Ik ben het met de ingezonden reactie eens.WimA schreef:Ik ben toch wel benieuwd naar hoe inhoudelijk gedacht wordt op het commentaar wat op Refoweb stond n.a.v. het artikel van ds. Burgraaf.
< Link >
Hier het door @Lien75 eerder geciteerde citaat van RefoWeb:citaat schreef:Ik heb een paar dagen getwijfeld of ik zal reageren maar heb besloten dit toch te doen. Mijn probleem is dat het verhaal heel meelevend klinkt en ongetwijfeld veel bijval zal krijgen maar een onbijbelse boodschap afgeeft. En daarbij doel ik niet in de eerste plaats wat de Bijbel zegt over homoseksualiteit. Maar waar ik op doel is dat dit een humanistisch gebaseerde boodschap is, dat naar een ander pad leidt dan wat de Bijbel ons aanreikt.
Terzijde, volgens verschillende bronnen zijn er naar schatting zo'n 4000 tot 6000 mensen omgekomen in Nazikampen wegens vermeende homoseksualiteit (vaak overigens als pseudo-reden met als eigenlijk doel het opruimen van tegenstanders, zoals bijvoorbeeld gebeurde in de nacht van de lange messen). Vergelijk dat met half miljoen zigeuners, vele tienduizenden gehandicapten en allerlei andere bevolkingsgroepen. Uiteraard zijn dit 4000 tot 6000 teveel en zijn ook deze gruwelijkheden van de nazi's net zo gruwelijk als de andere. Maar ook hier weer wordt hier gedaan alsof homoseksuelen het grote slachtoffer zijn. De bedoeling lijkt ook hier lijkt weer, zoals zo vaak, om homoseksuelen als onschuldige slachtoffers te presenteren, en iedereen die homoseksualteit afwijst een slecht geweten daarover aan te praten. Begrijp me goed, ik bedoel niet dat homoseksuelen schuldig zouden zijn aan onrecht dat hun wordt aangedaan. Waar het me om gaat is dat God ons niet als onschuldig verklaart.
"Achtergesteld, afgekeurd, weggestopt, besmeurd, verguisd, verminkt en vermoord vanwege iets waar ze zelf niets aan konden doen. Niet aangeleerd, niet aangetrokken of aangedaan, maar zo geboren. Niet voor even, maar voor het leven."
Toen ik dat las vroeg ik me af hoe deze dominee over zonde denkt. We worden als zondaar geboren. Zijn we hier onschuldig aan? Van nature zijn we kinderen des toorns, we zijn zo geboren en volharden daarin, op weg naar de eeuwige verdoemenis, tenzij er bekering en geloof komt. Hebben we dit aangeleerd, aangetrokken of angedaan? Nee, het komt vanzelf, je hoeft er niets voor te doen. Kunnen wij er niets aan doen? Wat we er aan kunnen doen is ons er van te bekeren en ons vast te klampen in geloof aan de Heere Jezus als redder en zaligmaker.
Wat me ook verbaasd is dat overleven zo belangrijk toeschijnt voor deze dominee. Wat mij bekend is van andere dominees in gevangenschap is dat het delen in de boodschap van het evangelie voor hun voorop stond. Al dan niet overleven lieten ze in de hand van God.
Wat me ook opviel dat deze dominee blijkbaar geen troost en steun vond in zijn worstelingen en moeiten waar een christen normaal zijn troost vind: bij zijn Heiland en zaligmaker, in de zondevergeving en een eeuwig leven. Waarom verteld hij daar niets over? Dat was een beter getuigenis geweest. Waar is dan zijn troost en sterke? Ik vind daar niets van terug.
Waarom is de houding van mensen voor hem zo belangrijk? Waarom niet de houding van God? Kent deze dominee Gods gerechtigheid en genade niet, behalve misschien in abstracte termen?
Waar Luther een genadig God zocht (en vond!), lijkt het of deze domine vooral te gaan om zelferkenning, op z'n minst een erkenning van de 'wij'.
Begrijp me goed, ik helemaal voorstander van ondersteuning van mensen die worstelen met homoseksualiteit of wat voor moeiten dan ook. Een blinde wettische veroordeling is niet op zijn plaats. Maar de troost die we bieden moet niet zijn in een 'erkenning' maar in een herstelde relatie met onze Schepper, door de Heere Jezus, door bekering en geloof.
Ik keer me niet tegen deze dominee noch tegen homoseksuelen. Ik keer me tegen dit humanistische praatje, dat helemaal past in de huidige tijd en niets te maken heeft met het christelijk geloof. Het is mijn wens dat deze dominee en mensen die met deze dingen worstelen, hun troost zullen vinden in de genade van de Heere Jezus in plaats van deze te zoeken in een 'acceptatie'
Misschien dat Ds. D. Burggraaf dat achteraf ook wel vind.
Als het goed is zal elke gelovige ziel met zijn/haar zonden en gebreken dit in het verborgen bij de Heere brengen.
Maar misschien is het ook wel nagelaten omdat het niet vanzelfsprekend is dat iedereeen die deel uitmaakt van de gereformeerde gezindte dat innige aanroepen van de Heere bevindelijk kent. En dat ook dezulken die hiermee worstelen niet gekweld behoeven te wezen door deze gevoelens gedwongen worden dit voor zich zelf te houden. Dus ook mogen weten zich veilig te voelen.
