Homoseksualiteit in de refowereld

[Luther]

Juist daarom zou ik graag zien dat iedereen het CGK-rapport leest, want ik meen dat daarin op heel pastorale, maar ook Bijbels-verantwoorde wijze wordt gesproken over homoseksualiteit.

Waar ik in elk geval echt een pleidooi voor zou willen voeren, is voorzichtigheid in al te stellige uitspraken. Ik stel me zo voor dat iemand met een homoseksuele gerichtheid (zonder relatie of wil tot relatie) meeleest... Zou hij zich recht gedaan voelen? Zou hij niet de gedachte krijgen: Ik mag er dus niet zo zijn zoals ik er nu ben? Ik moet veranderen in mijn seksuele oriëntatie, maar dat kan helemaal niet. Ik ben niet allen zondig zoals iedereen van nature, maar ik ben zondiger want ik ben homo.?

Echt, laten we deze mensen die oprecht worstelen met wie ze zijn, toch niet opzadelen met een groot psychisch schuldgevoel.
Ik ben het helemaal met Wilhelm en Tiberius eens dat de acceptatie binnen een deel (jonger deel?) van de gereformeerde gezindte m.b.t. homoseksuele relaties erg toeneemt, maar laten we als reactie daarop niet terugvallen in de taboe- en zwijgmodus. Pastoraat dient er ook niet op gericht te zijn om de seksuele gerichtheid van mensen te veranderen, maar te wijzen om het navolgen van Christus in het dragen van een zwaar kruis, namelijk dat van de seksuele onthouding en de strijd tegen zondige verlangens. En laten pastors er dan vooral bij zeggen dat zij voor dezelfde (heteroseksuele) verleidingen moeten waken.

[Sheba]

Wat betreft de vergelijking met pedoseksualiteit, die gaat hooguit op wat betreft gevoelens versus praxis. Maar dan houdt het wel op. Vallen op 'hetzelfde geslacht' is iets heel anders dan 'vallen op kinderen'. Alleen al het feit dat kinderen na verloop van tijd volwassen worden - en daarmee dus buiten de scopus van pedo's gaan vallen - maakt de vergelijking niet realistisch. Daardoor veronderstel ik dat de beleving ervan ook heel anders is en het uiteindelijk meer een diep-psychisch probleem is. Wat uiteraard niet onderschat mag worden.

@Lien75 en Tiberius ik heb opzich de gerichtheid niet zondig genoemd. Al denk ik wel dat gerichtheid en zondige verlangens heel dicht bij elkaar horen.

@Freek ik begrijp werkelijk niet waarom, ook binnen onze gezindte, er een verschil gemaakt wordt tussen homofilie en andere vormen van sexueelafwijkende gerichtheid. Sterker, ik ben bang dat dit zo geschetst wordt om een eerste stap naar acceptatie te maken.
Echt, ik zie het om me heen. Eerst moet de gerichtheid uit en ten treure besproken kunnen worden in het openbaar, en de volgende stap is dat de jongere toch verder gaat in de praxis. Foto's van de relatie posten op FB en alle kerkelijke jongelui (en ouderen) zulke berichten maar liken.... Ik vind dat schokkend.
Ik ben bang dat binnen 10 jaar ook de praxis geaccepteerd is binnen onze gezindte. Voor veel jongeren is dat al het geval. En geloof me, pedofolie gaat ook weer een plek krijgen in onze samenleving. En daarin zal onze gezindte weer trouw volgen.

Zie ik dan niet dat deze zaken worstelingen kunnen geven in levens van jongeren? Ja, dat ook! Wat een strijd. wat een moeite. Wat een pijn en verdriet. Daarom gebed, pastorale aandacht. Zaken benoemen , concreet in de prediking. Wijzen naar het bloed van het Lam! Daar is vergeving voor zondaren en tollenaren. Of die zondaren nu hetero's zijn met overspelige gedachten of mensen met homofiele of pedofiele of wat dan ook voor 'fiele' gedachten en verlangens.
Maar laten we ons alstjeblieft niet laten besmetten door de geest van deze tijd die er heerst in onze huidige cultuur...

