Zeemeeuw schreef:@ Huisman.
De discussie is denk ik niet of er zalig gesproken wordt (of mag worden) buiten het bloed van Christus. De vraag is of de rechte kennis van des mensen ellende (als vrucht van de zaligmakende overtuiging van de Heilige Geest) geplaatst moet worden voor of na de levendmaking. En iedereen begrijpt ook wel de gevaren die ds. Kort signaleert. Bunyan schreef ook al over Plooibaar die de poel aan de verkeerde kant verliet. Maar los je dit gevaar op door het stuk der ellende buiten de levendmaking te plaatsen? Of moet je dit gevaar bestrijden door te separeren tussen zaligmakende en algemene werkingen?
Ds. Kort zou schrijven: O, o, wat een gefilosofeer!
Dit tekent volgens mij de discussie:
Misverstanden: "Niemand spreekt zalig buiten het bloed van Christus", het gaat om de Persoonskennis van Christus
Scholastiek: "Maar los je dit gevaar op door het stuk der ellende buiten de levendmaking te plaatsen?" Oftewel, hoe prutsen we een goed schema in elkaar? Even een voorbeeld, mogelijk iets te zwart-wit, maar vergeef me dat maar:
We zijn niet remonstrants, dus ook het eerste stuk, ellende, moet bij God vandaan komen. Hoe regelen we dat? Stop het binnen de wedergeboorte, oftewel laat de wedergeboorte maar beginnen voorafgaand aan de ellendekennis. Ja maar, als iemand wedergeboren is, dan is hij zalig. Dus ellendekennis, strikt genomen de eerste seconde van ellendekennis, is al zalig. Dus zalig buiten de persoonskennis van Christus. Ho, stop. Dat is tegen Gods Woord. Dus, wel zalig bij God vandaan (we vergeten maar even dat de verborgen dingen voor de Heere zijn, niet voor ons) maar de mens weet er nog niets van. Die weet dat pas bij de persoonsopenbaring. Of in de vierschaar, dat komt straks wel. Maar goed, nu we dus de ellendekennis binnen de wedergeboorte hebben geplaatst, is er ook leven. Comrie noemt dit Embryo, wel leven, maar nog vóór de geboorte. Ds. Moerkerken noemt ze al kinderkens. En die zijn (zie de zojuist aangehaalde tekst uit Johannes) al zalig, hun zonden zijn vergeven. Mooi, klopt dat ook allemaal weer. Maar ja, in de Bijbel en in de kanttekeningen bij Romeinen 6 wordt wedergeboorte duidelijk in verband gebracht met de persoonskennis van Christus. Hoe lossen we dat op? Wel, dan maken we twee wedergeboortes. De één noemen we 'in bredere zin', de andere in 'engere zin'. ook weer opgelost. Klopt het allemaal nog tot nu toe? Ja? Nou, dan gaan we weer verder.
Ik ben heel bang dat dit in de afgelopen eeuwen heeft plaatsgehad. En nog steeds zijn mensen daar goed in. Een voorbeeld:
Al wie tot Jezus gaat, zal door Hem niet worden uitgeworpen. Maar, niemand kan tot Jezus gaan, tenzij hij/zij door de Vader getrokken wordt. En wie worden getrokken? De uitverkorenen. Wie zijn dat. Dat is van eeuwigheid bepaalt, kan niets aan veranderd worden. Dus als ik niet uitverkoren ben? Dan ga je verloren, kan je doen wat je wil, het zal je niet helpen. En als ik wel uitverkoren ben? Dan kom je er sowieso, hoe je ook leeft. Dus dan maakt het niet uit hoe ik leef? Voor de uitkomst niet nee, alles ligt al vast. Maar, zondags zegt de dominee: Gelooft in de Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden. Als hij dat tegen iedereen zegt, is hij remonstrants, hij mag dat alleen tegen de uitverkorenen zeggen, voor de anderen helpt het toch niet.
Daarom: SOLA SCRIPTURA:
Paulus preekt: Gelooft in de Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden
Petrus preekt: Betert u dan en bekeert u, opdat uw zonden uitgewist worden.
En de uitverkiezing dan. Stop met redeneren: Preek als Petrus en Paulus.
Daarom: SOLA SCRIPTURA:
Wie de Zoon heeft, heeft het leven. En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen en Jezus Christus. En die door de Heilige Geest gewerkte ellendekennis hebben, en Gods zoeken, zijn die dan niet levend? Wie de Zoon heeft, heeft het leven. En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen en Jezus Christus. Blijf bij het Woord! En stop alle menselijk redeneringen om alles maar sluitend geredeneerd te krijgen.
