Dorsvloer vol confetti

[WimA]

Ik ben me er niet van bewust dat ik enige zonde van Franca (of wie dan ook) verdoezeld heb.
Graag zou ik zien dat je deze beschuldiging (alsmede de beschuldiging van het bagetaliseren van de zonde) bewijst uit de voorgaande postings.

Ik vind het verbijsterend om te lezen hoe je weer dingen in een door jouw bedacht scenario duwt zonder het al te nauw te nemen met de waarheid. Je leest vanuit een bepaald (negatief) gezichtspunt en daaruit trek je vervolgens je conclusies.

De verbijstering is wel wederzijds, het is voor mij echt onbegrijpelijk dat je de impact van de eigen posting, mede gezien in het licht van de discussie, niet ziet. Het gaat o.a. om onderstaande zin:

Maar helaas herkende ik wel een en ander van wat ze schreef. En vind ik dat we zo'n boek niet enkel als 'vijandschap' aan de kant kunnen schuiven zonder onszelf een spiegel voor te houden . (en ja, ik weet dat dit gevoelig is).

Dan lees ik gewoon wat er staat en plaats dat in de context van de voorgaande postings en reageer daarop. En dan lees ik in bovenstaande zin - en volgens mij is dat gewoon begrijpend lezen - de reden (ik herken dingen) om iets te vinden (niet enkel als vijandschap wegzetten). En dat is in mijn optiek een zeer foute redenering. En dat geef ik aan. Inhoudelijk. Door aan te geven dat genoemde reden geen valide argument is voor de constatering dat het boek niet enkel als vijandschap weggezet kan worden.
Als het niet zo bedoeld is, is dat iig fijn.

[Luther]

Ik ben me er niet van bewust dat ik enige zonde van Franca (of wie dan ook) verdoezeld heb.
Graag zou ik zien dat je deze beschuldiging (alsmede de beschuldiging van het bagetaliseren van de zonde) bewijst uit de voorgaande postings.

Ik vind het verbijsterend om te lezen hoe je weer dingen in een door jouw bedacht scenario duwt zonder het al te nauw te nemen met de waarheid. Je leest vanuit een bepaald (negatief) gezichtspunt en daaruit trek je vervolgens je conclusies.

De verbijstering is wel wederzijds, het is voor mij echt onbegrijpelijk dat je de impact van de eigen posting, mede gezien in het licht van de discussie, niet ziet. Het gaat o.a. om onderstaande zin:

Maar helaas herkende ik wel een en ander van wat ze schreef. En vind ik dat we zo'n boek niet enkel als 'vijandschap' aan de kant kunnen schuiven zonder onszelf een spiegel voor te houden . (en ja, ik weet dat dit gevoelig is).

Dan lees ik gewoon wat er staat en plaats dat in de context van de voorgaande postings en reageer daarop. En dan lees ik in bovenstaande zin - en volgens mij is dat gewoon begrijpend lezen - de reden (ik herken dingen) om iets te vinden (niet enkel als vijandschap wegzetten). En dat is in mijn optiek een zeer foute redenering. En dat geef ik aan. Inhoudelijk. Door aan te geven dat genoemde reden geen valide argument is voor de constatering dat het boek niet enkel als vijandschap weggezet kan worden.
Als het niet zo bedoeld is, is dat iig fijn.

---knip--- Niet op de persoon aub

[refo]

Ik heb het boek op de koninginnedagvrijmarkt gekocht.
Ik had het al eens gelezen, maar nu ga ik het maar eens op 'hoog nivo' lezen.

[Marco]

Dan lees ik gewoon wat er staat en plaats dat in de context van de voorgaande postings en reageer daarop. En dan lees ik in bovenstaande zin - en volgens mij is dat gewoon begrijpend lezen - de reden (ik herken dingen) om iets te vinden (niet enkel als vijandschap wegzetten). En dat is in mijn optiek een zeer foute redenering. En dat geef ik aan. Inhoudelijk. Door aan te geven dat genoemde reden geen valide argument is voor de constatering dat het boek niet enkel als vijandschap weggezet kan worden.
Als het niet zo bedoeld is, is dat iig fijn.