Mee eens...
Verder ging het mij om de term gerichtheid en de invulling daarvan. Als er gezegd wordt de gerichtheid is een psychische afwijking of toestand... Dan is dat opzichzelfstaand niet zondig. Maar als met de gerichtheid wordt bedoeld de gevoelens gericht op hetzelfde geslacht, dan zijn die gevoelens zondig.
En ik lees, ook in het Cgk rapport dat dat niet duidelijk wordt omschreven. Het wordt in het midden gelaten. Ook in die bekentenis van Burggraaf!

[freek]

Toch moet ik zeggen, Freek, dat ook ik neig naar het standpunt van Lien en Wilhelm om de gerichtheid ook zondig te noemen. De knip tussen geaardheid en praktiserend komt mij hoe langer hoe meer te gekunsteld over. Waarom zouden we goed noemen wat verdorven is?
Het punt is m.i. niet zozeer of het zondig is of niet (volgens mij wel dus), maar hoe er in de omgeving mee omgegaan wordt. Als mensen reacties krijgen waardoor ze tot zelfmoord gedreven worden, is dat uiteraard helemaal fout. We moeten ze juist wijzen op de Fontein van genade, die ook voor deze zonde beschikbaar is.

Overigens moet ik hetzelfde zeggen als jij, maar dan andersom: het standpunt van Luther en jou heb ik op dit forum ook wel verdedigd.

Ik snap je punt. Omdat het vaak gereduceerd wordt tot verschil tussen 'zijn' en 'doen'. Het 'doen' slaat dan expliciet op (praktiseren van) seks. Maar net als bij hetero's zijn 'zijn' en 'doen' niet twee totaal geïsoleerde dingen. Verliefd worden is ook al een vorm van 'doen', een praktische uiting van iemands geaardheid. Maar ik zou dat in geval van homo's niet een concrete zonde willen noemen. Daarmee doe je geen recht aan iemands wil; want bij een zonde is altijd de wil betrokken.
Al snap ik dat je de grens diffuus vindt.

[Sheba]

Toch moet ik zeggen, Freek, dat ook ik neig naar het standpunt van Lien en Wilhelm om de gerichtheid ook zondig te noemen. De knip tussen geaardheid en praktiserend komt mij hoe langer hoe meer te gekunsteld over. Waarom zouden we goed noemen wat verdorven is?
Het punt is m.i. niet zozeer of het zondig is of niet (volgens mij wel dus), maar hoe er in de omgeving mee omgegaan wordt. Als mensen reacties krijgen waardoor ze tot zelfmoord gedreven worden, is dat uiteraard helemaal fout. We moeten ze juist wijzen op de Fontein van genade, die ook voor deze zonde beschikbaar is.

Overigens moet ik hetzelfde zeggen als jij, maar dan andersom: het standpunt van Luther en jou heb ik op dit forum ook wel verdedigd.

Ik snap je punt. Omdat het vaak gereduceerd wordt tot verschil tussen 'zijn' en 'doen'. Het 'doen' slaat dan expliciet op (praktiseren van) seks. Maar net als bij hetero's zijn 'zijn' en 'doen' niet twee totaal geïsoleerde dingen. Verliefd worden is ook al een vorm van 'doen', een praktische uiting van iemands geaardheid. Maar ik zou dat in geval van homo's niet een concrete zonde willen noemen. Daarmee doe je geen recht aan iemands wil; want bij een zonde is altijd de wil betrokken.
Al snap ik dat je de grens diffuus vindt.

@Freek
Dus als ik ongewild ergens naar verlang wat tegen de Wet ingaat is het geen zonde? Waaruit concludeer je dat daar altijd de wil bij zit? Als iedere zondag de Wet klinkt heb ik vaak "ongewild" gezondigd . Het was al gebeurd voordat je erover had nagedacht. Toch is het zonde.... Voordat je het wist, wenste je wel dat die ander weg was. Of was je al uitgevallen naar de ander, waardoor je die echt persoonlijk raakte. Dat deed je ongewild. Het gebeurde al voordat je het wist! Toch was het zonde. En heb je er berouw over, als het goed is, omdat het de zonde is die in ons woont!

