik had vroeger als enige geen rolschaatsen, al mijn vriendinnetjes gingen rolschaatsen en ik stond naast de baan te kijken (en van binnen te huilen)
Ik mocht dan wel een keertje op rolschaatsen van een meisje, eventjes, maar ik herinnerde me nog precies de eenzaamheid die dat gaf.
Ieder kind mag een mobieltje, sommige als ze nog op de basisschool zitten, daar hebben wij niet aan toegegeven omdat het onnodig was, FB e.d. bestond nog niet,
maar als ze naar de brugklas gaan, heb je eigenlijk geen argument meer.
Geen enkel kind wil als enige staan in een brugklas.
Als je als enige niet naar de film zou mogen, sta je ook alleen en zelfs op een reformatorische school kan dit gebeuren, dat vond ik het schokkende!
Toch kan dit nog Bijbels weerlegd worden, een telefoontje niet.
Verreweg de meeste (verstandige) ouders verbieden alcohol, op veel middelbare scholen is het ook niet toegestaan, wordt zelfs op klasseavonden gecontroleerd, dus indrinken lukt niet meer.
Wij hebben de bioscoop altijd ten strengste verboden, maar als ze iets ouder zijn, gaan ze uiteindelijk toch. Naar zogenaamde verantwoorde films.
Als een ouder kind er geen zonde in ziet, kun je als moeder of vader praten tot je een ons weegt, ze gaan het niet zien.
Ik zag het vroeger ook niet als mij iets verboden werd, voor sommige dingen moet je ouder worden voordat je tot het besef komt dat je ouders dit uit liefde hebben verboden. Als kind denk je: tjonge, ik mag ook helemaal niks.
Ik bedoel: De redenering is echt dezelfde: Je laat iets toe, omdat anders het kind alleen staat. Als het goed is, staat het kind niet alleen, want is er een thuis. In de tweede plaats staat een kind nooit alleen, er zijn altijd andere ouders die hetzelfde denken. In de derde plaats zie ik in een mobieltje wel degelijk grote gevaren. Ik sta er echt van te kijken dat jij zegt: Als ze van de basisschol af zijn, heb je geen argument meer? Hoezo niet? Het is gewoon omdat we met elkaar te slap zijn en denken als ouders dat we voor gek staan als we minderheidskeuzes maken.
Je kunt een kind prima uitleggen dat het soms inderdaad alleen zal moeten staan. Nee, dat is niet leuk, maar volgens mij is het in het christenleven niet altijd te voorkomen.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Re: Smartphone: welke leeftijd?
Mara, er zijn echt wel verschillen. Onze kinderen hebben wel een mobieltje maar geen smartphone, als één van de zeer weinige. Er wordt absoluut geen probleem van gemaakt.Mara schreef:Het lijkt mij voor een brugpieper afschuwelijk om als enige geen mobieltje te hebben.
Een mobieltje is tegenwoordig voor 96% van de bevolking een levensbehoefte.
Re: Smartphone: welke leeftijd?
Kan ik bevestigen met onze ervaring.eilander schreef:Mara, er zijn echt wel verschillen. Onze kinderen hebben wel een mobieltje maar geen smartphone, als één van de zeer weinige. Er wordt absoluut geen probleem van gemaakt.Mara schreef:Het lijkt mij voor een brugpieper afschuwelijk om als enige geen mobieltje te hebben.
Een mobieltje is tegenwoordig voor 96% van de bevolking een levensbehoefte.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Re: Smartphone: welke leeftijd?
Ook al heeft een kind een warm en liefdevol thuis, op school kan het zich desondanks stikeenzaam voelen. Ik ken geen enkele puber zonder mobieltje.Luther schreef: Maar is dat dan de reden om het maar niet te verbieden?
