Zien of omhelzen van Christus

[memento]

Een onderscheid wat soms nog wel eens gemaakt wordt, is het onderscheid tussen het zien van Jezus met de ogen van het geloof, en het omhelzen van Hem. Een bekende uitspraak daarbij is "Zien is nog geen hebben."

Wat is jullie visie hieromtrent? En, als je het er niet mee eens bent, kun je dan wel snappen dat vanuit de bevinding gesproken er onderscheid gemaakt wordt tussen "zien" en "hebben"/"omhelzen"? Of, als je het wel met dit onderscheid eens bent, kun je dan aangeven waaruit dit "zien" en dit "omhelzen" bestaat, en waarin het van elkaar onderscheiden is?

[J.C. Philpot]

Als je het zien definieert als de hebbelijkheid, en het omhelzen als de dadelijkheid des geloofs, dan vind ik het onbijbels om te zeggen: "zien is nog geen hebben". Als het geloof gewerkt is zal het ook wel beoefend gaan worden, maar geloof is geloof.

[albion]

Als je het zien definieert als de hebbelijkheid, en het omhelzen als de dadelijkheid des geloofs, dan vind ik het onbijbels om te zeggen: "zien is nog geen hebben". Als het geloof gewerkt is zal het ook wel beoefend gaan worden, maar geloof is geloof.

De duivelen geloven ook (hoef je niet over te twijfelen) en zij sidderen.

[J.C. Philpot]

Als je het zien definieert als de hebbelijkheid, en het omhelzen als de dadelijkheid des geloofs, dan vind ik het onbijbels om te zeggen: "zien is nog geen hebben". Als het geloof gewerkt is zal het ook wel beoefend gaan worden, maar geloof is geloof.

De duivelen geloven ook (hoef je niet over te twijfelen) en zij sidderen.

Ik snap eerlijk gezegd niet welk punt je wil maken. Ik heb het hierboven over het geloof wat gewerkt word, door de Heilige Geest. En dat geloof hoeft niets bij. Als je daar nog bij wil doen, ben je met eerbied gesproken bij het verkeerde adres bij God. Hij deelt Zijn eer niet met anderen.

[Afgewezen]

Ik heb de indruk dat het 'zien' van Christus op verschillende manieren wordt uitgelegd.
Je kunt zeggen: het 'zien' is het zien van de mogelijkheid van zalig worden door Christus, maar het is nog niet toegepast aan jou persoonlijk. Het 'hebben' is dan wanneer het om een 'gelovig' zien gaat, met toepassing voor jezelf. Door dát geloof word je dan ook gerechtvaardigd.

Ik denk dat het 'zien' ook wel wordt opgevat als het gelovig zien, maar dat men van mening is dat er toch nog méér moet gebeuren, dat er daarna nog een aparte rechtvaardigmaking moet plaatsvinden en mogelijk nog meer.

[J.C. Philpot]

Een mens is vanuit zichzelf blind. Als God een mens de ogen opende, en de mens ging zien, is dat zaligmakend.

Volgens mij is dit het bijbelse taalgebruik. Een zien wat niet door de Heilige Geest gewerkt is, is geen echt zien. Dan ben je nog in je natuurlijke doodsstaat, en blind voor wie jezelf bent, voor wie God is en voor wie Hij in Christus wil zijn.

[albion]

Als je het zien definieert als de hebbelijkheid, en het omhelzen als de dadelijkheid des geloofs, dan vind ik het onbijbels om te zeggen: "zien is nog geen hebben". Als het geloof gewerkt is zal het ook wel beoefend gaan worden, maar geloof is geloof.

De duivelen geloven ook (hoef je niet over te twijfelen) en zij sidderen.

Ik snap eerlijk gezegd niet welk punt je wil maken. Ik heb het hierboven over het geloof wat gewerkt word, door de Heilige Geest. En dat geloof hoeft niets bij. Als je daar nog bij wil doen, ben je met eerbied gesproken bij het verkeerde adres bij God. Hij deelt Zijn eer niet met anderen.

Je zegt heel eenvoudig: geloof is geloof. Wat specifieker in je omschrijving lijkt me niet overbodig.