Onbegrijpelijke redenering, maar goed.... zo zal jij de warmte verwerken. En dat mag uiteraard.

Geef dan ook ff de fout in de redenering aan*, en blijf niet modderen.

* Volgens mij hierin, dat het constateren dat er vijandschap in het boek zit (daarover kan je van mening verschillen, maar het doet niet eens zo terzake), nog niet betekent dat je het ook helemaal weg moet zetten. Je kunt vijandschap constateren terwijl je er wel dingen in herkent (waar je wellicht wat mee kan doen). Al zal dat niet gemakkelijk zijn.

[ejvl]

En daarnaast is vijandschap een subjectief begrip.

[Mara]

En daarnaast is vijandschap een subjectief begrip.

Leg dat eens nader uit.

[ejvl]

En daarnaast is vijandschap een subjectief begrip.

Leg dat eens nader uit.

Stel, er zijn 3 personen, persoon C is in dit geval degene die kwaad doet.
Persoon C doet precies dezelfde verkeerde dingen tegen persoon A en B.
Dan kan het zo zijn dat persoon A dit als vijandschap ervaart maar persoon B niet, hooguit als vervelend, maar niet als vijandig.

Zo kan het zijn dat jij het boek van Franca Treur als vijandig beschouwd en ik niet, of juist andersom.

[Mara]

En daarnaast is vijandschap een subjectief begrip.

Leg dat eens nader uit.

Stel, er zijn 3 personen, persoon C is in dit geval degene die kwaad doet.
Persoon C doet precies dezelfde verkeerde dingen tegen persoon A en B.
Dan kan het zo zijn dat persoon A dit als vijandschap ervaart maar persoon B niet, hooguit als vervelend, maar niet als vijandig.

Zo kan het zijn dat jij het boek van Franca Treur als vijandig beschouwd en ik niet, of juist andersom.

Ja ja
Dus het ligt dan volgens jou aan de instelling van persoon A of B en niet aan persoon C of iets als vijandig kan worden bestempeld?
Begrijp ik dat goed?

[helma]

Ik ben me er niet van bewust dat ik enige zonde van Franca (of wie dan ook) verdoezeld heb.
Graag zou ik zien dat je deze beschuldiging (alsmede de beschuldiging van het bagetaliseren van de zonde) bewijst uit de voorgaande postings.

Ik vind het verbijsterend om te lezen hoe je weer dingen in een door jouw bedacht scenario duwt zonder het al te nauw te nemen met de waarheid. Je leest vanuit een bepaald (negatief) gezichtspunt en daaruit trek je vervolgens je conclusies.

De verbijstering is wel wederzijds, het is voor mij echt onbegrijpelijk dat je de impact van de eigen posting, mede gezien in het licht van de discussie, niet ziet. Het gaat o.a. om onderstaande zin:

Maar helaas herkende ik wel een en ander van wat ze schreef. En vind ik dat we zo'n boek niet enkel als 'vijandschap' aan de kant kunnen schuiven zonder onszelf een spiegel voor te houden . (en ja, ik weet dat dit gevoelig is).

Dan lees ik gewoon wat er staat en plaats dat in de context van de voorgaande postings en reageer daarop. En dan lees ik in bovenstaande zin - en volgens mij is dat gewoon begrijpend lezen - de reden (ik herken dingen) om iets te vinden (niet enkel als vijandschap wegzetten). En dat is in mijn optiek een zeer foute redenering. En dat geef ik aan. Inhoudelijk. Door aan te geven dat genoemde reden geen valide argument is voor de constatering dat het boek niet enkel als vijandschap weggezet kan worden.
Als het niet zo bedoeld is, is dat iig fijn.

