Waarom is Big Mac geen kwaliteit? Voldoet het niet aan de normen die de NVWA stelt of zo?Jongere schreef:Ja, de massa 'vreet' alles. Maar dat is toch ook nog geen reden om dan maar te stellen dat een Big Mac kwaliteitsvoedsel is,Wilhelm schreef:Grappig om te zien dat de kenners de smaak van 'het volk' niet altijd begrijpen.
Zie je ook bij Martin Mans. Door kenners vaak verfoeid, maar de massa beluisterd die muziek met veel waardering. Tot in China toe, las ik.
Zakelijk gezien is het gewoon slim om te spelen waar vraag naar is.
Die ken ik verder niet.Jongere schreef:dat de Story een kwaliteitsblad is of dat een romannetje van Heleen van Royen topliteratuur is?
Juist! Maar waarom moet het "treetje" hoger leiden tot het neersabelen van anderen? Men vertelt niet over het treetje hoger, men scheld alleen maar op de lagere treetjes.Jongere schreef:Het gaat er niet om dat kenners de smaak van het volk niet begrijpen, het gaat erom dat ze het er niet mee eens zijn. Valt over smaak dan te twisten? Ik kan natuurlijk niet ontkennen dat iemand anders iets mooi vindt.
Maar dat wil toch niet zeggen dat er vervolgens niets meer te zeggen valt over kwaliteit? En dat is geen elitepraatje, waarbij de kunst weigert om een treetje lager af te dalen naar het volk. Het is juist andersom: het is een prachtige ontdekking als je een treetje hóger kunt stappen.
Gebruik die kennis dan om het betere te promoten i.p.v. al het andere de grond in te boren. Waarom het diepere inzicht gebruiken voor negativisme? Maak mensen jaloers door ze het betere te tonen i.p.v. negatief te doen over vermeende mindere kwaliteitsuitingen.Jongere schreef:Ik kan me nog goed herinneren hoe we op de middelbare school bij literatuuronderwijs een gedicht van Gerrit Achterberg met elkaar lazen. Er ging een wereld voor me open, in woorden waarin ik daarvoor niets zag. Alleen omdat een docent het uitlegde. Is dat dan iets elitairs? Natuurlijk niet - maar ik werd wel opgevoed om deze kunst te gaan begrijpen. En als je eenmaal ziet hoe iemand zo met woorden en gevoelens kan toveren, dan verbleekt een willekeurig emotioneel rijmpje daarnaast.
Net zo kan ik me herinneren dat we de Tornado van Nijenhuis bespraken. Ik vond het maar een raar boek. Maar toen ik het ging begrijpen door de uitleg van de docent, zag ik pas hoe hier op een prachtige, diepgaande manier literatuur werd geschreven. En als je dat eenmaal ziet, dan verbleekt een willekeurig amerikaans romannetje daarnaast.
De elitaire instelling heeft idd niets te maken met kennis en inzicht, de te merken elitaire instelling heeft te maken het recht dat men denkt te hebben om anderen denigrerend te behandelen omdat men toevallig wat meer kennis heeft.Jongere schreef:Het heeft niets te maken met een elitaire instelling. Het heeft te maken met de wetenschap dat we de gaven van dichten, schrijven en musiceren die we van onze Schepper hebben ontvangen veel dieper en rijker kunnen gebruiken. Net zo is mijn inzicht in muziek ontwikkeld. Harmonieën of nootjes achter elkaar plakken is echt zo moeilijk nog niet - vergelijk het met een sinterklaasrijmpje maken. Als iedere zin rijmt, dan bevind je je inderdaad in de sfeer van een gedicht. Als je toetsen indrukt en er volgt een harmonie, bevind je je inderdaad in de sfeer van de muziek. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat je daarmee een goed gedicht of een goed muziekstuk maakt.
"Genieten" in de zin van anderen neersabelen? Dat soort genieten?Jongere schreef:Dat heeft namelijk te maken met de ambacht, de kunst van het muziek maken. En naarmate je daar meer over begrijpt, ga je er ook anders en dieper van genieten.
Laat mensen zien dat kwaliteit genieten is, maak ze jaloers. Toon het goede.