Doopsopvatting Ds A. van Voorden.

[huisman]

Ik ben een weekje weg geweest. Heb ik hier iets relevants gemist?

Dat hangt ervan af, waar je geweest bent.

Tiberius was de grote afwezige tijdens deze discussie.

[Tiberius]

Ik ben een weekje weg geweest. Heb ik hier iets relevants gemist?

Dat hangt ervan af, waar je geweest bent.

Tiberius was de grote afwezige tijdens deze discussie.

Ik was nog wat duizelig, van de vorige rotonde.

[huisman]

Ik ben een weekje weg geweest. Heb ik hier iets relevants gemist?

Dat hangt ervan af, waar je geweest bent.

Tiberius was de grote afwezige tijdens deze discussie.

Ik was nog wat duizelig, van de vorige rotonde.

Ik was het met Erasmiaan eens die deze discussie zo beoordeelde.

Nou, eerlijk gezegd, een goede discussie over onze verantwoordelijkheid en Gods soevereiniteit

[Luther]

Ik ben een weekje weg geweest. Heb ik hier iets relevants gemist?

Nou, eerlijk gezegd, een goede discussie over onze verantwoordelijkheid en Gods soevereiniteit. Hoewel deze misschien een wat onstichtelijke aanleiding had.

Oh, dat laatste heb ik dan inderdaad gemist. Heb inmiddels wel het artikel van ds. Van Voorden gelezen.
Ik kan maar één ding zeggen: Zo heb ik het op catechisatie ook altijd geleerd.

Al jarenlang is er een strijd over het verbond en de zeggingskracht van de doop. Als ik het HD-formulier goed lees, dan moeten we de doop zó verstaan, dat de Drieënige God met een eed bevestigd aan het voorhoofd van de dopeling, dat zo lang de zon en de maan aan de hemel staan het bloed van Christus (waarvan het doopwater het beeld is) ook present zal zijn in de tijd waarin het kind opgroeit, en dat dat bloed zijn kracht zal doen door Woord en Geest aan geestelijk doden, zoals dat kind ook ter wereld is gekomen. Daarbij spreekt de Heere uit dat de dopeling in een kind van het verbond is en daarmee dat de Heere voor die reinigmakende kracht van Christus' bloed ook dát kind op het oog heeft. En ook dat de dopeling gehouden is vruchten van geloof en bekering voort te brengen tot lof en eer van Zijn Schepper en Verbondsgod.
De opvoeding, de prediking, Gods Woord moeten daarin maar één doel hebben: de daadwerkelijke inlijving in Christus. De Heere belooft dat alle schatten van het genadeverbond ook de dopeling ten deel zullen vallen als de dopeling door het geloof Christus mag omhelzen als zijn enige Borg en Zaligmaker.

[refo]

Volgens mij heb je dat verhaal zo niet op catechisatie geleerd. Wat je daar allemaal opschrijft heb je naderhand uit verschillende boekjes over de doop gecompileerd. Maar helaas niet de juiste.

[refo]

We moeten eerst bestuderen wat sacramenten in het algemeen zijn. En dan niet naar de mensen om ons heen kijken, want dat zijn niet de ijkpunten.

De Sacramenten zijn heilige zichtbare waartekenen en zegelen, van God ingezet, opdat Hij ons door het gebruik daarvan de belofte des Evangelies des te beter te verstaan geve en verzegele; namelijk, dat Hij ons vanwege het enige slachtoffer van Christus, aan het kruis volbracht, vergeving der zonden en het eeuwige leven uit genade schenkt.

