Muziektheorie

[Marieke]

Een vraag aan de orgeltheoriekenners onder ons:

Is er een "methode" (lees: foefje) om de grondtoon in een akkoord te herkennen?
Als je bijvoorbeeld bij psalm 118 begint met G/D/B ( ik laat pedaal even achterwege) dan heb ik de neiging om de b als grondtoon te beschouwen. Terwijl het de G is volgens mij.

Een vraag die hiermee ten nauwste in verband staat: zijn tertsverdubbelingen altijd "strafbaar"? Misschien wat krom uitgelegd, maar ik zal proberen mn vraag toe te lichten: In bovenstaand akkoord van g/d/b is een verdubbeling van de b naar ik meen een tertsverdubbeling. Maar is dat ook zo als het accent niet op die verdubbelde b ligt? Stel dat je dit akkoord in je linkerhand 2 tellen laat liggen( halve noot in vierkwartsmaat) en je speelt met je rechterhand op een ander klavier 4 keer een achtste noot er " tegenin" waarvan bijvoorbeeld de laatste achtste noot een b is ( het accent leg je dus meer op de eerste noten), is dit dan nog steeds een tertsverdubbeling en dus onjuist?

[Hendrikus]

Een vraag aan de orgeltheoriekenners onder ons:

Is er een "methode" (lees: foefje) om de grondtoon in een akkoord te herkennen?
Als je bijvoorbeeld bij psalm 118 begint met G/D/B ( ik laat pedaal even achterwege) dan heb ik de neiging om de b als grondtoon te beschouwen. Terwijl het de G is volgens mij.

Een vraag die hiermee ten nauwste in verband staat: zijn tertsverdubbelingen altijd "strafbaar"? Misschien wat krom uitgelegd, maar ik zal proberen mn vraag toe te lichten: In bovenstaand akkoord van g/d/b is een verdubbeling van de b naar ik meen een tertsverdubbeling. Maar is dat ook zo als het accent niet op die verdubbelde b ligt? Stel dat je dit akkoord in je linkerhand 2 tellen laat liggen( halve noot in vierkwartsmaat) en je speelt met je rechterhand op een ander klavier 4 keer een achtste noot er " tegenin" waarvan bijvoorbeeld de laatste achtste noot een b is ( het accent leg je dus meer op de eerste noten), is dit dan nog steeds een tertsverdubbeling en dus onjuist?

De grondtoon van een drieklank is de onderste toon van de drie, wanneer ze liggen in de volgorde grondtoon-terts-kwint (van onder naar boven). In jouw voorbeeld G/B/D is de G inderdaad de grondtoon. Zou de volgorde nou zijn B/D/G, dan zie je dat die G ten opzichte van de onderste toon G geen kwint is, maar een sext. Het betreft dan een omkering van (nog steeds) de drieklank G/B/D, en de grondtoon van die drieklank is nog steeds G. In het notenschrift herken je de gewone drieklank aan het beeld: alle drie de noten staan tussen de lijntjes, of alle drie de noten staan door de lijntjes. Het zijn dus twee tertsen op elkaar gestapeld.

Tertsverdubbelingen zijn niet per se strafbaar, maar kunnen als regel wel beter worden vermeden. Ze maken de klank dik en troebel. Verdubbelen van de kwint of de grondtoon heeft de voorkeur, maar er zijn zeker situaties denkbaar waarin een tertsverdubbeling acceptabel is. Met maataccenten heeft het niets te maken, al is het wel zo dat een ongerechtigheidje op een onbeklemtoond maatdeel minder opvalt dan op een geaccentueerde tel.

[vlinder]

Ooit heb ik dit ook gehad, maar het is hekemaal weggezakt. N is het abacadabra

[Marieke]

Een vraag aan de orgeltheoriekenners onder ons:

Is er een "methode" (lees: foefje) om de grondtoon in een akkoord te herkennen?
Als je bijvoorbeeld bij psalm 118 begint met G/D/B ( ik laat pedaal even achterwege) dan heb ik de neiging om de b als grondtoon te beschouwen. Terwijl het de G is volgens mij.

Een vraag die hiermee ten nauwste in verband staat: zijn tertsverdubbelingen altijd "strafbaar"? Misschien wat krom uitgelegd, maar ik zal proberen mn vraag toe te lichten: In bovenstaand akkoord van g/d/b is een verdubbeling van de b naar ik meen een tertsverdubbeling. Maar is dat ook zo als het accent niet op die verdubbelde b ligt? Stel dat je dit akkoord in je linkerhand 2 tellen laat liggen( halve noot in vierkwartsmaat) en je speelt met je rechterhand op een ander klavier 4 keer een achtste noot er " tegenin" waarvan bijvoorbeeld de laatste achtste noot een b is ( het accent leg je dus meer op de eerste noten), is dit dan nog steeds een tertsverdubbeling en dus onjuist?