Ik bedoel: De redenering is echt dezelfde: Je laat iets toe, omdat anders het kind alleen staat. Als het goed is, staat het kind niet alleen, want is er een thuis. In de tweede plaats staat een kind nooit alleen, er zijn altijd andere ouders die hetzelfde denken. In de derde plaats zie ik in een mobieltje wel degelijk grote gevaren. Ik sta er echt van te kijken dat jij zegt: Als ze van de basisschol af zijn, heb je geen argument meer? Hoezo niet? Het is gewoon omdat we met elkaar te slap zijn en denken als ouders dat we voor gek staan als we minderheidskeuzes maken.
Je kunt een kind prima uitleggen dat het soms inderdaad alleen zal moeten staan. Nee, dat is niet leuk, maar volgens mij is het in het christenleven niet altijd te voorkomen.
Een kind dat naar de middelbare gaat, wordt geacht bepaalde keuzes te kunnen maken. Die kun je niet meer benaderen met het argument: omdat ik het zeg, of: omdat ik het niet wil.
En als je denkt dat je je kinderen veilig op een reformatorische hebt gezet, zul je van de koude kermis thuiskomen.
Het ergste zal hier onbesproken blijven, maar onlangs nog een heel akelig voorbeeld gehoord, dominee hield er een preek over!
N.a.v. 2 brieven die het schoolbestuur had gezonden naar de ouders.
Onthoud je je kind van het mobieltje, dan kan hij er waarschijnlijk niet goed mee omgaan later, want eens komt die dag toch.
Op zn 13e is de kans klein dat er smerig misbruik van wordt gemaakt, alhoewel

Jongens puberen in de regel wat later dan de meiden, dus juist vanaf die iets oudere leeftijd, pakweg 14/15, en de hormonen gaan gieren, kunnen er veel vervelender dingen gebeuren dan als ze 12 zijn. Bereid hen voor, waarschuw hen voor MISbruik.
Dat lijkt me beter dan simpel verbieden.
Wat Orchidee al eerder zei, de jongeren met meer geld te besteden, verzinnen er anders zelf wel iets op.
Hoe de lijnen open, soms hoor je dingen die je als ouder liever niet wil horen, maar waardeer de openheid.
Alles beter dan dat stiekeme, waar veel kinderen eigenlijk toe gedwongen worden.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Smartphone: welke leeftijd?
Zijn dat brugklassers?eilander schreef:Mara, er zijn echt wel verschillen. Onze kinderen hebben wel een mobieltje maar geen smartphone, als één van de zeer weinige. Er wordt absoluut geen probleem van gemaakt.Mara schreef:Het lijkt mij voor een brugpieper afschuwelijk om als enige geen mobieltje te hebben.
Een mobieltje is tegenwoordig voor 96% van de bevolking een levensbehoefte.
Ik weet wel dat de ene school met de andere kan verschillen, qua mentaliteit.
Als er veel kinderen uit een buitengebied opzitten bijvoorbeeld, die zijn minder bezig met het naar elkaar gluren van de modernste snufjes.
Dat zie je eigenlijk meer in de stad.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Smartphone: welke leeftijd?
Eerste en tweede klas.Mara schreef:Zijn dat brugklassers?eilander schreef:Mara, er zijn echt wel verschillen. Onze kinderen hebben wel een mobieltje maar geen smartphone, als één van de zeer weinige. Er wordt absoluut geen probleem van gemaakt.Mara schreef:Het lijkt mij voor een brugpieper afschuwelijk om als enige geen mobieltje te hebben.
Een mobieltje is tegenwoordig voor 96% van de bevolking een levensbehoefte.
Ik weet wel dat de ene school met de andere kan verschillen, qua mentaliteit.
Als er veel kinderen uit een buitengebied opzitten bijvoorbeeld, die zijn minder bezig met het naar elkaar gluren van de modernste snufjes.
Dat zie je eigenlijk meer in de stad.
Kijk, nu hebben we toch een positief puntje te pakken ten opzichte van "de stad".

Re: Smartphone: welke leeftijd?
Ik wel, meerdere zelfs.Mara schreef:Ook al heeft een kind een warm en liefdevol thuis, op school kan het zich desondanks stikeenzaam voelen. Ik ken geen enkele puber zonder mobieltje.Luther schreef: Maar is dat dan de reden om het maar niet te verbieden?