Vervolgens, als onderdeel daarvan moeten we de doop bestuderen. En weer niet naar de mensen om ons heen kijken.
Vr.69. Hoe wordt gij in den Heiligen Doop vermaand en verzekerd dat de enige offerande van Christus, aan het kruis geschied, u ten goede komt?
Antw. Alzo, dat Christus dit uitwendig waterbad ingezet en daarbij toegezegd heeft, dat ik zo zekerlijk met Zijn bloed en Geest van de onreinheid mijner ziel, dat is van al mijn zonden, gewassen ben, als ik uitwendig met het water, hetwelk de onzuiverheid des lichaams pleegt weg te nemen, gewassen ben.
Vr.70. Wat is dat, met het bloed en den Geest van Christus gewassen te zijn?
Antw. Het is vergeving der zonden van God uit genade te hebben om des bloeds van Christus wil, hetwelk Hij in Zijn offerande aan het kruis voor ons uitgestort heeft; daarna ook, door den Heiligen Geest vernieuwd en tot lidmaten van Christus geheiligd te zijn, opdat wij hoe langer hoe meer der zonden afsterven, en in een godzalig, onstraffelijk leven wandelen.
Vr.71. Waar heeft ons Christus toegezegd dat Hij ons zo zekerlijk met Zijn bloed en Geest wassen wil, als wij met het doopwater gewassen worden?
Antw. In de inzetting des Doops, welke alzo luidt: Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes; Matth. 28:19. En: Die geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden; maar die niet zal geloofd hebben, zal verdoemd worden; Mark. 16:16. Deze belofte wordt ook herhaald, waar de Schrift den Doop het bad der wedergeboorte en de afwassing der zonden noemt; Tit. 3:5, Hand. 22:16.
Vr.72. Is dan het uiterlijk waterbad de afwassing der zonden zelve?
Antw. Neen het; want alleen het bloed van Jezus Christus en de Heilige Geest reinigt ons van alle zonden.
Vr.73. Waarom noemt dan de Heilige Geest den Doop het bad der wedergeboorte en de afwassing der zonden?
Antw. God spreekt alzo niet zonder grote oorzaak; namelijk niet alleen om ons daarmede te leren, dat, gelijk de onzuiverheid des lichaams door het water, alzo ook onze zonden door het bloed en den Geest van Jezus Christus weggenomen worden, maar veelmeer, omdat Hij ons door dit Goddelijk pand en waarteken wil verzekeren dat wij zo waarachtiglijk van onze zonden geestelijk gewassen zijn, als wij uitwendig met het water gewassen worden.

En dit alles vindt de belijdenis ook van onze kinderen. Aan hen is dit ook allemaal toegezegd.

Gaan we die kinderen bestuderen, dan klopt er vast een heleboel niet. Maar die studie is niet aan ons opgedragen. Sacramenten en met name de doop zijn onderdeel van Christus' bevel: predik het Evangelie en bedien de doop.

[Simon]

Hier het refoweb-commentaar op het gewraakte stukje van ds Van Voorden:


"Indien dan gij, die boos zijt, weet uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal uw Vader, Die in de hemelen is, goede gaven geven dengenen, die ze van Hem bidden!" (Matt. 7:11). Wat mij betreft is dit een van de mooiste teksten uit de Bijbel. Jezus spreekt in dit bijbelboek tot de ongelovige joden en over hun hoofden heen tot ons. God wil onze Vader zijn. Hoeveel te meer... Wie de diepte en de liefde van deze woorden tot zich laat doordringen, kan niet anders dan dit met blijdschap en dankzegging aanvaarden (Luc. 19:6). En toch gaat het hier om een grove leugen. God wil onze Vader helemaal niet zijn. Tenminste, dat mogen we opmaken uit de woorden van een predikant uit onze achterban.




In het RD van zaterdag 28 april vinden we namelijk het volgende citaat uit zijn mond: "Toch mogen volgens ds. Van Voorden ouders en leerkrachten nooit tot de gedoopten zeggen: God wil je Vader zijn. De predikant noemt dit een dwaling. Het verbond der genade is volgens hem een eeuwig verbond en de beloften zijn ja en amen voor de uitverkorenen. Ten onrechte wordt hiervan een verbond der aanbieding gemaakt, aldus ds. Van Voorden. De beloften moeten voorgesteld worden, maar pleiten op de belofte is een geloofswerk en kan alleen door gelovigen worden gedaan.”

Twee zaken vallen hierin op: 1. God wil je Vader niet zijn. 2. Pleiten op de beloften van God kan alleen door gelovigen worden gedaan. De vraag is vervolgens: hoe komt je dan aan dat geloof? Antwoord: Dat is van eeuwigheid door God bepaald met de uitverkiezing. En zo wordt het beeld geschetst van een onbarmhartige God die voor de grondlegging der wereld een selectie heeft gemaakt van een klein kuddeke. De rest is brandhout voor de hel. Verloren gaan is hiermee ontegenzeglijk de schuld van God. Hij selecteert. Hij verkiest. De mens is een volslagen machteloze marionet.