De grondtoon van een drieklank is de onderste toon van de drie, wanneer ze liggen in de volgorde grondtoon-terts-kwint (van onder naar boven). In jouw voorbeeld G/B/D is de G inderdaad de grondtoon. Zou de volgorde nou zijn B/D/G, dan zie je dat die G ten opzichte van de onderste toon G geen kwint is, maar een sext. Het betreft dan een omkering van (nog steeds) de drieklank G/B/D, en de grondtoon van die drieklank is nog steeds G. In het notenschrift herken je de gewone drieklank aan het beeld: alle drie de noten staan tussen de lijntjes, of alle drie de noten staan door de lijntjes. Het zijn dus twee tertsen op elkaar gestapeld.

Tertsverdubbelingen zijn niet per se strafbaar, maar kunnen als regel wel beter worden vermeden. Ze maken de klank dik en troebel. Verdubbelen van de kwint of de grondtoon heeft de voorkeur, maar er zijn zeker situaties denkbaar waarin een tertsverdubbeling acceptabel is. Met maataccenten heeft het niets te maken, al is het wel zo dat een ongerechtigheidje op een onbeklemtoond maatdeel minder opvalt dan op een geaccentueerde tel.

Bedankt Hendrikus! Hier kan ik wat mee!
Het was dus inderdaad zo dat het onbeklemtoonde maatdeeltje mij niet stoorde, sterker, ik vond het zelfs mooi, maar theoretisch mag het dus eigenlijk niet.

[Hendrikus]

Een vraag aan de orgeltheoriekenners onder ons:

Is er een "methode" (lees: foefje) om de grondtoon in een akkoord te herkennen?
Als je bijvoorbeeld bij psalm 118 begint met G/D/B ( ik laat pedaal even achterwege) dan heb ik de neiging om de b als grondtoon te beschouwen. Terwijl het de G is volgens mij.

Een vraag die hiermee ten nauwste in verband staat: zijn tertsverdubbelingen altijd "strafbaar"? Misschien wat krom uitgelegd, maar ik zal proberen mn vraag toe te lichten: In bovenstaand akkoord van g/d/b is een verdubbeling van de b naar ik meen een tertsverdubbeling. Maar is dat ook zo als het accent niet op die verdubbelde b ligt? Stel dat je dit akkoord in je linkerhand 2 tellen laat liggen( halve noot in vierkwartsmaat) en je speelt met je rechterhand op een ander klavier 4 keer een achtste noot er " tegenin" waarvan bijvoorbeeld de laatste achtste noot een b is ( het accent leg je dus meer op de eerste noten), is dit dan nog steeds een tertsverdubbeling en dus onjuist?

De grondtoon van een drieklank is de onderste toon van de drie, wanneer ze liggen in de volgorde grondtoon-terts-kwint (van onder naar boven). In jouw voorbeeld G/B/D is de G inderdaad de grondtoon. Zou de volgorde nou zijn B/D/G, dan zie je dat die G ten opzichte van de onderste toon G geen kwint is, maar een sext. Het betreft dan een omkering van (nog steeds) de drieklank G/B/D, en de grondtoon van die drieklank is nog steeds G. In het notenschrift herken je de gewone drieklank aan het beeld: alle drie de noten staan tussen de lijntjes, of alle drie de noten staan door de lijntjes. Het zijn dus twee tertsen op elkaar gestapeld.

Tertsverdubbelingen zijn niet per se strafbaar, maar kunnen als regel wel beter worden vermeden. Ze maken de klank dik en troebel. Verdubbelen van de kwint of de grondtoon heeft de voorkeur, maar er zijn zeker situaties denkbaar waarin een tertsverdubbeling acceptabel is. Met maataccenten heeft het niets te maken, al is het wel zo dat een ongerechtigheidje op een onbeklemtoond maatdeel minder opvalt dan op een geaccentueerde tel.

Bedankt Hendrikus! Hier kan ik wat mee!
Het was dus inderdaad zo dat het onbeklemtoonde maatdeeltje mij niet stoorde, sterker, ik vond het zelfs mooi, maar theoretisch mag het dus eigenlijk niet.

Nogmaals, niet mogen is een groot woord. Het wordt niet aanbevolen, ´t is beter om ze te vermijden. In de meeste gevallen hoor je ook wel dat het gewoon niet fraai is. Maar er zijn uitzonderingen die de regel bevestigen

[Marius]

Een vraag aan de orgeltheoriekenners onder ons:

Is er een "methode" (lees: foefje) om de grondtoon in een akkoord te herkennen?
Als je bijvoorbeeld bij psalm 118 begint met G/D/B ( ik laat pedaal even achterwege) dan heb ik de neiging om de b als grondtoon te beschouwen. Terwijl het de G is volgens mij.