Ik bedoel: De redenering is echt dezelfde: Je laat iets toe, omdat anders het kind alleen staat. Als het goed is, staat het kind niet alleen, want is er een thuis. In de tweede plaats staat een kind nooit alleen, er zijn altijd andere ouders die hetzelfde denken. In de derde plaats zie ik in een mobieltje wel degelijk grote gevaren. Ik sta er echt van te kijken dat jij zegt: Als ze van de basisschol af zijn, heb je geen argument meer? Hoezo niet? Het is gewoon omdat we met elkaar te slap zijn en denken als ouders dat we voor gek staan als we minderheidskeuzes maken.
Je kunt een kind prima uitleggen dat het soms inderdaad alleen zal moeten staan. Nee, dat is niet leuk, maar volgens mij is het in het christenleven niet altijd te voorkomen.
Uiteraard. Hoewel het soms niet anders kan. Maar ik kan het prima uitleggen hoor.Een kind dat naar de middelbare gaat, wordt geacht bepaalde keuzes te kunnen maken. Die kun je niet meer benaderen met het argument: omdat ik het zeg, of: omdat ik het niet wil.
Overal moeten ze geholpen en bewaard worden, maar over het algemeen heerst er op de reformatorische VO-scholen die ik ken een prima sfeer. Je hoeft me weinig te vertellen over reformatorisch onderwijs, onze oudste zit erop en zelf werk ik er al vele jaren.En als je denkt dat je je kinderen veilig op een reformatorische hebt gezet, zul je van de koude kermis thuiskomen.
Klopt. Dat was ds. Droger; hij had het over pesten via Whatsapp. Dat komt inderdaad zeer vaak voor en als het gebeurt ook nog eens vrij massaal. Op zo'n moment is het een zegen als je kind geen smartphone heeft. Bovendien gebeurt het doorgaans buiten schooltijd en kun je dat de refoscholen maar moeilijk verwijten.Het ergste zal hier onbesproken blijven, maar onlangs nog een heel akelig voorbeeld gehoord, dominee hield er een preek over!
N.a.v. 2 brieven die het schoolbestuur had gezonden naar de ouders.
Dit is altijd het argument geweest van de voorstanders van televisie. Dat argument is in de reformatorische kerken altijd afgewezen. Ik denk dat het belangrijk is om een open sfeer te hebben thuis, zodat ook deze dingen gewoon besproken kunnen worden.Onthoud je je kind van het mobieltje, dan kan hij er waarschijnlijk niet goed mee omgaan later, want eens komt die dag toch.
Op zn 13e is de kans klein dat er smerig misbruik van wordt gemaakt, alhoewelals iets streng verboden wordt en het voelt als onterecht, is de kans aanwezig dat er helemaal mee losgegaan wordt, om het zo te zeggen. Ze hebben toen ze jonger waren, en dus nog enigszins te beïnvloeden, er niet mee leren omgaan.
Dat is ook de reden dat diverse scholen speciale medialessen verzorgen. Op de school waar ik werk zelfs één lesuur per week, een jaar lang. Daarin komen alle vormen van misbruik indringend en concreet aan bod.Jongens puberen in de regel wat later dan de meiden, dus juist vanaf die iets oudere leeftijd, pakweg 14/15, en de hormonen gaan gieren, kunnen er veel vervelender dingen gebeuren dan als ze 12 zijn. Bereid hen voor, waarschuw hen voor Misbruik.
Dat lijkt me beter dan simpel verbieden.
Jongeren worden daartoe niet gedwongen, daar kiezen ze zelf voor! Het mogelijke misbruik mag waarschuwing nooit opheffen. Uiteraard eens met je pleidooi voor een open sfeer. Maar ik ben wel bang dat je te snel capituleert.Wat Orchidee al eerder zei, de jongeren met meer geld te besteden, verzinnen er anders zelf wel iets op.
Hoe de lijnen open, soms hoor je dingen die je als ouder liever niet wil horen, maar waardeer de openheid.