Ik weet niet of deze tekst helemaal juist hierbij is, het is een tekst uit Romeinen 7

14 Want wij weten, dat de wet geestelijk is, maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde.
15 Want hetgeen ik doe, dat ken ik niet; want hetgeen ik wil, dat doe ik niet, maar hetgeen ik haat, dat doe ik.
16 En indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo stem ik de wet toe, dat zij goed is.
17 Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
18 Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet.
19 Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.
20 Indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo doe ik nu hetzelve niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
21 Zo vind ik dan deze wet in mij; als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt.

Op Refoweb stond een reactie van een lezer n.a.v. het artikel van ds Burggraaf...
Het aspect van wat hij miste in het artikel was o.a. dat de dominee in dat artikel helemaal niet schreef over in Wie hij troost vond maar alleen maar schreef over acceptatie.
Ik plaats het hier. Als dat niet mag, moet de moderator dat maar weghalen...

Ik heb een paar dagen getwijfeld of ik zal reageren maar heb besloten dit toch te doen. Mijn probleem is dat het verhaal heel meelevend klinkt en ongetwijfeld veel bijval zal krijgen maar een onbijbelse boodschap afgeeft. En daarbij doel ik niet in de eerste plaats wat de Bijbel zegt over homoseksualiteit. Maar waar ik op doel is dat dit een humanistisch gebaseerde boodschap is, dat naar een ander pad leidt dan wat de Bijbel ons aanreikt.

Terzijde, volgens verschillende bronnen zijn er naar schatting zo'n 4000 tot 6000 mensen omgekomen in Nazikampen wegens vermeende homoseksualiteit (vaak overigens als pseudo-reden met als eigenlijk doel het opruimen van tegenstanders, zoals bijvoorbeeld gebeurde in de nacht van de lange messen). Vergelijk dat met half miljoen zigeuners, vele tienduizenden gehandicapten en allerlei andere bevolkingsgroepen. Uiteraard zijn dit 4000 tot 6000 teveel en zijn ook deze gruwelijkheden van de nazi's net zo gruwelijk als de andere. Maar ook hier weer wordt hier gedaan alsof homoseksuelen het grote slachtoffer zijn. De bedoeling lijkt ook hier lijkt weer, zoals zo vaak, om homoseksuelen als onschuldige slachtoffers te presenteren, en iedereen die homoseksualteit afwijst een slecht geweten daarover aan te praten. Begrijp me goed, ik bedoel niet dat homoseksuelen schuldig zouden zijn aan onrecht dat hun wordt aangedaan. Waar het me om gaat is dat God ons niet als onschuldig verklaart.

"Achtergesteld, afgekeurd, weggestopt, besmeurd, verguisd, verminkt en vermoord vanwege iets waar ze zelf niets aan konden doen. Niet aangeleerd, niet aangetrokken of aangedaan, maar zo geboren. Niet voor even, maar voor het leven."
Toen ik dat las vroeg ik me af hoe deze dominee over zonde denkt. We worden als zondaar geboren. Zijn we hier onschuldig aan? Van nature zijn we kinderen des toorns, we zijn zo geboren en volharden daarin, op weg naar de eeuwige verdoemenis, tenzij er bekering en geloof komt. Hebben we dit aangeleerd, aangetrokken of angedaan? Nee, het komt vanzelf, je hoeft er niets voor te doen. Kunnen wij er niets aan doen? Wat we er aan kunnen doen is ons er van te bekeren en ons vast te klampen in geloof aan de Heere Jezus als redder en zaligmaker.

Wat me ook verbaasd is dat overleven zo belangrijk toeschijnt voor deze dominee. Wat mij bekend is van andere dominees in gevangenschap is dat het delen in de boodschap van het evangelie voor hun voorop stond. Al dan niet overleven lieten ze in de hand van God.