Daardoor verwordt iedere oproep in de Bijbel aan mensen om zich te bekeren tot een zinloze en nutteloze bezigheid. En de God van de Bijbel krijgt zo het beeld opgelegd van een cynische God die mensen beveelt iets te doen wat ze niet kunnen en ze vervolgens voor eeuwig verloren laat gaan.

Wat een heerlijke genade en wat een geweldig evangelie dan om te horen en te lezen dat deze God niet bestaat. Dat Hij een Vader wil zijn voor een ieder die Zijn Zoon Jezus Christus door het geloof aanneemt. Dat deze Vader juist mensen die Hem tot op het bot haten, Zijn liefde aanbiedt. Ja zelfs Zijn enig geboren Zoon heeft opgeofferd om dode en helwaardige zondaren te redden. Zien op Jezus, Hem aangrijpen, meer is niet nodig. En die handen van het geloof worden ook nog eens door Hemzelf aan ons geschonken. Paulus schrijft aan de gemeente van Korinthe "En Ik zal u tot een Vader zijn, en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt de Heere, de Almachtige" (2 Kor. 6:18). Wanneer? Als wij ons afscheiden van de wereld. Wat een belofte van Hem die onze Vader wil zijn en zal Zijn door het geloof in Jezus Christus. Gods Woord is waar en niet het bedenksel van deze dominee. God eeuwig dank!"

[-DIA-]

Hier het refoweb-commentaar op het gewraakte stukje van ds Van Voorden:


"Indien dan gij, die boos zijt, weet uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal uw Vader, Die in de hemelen is, goede gaven geven dengenen, die ze van Hem bidden!" (Matt. 7:11). Wat mij betreft is dit een van de mooiste teksten uit de Bijbel. Jezus spreekt in dit bijbelboek tot de ongelovige joden en over hun hoofden heen tot ons. God wil onze Vader zijn. Hoeveel te meer... Wie de diepte en de liefde van deze woorden tot zich laat doordringen, kan niet anders dan dit met blijdschap en dankzegging aanvaarden (Luc. 19:6). En toch gaat het hier om een grove leugen. God wil onze Vader helemaal niet zijn. Tenminste, dat mogen we opmaken uit de woorden van een predikant uit onze achterban.




In het RD van zaterdag 28 april vinden we namelijk het volgende citaat uit zijn mond: "Toch mogen volgens ds. Van Voorden ouders en leerkrachten nooit tot de gedoopten zeggen: God wil je Vader zijn. De predikant noemt dit een dwaling. Het verbond der genade is volgens hem een eeuwig verbond en de beloften zijn ja en amen voor de uitverkorenen. Ten onrechte wordt hiervan een verbond der aanbieding gemaakt, aldus ds. Van Voorden. De beloften moeten voorgesteld worden, maar pleiten op de belofte is een geloofswerk en kan alleen door gelovigen worden gedaan.”

Twee zaken vallen hierin op: 1. God wil je Vader niet zijn. 2. Pleiten op de beloften van God kan alleen door gelovigen worden gedaan. De vraag is vervolgens: hoe komt je dan aan dat geloof? Antwoord: Dat is van eeuwigheid door God bepaald met de uitverkiezing. En zo wordt het beeld geschetst van een onbarmhartige God die voor de grondlegging der wereld een selectie heeft gemaakt van een klein kuddeke. De rest is brandhout voor de hel. Verloren gaan is hiermee ontegenzeglijk de schuld van God. Hij selecteert. Hij verkiest. De mens is een volslagen machteloze marionet.

Daardoor verwordt iedere oproep in de Bijbel aan mensen om zich te bekeren tot een zinloze en nutteloze bezigheid. En de God van de Bijbel krijgt zo het beeld opgelegd van een cynische God die mensen beveelt iets te doen wat ze niet kunnen en ze vervolgens voor eeuwig verloren laat gaan.

Wat een heerlijke genade en wat een geweldig evangelie dan om te horen en te lezen dat deze God niet bestaat. Dat Hij een Vader wil zijn voor een ieder die Zijn Zoon Jezus Christus door het geloof aanneemt. Dat deze Vader juist mensen die Hem tot op het bot haten, Zijn liefde aanbiedt. Ja zelfs Zijn enig geboren Zoon heeft opgeofferd om dode en helwaardige zondaren te redden. Zien op Jezus, Hem aangrijpen, meer is niet nodig. En die handen van het geloof worden ook nog eens door Hemzelf aan ons geschonken. Paulus schrijft aan de gemeente van Korinthe "En Ik zal u tot een Vader zijn, en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt de Heere, de Almachtige" (2 Kor. 6:18). Wanneer? Als wij ons afscheiden van de wereld. Wat een belofte van Hem die onze Vader wil zijn en zal Zijn door het geloof in Jezus Christus. Gods Woord is waar en niet het bedenksel van deze dominee. God eeuwig dank!"