[Afgewezen]

Een mens is vanuit zichzelf blind. Als God een mens de ogen opende, en de mens ging zien, is dat zaligmakend.

Volgens mij is dit het bijbelse taalgebruik. Een zien wat niet door de Heilige Geest gewerkt is, is geen echt zien. Dan ben je nog in je natuurlijke doodsstaat, en blind voor wie jezelf bent, voor wie God is en voor wie Hij in Christus wil zijn.

Het zien van de mogelijkheid van zalig worden, is ook door de Heilige Geest gewerkt. Misschien moet je dat geen 'zien' noemen, maar dat is een andere zaak.

[albion]

Ik heb de indruk dat het 'zien' van Christus op verschillende manieren wordt uitgelegd.
Je kunt zeggen: het 'zien' is het zien van de mogelijkheid van zalig worden door Christus, maar het is nog niet toegepast aan jou persoonlijk. Het 'hebben' is dan wanneer het om een 'gelovig' zien gaat, met toepassing voor jezelf. Door dát geloof word je dan ook gerechtvaardigd.

Ik denk dat het 'zien' ook wel wordt opgevat als het gelovig zien, maar dat men van mening is dat er toch nog méér moet gebeuren, dat er daarna nog een aparte rechtvaardigmaking moet plaatsvinden en mogelijk nog meer.

Het zien slaat toch op de geopenbaarde weg naar Christus? Het hebben toch gevonden worden in Christus? Weten dat je zonden zijn vergeven door het bloed van onze Heere Jezus Christus?

Alleen aan het zien van de vrijsteden is voor de doodslager niet voldoende:

11 Zo zult gij maken, dat u steden tegemoet liggen, die u tot vrijsteden zullen zijn; opdat de doodslager daarheen vliede, die een ziel onwetend geslagen heeft.

12 En deze steden zullen u tot een toevlucht zijn voor den bloed wreker; opdat de doodslager niet sterve, totdat hij voor de vergadering aan het gericht gestaan hebbe.

En hij kon de vrijstad niet verlaten tot:

32 Ook zult gij geen verzoening nemen voor dien, die gevlucht is naar zijn vrijstad, dat hij zou wederkeren, om te wonen in het land, tot den dood des hoge priesters.


De vrouw van Lot werd uit Sodom geleid door engelen, maar toch is ze nooit in Zoar aangekomen terwijl ze in de verte toch Zoar heeft moeten zien liggen.

20 Ziet toch, deze stad is nabij, om derwaarts te vluchten, en zij is klein; laat mij toch derwaarts behouden worden (is zij niet klein?) opdat mijn ziel leve.

21 En Hij zeide tot hem: Zie, Ik heb uw aangezicht opgenomen ook in deze zaak, dat Ik deze stad niet omkere waarvan gij gesproken hebt.

22 Haast, behoud u derwaarts; want Ik zal niets kunnen doen, totdat gij daarhenen ingekomen zijt. Daarom noemde men den naam dezer stad Zoar.

[J.C. Philpot]

Ik heb de indruk dat het 'zien' van Christus op verschillende manieren wordt uitgelegd.
Je kunt zeggen: het 'zien' is het zien van de mogelijkheid van zalig worden door Christus, maar het is nog niet toegepast aan jou persoonlijk. Het 'hebben' is dan wanneer het om een 'gelovig' zien gaat, met toepassing voor jezelf. Door dát geloof word je dan ook gerechtvaardigd.

Ik denk dat het 'zien' ook wel wordt opgevat als het gelovig zien, maar dat men van mening is dat er toch nog méér moet gebeuren, dat er daarna nog een aparte rechtvaardigmaking moet plaatsvinden en mogelijk nog meer.

Het zien slaat toch op de geopenbaarde weg naar Christus? Het hebben toch gevonden worden in Christus? Weten dat je zonden zijn vergeven door het bloed van onze Heere Jezus Christus?

Het is nu wel duidelijk dat we "zien" verschillend definiëren.

Ten eerste zou ik over "de weg naar Christus" willen zeggen: laten we het eenvoudig houden, Christus zelf is de weg.