Wat me ook opviel dat deze dominee blijkbaar geen troost en steun vond in zijn worstelingen en moeiten waar een christen normaal zijn troost vind: bij zijn Heiland en zaligmaker, in de zondevergeving en een eeuwig leven. Waarom verteld hij daar niets over? Dat was een beter getuigenis geweest. Waar is dan zijn troost en sterke? Ik vind daar niets van terug.

Waarom is de houding van mensen voor hem zo belangrijk? Waarom niet de houding van God? Kent deze dominee Gods gerechtigheid en genade niet, behalve misschien in abstracte termen?

Waar Luther een genadig God zocht (en vond!), lijkt het of deze domine vooral te gaan om zelferkenning, op z'n minst een erkenning van de 'wij'.

Begrijp me goed, ik helemaal voorstander van ondersteuning van mensen die worstelen met homoseksualiteit of wat voor moeiten dan ook. Een blinde wettische veroordeling is niet op zijn plaats. Maar de troost die we bieden moet niet zijn in een 'erkenning' maar in een herstelde relatie met onze Schepper, door de Heere Jezus, door bekering en geloof.

Ik keer me niet tegen deze dominee noch tegen homoseksuelen. Ik keer me tegen dit humanistische praatje, dat helemaal past in de huidige tijd en niets te maken heeft met het christelijk geloof. Het is mijn wens dat deze dominee en mensen die met deze dingen worstelen, hun troost zullen vinden in de genade van de Heere Jezus in plaats van deze te zoeken in een 'acceptatie'.

[SecorDabar]

Toch moet ik zeggen, Freek, dat ook ik neig naar het standpunt van Lien en Wilhelm om de gerichtheid ook zondig te noemen. De knip tussen geaardheid en praktiserend komt mij hoe langer hoe meer te gekunsteld over. Waarom zouden we goed noemen wat verdorven is?
Het punt is m.i. niet zozeer of het zondig is of niet (volgens mij wel dus), maar hoe er in de omgeving mee omgegaan wordt. Als mensen reacties krijgen waardoor ze tot zelfmoord gedreven worden, is dat uiteraard helemaal fout. We moeten ze juist wijzen op de Fontein van genade, die ook voor deze zonde beschikbaar is.

Overigens moet ik hetzelfde zeggen als jij, maar dan andersom: het standpunt van Luther en jou heb ik op dit forum ook wel verdedigd.

Ik snap je punt. Omdat het vaak gereduceerd wordt tot verschil tussen 'zijn' en 'doen'. Het 'doen' slaat dan expliciet op (praktiseren van) seks. Maar net als bij hetero's zijn 'zijn' en 'doen' niet twee totaal geïsoleerde dingen. Verliefd worden is ook al een vorm van 'doen', een praktische uiting van iemands geaardheid. Maar ik zou dat in geval van homo's niet een concrete zonde willen noemen. Daarmee doe je geen recht aan iemands wil; want bij een zonde is altijd de wil betrokken.
Al snap ik dat je de grens diffuus vindt.

@Freek
Dus als ik ongewild ergens naar verlang wat tegen de Wet ingaat is het geen zonde? Waaruit concludeer je dat daar altijd de wil bij zit? Als iedere zondag de Wet klinkt heb ik vaak "ongewild" gezondigd . Het was al gebeurd voordat je erover had nagedacht. Toch is het zonde.... Voordat je het wist, wenste je wel dat die ander weg was. Of was je al uitgevallen naar de ander, waardoor je die echt persoonlijk raakte. Dat deed je ongewild. Het gebeurde al voordat je het wist! Toch was het zonde. En heb je er berouw over, als het goed is, omdat het de zonde is die in ons woont!

Ik weet niet of deze tekst helemaal juist hierbij is, het is een tekst uit Romeinen 7

14 Want wij weten, dat de wet geestelijk is, maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde.
15 Want hetgeen ik doe, dat ken ik niet; want hetgeen ik wil, dat doe ik niet, maar hetgeen ik haat, dat doe ik.
16 En indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo stem ik de wet toe, dat zij goed is.
17 Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
18 Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet.
19 Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.
20 Indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo doe ik nu hetzelve niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
21 Zo vind ik dan deze wet in mij; als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt.

