Dorsvloer vol confetti

[henriët]

Allereerst vind ik het 'knap' dat iemand zo een gemeenschap binnenkomt en toch 'goed'ontvangen wordt. Dat is een pos geluid van dit dorp. Dus ook 'buitenstaanders' worden opgevangen.
Maar ik weet niet in hoe lange tijd zij studie gedaan heeft, maar het komt op mij over als vanuit eigen ogen kijken naar. En niet door de gemeenschap heen gaan voelend hoe of wat.
Want dat ze niet begrepen heeft wat het 'streng bevindelijke' inhoudt dat getuigt haar spreken bij 'max' wel.

Ergens vind ik het onthutsend en ook verdrietig, dat in je eigen land zo gedacht wordt..
Alsof we een of ander klein volkje zijn die niks mogen en niets kunnen.

Ik ben erg benieuwd naar het boek..

Maar ook wel naar hoe wij als 'zwaar gereformeerd' een positief geluid en een positief beeld kunnen gaan schetsen.
Want er is toch niets heerlijker dan christen te zijn.. ( als het goed is)

[Mara]

Ik heb het even gekeken. "Toevallig" dat de 2e gast een domineeszoon was. Het meisje komt op mij niet zo sympathiek over. Vooral op het laatste, nauwelijks contacten nog, ze is met andere dingen bezig intussen. Ik denk niet dat ze beseft hoezeer ze mensen gekwetst heeft.
Ik ben bang dat dit het zoveelste stereotiepe boek is.
Mocht het in de bieb liggen, neem ik het mee, maar ga er zeker geen geld aan uitgeven.

[Hendrikus]

Ik ben bang dat dit het zoveelste stereotiepe boek is.

Hoe bedoel je?

[Mara]

Ik ben bang dat dit het zoveelste stereotiepe boek is.

Hoe bedoel je?

Zoals ik het zeg. Met dat geijkte zwartekousenverhaal.

[FlyingEagle]

Allereerst vind ik het 'knap' dat iemand zo een gemeenschap binnenkomt en toch 'goed'ontvangen wordt. Dat is een pos geluid van dit dorp. Dus ook 'buitenstaanders' worden opgevangen.
Maar ik weet niet in hoe lange tijd zij studie gedaan heeft, maar het komt op mij over als vanuit eigen ogen kijken naar. En niet door de gemeenschap heen gaan voelend hoe of wat.
Want dat ze niet begrepen heeft wat het 'streng bevindelijke' inhoudt dat getuigt haar spreken bij 'max' wel.

Ergens vind ik het onthutsend en ook verdrietig, dat in je eigen land zo gedacht wordt..
Alsof we een of ander klein volkje zijn die niks mogen en niets kunnen.

Ik ben erg benieuwd naar het boek..

Maar ook wel naar hoe wij als 'zwaar gereformeerd' een positief geluid en een positief beeld kunnen gaan schetsen.
Want er is toch niets heerlijker dan christen te zijn.. ( als het goed is)

Hey noem mijn geboorteplaats geen dorp, Genemuiden is al 736 jaar een stad! (http://nl.wikipedia.org/wiki/Genemuiden)

Over dat boek: van wat ik er over gelezen heb herken ik weinig...

[Auto]

