Beste Marco,
Mijn waardering dat u mij een compliment geeft dat ik wat concreter ben geworden.
Het zal wel aan mijn wat introverte karakter liggen.
Ik moet eerlijk zeggen, dat ik beter kan schrijven dan spreken.
Emotionele gevoelens kunnen het concreet zijn vertroebelen.
Zowel aan schrijven als aan spreken zitten voor- en nadelen.
Over persoonlijke privé-omstandigheden schrijf ik liever niet op een open internetforum.
Dat is ook niet belangrijk, maar het kan wel soms stremmend werken in een discussie als deze.
Ik ga nu even inhoudelijk in op uw reactie.
Ten eerste mijn ervaringen met de GK Vrijgemaakt:
Nou, Marco wat betreft die vrijgemaakte school, dat heb ik niet van “horen zeggen”.
Bezie eens de website:
http://www.guido.nl.
U vindt daar onder de rubriek documenten een formulier voor het toelatingsbeleid voor niet-vrijgemaakten.
Zwart op wit staat daar gepubliceerd:
Informatie over ons toelatingsbeleid op onze Guido de Bres Scholengemeenschap:
Guido de Brès gaat uit van:
de beloften en eisen die God ons in zijn Woord en bij de doop heeft gegeven en die zijn samengevat in de belijdenisgeschriften van de gereformeerde kerken
Visie op de leerling
Guido de Brès beziet iedere leerling:
als een uniek kind van God
Gang van zaken bij de aanmelding
Onze verwachtingen van u als ouders:
• Dat u en uw kind kerkelijk meelevend zijn
• Dat u als norm de Heilige Schrift en de drie formulieren van eenheid (de grondslag van de school) erkent en bereid bent in overeenstemming met die norm te handelen
• Dat uw kind gedoopt is
• Dat u uw kind beschouwt als een kind van God en dat u daarom kiest voor een school die kinderen als zodanig behandelt
Wat de vrijgemaakte dominee in de vakantie-kerkdienst betreft:
Ik was verbouwereerd, en met stomheid geslagen hoe men toch zo kan doorvloeien.
Er waren meerdere vakantievierende (reformatorisch geklede) kerkgangers die met een gevoel van onbehagen de kerk uitgingen.
Iedereen beziet dit op zo’n moment vanuit zijn eigen kerkelijke achtergrond:(O)GG, CGK, HHK.
Mijn introverte karakter bracht mee, om de dominee er maar niet op aan te spreken. Die had trouwens genoeg bekende Vrijgemaakte gemeenteleden om zich heen, waar hij mee sprak.
Mijn introverte karakter weerhield me ervan.
Tja, en dan uw reactie over het zich afzijdig houden.
Kijk, uw kerkgenootschap heeft zich vrijgemaakt van de Gereformeerde Kerk in 1944.
Vanaf die tijd kon men (als Vrijgemaakte) ook niet dominees uit de Geref. Kerk (synodaal) langer meer corrigeren.
Als er een breuk ontstaan is, dan kan men elkaar ook niet meer corrigeren.
Hooguit via de kerkelijke pers. Het zou voor thuislezers dan ook veel energie kosten om elke dominee te gaan corrigeren
die ook maar iets publiceert via de media of via internet beluisterde kerkdiensten.
Wat betreft die Goede Vrijdagdienst, na afloop sprak ik een vrouwelijke kerkganger, waaraan ik kon zien, dat die vrouw hier toch wel wat van afwist.
Er ontstond een gesprek. Ik had er zo met smart onder gezeten, zo ontdaan. Ik vroeg haar: vrouw, ik heb hier vanavond iets gemist.
Eerst keek zij mij vinnig aan. Ik heb hier maar een halve Zaligmaker horen prediken. Ze voelde zich diep beledigd.
Toen verklaarde ik haar wat ik gemist had: onze erfzonde, onze bondsbreuk, onze doodstaat in Adam.
Vrouw die kunnen we niet genoeg bewenen. Het zijn niet alleen onze dadelijke zonden die Hem aan het kruis brachten, maar ook onze verdorven natuur.
Haar man kwam er bij staan wat ik te bespreken had. Toen klaarde ze op: O, ja, wat een beschamende les voor mij, nu kan ik u overnemen wat u bedoeld.
Later kwam ik haar man eens tegen op een begrafenis. Hij kwam me het nog bevestigen,
dat ze er nog lang over nagedacht hadden: een halve Zaligmaker gepredikt, en toch een Volkomen Zaligmaker voor Adamieten: geen vezeltje meer over van ons,
Christus een volkomen menselijke natuur, en wij: een verdorven natuur. Om dat maar bij voort duur in te leven.
Tenslotte: In elke preek dient u te kunnen vernemen: de dood in Adam en het leven in Christus, Wet en Evangelie, zonde en genade, vloek en zegen.
Van de preken van o.a. van der Groe verneemt u de dood in Adam (erfzonde) en het leven in Christus, opdat een Drieënig God verheerlijkt zal worden.
Tenslotte:
U hoeft uw kerkgenootschap niet te verdedigen hoor.
Ik heb met waardering een aantal preken en de catechismusverklaring gelezen van Ds. Hoekstra (1850-1915) van de Gereformeerde Kerk destijds,
en ook van Ds. J. Bavinck, Ds. L Adriaanse. Van laatst genoemde heb ik een onderwerp op dit forum besproken over het vals toeëigenen van de beloften.
We zijn zo geneigd (ook als kerkelijke thuislezers) te roepen: des Heeren Tempel, des Heeren Tempel, des Heeren Tempel zijn deze.
Nee, eerder past ons bescheidenheid door: “Ikaboth” te zeggen.