Op Refoweb stond een reactie van een lezer n.a.v. het artikel van ds Burggraaf...
Het aspect van wat hij miste in het artikel was o.a. dat de dominee in dat artikel helemaal niet schreef over in Wie hij troost vond maar alleen maar schreef over acceptatie.
Ik plaats het hier. Als dat niet mag, moet de moderator dat maar weghalen...

Ik heb een paar dagen getwijfeld of ik zal reageren maar heb besloten dit toch te doen. Mijn probleem is dat het verhaal heel meelevend klinkt en ongetwijfeld veel bijval zal krijgen maar een onbijbelse boodschap afgeeft. En daarbij doel ik niet in de eerste plaats wat de Bijbel zegt over homoseksualiteit. Maar waar ik op doel is dat dit een humanistisch gebaseerde boodschap is, dat naar een ander pad leidt dan wat de Bijbel ons aanreikt.

Terzijde, volgens verschillende bronnen zijn er naar schatting zo'n 4000 tot 6000 mensen omgekomen in Nazikampen wegens vermeende homoseksualiteit (vaak overigens als pseudo-reden met als eigenlijk doel het opruimen van tegenstanders, zoals bijvoorbeeld gebeurde in de nacht van de lange messen). Vergelijk dat met half miljoen zigeuners, vele tienduizenden gehandicapten en allerlei andere bevolkingsgroepen. Uiteraard zijn dit 4000 tot 6000 teveel en zijn ook deze gruwelijkheden van de nazi's net zo gruwelijk als de andere. Maar ook hier weer wordt hier gedaan alsof homoseksuelen het grote slachtoffer zijn. De bedoeling lijkt ook hier lijkt weer, zoals zo vaak, om homoseksuelen als onschuldige slachtoffers te presenteren, en iedereen die homoseksualteit afwijst een slecht geweten daarover aan te praten. Begrijp me goed, ik bedoel niet dat homoseksuelen schuldig zouden zijn aan onrecht dat hun wordt aangedaan. Waar het me om gaat is dat God ons niet als onschuldig verklaart.

"Achtergesteld, afgekeurd, weggestopt, besmeurd, verguisd, verminkt en vermoord vanwege iets waar ze zelf niets aan konden doen. Niet aangeleerd, niet aangetrokken of aangedaan, maar zo geboren. Niet voor even, maar voor het leven."
Toen ik dat las vroeg ik me af hoe deze dominee over zonde denkt. We worden als zondaar geboren. Zijn we hier onschuldig aan? Van nature zijn we kinderen des toorns, we zijn zo geboren en volharden daarin, op weg naar de eeuwige verdoemenis, tenzij er bekering en geloof komt. Hebben we dit aangeleerd, aangetrokken of angedaan? Nee, het komt vanzelf, je hoeft er niets voor te doen. Kunnen wij er niets aan doen? Wat we er aan kunnen doen is ons er van te bekeren en ons vast te klampen in geloof aan de Heere Jezus als redder en zaligmaker.

Wat me ook verbaasd is dat overleven zo belangrijk toeschijnt voor deze dominee. Wat mij bekend is van andere dominees in gevangenschap is dat het delen in de boodschap van het evangelie voor hun voorop stond. Al dan niet overleven lieten ze in de hand van God.

Wat me ook opviel dat deze dominee blijkbaar geen troost en steun vond in zijn worstelingen en moeiten waar een christen normaal zijn troost vind: bij zijn Heiland en zaligmaker, in de zondevergeving en een eeuwig leven. Waarom verteld hij daar niets over? Dat was een beter getuigenis geweest. Waar is dan zijn troost en sterke? Ik vind daar niets van terug.

Waarom is de houding van mensen voor hem zo belangrijk? Waarom niet de houding van God? Kent deze dominee Gods gerechtigheid en genade niet, behalve misschien in abstracte termen?

