Televisiebezit

[Hendrien]

Het verhaal van de politieman die het verkeer stond te regelen op de Blaak in Rotterdam heeft gestaan in het landelijk kerkblad van de Oud gereformeerde Gemeenten in Nederland, onder de rubriek: Komt, luistert toe...

Toch blijft ik zitten met de vraag wat je nu aan zo'n verhaal hebt voor je persoonlijk geestelijk leven. Is het niet veel belangrijker om te horen wie Christus is voor zondaren en hoe je kunt leven tot Gods eer?

[Posthoorn]

Het verhaal van de politieman die het verkeer stond te regelen op de Blaak in Rotterdam heeft gestaan in het landelijk kerkblad van de Oud gereformeerde Gemeenten in Nederland, onder de rubriek: Komt, luistert toe...

Toch blijft ik zitten met de vraag wat je nu aan zo'n verhaal hebt voor je persoonlijk geestelijk leven. Is het niet veel belangrijker om te horen wie Christus is voor zondaren en hoe je kunt leven tot Gods eer?

Gemeenschap der heiligen...
Daarbij is het in feite 'normaal' als iemand een gelovige is, dat hij de ander tot jaloersheid brengt en hem tot Christus leidt.

[Mara]

Het verhaal van de politieman die het verkeer stond te regelen op de Blaak in Rotterdam heeft gestaan in het landelijk kerkblad van de Oud gereformeerde Gemeenten in Nederland, onder de rubriek: Komt, luistert toe...

Toch blijft ik zitten met de vraag wat je nu aan zo'n verhaal hebt voor je persoonlijk geestelijk leven. Is het niet veel belangrijker om te horen wie Christus is voor zondaren en hoe je kunt leven tot Gods eer?

De mensen in de gezelschappen vertelden elkaar ook hoe goed de Heere was voor hen.
Dat kan toch anderen tot jaloersheid wekken?
Elkaar verhalen vertellen is zo oud als de mensheid. Zeker toen het geschrevene nog niet bestond.
Ik hoorde vanmorgen nog iemand vertellen over haar schoonvader, die zeer ernstig ziek is.
Hoe eens hij het mag zijn met de Heere, hoe hij zich over mag geven en geduldig zijn lijden draagt.
Daar gaat toch een sprake van uit?

[Dodo]

Dat is: elkaar vertellen wat God in je leven deed.
Als iemand aan mij vertelt wat hij aan de preek had, wat God in zijn leven deed, welke bijzondere dingen er zijn gebeurd etc, dan is dat goed en vaak blijft het je bij als je dat hoort. Maar dat is iets anders dan overgeleverde verhalen die soms gewoon ongeloofwaardig zijn.

Bij overgeleverde verhalen is er altijd het gevaar dat het aldoor mooier wordt gemaakt. Wij hebben verhalen in de familie die bij elke reunie mooier en groter worden... en niemand die nog weet hoe het oorspronkelijk was.

[Mara]

Nou en?
Het is toch geen getuigenis onder ede voor de rechtbank?

[Posthoorn]

Het verhaal van de politieman die het verkeer stond te regelen op de Blaak in Rotterdam heeft gestaan in het landelijk kerkblad van de Oud gereformeerde Gemeenten in Nederland, onder de rubriek: Komt, luistert toe...

Het staat dus ook in 'Komt, luistert toe' (deel IV). De schrijver, J. van Dam, heeft de zoon van deze politieagent geïnterviewd.

[DDD]

Nou en?
Het is toch geen getuigenis onder ede voor de rechtbank?

Nee het is veel meer. Het is spreken over wat God gedaan zou hebben. Dus dat mag best op een zorgvuldige manier gedocumenteerd worden. We leven niet meer in de bijbeltijd, toen zulke dingen op een andere manier de gewoonte waren.

[Panny]

Ik denk toch dat wij moderne westerse christenen het geloof in wonderen een beetje kwijt geraakt zijn. Lees je bijvoorbeeld boekjes van christenen in oost Europa of Azië tijdens vervolgingen, armoede, etc. Daarin lees je over veel bijzondere gebeurtenissen. Die wij snel in twijfel zouden trekken.

[Marc_44]

Ik denk toch dat wij moderne westerse christenen het geloof in wonderen een beetje kwijt geraakt zijn. Lees je bijvoorbeeld boekjes van christenen in oost Europa of Azië tijdens vervolgingen, armoede, etc. Daarin lees je over veel bijzondere gebeurtenissen. Die wij snel in twijfel zouden trekken.

Ja, dat vraag ik me soms ook wel eens af. Zijn we hier in het westen te sceptisch geworden? Er wordt altijd hoog opgegeven van het nuchtere Hollandse volk. Maar kun je ook te nuchter zijn?

[refo]

Wandelen in de hemelen is een metafoor. Het kan gelijktijdig met alle andere dingen die je doet plaatsvinden.

Dat ben ik helemaal met u eens.

Vroeger werd weleens gezegd: die man bid met de pet op.
Het was in de tijd dat mannen petten droegen in hun dagelijks werk.
En zo was zo'n man dus eigenlijk onder zijn werk met geestelijke dingen bezig.

Het is in Rotterdam gebeurd dat er op een druk kruispunt een politieman stond om het verkeer te regelen.
Het was nog in de tijd dat er geen stoplichten waren.
Die politieman werd tijdens het verkeersregelen zo overstelpt van de goedheid Gods, dat hij helemaal vergat zijn werk te doen.
Maar een wonder was het dat de Heere op dat moment daar Zelf voor zorgde.
Er gebeurde geen enkele overtreding of ongeluk door de "geestelijke afwezigheid" van de politieagent.

Zou dan ook iets voor den Heere te wonderlijk zijn ?

