De gemeente waar ik lid ben voor ogen hebbend, herken ik dit niet echt. Kerkverandering om die reden is daar redelijk zeldzaam.Auto schreef:Ik kan het hier wel mee eens zijn. Toch de vraag, hoe kan het dat als jongeren in een gemeente bewust de Heere zoeken en in de prediking er heel veel gegeven wordt, maar vervolgens toch de gemeente verlaten en naar een andere kerk gaan (niet om de prediking omdat die gelijk is aan de gemeente waar ze uit komen) omdat daar meer jeugd is en gelijkgestemd?
Een andere vraag: hoe komt het dat een groep jeugd enthousiast in een gemeente zit, overtuigd belijdenis aflegt, overtuigd Avondmaal viert en dan blijkt jaren later dat ze nadat ze getrouwd zijn toch van de kerk afgeraakt zijn?
Maar helaas komt wat je noemt soms voor. Ik denk dat we dan toch eens de vraag moeten stellen: Hoe komt dat? Wordt er wel op een goede manier over bekering gedacht en gesproken? Of is het slechts oppervlakkig (een verkapt: ik kies ervoor)?
Verder: De kerkgeschiedenis (Calvijn bv) en ook de Heere Jezus zelf leren ons, dat waar koren groeit er ook tijdgeloof zal zijn. Waar het ware geloof daadwerkelijk schittert in de gemeente, zal de duivel dit ook proberen na te bootsen. Hoewel een diep-ernstige zaak is dat dit gebeurt (het gaat om het eeuwig zielenheil van mensen!), acht ik dit een gezonde gang van zaken. Het zou gekker zijn, als de duivel het ware geloof in onze gemeente niet meer als gevaar zou zien, en dus het de moeite niet meer waard vind het na te maken...
Maargoed, dat er soms misstanden voorkomen, ontslaan ons niet om de vragen te stellen die ik in mijn vorige post stelde.