Dit sluit elkaar niet uit, maar juist in.memento schreef:@Willem:
Ik stel (met Edwards en de gereformeerde traditie): De mens heeft een wil, echter door de zondeval kiest hij altijd het kwade. De onwil en onmacht van de mens is niet alleen een passief verloren liggen in de zonde, maar ook een actief verzet tegen God en alles wat van God is. We zijn - om het eens met de Heidelberger Catechismus te zeggen - niet alleen "onbekwaam tot enig goed" (passief), maar ook "geneigd tot alle kwaad" (actief).
Jij stelt: de mens kan in geheel niet kiezen.
Klopt helemaal. Wie zegt dat een mens niet actief het kwade kiest gaat - inderdaad - in tegen het uitdrukkelijke Woord van God. Degene die zegt dat de mens een keuzevrijheid heeft in het kiezen tussen goed en kwaad gaat eveneens in tegen het uidrukkelijke woord van God. Overigens zeg ik dat de mens niet (meer) kan kiezen.memento schreef:Laat het simpele woord van de Heere Jezus genoeg zijn: Hij zegt: Gij hebt niet gewild. Wie zegt dat de mens niet actief het kwade kiest, is niet alleen eenzijdig, maar gaat ook in tegen het nadrukkelijke Woord van de Heere Jezus zelf.
Jeremia 13 vs 23 zegt: "Zal ook een Moorman zijn huid veranderen? of een luipaard zijn vlekken? Zo zult gijlieden ook kunnen goed doen, die geleerd zijt kwaad te doen."
De redenering dat de mens wel de keuzevrijheid heeft maar altijd het verkeerde kiest is derhalve net zo ongerijmd als uit deze tekst destilleren dat een moorman de keuze heeft om zijn huidskleur te veranderen maar dat hij daarvoor niet kiest. Om hier deze filosofische discussie aan te gaan lijkt mij enkel het water onnodig troebel maken.
De bijbel is in deze niet beperkt tot dit ene "simpele" woord van de Heere Jezus. Waarop men baseert om te vertellen welk deel van de Schrift genoeg moet zijn ontgaat me. Openbaringen waarschuwt niet voor niets zo scherp tegen degenen die toe willen doen aan het Woord en tegen degenen die af willen doen aan het Woord.
Niet de mens staat in het middelpunt. Ook niet in zijn weigering. Ook niet in zijn actief verzet.
Mischien dat ik - als het lukt - de laatste 5 dagen van dit forum nog eens doorneem en alle remonstrantse en semi-pelagiaanse uitdrukkingen verzamel die hier - onder het mom van gereformeerd - met verve worden verdedigd en helaas door zo weinigen worden weersproken.
Mijn - voorlopige - conclusie is dat, met varianten, men veelal de onuitgesproken leer voorstaat dat door het Woord, wat tot ons komt door het zijn in het verbond en/of het zitten onder de prediking, er een roeping uitgaat - gewerkt door de Heiligen Geest - die verschillend "uitwerkt". Het is allemaal wat wazig, want men wenst hierin niet concreet te worden omdat men wel weet dat dit nu niet gereformeerd is. e.e.a wordt gelardeerd met de opmerkingen "keuzevrijheid, ook ongelovigen kunnen bidden om geloof, geen tweeërlei roeping maar een met een tweeërlei uitwerking - niet werking maar uitwerking! -, het "onvoorwaardelijke" aanbod, waarmee men voorzichtig het bevel van bekering en geloof als voorwaarden terzijde schuift, etc. etc.
Het woord onvoorwaardelijk in de topic titel heeft wel een totaal andere lading gekregen als de oorspronkelijke waardering.