Het is een mooi verhaal.
Maar het is een soort gebeurtenis die in de Bijbel niet gebeurt.
Daarom moet je ze met een korreltje zout nemen.
De suggestie die gewekt wordt is dat de politieagent een vrij lange periode niets aan zijn werk deed.
En dat God Zelf toen het verkeer regelde. \

Wat mogelijk gebeurd kan zijn is dat de agent een moment overstelpt werd en daarna gewoon zijn werk weer deed. Hij heeft dat toen aan mensen verteld en die hebben het steeds mooier gemaakt. Nu de man zelf er niet meer is wordt het al mooier en mooier. Het enige bijbelse aspect (een moment overstelpt, als je denkt aan wie je was en wie God wil zijn) verdwijnt dan in het spectaculaire verhaal volledig.

[Posthoorn]

Het verhaal van de politieman die het verkeer stond te regelen op de Blaak in Rotterdam heeft gestaan in het landelijk kerkblad van de Oud gereformeerde Gemeenten in Nederland, onder de rubriek: Komt, luistert toe...

Het staat dus ook in 'Komt, luistert toe' (deel IV). De schrijver, J. van Dam, heeft de zoon van deze politieagent geïnterviewd.

[henriët]

Ik denk toch dat wij moderne westerse christenen het geloof in wonderen een beetje kwijt geraakt zijn. Lees je bijvoorbeeld boekjes van christenen in oost Europa of Azië tijdens vervolgingen, armoede, etc. Daarin lees je over veel bijzondere gebeurtenissen. Die wij snel in twijfel zouden trekken.

Nou, ik geloof wel degelijk in wonderen die de Heere ook vandaag de dag doet, IN NL, op velerlei manieren.
Omdat Hij gisteren, heden en in de toekomst DEZELFDE is.

[DDD]

Ik zie ook geen reden om niet te geloven in wonderen, maar het is wel belangrijk ze goed te documenteren, om te voorkomen dat de Naam van God ijdel wordt gebruikt. In veel gevallen is het flauwekul, helaas. En niet alleen in evangelische kringen, maar ook in bevindelijke kringen heb je voorgangers die zichzelf buitengewoon graag horen praten, en als hun geest in de raderen komt niet meer van ophouden schijnen te weten, zowel letterlijk als figuurlijk.

Vaak zijn deze broeders te herkennen aan een fantasierijke schrift-toelichting.

[eilander]

Wandelen in de hemelen is een metafoor. Het kan gelijktijdig met alle andere dingen die je doet plaatsvinden.

Dat ben ik helemaal met u eens.

Vroeger werd weleens gezegd: die man bid met de pet op.
Het was in de tijd dat mannen petten droegen in hun dagelijks werk.
En zo was zo'n man dus eigenlijk onder zijn werk met geestelijke dingen bezig.

Het is in Rotterdam gebeurd dat er op een druk kruispunt een politieman stond om het verkeer te regelen.
Het was nog in de tijd dat er geen stoplichten waren.
Die politieman werd tijdens het verkeersregelen zo overstelpt van de goedheid Gods, dat hij helemaal vergat zijn werk te doen.
Maar een wonder was het dat de Heere op dat moment daar Zelf voor zorgde.
Er gebeurde geen enkele overtreding of ongeluk door de "geestelijke afwezigheid" van de politieagent.

Zou dan ook iets voor den Heere te wonderlijk zijn ?

Het is een mooi verhaal.
Maar het is een soort gebeurtenis die in de Bijbel niet gebeurt.
Daarom moet je ze met een korreltje zout nemen.
De suggestie die gewekt wordt is dat de politieagent een vrij lange periode niets aan zijn werk deed.
En dat God Zelf toen het verkeer regelde. \

Wat mogelijk gebeurd kan zijn is dat de agent een moment overstelpt werd en daarna gewoon zijn werk weer deed. Hij heeft dat toen aan mensen verteld en die hebben het steeds mooier gemaakt. Nu de man zelf er niet meer is wordt het al mooier en mooier. Het enige bijbelse aspect (een moment overstelpt, als je denkt aan wie je was en wie God wil zijn) verdwijnt dan in het spectaculaire verhaal volledig.

Wel wonderlijk dat iemand die met de zoon van deze agent heeft gesproken, het verhaal zó opschrijft, dat @refo er de ware toedracht uit kan destilleren.
Zijn we nu niet met z'n allen bezig om het wonder eruit weg te redeneren? Is God geen God van wonderen meer dan?

[StAndrews]

Het is een mooi verhaal.
Maar het is een soort gebeurtenis die in de Bijbel niet gebeurt.
Daarom moet je ze met een korreltje zout nemen.

Zou dat wel zo zijn?
Toen Christus Zich als de Zaligmaker openbaarde aan die Samaritaanse vrouw, liet ze haar watervat bij de put staan. Op dat moment werd ze er door de Heilige Geest toe gedrongen om haar maatschappelijke functie neer te leggen en ze mocht middellijk nog gebruikt worden tot een eeuwige zegen voor vele anderen.
Een ander voorbeeld is Lukas 2, alwaar de herders het mochten horen: "U is heden geboren de Zaligmaker, welke is Christus, de Heere, in de stad Davids". Toen konden ze het bij hun schapen niet meer uithouden en ze kwamen met haast. Daar mochten ze in diepe verwondering neerzinken voor dat Kindeke, liggende in de kribbe. En hoe was het met hun weerloze schapen die van heul en hulp ontbloot waren? Dan mogen we geloven dat de HEERE Zelf de zorg gedragen heeft voor de achtergebleven schapen, waar die herders door de HEERE Zelf waren gedrongen om naar Bethlehem te gaan. Dat kan niet anders, want als de HEERE zegent, dan voegt Hij er geen smart bij.