Waar Luther een genadig God zocht (en vond!), lijkt het of deze domine vooral te gaan om zelferkenning, op z'n minst een erkenning van de 'wij'.

Begrijp me goed, ik helemaal voorstander van ondersteuning van mensen die worstelen met homoseksualiteit of wat voor moeiten dan ook. Een blinde wettische veroordeling is niet op zijn plaats. Maar de troost die we bieden moet niet zijn in een 'erkenning' maar in een herstelde relatie met onze Schepper, door de Heere Jezus, door bekering en geloof.

Ik keer me niet tegen deze dominee noch tegen homoseksuelen. Ik keer me tegen dit humanistische praatje, dat helemaal past in de huidige tijd en niets te maken heeft met het christelijk geloof. Het is mijn wens dat deze dominee en mensen die met deze dingen worstelen, hun troost zullen vinden in de genade van de Heere Jezus in plaats van deze te zoeken in een 'acceptatie'.

Ik ben het met de ingezonden reactie eens.
Misschien dat Ds. D. Burggraaf dat achteraf ook wel vind.

Toch is het ook zo: de geest is gewillig, maar het vlees is zwak.
We kunnen wel theoretisch zeggen: dat men wel homo mag zijn, maar niet praktiseren.
Ik vraag me af of dit mogelijk is voor iedere homo.
Elk mens heeft een ingeschapen sexueel leven van de Schepper ontvangen, dat ook na de zondeval zo is gebleven.
Wat heeft de zondeval ook dit aangetast door zondige gedachten, woorden en daden....
Het blijft een moeilijk thema.

[DDD]

Op dat punt van de verhouding tot God en de worsteling met de zonde: het hoeft toch niet zo te zijn dat je als je homo bent perse ook daaraan gerelateerde zondige dingen doet? (ik ga even uit van de gedachte dat homo-zijn prima, zij het jammer, is, maar het praktiseren daarvan zonde is).

Los daarvan hoeft de dominee ons wat mij betreft zeker geen deelgenoot te maken van eventuele zondige begeerten, en de vergeving daarvan. Sommige dingen zijn niet geschikt voor in de krant, vind ik.

Dus eigenlijk ben ik het niet zo met dit verwijt eens. Het klinkt wel stichtelijk, maar ik vind niet dat mensen hun eventuele zonden ook maar via de krant moeten belijden. Het doel van het artikel was ook niet ons daarover te informeren, maar aandacht te vragen voor homo's. Kennelijk vond ds. Burggraaf dat dat nodig was, en dat blijkt heel juist ingeschat te zijn.

[Zita]

Overigens is er door een kerkenraadslid van de HHK al verzocht om ds Burggraaf uit het ambt te ontzetten. Zie http://www.hetgekrookteriet.com/Diverse ... graaf.html

[DDD]

Ik heb eens even op de website van deze ouderling gekeken. ---knip--- Spreek met respect over ambtsdragers. Zelfs de GGiN zijn te licht bevonden, en ds. J. Roos krijgt een sneer. Hij citeert zelfs preken van G.P.P. Burggraaf op zijn website.

---knip--- Niet toegestaan

Het is nog verbazend dat ik deze website met kliksafe kan bekijken.

[-DIA-]

Overigens is er door een kerkenraadslid van de HHK al verzocht om ds Burggraaf uit het ambt te ontzetten. Zie http://www.hetgekrookteriet.com/Diverse ... graaf.html

Is deze site niet wat te veel verwant met de woeste weg?

[alexv]

Ik heb eens even op de website van deze ouderling gekeken. ---knip--- Spreek met respect over ambtsdragers. Zelfs de GGiN zijn te licht bevonden, en ds. J. Roos krijgt een sneer. Hij citeert zelfs preken van G.P.P. Burggraaf op zijn website.

---knip--- Oordelen over iemands staat niet toegestaan

Het is nog verbazend dat ik deze website met kliksafe kan bekijken.