Alles beter dan dat stiekeme, waar veel kinderen eigenlijk toe gedwongen worden.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Re: Smartphone: welke leeftijd?
Dat herken ik niet van onze 'stadse' school.Mara schreef:Zijn dat brugklassers?eilander schreef:Mara, er zijn echt wel verschillen. Onze kinderen hebben wel een mobieltje maar geen smartphone, als één van de zeer weinige. Er wordt absoluut geen probleem van gemaakt.Mara schreef:Het lijkt mij voor een brugpieper afschuwelijk om als enige geen mobieltje te hebben.
Een mobieltje is tegenwoordig voor 96% van de bevolking een levensbehoefte.
Ik weet wel dat de ene school met de andere kan verschillen, qua mentaliteit.
Als er veel kinderen uit een buitengebied opzitten bijvoorbeeld, die zijn minder bezig met het naar elkaar gluren van de modernste snufjes.
Dat zie je eigenlijk meer in de stad.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Re: Smartphone: welke leeftijd?
Ik leer mijn kinderen (vanaf zo jong mogelijk) het ook graag.Luther schreef:Ja, dat mag jij. Maar we hebben het hier over jongeren, zeg tussen de 12-18.Wim Anker schreef:Mag ik een smartphone effectief vinden omdat het mij veel tijd bespaart in mijn werkzaamheden? Ga ik - of de samenleving - kapot aan het feit dat ik mede hierdoor veel beter in staat ben een bijdrage te leveren aan de zorg voor mijn gezin?
Dit is oubollige retoriek waar ik - nog iemand - iets mee kan.Luther schreef:Daarnaast: een jaar of 5 geleden had vrijwel niemand een smartphone en gingen de werkzaamheden ook prima. Er zit een ontwikkeling achter, waarbij wij onderdeel worden van ontwikkelingen waarin we niet meer kunnen kiezen tussen meedoen en niet meedoen.
Probeer nu eens goed het onderscheidt te maken tussen de smartphone en de apps die er op kunnen staan. Nuttige apps zijn bovendien het leukst. Juist dat wil ik mijn kinderen leren.Luther schreef:Nee, ik denk dat dit wel zo is. Nogmaals: we hadden het over jongeren. Nutiige apps zijn niet leuk, de apps die verslavend zijn en massaal gebruikt worden zijn WhatsApp, Snapchat, Instagram, Facebook, Pinterest, Die blijken die alleen verslavend te zijn, maar ook contactarm te maken in the real life.Wim Anker schreef:Wederom ongefundeerd gefulmineerd en onterecht generaliserend. Sommige apps hebben een verslavende werking.Luther schreef:Er is geen contact meer, en de smartphone heeft een enorm verslavende werking.
Juist dat wil ik zien te voorkomen. En daar moet m.i. mee begonnen worden als ze heel jong zijn. Net zoals - nu langzamerhand gemeengoed hoop ik - de seksuele opvoeding start vanaf een jaar of 4 a 5 en niet pas in de puberleeftijd.Luther schreef:Ik blijf het een bizar fenomeen vinden dat je op verjaardagen van jongeren de pubers vrijwel allemaal met hun smartphone in de hand ook nog aan het communiceren zijn met een wereld buiten die huiskamer.
Ik heb toch stellig de indruk dat je deze onderzoeken onjuist citeert.Luther schreef:Ik heb hier al vaker onderzoeken aangehaald, o.a. die van prof. Spitzer. Maar lees ook de boeken van Justine Pardoen! Mag ik ook mijn eigen ervaring erin betrekken? Van wat ik van een scherm lees, pik ik minder op. En de intrinsieke waarde van een boek als papieren product is uiteraard veel groter dan van een mapje bits en bites.Wim Anker schreef:Welk onderzoek? Volgens mij haal je nu een paar dingen door elkaar. Ik denk dat je refereert aan informatie opzoeken over een onderwerp via google of via een boek. Dat is echter wat anders dan dat er onderscheidt zou zijn tussen het lezen van een e-book of een papieren boek is. Ook de intrinsieke waarde tussen een e-book en een papieren boek verschilt m.i. niet.Luther schreef:Wat het lezen betreft: onderzoek heeft aangetoond dat wat via papier tot ons komt, veel beter blijft hangen dan wat we van een scherm lezen. Bovendien: boeken hebben een intrinsieke waarde.
