Ja, het Evangelie is rijk genoeg. En een gedoopte is niet méér welkom, maar daar heeft de Heere wel tegen gezegd: "Ik wil de Eerste zijn". Ik plaats jou op het erf van het verbond, onder de middelen der genade. Mensen die de volwassendoop voorstaan, hebben doorgaans wat moeite met het uitverkiezende wat van God uitgaat. Ze redeneren erg vanuit de mens. Ze willen eerst wachten tot ze zélf die keuze kunnen maken. Maar juist het rijke van de kinderdoop is dat nou God de Eerste is. En dat mag je tegen de Heere zeggen: "Heere, U bent toch die God die mij hier geplaatst heeft, Die tegen mij gezegd heeft dat U me uit genade wil bekeren". Dát is de pleitgrond!Afgewezen schreef:Zeker, maar dat is de belofte van het Evangelie. En die komt tot iedereen die het hoort, niet specifiek tot gedoopten. En daarom zeg ik toch: een gedoopte die niet gelooft, is gelijk aan een ongedoopte.Tiberius schreef:Op zich heb je daar wel gelijk in, omdat de pleitgrond niet in de doop ligt en de doop tot een nieuwe gehoorzaamheid verplicht.Afgewezen schreef:Wie gedoopt is op grond van het geloof van zijn ouders, is door God apart gezet, geheiligd. Deze heiliging, afzondering voor God, schept eerder een verplichting, dan dat deze als pleitgrond fungeert.
Echter zo breng je het wel erg negatief. In de doop komen ook rijke beloften tot ons. God belooft in de doop vele malen meer dan dat wij als ouders met ons ja-woord doen.
Waarom toch die nadruk op het gedoopt-zijn? Is het Evangelie niet rijk genoeg? Moet daar nog een speciaal 'doop'-evangelie bij komen, in de zin van 'wie gedoopt is, is nóg meer welkom dan iemand die maar "gewoon" het Evangelie hoort'?
En dan kan zeker een ongedoopte nog zalig worden, maar die wil dan ook niets liever dan gedoopt te worden!