Dat ik dingen herken (gelukkig niet uit mijn ouderlijk huis, maar wel in gezinnen waar ik vroeger over de vloer kwam) zegt niets over dat ik het boek niet als vijandig beschouw; maar dat ik wel dingen zie waardoor dingen scheefgegroeid kunnen zijn in het leven van de auteur. Die scheefgroei (die uiteindelijk geleid heeft tot een breuk met God) praat ik op geen enkele wijze goed, maar ik leg de schuld daarvan niet uitsluitend bij Franca. Hoewel zij volledig verantwoordelijk is voor haar keuzes kán de manier waarop haar omgeving met geloofszaken is omgegaan een van de oorzaken zijn waardoor zij tot deze keus is gekomen. En ik, als opvoeder, met opgroeiende kinderen, hou mijzelf dan de spiegel voor: Hoe stempelt mijn leven de keuzes van mijn kinderen. Bijvoorbeeld mijn antwoorden op hun vragen; mijn argumenten voor de dingen waarin ik hen al of geen verbod opleg om bepaalde dingen te doen; mijn houding tegenover de kerk enz.


En dan is het voor mij te makkelijk om zo'n boek aan de kant te schuiven met enkel de opmerking 'puur vijandschap'.
Daarvoor heeft Katelijne mij teveel geraakt. Het zou een van mijn kinderen kunnen zijn die op deze manier af haakt. En het is idd een wonder dat de Heere mij heeft vastgehouden bij Zijn Woord; want we zijn inderdaad allemaal van dezelfde lap gescheurd.


En niemand hoeft hetzelfde te voelen als ik; dat bedoel ik niet met deze posting. Misschien ben ik ook wel teveel gevoelsmens.

[Bert Mulder]

Dat ik dingen herken (gelukkig niet uit mijn ouderlijk huis, maar wel in gezinnen waar ik vroeger over de vloer kwam) zegt niets over dat ik het boek niet als vijandig beschouw; maar dat ik wel dingen zie waardoor dingen scheefgegroeid kunnen zijn in het leven van de auteur. Die scheefgroei (die uiteindelijk geleid heeft tot een breuk met God) praat ik op geen enkele wijze goed, maar ik leg de schuld daarvan niet uitsluitend bij Franca. Hoewel zij volledig verantwoordelijk is voor haar keuzes kán de manier waarop haar omgeving met geloofszaken is omgegaan een van de oorzaken zijn waardoor zij tot deze keus is gekomen. En ik, als opvoeder, met opgroeiende kinderen, hou mijzelf dan de spiegel voor: Hoe stempelt mijn leven de keuzes van mijn kinderen. Bijvoorbeeld mijn antwoorden op hun vragen; mijn argumenten voor de dingen waarin ik hen al of geen verbod opleg om bepaalde dingen te doen; mijn houding tegenover de kerk enz.


En dan is het voor mij te makkelijk om zo'n boek aan de kant te schuiven met enkel de opmerking 'puur vijandschap'.
Daarvoor heeft Katelijne mij teveel geraakt. Het zou een van mijn kinderen kunnen zijn die op deze manier af haakt. En het is idd een wonder dat de Heere mij heeft vastgehouden bij Zijn Woord; want we zijn inderdaad allemaal van dezelfde lap gescheurd.


En niemand hoeft hetzelfde te voelen als ik; dat bedoel ik niet met deze posting. Misschien ben ik ook wel teveel gevoelsmens.

Ik heb het boek niet gelezen, maar ben het hierin helemaal met Helma eens.

Wie zijn wij, wat is ons vaders huis, dat de Heere ons zo zegent dat wij niet de weg van Franca gegaan zijn, en dat onze kinderen dat niet doen... Zijn wij, van nature, maar een tikkeltje beter dan haar?

[Mara]

En dan is het voor mij te makkelijk om zo'n boek aan de kant te schuiven met enkel de opmerking 'puur vijandschap'.
Daarvoor heeft Katelijne mij teveel geraakt. Het zou een van mijn kinderen kunnen zijn die op deze manier af haakt. En het is idd een wonder dat de Heere mij heeft vastgehouden bij Zijn Woord; want we zijn inderdaad allemaal van dezelfde lap gescheurd.

En niemand hoeft hetzelfde te voelen als ik; dat bedoel ik niet met deze posting. Misschien ben ik ook wel teveel gevoelsmens.