Het is ook waar, wat onze dominee steeds benadrukt, dat het bederf van de kerk uit onszelf, van binnenuit voortkomt. De kennis van de gereformeerde leer is op veel plaatsen al helemaal weg, en dan kan men de slag slaan, en de arme hoorders zijn in de stellige veronderstelling dat ze goede reformatorische christenen zijn. Dat is het allergrootst gevaar dat de kerk bedreigt.

[Marieke]

Hier het refoweb-commentaar op het gewraakte stukje van ds Van Voorden:


"Indien dan gij, die boos zijt, weet uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal uw Vader, Die in de hemelen is, goede gaven geven dengenen, die ze van Hem bidden!" (Matt. 7:11). Wat mij betreft is dit een van de mooiste teksten uit de Bijbel. Jezus spreekt in dit bijbelboek tot de ongelovige joden en over hun hoofden heen tot ons. God wil onze Vader zijn. Hoeveel te meer... Wie de diepte en de liefde van deze woorden tot zich laat doordringen, kan niet anders dan dit met blijdschap en dankzegging aanvaarden (Luc. 19:6). En toch gaat het hier om een grove leugen. God wil onze Vader helemaal niet zijn. Tenminste, dat mogen we opmaken uit de woorden van een predikant uit onze achterban.




In het RD van zaterdag 28 april vinden we namelijk het volgende citaat uit zijn mond: "Toch mogen volgens ds. Van Voorden ouders en leerkrachten nooit tot de gedoopten zeggen: God wil je Vader zijn. De predikant noemt dit een dwaling. Het verbond der genade is volgens hem een eeuwig verbond en de beloften zijn ja en amen voor de uitverkorenen. Ten onrechte wordt hiervan een verbond der aanbieding gemaakt, aldus ds. Van Voorden. De beloften moeten voorgesteld worden, maar pleiten op de belofte is een geloofswerk en kan alleen door gelovigen worden gedaan.”

Twee zaken vallen hierin op: 1. God wil je Vader niet zijn. 2. Pleiten op de beloften van God kan alleen door gelovigen worden gedaan. De vraag is vervolgens: hoe komt je dan aan dat geloof? Antwoord: Dat is van eeuwigheid door God bepaald met de uitverkiezing. En zo wordt het beeld geschetst van een onbarmhartige God die voor de grondlegging der wereld een selectie heeft gemaakt van een klein kuddeke. De rest is brandhout voor de hel. Verloren gaan is hiermee ontegenzeglijk de schuld van God. Hij selecteert. Hij verkiest. De mens is een volslagen machteloze marionet.

Daardoor verwordt iedere oproep in de Bijbel aan mensen om zich te bekeren tot een zinloze en nutteloze bezigheid. En de God van de Bijbel krijgt zo het beeld opgelegd van een cynische God die mensen beveelt iets te doen wat ze niet kunnen en ze vervolgens voor eeuwig verloren laat gaan.

Wat een heerlijke genade en wat een geweldig evangelie dan om te horen en te lezen dat deze God niet bestaat. Dat Hij een Vader wil zijn voor een ieder die Zijn Zoon Jezus Christus door het geloof aanneemt. Dat deze Vader juist mensen die Hem tot op het bot haten, Zijn liefde aanbiedt. Ja zelfs Zijn enig geboren Zoon heeft opgeofferd om dode en helwaardige zondaren te redden. Zien op Jezus, Hem aangrijpen, meer is niet nodig. En die handen van het geloof worden ook nog eens door Hemzelf aan ons geschonken. Paulus schrijft aan de gemeente van Korinthe "En Ik zal u tot een Vader zijn, en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt de Heere, de Almachtige" (2 Kor. 6:18). Wanneer? Als wij ons afscheiden van de wereld. Wat een belofte van Hem die onze Vader wil zijn en zal Zijn door het geloof in Jezus Christus. Gods Woord is waar en niet het bedenksel van deze dominee. God eeuwig dank!"