Je gebruikt nogal sterke woorden DDD. Afbranden op een goddeloze manier? En het gevoelen dat in Jezus Christus was? Die uitspraak is werkelijk vreselijk. Weet je wat goddeloos is dat is dat goedpraten van homofiel zijn en homofiele praxis en al het geleuter wat er omheen gemaakt wordt. Allemaal spitsvondigheden en scherpzinnigheden om de mens. Allemaal schurken tegen het standpunt van de wereld. Maar deze ouderling gaat uit van Gods Woord en de HHK blijft vreselijk in gebreke.

---knip--- Spreek met respect over kerkverbanden en ambtsdragers.

Ik zou de reakties van Lien75 nog maar eens lezen die toont duidelijk aan dat er heel veel mis is met het zg Refostandpunt of hoe je dat ook noemen wilt zoals hier geventileerd wordt.

De ouderling van de website staat tenminste nog ergens voor, terwijl bijna iedereen hier het probeert in te passen in de Christelijke leer met allerlei spitsvondigheden. Het lijkt het vrouwenstandpunt van de SGP wel ook goedgepraat met spitsvondigheden.

[DDD]

Met de discussie over dat refostandpunt wil ik me niet bemoeien. Ik zal zeker niet beweren dat een waar kind van God op dit onderwerp niet kan dwalen, ik vind het bovendien een middelmatige kwestie. Maar dat was niet mijn punt. Ik maak bezwaar tegen de persoonlijke oordelen over allerlei dienaren van God op deze website.

Ik heb natuurlijk voordat ik het bericht plaatste ook even gekeken naar mijn woorden. Zo eenvoudig zijn ze meer vol van menselijke en onheilige verontwaardiging dan dat ze met zout besprengd zijn.
Maar het persoonlijk en suggestief afbranden van dominees is nooit volgens de wet des Heeren.

En mijn woorden zijn zeker nog niet half zo sterk als de woorden van de door jou geachte broeder.

Ik zou trouwens niet weten waarom je niet met een rooms-katholieke homo bevriend zou kunnen zijn. Maar dat daargelaten, iemand die de redactie van De Wachter Sions een lichtzinnig meebewegen met de tijdgeest verwijt, en dat in zulke bewoordingen, en met zulke oordelen over de geestelijke staat van anderen, is zelf niet helemaal in orde.

[alexv]

DDD ik begrijp uit je reaktie dat we wel heel erg van mening verschillen. Ik wil op enkele dingen nog wel ingaan. Je spreekt over afbranden van dominees. Dit is geen afbranden dit is bestrijden van hun houding of standpunt. De hele Bijbel is vol van "afbranden". Jezus zelf doet dat naar de Farizeeen toe en want te denken van de profeten.

Maar het grote probleem is dat men ieder het zijne wil geven. Jouw mening telt. En dat is een fout uitgangspunt. Dominees hebben een leidinggevende en een voorbeeld functie. Daarom is de kritiek zo scherp en terecht.

Een HHK dus een behoudende Ds kan geen RK vriend hebben en zeker geen praktiserende homo vriend. Hij maakt zich volstrekt ongeloofwaardig daarmee. Hoe vereenigd hij dat met z'n preken? Als het goed is zegt en praktiseerd hij hetzelfde op de kansel als in z'n dagenlijks leven. Dat moet conflicten geven. Je kunt niet vriend van de wereld en vriend van God zijn. En dan nog RK die volgens de door de DS ondertekende belijdenis aan vervloekte afgoderij doet.

Nog sterker hij is vriend met iemand die zeker verloren gaat als hij zich niet bekeerd van z'n weg die hij nu gaat.

En dat maakt zijn artikel in het RD voor mij waardeloos.

[DDD]

De profeten en Jezus gebruiken soms scherpe woorden, en maken gebruik van stijlfiguren als ironie. Daar heb ik niets op tegen. Dat is niet wat deze heer Van der Hoeven doet. Ik wijs alleen op zijn persoonlijke aanval op de redactie van De Wachter Sions naar aanleiding van een artikel van Laurens van der Tang.