Een vraag die hiermee ten nauwste in verband staat: zijn tertsverdubbelingen altijd "strafbaar"? Misschien wat krom uitgelegd, maar ik zal proberen mn vraag toe te lichten: In bovenstaand akkoord van g/d/b is een verdubbeling van de b naar ik meen een tertsverdubbeling. Maar is dat ook zo als het accent niet op die verdubbelde b ligt? Stel dat je dit akkoord in je linkerhand 2 tellen laat liggen( halve noot in vierkwartsmaat) en je speelt met je rechterhand op een ander klavier 4 keer een achtste noot er " tegenin" waarvan bijvoorbeeld de laatste achtste noot een b is ( het accent leg je dus meer op de eerste noten), is dit dan nog steeds een tertsverdubbeling en dus onjuist?

Marieke

Leuk dat er mensen in nederland zijn die hier nog over nadenken (waarschijnlijk als amateur)

Zelf ben ik begonnen met onder andere 'IN goede harmonie' van bert matter en peter molenaar
Ook heb ik allerlei muziekleer boeken doorgewerkt (denk bijv op makkelijk niveau aan 'eenvoudige algemene muziekleer' van bernard nelleke)
Tenslotte ben ik in boeken van Hennie Schouten gaan studeren.

Ik denk dat het de moeite waard is om in ieder geval het eerste boekje eens te kopen (het is niet duur )

[Gian]

Leuk dat er mensen in nederland zijn die hier nog over nadenken

Nou Marius, nu doe je wel heel veel muzikanten tekort.

[Marieke]

Een vraag aan de orgeltheoriekenners onder ons:

Is er een "methode" (lees: foefje) om de grondtoon in een akkoord te herkennen?
Als je bijvoorbeeld bij psalm 118 begint met G/D/B ( ik laat pedaal even achterwege) dan heb ik de neiging om de b als grondtoon te beschouwen. Terwijl het de G is volgens mij.

Een vraag die hiermee ten nauwste in verband staat: zijn tertsverdubbelingen altijd "strafbaar"? Misschien wat krom uitgelegd, maar ik zal proberen mn vraag toe te lichten: In bovenstaand akkoord van g/d/b is een verdubbeling van de b naar ik meen een tertsverdubbeling. Maar is dat ook zo als het accent niet op die verdubbelde b ligt? Stel dat je dit akkoord in je linkerhand 2 tellen laat liggen( halve noot in vierkwartsmaat) en je speelt met je rechterhand op een ander klavier 4 keer een achtste noot er " tegenin" waarvan bijvoorbeeld de laatste achtste noot een b is ( het accent leg je dus meer op de eerste noten), is dit dan nog steeds een tertsverdubbeling en dus onjuist?

Marieke

Leuk dat er mensen in nederland zijn die hier nog over nadenken (waarschijnlijk als amateur)

Zelf ben ik begonnen met onder andere 'IN goede harmonie' van bert matter en peter molenaar
Ook heb ik allerlei muziekleer boeken doorgewerkt (denk bijv op makkelijk niveau aan 'eenvoudige algemene muziekleer' van bernard nelleke)
Tenslotte ben ik in boeken van Hennie Schouten gaan studeren.

Ik denk dat het de moeite waard is om in ieder geval het eerste boekje eens te kopen (het is niet duur )

Ow, ik ben begonnen met studeren in de laatste die je noemt. Hennie Schouten, eenvoudige muziekleer. Heel leerzaam, maar daar komen bovenstaande vragen van tertsverdubbelingen niet aan bod.

[Hendrikus]

Ow, ik ben begonnen met studeren in de laatste die je noemt. Hennie Schouten, eenvoudige muziekleer. Heel leerzaam, maar daar komen bovenstaande vragen van tertsverdubbelingen niet aan bod.

Nee, dan moet je op z´n minst zijn Muziekleer in theorie en praktijk of nog liever zijn Harmonieleer aan de piano ter hand nemen. En dan nog kan ik je niet garanderen dat je op alle vragen een sluitend antwoord krijgt

[Marius]

Een vraag aan de orgeltheoriekenners onder ons:

Is er een "methode" (lees: foefje) om de grondtoon in een akkoord te herkennen?
Als je bijvoorbeeld bij psalm 118 begint met G/D/B ( ik laat pedaal even achterwege) dan heb ik de neiging om de b als grondtoon te beschouwen. Terwijl het de G is volgens mij.