In de reacties eronder stonden niet zo heel veel reacties waar ik het mee eens kon zijn, maar onderstaande reactie kon ik me goed in vinden:

1. Waarom wordt steeds de rechterkant van de gezindte op de korrel genomen? In het RD staan legio artikelen (ook vanuit de achterban van refoweb, die immers zeer breed is), waarin citaten staan waar vragen bij te stellen zijn. Citaten die bijvoorbeeld voluit remonstrants zijn. Is dat niet een gevaar dat voor ons even groot is, ook voor bezoekers van refoweb?
2. Een column lijkt me niet een geschikt middel om theologisch doordacht te discussieren (al is het alleen maar, omdat degene over wie het gaat er niet in betrokken wordt). Terwijl het hier gaat om iets, dat je niet zo eenvoudig af kunt doen als in deze column (en in diverse reacties) gebeurt.
3. De achtergrond van de uitspraak van ds. Van Voorden is de verbondsleer, en niet allereerst (zoals diverse reageerders benoemen) de leer van de uitverkiezing. Op een bepaalde manier is er iets voor te zeggen, dat slechts zij die in Christus zijn in de diepste zin van het woord tot het verbond behoren. Daarmee is wat mij betreft niet alles gezegd. Maar het laat wel zien, dat we er goed aan zouden doen om dieper door te spreken over deze zaken.
4. Iemand zegt: laat de predikant zijn mening geven op een theologenconferentie. Nu, ik denk dat we ons dat allemaal ter harte moeten nemen. Veel reacties zijn veel te kort door de bocht. Het is beter om elkaar te bevragen op elkaars intenties. Dan blijkt dat het soms begrijpelijker is, dan wanneer we alleen een los citaat lezen en bespreken.
5. We zullen toch allemaal wel erkennen, dat je op meerdere manieren ('niveaus') over God als Vader kunt spreken. God is Vader van alle mensen krachtens de schepping. God is Vader in diepere zin van allen die binnen het bereik van het genadeverbond leven. God is Vader in de volste zin van allen die het eigendom van Christus zijn. Uiteraard doelt ds. Van Voorden in het hiervoor genoemde citaat op het laatste.
6. En dan blijkt ineens, dat SMS het helemaal niet zo met ds. Van Voorden oneens is als dat hij denkt vanuit zijn kruisridderideaal. Immers, hij schrijft zelf: 'Wat een heerlijke genade en wat een geweldig evangelie dan om te horen en te lezen dat deze God niet bestaat. Dat Hij een Vader wil zijn voor een ieder die Zijn Zoon Jezus Christus door het geloof aanneemt.' Nu, dat is precies wat ds. Van Voorden benoemt. Voor wie wil Hij een Vader zijn? Voor ieder die bij Christus gaat behoren.
7. Natuurlijk, de één (in dit geval SMS) neemt het woord 'aannemen' wat gemakkelijk in de mond dan de ander (in dit geval ds. Van Voorden), maar is dat nu het allerergste? Lees HC vr./antw. 20: Wie worden er zalig? Zij 'die Hem door een waar geloof worden ingelijfd' - dat is de manier van verwoorden die ds. Van Voorden vaak zal hanteren. De HC vervolgt: 'en al Zijn weldaden aannemen' - dat is de formulering die bij SMS aansluit. Blijkbaar behoeft het één het ander niet uit te sluiten. Als we maar wel beide aspecten benoemen. Dat hoeft niet altijd in één en dezelfde lezing of in één en hetzelfde artikel - daarom moeten we ook oppassen met op grond van losse citaten te grote woorden te gebruiken.
8. Oftewel: laten we er voor oppassen elkaar al te snel af te schrijven. Uiteraard is het van belang dat we elkaar telkens wijzen op de Bijbelse lijn. Dat kan echter slechts dan, wanneer we daar ook zelf op aan te spreken zijn. Daar lijkt het hier niet altijd op. Op ons allen is wel het woord van Paulus (Gal. 5:15) van toepassing: 'maar indien gij elkander bijt en vereet, ziet toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.' En verder hoop ik, dat we ons allen verdiepen zullen in de Dordtse Leerregels. Dat kan ons behoeden voor hypercalvinisme én voor arminianisme. Dan krijgen we waardering (ja ik hoop: dankbaarheid) ook voor de genade van de verkiezing

[huisman]

Ik ben het absoluut oneens met de doopopvatting van Ds van Voorden.
Ik ben het absoluut oneens met veel kritiek op de doopsopvatting van ds van Voorden.