Ik heb niets tegen scherpe en heldere analyses en discussies. Maar daarbij moet alle gramschap van ons geweerd zijn. En ook ieder lichtelijk en onverhoord oordelen. Iedereen moet niet alleen zien op het zijne, maar ook op hetgeen van de ander is.

Hetgeen de heer Van der Hoeven doet is niet alleen het bestrijden van een standpunt. Het is het verdachtmaken van het werk van de Heere.

Ik vind het volkomen flauwekul om te stellen dat een HHK-dominee geen RK-vrienden zou mogen hebben. Ook in het verleden waren er GB-predikanten die bevriend waren met RK broeders en zusters. En wat het praktiserend homo er mee te maken heeft begrijp ik al helemaal niet. Op die manier geredeneerd vallen hertrouwde mensen af, en feitelijk iedereen die niet helemaal in je straatje past. Dat is een heel gevaarlijke vorm van eenkennigheid. Want arglistig is het hart, wie zal het kennen? Het einde zal zijn dat men alleen zichzelf tot norm wordt.

Wij zijn het dus inderdaad in het geheel niet eens. En dit vind ik dan weer geen middelmatige zaak, maar de kern van praktische heiligmaking. Dit soort rare opvattingen hebben in het verleden al heel wat kerkscheuringen en andere zonden veroorzaakt.

[Francis]

Afbranden? Iets met een balk en een splinter?

En over die vriendschap. Was het niet de Heere Jezus zelf die met zondaars en tollenaars aanzat?

Wat mij opvalt is dat sommigen menen dat we het hier niet over 'menselijkheid' mogen hebben. En dat het ook weer lijkt of homoseksualiteit een grotere zonde is dan roddelen, kwaadspreken etc. Lees daar de brief van Jakobus maar eens op na. Ik vraag mij dan af, voeren we daar ook zulke discussies over? En kunnen we daar ook zo hard over oordelen? Het is zo makkelijk als je zelf geen homogevoelens kent, om scherpe kritiek te leven. Het makkelijker om te vertellen dat iets zondig is als je er zelf niet mee te dealen hebt. Daarmee wil ik homoseksualiteit niet mee goed praten, maar ik mis wel een beetje de 'compassie' in het verhaal. Door de homoseksuele gerichtheid zondig te noemen noem je homoseksuele mensen daarmee m.i. meer zondig dan andere mensen en dat is precies wat er zo wringt. M.i. heeft deze predikant een hele dappere poging ondernomen om mensen meer bewustwording bij te brengen in het gebrek rond compassie en pastoraat inzake homoseksualiteit.

[refo]

Afbranden? Iets met een balk en een splinter?

En over die vriendschap. Was het niet de Heere Jezus zelf die met zondaars en tollenaars aanzat?

Wat mij opvalt is dat sommigen menen dat we het hier niet over 'menselijkheid' mogen hebben. En dat het ook weer lijkt of homoseksualiteit een grotere zonde is dan roddelen, kwaadspreken etc. Lees daar de brief van Jakobus maar eens op na. Ik vraag mij dan af, voeren we daar ook zulke discussies over? En kunnen we daar ook zo hard over oordelen? Het is zo makkelijk als je zelf geen homogevoelens kent, om scherpe kritiek te leven. Het makkelijker om te vertellen dat iets zondig is als je er zelf niet mee te dealen hebt. Daarmee wil ik homoseksualiteit niet mee goed praten, maar ik mis wel een beetje de 'compassie' in het verhaal. Door de homoseksuele gerichtheid zondig te noemen noem je homoseksuele mensen daarmee m.i. meer zondig dan andere mensen en dat is precies wat er zo wringt. M.i. heeft deze predikant een hele dappere poging ondernomen om mensen meer bewustwording bij te brengen in het gebrek rond compassie en pastoraat inzake homoseksualiteit.

Ja, het is al met al een lastig verhaal.
Neem de polotiek: wat gaan we stemmen? Wie is het meest tegen abortus? Check, check. Wie van de twee doet het lelijkst over homo's? Check. Die partij krijgt de stem.

Er wordt vreselijk veel over geschreven de laatste tijd, maar uiteindelijk leidt het nergens toe.