Wij zijn ook naar de dodenherdenking geweest, in een naburige gemeente. Maar wij hoefden geen kerkdienst te verzuimen, wij hebben altijd smiddags kerk.Floppy schreef:Gisteren met zoon en dochter naar de plaatselijke herdenking geweest. Dat was wel een bewuste keuze, ik snap de discussie dus ergens wel of dit nu op zondag moet ja of nee.
Uiteindelijk heb ik er zelfs een kerkdienst voor ingeleverd; en achteraf kan ik alleen maar zeggen dat het de juiste keuze was. Er werd van één van de locale slachtoffers de levensgeschiedenis voorgelezen. Als je dan hoort en beseft wat mensen toen er voor over hebben gehad, en wat mensen toen hebben geleden, wat mensen toen is aangedaan, dan is het wel het minste wat we kunnen doen dat publiekelijk te herdenken. De eigen zondagsopvatting belangrijker achten dan het herdenken van mensen die hun leven over hadden voor het redden van anderen, kwam op mij toen onjuist over.
(Nu zie ik persoonlijk de zondagsrust niet als gebod, wel als een bijzonder te koesteren en te beschermen voorrecht; dus voor mij is het wellicht makkelijker om dat voor deze situatie "op te geven").
Het ontroert me altijd, zeker als ik zie dat het elk jaar meer mensen lijkt te trekken. Vooral jongeren.
Je staat daar met een grote groep mensen, luistert naar de muziek die gespeeld wordt, en dan die 2 minuten intense stilte.
Het is een moment van bezinning. En dat kan toch nooit verkeerd zijn?
De herdenking verandert wel meer van karakter, eerst ging het echt over de gevallenen in de 2e W.O., maar nu wordt ook aan de doden in andere oorlogen, de huidige, gedacht.
Ik las de uitspraak van burgemeester Aboutaleb:
Mensen zijn niet geschapen voor oorlog. Mensen zijn geschapen voor vrede.
Ik vind hem wel opmerkelijk.