Lees voor mijn doopsopvatting: Hand 2:39, H.C. Vr en antw 69 t/m 74,NGB art 34, ons doopformulier.......waarom is de reformatorische gezindte zover van de reformatorische leer geraakt?

[-DIA-]

Ik ben het absoluut oneens met de doopopvatting van Ds van Voorden.
Ik ben het absoluut oneens met veel kritiek op de doopsopvatting van ds van Voorden.

Lees voor mijn doopsopvatting: Hand 2:39, H.C. Vr en antw 69 t/m 74,NGB art 34, ons doopformulier.......waarom is de reformatorische gezindte zover van de reformatorische leer geraakt?

Andersom zal ds. van Voorden en gelukkig vele anderen nog, het absoluut oneens zijn met jou opvatting...
Misschien is het wel eens goed om het doopsformulier eens punt voor punt op dit forum te bespreken?

[Afgewezen]

In de reacties eronder stonden niet zo heel veel reacties waar ik het mee eens kon zijn, maar onderstaande reactie kon ik me goed in vinden:

1. Waarom wordt steeds de rechterkant van de gezindte op de korrel genomen? In het RD staan legio artikelen (ook vanuit de achterban van refoweb, die immers zeer breed is), waarin citaten staan waar vragen bij te stellen zijn. Citaten die bijvoorbeeld voluit remonstrants zijn. Is dat niet een gevaar dat voor ons even groot is, ook voor bezoekers van refoweb?
2. Een column lijkt me niet een geschikt middel om theologisch doordacht te discussieren (al is het alleen maar, omdat degene over wie het gaat er niet in betrokken wordt). Terwijl het hier gaat om iets, dat je niet zo eenvoudig af kunt doen als in deze column (en in diverse reacties) gebeurt.
3. De achtergrond van de uitspraak van ds. Van Voorden is de verbondsleer, en niet allereerst (zoals diverse reageerders benoemen) de leer van de uitverkiezing. Op een bepaalde manier is er iets voor te zeggen, dat slechts zij die in Christus zijn in de diepste zin van het woord tot het verbond behoren. Daarmee is wat mij betreft niet alles gezegd. Maar het laat wel zien, dat we er goed aan zouden doen om dieper door te spreken over deze zaken.
4. Iemand zegt: laat de predikant zijn mening geven op een theologenconferentie. Nu, ik denk dat we ons dat allemaal ter harte moeten nemen. Veel reacties zijn veel te kort door de bocht. Het is beter om elkaar te bevragen op elkaars intenties. Dan blijkt dat het soms begrijpelijker is, dan wanneer we alleen een los citaat lezen en bespreken.
5. We zullen toch allemaal wel erkennen, dat je op meerdere manieren ('niveaus') over God als Vader kunt spreken. God is Vader van alle mensen krachtens de schepping. God is Vader in diepere zin van allen die binnen het bereik van het genadeverbond leven. God is Vader in de volste zin van allen die het eigendom van Christus zijn. Uiteraard doelt ds. Van Voorden in het hiervoor genoemde citaat op het laatste.
6. En dan blijkt ineens, dat SMS het helemaal niet zo met ds. Van Voorden oneens is als dat hij denkt vanuit zijn kruisridderideaal. Immers, hij schrijft zelf: 'Wat een heerlijke genade en wat een geweldig evangelie dan om te horen en te lezen dat deze God niet bestaat. Dat Hij een Vader wil zijn voor een ieder die Zijn Zoon Jezus Christus door het geloof aanneemt.' Nu, dat is precies wat ds. Van Voorden benoemt. Voor wie wil Hij een Vader zijn? Voor ieder die bij Christus gaat behoren.
7. Natuurlijk, de één (in dit geval SMS) neemt het woord 'aannemen' wat gemakkelijk in de mond dan de ander (in dit geval ds. Van Voorden), maar is dat nu het allerergste? Lees HC vr./antw. 20: Wie worden er zalig? Zij 'die Hem door een waar geloof worden ingelijfd' - dat is de manier van verwoorden die ds. Van Voorden vaak zal hanteren. De HC vervolgt: 'en al Zijn weldaden aannemen' - dat is de formulering die bij SMS aansluit. Blijkbaar behoeft het één het ander niet uit te sluiten. Als we maar wel beide aspecten benoemen. Dat hoeft niet altijd in één en dezelfde lezing of in één en hetzelfde artikel - daarom moeten we ook oppassen met op grond van losse citaten te grote woorden te gebruiken.
8. Oftewel: laten we er voor oppassen elkaar al te snel af te schrijven. Uiteraard is het van belang dat we elkaar telkens wijzen op de Bijbelse lijn. Dat kan echter slechts dan, wanneer we daar ook zelf op aan te spreken zijn. Daar lijkt het hier niet altijd op. Op ons allen is wel het woord van Paulus (Gal. 5:15) van toepassing: 'maar indien gij elkander bijt en vereet, ziet toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.' En verder hoop ik, dat we ons allen verdiepen zullen in de Dordtse Leerregels. Dat kan ons behoeden voor hypercalvinisme én voor arminianisme. Dan krijgen we waardering (ja ik hoop: dankbaarheid) ook voor de genade van de verkiezing