Een vraag die hiermee ten nauwste in verband staat: zijn tertsverdubbelingen altijd "strafbaar"? Misschien wat krom uitgelegd, maar ik zal proberen mn vraag toe te lichten: In bovenstaand akkoord van g/d/b is een verdubbeling van de b naar ik meen een tertsverdubbeling. Maar is dat ook zo als het accent niet op die verdubbelde b ligt? Stel dat je dit akkoord in je linkerhand 2 tellen laat liggen( halve noot in vierkwartsmaat) en je speelt met je rechterhand op een ander klavier 4 keer een achtste noot er " tegenin" waarvan bijvoorbeeld de laatste achtste noot een b is ( het accent leg je dus meer op de eerste noten), is dit dan nog steeds een tertsverdubbeling en dus onjuist?

Marieke

Leuk dat er mensen in nederland zijn die hier nog over nadenken (waarschijnlijk als amateur)

Zelf ben ik begonnen met onder andere 'IN goede harmonie' van bert matter en peter molenaar
Ook heb ik allerlei muziekleer boeken doorgewerkt (denk bijv op makkelijk niveau aan 'eenvoudige algemene muziekleer' van bernard nelleke)
Tenslotte ben ik in boeken van Hennie Schouten gaan studeren.

Ik denk dat het de moeite waard is om in ieder geval het eerste boekje eens te kopen (het is niet duur )

Ow, ik ben begonnen met studeren in de laatste die je noemt. Hennie Schouten, eenvoudige muziekleer. Heel leerzaam, maar daar komen bovenstaande vragen van tertsverdubbelingen niet aan bod.

Inderdaad vind je dat niet in muziekleer in het algemeen maar wel in bijv. Harmonieleer van Hennie schouten
heb je het eerste boekje dat ik noemde 'in goede harmonie' wel eens ingekeken? is als basis aanleren voor een beginner heel nuttig.
Weet niet wat je huidige niveau is.

[Marieke]

Een vraag aan de orgeltheoriekenners onder ons:

Is er een "methode" (lees: foefje) om de grondtoon in een akkoord te herkennen?
Als je bijvoorbeeld bij psalm 118 begint met G/D/B ( ik laat pedaal even achterwege) dan heb ik de neiging om de b als grondtoon te beschouwen. Terwijl het de G is volgens mij.

Een vraag die hiermee ten nauwste in verband staat: zijn tertsverdubbelingen altijd "strafbaar"? Misschien wat krom uitgelegd, maar ik zal proberen mn vraag toe te lichten: In bovenstaand akkoord van g/d/b is een verdubbeling van de b naar ik meen een tertsverdubbeling. Maar is dat ook zo als het accent niet op die verdubbelde b ligt? Stel dat je dit akkoord in je linkerhand 2 tellen laat liggen( halve noot in vierkwartsmaat) en je speelt met je rechterhand op een ander klavier 4 keer een achtste noot er " tegenin" waarvan bijvoorbeeld de laatste achtste noot een b is ( het accent leg je dus meer op de eerste noten), is dit dan nog steeds een tertsverdubbeling en dus onjuist?

Marieke

Leuk dat er mensen in nederland zijn die hier nog over nadenken (waarschijnlijk als amateur)

Zelf ben ik begonnen met onder andere 'IN goede harmonie' van bert matter en peter molenaar
Ook heb ik allerlei muziekleer boeken doorgewerkt (denk bijv op makkelijk niveau aan 'eenvoudige algemene muziekleer' van bernard nelleke)
Tenslotte ben ik in boeken van Hennie Schouten gaan studeren.

Ik denk dat het de moeite waard is om in ieder geval het eerste boekje eens te kopen (het is niet duur )

Ow, ik ben begonnen met studeren in de laatste die je noemt. Hennie Schouten, eenvoudige muziekleer. Heel leerzaam, maar daar komen bovenstaande vragen van tertsverdubbelingen niet aan bod.

Inderdaad vind je dat niet in muziekleer in het algemeen maar wel in bijv. Harmonieleer van Hennie schouten
heb je het eerste boekje dat ik noemde 'in goede harmonie' wel eens ingekeken? is als basis aanleren voor een beginner heel nuttig.
Weet niet wat je huidige niveau is.

Nee, ken dat boekje niet.
'k Ben maar amateur en mijn niveau is dus ook amateuristisch.

[Hendrikus]

Inderdaad vind je dat niet in muziekleer in het algemeen maar wel in bijv. Harmonieleer van Hennie schouten
heb je het eerste boekje dat ik noemde 'in goede harmonie' wel eens ingekeken? is als basis aanleren voor een beginner heel nuttig.
Weet niet wat je huidige niveau is.

De clou van "In goede harmonie" is echter dat je een truc leert om te harmoniseren zónder dat je je echt verdiept in de harmonieleer. Het is een zeer bruikbare methode, een heel effectief kunstje, maar wel echt op het spelen gericht. Marieke zoekt nu -getuige haar vragen- naar antwoorden op vragen die niet zozeer het grijpen van doeltreffende akkoorden als wel het noteren van een correcte harmonisatie aangaan. En dan heb je aan het boekje van Matter & Molenaar niet zoveel.