Zeker is dat Helma! Ik heb het boek ook als moeder gelezen.
Stel dat één van onze kinderen een schrijverstalent zou hebben en zij gaan over hun jeugdervaringen schrijven. Hoe komt dat eruit te zien?
Maar ook, als ik erover zou schrijven, kan ik de negatieve belevenissen er dan wel of niet uitlaten?
Want in mijn jeugd kwamen er ook gladpratende "zalvers" bij ons over de vloer, die met hun valse glimlach mijn ouders hun zuur verdiende centjes aftroggelden met mooie praatjes en dure boeken.
Ik denk dat velen wel zo'n "geestelijke chanteur" in huis gehad hebben. Als we daar naar zouden kijken en het goede vergeten, komen wij misschien ook een heel eind in onze vijandigheid.

[ejvl]

En daarnaast is vijandschap een subjectief begrip.

Leg dat eens nader uit.

Stel, er zijn 3 personen, persoon C is in dit geval degene die kwaad doet.
Persoon C doet precies dezelfde verkeerde dingen tegen persoon A en B.
Dan kan het zo zijn dat persoon A dit als vijandschap ervaart maar persoon B niet, hooguit als vervelend, maar niet als vijandig.

Zo kan het zijn dat jij het boek van Franca Treur als vijandig beschouwd en ik niet, of juist andersom.

Ja ja
Dus het ligt dan volgens jou aan de instelling van persoon A of B en niet aan persoon C of iets als vijandig kan worden bestempeld?
Begrijp ik dat goed?

Wat jij of ik als vijandschap ervaart hoeft geen vijandschap te zijn. Of wat je niet als vijandschap ervaart, kan het wel zo zijn.
Daarom is het subjectief.

[Afgewezen]

En dan is het voor mij te makkelijk om zo'n boek aan de kant te schuiven met enkel de opmerking 'puur vijandschap'.
Daarvoor heeft Katelijne mij teveel geraakt. Het zou een van mijn kinderen kunnen zijn die op deze manier af haakt. En het is idd een wonder dat de Heere mij heeft vastgehouden bij Zijn Woord; want we zijn inderdaad allemaal van dezelfde lap gescheurd.

Dat gezegd hebbende moet je het boek an sich verwerpelijk blijven noemen. Het is Bijbels om kwaad kwaad te noemen en goed goed. En alle apostelen en profeten die dat gedaan hebben, waren zelf ook zondige mensen.

[helma]

En dan is het voor mij te makkelijk om zo'n boek aan de kant te schuiven met enkel de opmerking 'puur vijandschap'.
Daarvoor heeft Katelijne mij teveel geraakt. Het zou een van mijn kinderen kunnen zijn die op deze manier af haakt. En het is idd een wonder dat de Heere mij heeft vastgehouden bij Zijn Woord; want we zijn inderdaad allemaal van dezelfde lap gescheurd.

Dat gezegd hebbende moet je het boek an sich verwerpelijk blijven noemen. Het is Bijbels om kwaad kwaad te noemen en goed goed. En alle apostelen en profeten die dat gedaan hebben, waren zelf ook zondige mensen.

Het boek komt voort uit een afstand nemen van God en heeft als doel Gods Woord te ontmaskeren als 'slechts een van de vele verhalen'. Dat vloeit voort uit vijandschap tegen God en Zijn Woord. En is dus verschrikkelijk.
Daar doe ik niets van af.
Maar dat is niet het enige wat je over het boek zou kunnen zeggen. Het boek heeft mij ook wat te zeggen.
Dat heb ik geprobeerd uit te leggen.


(Wat me trouwens wel verbaast is dat je wel onlangs aangaf dat je prima een boek met vloeken kan lezen; ook al is dat ter ontspanning. Waarom vind je dat dan niet verwerpelijk? )

[Afgewezen]

(Wat me trouwens wel verbaast is dat je wel onlangs aangaf dat je prima een boek met vloeken kan lezen; ook al is dat ter ontspanning. Waarom vind je dat dan niet verwerpelijk? )

Dit boek wordt als het ware gedragen door de boodschap die FT - als ex-gelovige - uit wil dragen.
Overigens kan ik voor Dorsvloer vol confetti als roman ook best enige waardering opbrengen. Franca Treur kan knap anekdotes beschrijven, dat is eigenlijk haar kracht. Qua opbouw en karaktertekening is het boek een stuk minder.