m.i. wordt nu onterecht - zonder spoortje bewijs - de smartphone t.o.v. het "openleggen van Gods werkelijkheid" gezet. Bovendien heb je mij niet horen zeggen dat elke les de smartphone open mag/moet liggen. Maar als er berekeningen gedaan moeten worden bij wiskunde, waarom zou men dan niet de smartphone app daarvoor mogen gebruiken? Daarna verdwijnt dat ding weer in de tas.Luther schreef:In het onderwijs gaat het om kennis en vorming. Gebruik van digitale middelen kan zeker z'n waarde hebben in het oefenen met nieuwe stof, of het snel opzoeken. Maar onderwijs is vooral het openleggen van een deel van Gods werkelijkheid, en dat kan in ieder vakgebied. Daarbij zijn digitale apparaten vaker afleider, dan ondersteuner. En je snapt zelf uiteraard wel dat het integraal toestaan van het gebruik van de smartphone een enorme fraudeberg met zich meebrengt. Memoriseren, het leren en ontdekken van feiten verbanden, het denken, zal nog steeds met eigen hersenen moeten gebeuren.Wim Anker schreef:Ik ontken ook niet dat de scholen vaak (te) ver achter lopen op maatschappelijke ontwikkelingen.Luther schreef:Wat die rekenmachine betreft: uiteraard mogen ze op school geen smartphone gebruiken...
Zijn scholen echt zo statisch dat dit niet bedacht kan worden?
m.i. stel je weer - onterecht - de smartphone tegenover het bijbrengen van goddelijke zaken. Dit is een claim die m.i. niet hard te maken is. Ik zou het eerder vergelijking met de seksuele opvoeding, niet pas mee beginnen als het puberen start maar veel en veel eerder. En ik zou ze graag op jonge leeftijd fatsoen en behoorlijk gedrag bij willen brengen ook v.w.b.t de smartphone.Luther schreef:Ik niet. Tot een jaar of 12 kun je een jongmens zeer veel bijbrengen wat waarde heeft voor tijd en eeuwigheid, daarnaast fatsoen en behoorlijk gedrag. Als je daarmee wilt beginnen als ze 12 zijn, dan ben je te laat. Daarom wil ik tot die leeftijd sowieso geen stoorzenders in de vorm van smartphones in dat proces. Ook daarna liever niet trouwens.Wim Anker schreef:Bovendien is dit een drogredenering, de discussie gaat erover welke leeftijd geschikt is voor kinderen om een smartphone te bezitten. Ten onrechte suggereer je hier een causaliteit tussen op heel jonge leeftijd een smartphone bezitten en deze problematiek. En dat is nog maar de vraag. Ik ben namelijk van mening dat juist het omgekeerde het geval is.Luther schreef:Ik zie bij veel pubers met wie ik werk de balans compleet doorslaan van zinnig naar verslavend, zondig en tijdrovend gebruik. Om over het digitaal pesten maar niet te spreken.
Een smartphone kan zeker nuttig zijn, maar schaf zo'n ding dan aan op het moment dat het nuttig wordt, en niet eerder.
Het is uiteraard fijn als mensen hun smartphone inleveren als ze zien dat ze er niet mee kunnen omgaan. Het is nog fijner als ze worden geleerd de stoffelijke dingen - zoals de smartphone - te gebruiken tot nut.Luther schreef:Volgens mij onderschat je enorm de verleidingen en gevaren van een smartphone. Tot mijn vreugde zie ik leerlingen om me heen die hun smartphone weer inwisselen voor een 'gewone' mobiel. Hun conclusie: Ik kan er niet afblijven, mijn cijfers dalen, ik werd gek als ik een uur niet op m'n mobiel mocht, etc......
Laatst gewijzigd door Wim Anker op 21 jan 2015, 15:57, 1 keer totaal gewijzigd.