Ik ook.

[Johannes 3:16]

6. En dan blijkt ineens, dat SMS het helemaal niet zo met ds. Van Voorden oneens is als dat hij denkt vanuit zijn kruisridderideaal. Immers, hij schrijft zelf: 'Wat een heerlijke genade en wat een geweldig evangelie dan om te horen en te lezen dat deze God niet bestaat. Dat Hij een Vader wil zijn voor een ieder die Zijn Zoon Jezus Christus door het geloof aanneemt.' Nu, dat is precies wat ds. Van Voorden benoemt. Voor wie wil Hij een Vader zijn? Voor ieder die bij Christus gaat behoren.

Toch mogen volgens ds. Van Voorden ouders en leerkrachten nooit tot de gedoopten zeggen: „God wil je Vader zijn.” De predikant noemt dit een dwaling.

SMS is het dan toch terecht niet eens met ds. Van Voorden?

[huisman]

Ik ben het absoluut oneens met de doopopvatting van Ds van Voorden.
Ik ben het absoluut oneens met veel kritiek op de doopsopvatting van ds van Voorden.

Lees voor mijn doopsopvatting: Hand 2:39, H.C. Vr en antw 69 t/m 74,NGB art 34, ons doopformulier.......waarom is de reformatorische gezindte zover van de reformatorische leer geraakt?

Andersom zal ds. van Voorden en gelukkig vele anderen nog, het absoluut oneens zijn met jou opvatting...
Misschien is het wel eens goed om het doopsformulier eens punt voor punt op dit forum te bespreken?

Misschien je eens verdiepen wat de (nadere) reformatoren leerden over de doop. Dat is namelijk de reformatorische leer over de doop waar ik op doel. Niet wat er in de twintigste eeuw allemaal van die oude leer afgedaan is.
Tegenwoordig weten we zeer goed wat de doop allemaal niet is maar over de rijkdom van het sacrament van de Heilige Doop hoor je in sommige kringen nooit spreken .

[Afgewezen]

6. En dan blijkt ineens, dat SMS het helemaal niet zo met ds. Van Voorden oneens is als dat hij denkt vanuit zijn kruisridderideaal. Immers, hij schrijft zelf: 'Wat een heerlijke genade en wat een geweldig evangelie dan om te horen en te lezen dat deze God niet bestaat. Dat Hij een Vader wil zijn voor een ieder die Zijn Zoon Jezus Christus door het geloof aanneemt.' Nu, dat is precies wat ds. Van Voorden benoemt. Voor wie wil Hij een Vader zijn? Voor ieder die bij Christus gaat behoren.

Toch mogen volgens ds. Van Voorden ouders en leerkrachten nooit tot de gedoopten zeggen: „God wil je Vader zijn.” De predikant noemt dit een dwaling.

SMS is het dan toch terecht niet eens met ds. Van Voorden?

Op de keper beschouwd wel. Maar eigenlijk heeft dat niet zozeer met een bepaalde doopsopvatting te maken, maar meer met hoe je het aanbod van genade ziet. En dát is een heel andere discussie.
Voor sommigen echter lijkt de visie van het aanbod van genade onlosmakelijk verbonden met een bepaalde doopsopvatting.