Column in ND 13/05/2011

Bart jan Spruyt • nd.nl/columns

Sela©’s refolutie
Hoe komt het dat het ene boek een bestseller wordt
en een ander boek nauwelijks gehoor vindt, terwijl
de auteurs veel gemeen hebben en eenzelfde thema
behandelen?
Franca Treur (1979) publiceerde in 2009 een roman
over haar reformatorische jeugd op een boerderij in
Zeeland (Dorsvloer vol confetti). Dat boek groeide uit
tot een literaire sensatie. Een jaar later publiceerde
Sela© (pseudoniem van Liesbeth Goudzwaard-Labeur,
1975) bij dezelfde uitgever (Prometheus) een
‘graphic novel’, oftewel een calvinistisch stripverhaal
‘over de laatste zuil van Nederland’ (Op weg naar
Zoar). Ook Sela©’s boek gaat over een jong reformatorisch
meisje in een groot Zeeuws gezin. Beide boeken
zijn kritisch over dat milieu, waaruit beide
schrijvers zelf afkomstig zijn. Franca Treur kreeg ongelooflijk
veel publiciteit, haar boek beleefde druk
op druk. De aandacht voor het boek van Sela© was
veel minder, zeker in de kring waarover zij schreef.
De recensies waren in het algemeen korter, de interviews
op de vingers van één hand te tellen, en de
verkoop van haar boek moet (al ken ik geen cijfers)
ver op die van de roman van Franca Treur zijn achtergebleven
– en dat terwijl je kunt zeggen dat het
boek van Sela© als ‘graphic novel’ bijzonderder, vernieuwender,
origineler is, en artistiek gezien een
veel grotere prestatie dan het boek van Franca Treur.
Misschien biedt het verschil in genre wel een eerste
verklaring. Het boek van Franca Treur is een traditionele
roman, die ook nog eens gemakkelijk weg leest,
en is wat dat betreft bijna voor een reformatorisch
publiek geschreven. De grafische roman van Sela©
vereist meer inspanning. Er wordt gedroomd, en de
lezer moet alert zijn op de momenten waarop de
grenzen tussen dromen en waken, en weer terug,
worden overschreden. De prachtige zwart-wittekeningen
zijn indringend, zo niet uitgesproken verontrustend,
en vereisen in al hun soberheid alle aandacht
van de lezer.
Misschien heeft het succes van Franca Treur ook te
maken met het feit dat zij werkzaam was als journaliste
bij NRC Handelsblad en dat die krant delen uit
haar roman als voorpublicatie prominent heeft gebracht.
En Franca Treur was niet te beroerd haar
vrouwelijkheid in te zetten bij de publiciteitscampagne
die de verschijning van een boek ook is.
Sela© was al wel een beetje beroemd, maar lijkt mij
veel bedeesder. In Trouw stonden ze samen op de
foto. Franca Treur kijkt zelfbewust recht in de camera,
Sela© kijkt om het hoekje van een deur.
Maar met dit alles heb ik het belangrijkste verschil
nog niet genoemd, zeker niet wanneer de vraag
moet worden beantwoord waarom er in reformatorische
kring veel minder aandacht voor Sela© dan
voor Franca Treur is geweest. Franca Treur is veel
minder moeilijk te plaatsen. Het gaat hier om een
meisje uit een groot reformatorisch gezin dat afscheid
neemt van haar geloof. Dat komt bekend
voor. Het enige verschil is dat zo’n afscheid voorheen
met grote woorden en slaande deuren gepaard
placht te gaan, het bekende vijandige schoppen en
natrappen. Voor Franca Treur, die de Saambinder aan
het einde van haar boek tot confetti stanst, is het
reformatorische geloof niet meer dan een verhaal,
dat voor haar geen stand heeft gehouden en dat zij
heel postmodern voor een ander verhaal heeft ingewisseld.
No hard feelings dus bij Franca Treur, hoe
direct en scherp zij zich ook kan uiten. En de hoofdredacteur
van het Reformatorisch Dagblad hoefde
alleen nog maar even te waarschuwen dat dit ‘gevaarlijker
is dan bruut verzet’.
Sela© is gecompliceerder, subtieler. Zij neemt geen
afscheid van het geloof, maar laat voelen hoeveel
pijn dat geloof kan veroorzaken. En dat is als boodschap
veel moeilijker te verwerken voor de aanhangers
van dat geloof.
Sela©’s alter ego, een meisje van dertien, droomt
over de ‘gereformeerde gezindte’, over de woede die
daar heerst over het boze Nederland, een woede die
kan leiden tot onlusten die door de camera’s van de
NOS worden verslagen. Die kloof leidt ook tot angst,
en tot het besluit Nederland te verlaten.
Wanneer deze ‘refolutie’ van de reformatorische
stammen eindigt in Zoar, gaat Sela© op zoek naar
haar uitwonende, ongelovig geworden broer. Zij kan
hem niet redden en komt zelf voor een gesloten
poort te staan.
Sela© laat daarmee de liefdeloosheid zien die gepaard
kan gaan met een harde, uitsluitende waarheid
in een cultuur waarin het geloof een functie in
een groepsproces is geworden. Het antwoord op zo’n
bedeesde bede is veel moeilijker dan het verscheuren
van een kordate afscheidsbrief.

[henriët]

http://www.omroepzeeland.nl/nieuws/2012 ... 9nIHhe0DNU

[Bonny]

http://www.omroepzeeland.nl/nieuws/2012 ... 9nIHhe0DNU

Ik wacht op de musical

[-DIA-]

http://www.omroepzeeland.nl/nieuws/2012 ... 9nIHhe0DNU

Ik wacht op de musical

Ik wacht op een resensie in De Saambinder!

[Hendrikus]

http://www.omroepzeeland.nl/nieuws/2012 ... 9nIHhe0DNU

Ik wacht op de musical

Ik wacht op een resensie in De Saambinder!

Dan kun je lang wachten

[jakobmarin]

http://www.omroepzeeland.nl/nieuws/2012 ... 9nIHhe0DNU

Dit is een verschrikking, het is in ABN.
En als rechtgeaarde Zeeuw klinkt dit verschrikkelijk. Vooral die kakkerige 'R'. Zo praat een walcherse jongedochter echt niet

Doe mê huwoon, dan doe j a hek genoeg
Ondertiteling: Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.

[-DIA-]

http://www.omroepzeeland.nl/nieuws/2012 ... 9nIHhe0DNU

Dit is een verschrikking, het is in ABN.
En als rechtgeaarde Zeeuw klinkt dit verschrikkelijk. Vooral die kakkerige 'R'. Zo praat een walcherse jongedochter echt niet

Doe mê huwoon, dan doe j a hek genoeg
Ondertiteling: Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.

Erger vind ik het gespot, waar onkerkelijke mensen "bidden' .
Is dat niet ronduit godslasterlijk?

[jakobmarin]

Erger vind ik het gespot, waar onkerkelijke mensen "bidden' .
Is dat niet ronduit godslasterlijk?

Als onkerkelijke mensen bidden, hoeft dat nog niet direct godslasterlijk zijn. Deden ze het maar meer!
Maar om dat als toneel op te voeren, gaat inderdaad te ver, mee eens!

Overigens komt 'toneel tijdens bidden' ook voor in refo-kerken, denk ik wel eens....

[Mara]

Erger vind ik het gespot, waar onkerkelijke mensen "bidden' .
Is dat niet ronduit godslasterlijk?

Als onkerkelijke mensen bidden, hoeft dat nog niet direct godslasterlijk zijn. Deden ze het maar meer!
Maar om dat als toneel op te voeren, gaat inderdaad te ver, mee eens!

Op deze manier kan bidden vloeken zijn.

[jakobmarin]

Erger vind ik het gespot, waar onkerkelijke mensen "bidden' .
Is dat niet ronduit godslasterlijk?

Als onkerkelijke mensen bidden, hoeft dat nog niet direct godslasterlijk zijn. Deden ze het maar meer!
Maar om dat als toneel op te voeren, gaat inderdaad te ver, mee eens!

Op deze manier kan bidden vloeken zijn.

En geldt dat dan ook voor het 'toneel-bidden' in Refo kerken (want die heb je weggehaald, zie ik)?