Ten tweede vind ik het gaan beseffen dat er een weg ter ontkoming is geen zien. Als een blinde zondaar gaat zien, is hij wederom geboren. En dus is hem geloof geschonken, en is hij gered. Maar als je zien definieert als gaan beseffen dat in Chritus de mogelijkheid tot ontkoming is (wat ik onbijbels taalgebruik vind), dan heb je gelijk.

Het kleinste en zwakste geloof is al rechtvaardigend van aard. Wie in 't geloof op Jezus ziet, die vreest voor dood en helle niet!

[helma]

Een mens is vanuit zichzelf blind. Als God een mens de ogen opende, en de mens ging zien, is dat zaligmakend.

Volgens mij is dit het bijbelse taalgebruik. Een zien wat niet door de Heilige Geest gewerkt is, is geen echt zien. Dan ben je nog in je natuurlijke doodsstaat, en blind voor wie jezelf bent, voor wie God is en voor wie Hij in Christus wil zijn.

Het zien van de mogelijkheid van zalig worden, is ook door de Heilige Geest gewerkt. Misschien moet je dat geen 'zien' noemen, maar dat is een andere zaak.

Is dat ook niet afhankelijk van de mate van je geloof op dat moment?
Als je de mogelijkheid ziet en je mag vast geloven dat die mogelijkheid nu ook heel persoonlijk er voor jou is; en je hebt op dat moment zoveel toe-eigenend geloof dat je vast gelooft dat je op dat zelfde moment ook behouden bént is dat toch heel anders dan wanneer het geloof minder sterk is en je alleen de mogelijkheid als mogelijkheid blijft zien
(sorry, ik hoop dat je snapt wat ik bedoel)

[Afgewezen]

@Helma, ik snap wat je bedoelt. Persoonlijk denk ik dat het om twee verschillende dingen gaat: het eerste is nog geen 'geloof', het tweede wél.
Maar ik ben voorzichtig geworden met het discussiëren over deze dingen, omdat het werk van de Heilige Geest in een mensenziel strikt persoonlijk is.

[memento]

@Helma, ik snap wat je bedoelt. Persoonlijk denk ik dat het om twee verschillende dingen gaat: het eerste is nog geen 'geloof', het tweede wél.
Maar ik ben voorzichtig geworden met het discussiëren over deze dingen, omdat het werk van de Heilige Geest in een mensenziel strikt persoonlijk is.

Voorzichtigheid is denk ik goed. Als mens kunnen en mogen we het hart van een ander niet oordelen.

Tegelijkertijd denk ik dat hierover nadenken noodzakelijk is. Wanneer het eerste, zoals je zegt, geen geloof is, betekend het dat mensen daarmee dus verloren gaan. Het is wel belangrijk dat helder te hebben, en ook uit te dragen. Anders laten we onszelf of anderen misschien "uit voorzichtigheid" verloren gaan. Zoals iemand eens zij: "We respecteren elkaar de eeuwige ondergang in".

[dennis]

Op zich ligt er in het ware zien op de Heere Jezus Christus ook iets van het omhelzen. Ik lees zelf in het bekende boek "Het zien op Jezus" van Ambrosius, en dat zou ik in dit verband iedereen aanbevelen.

Het onderscheid waarover het gaat kan ik niettemin heel goed begrijpen.
Volgens mij is het zo: de natuurlijke mens ziet geen enkele begeerlijkheid in Jezus. Hij is een vijand. Maar als de Heere in een mens begint te werken gaat hij zijn zonden zien, en zijn ongeluk buiten God. En als hij - of zij - dan voor het eerst mag zien dat er een Middel is om aan dat ongeluk (de welverdiende straf) te ontkomen. En dat dat Middel Jezus Christus de Weg, de Waarheid en het Leven is. Als Zijn Naam - al is die misschien al honderdduizend maal gehoord - voor het eerst waarde in zijn leven beginnen te krijgen, dan is er dat zien dat volgens mij wordt bedoeld.

Het is heel groot, maar niet genoeg.

Want een ziel kan het daarmee niet doen. Hij moet ook daadwerkelijk deze Jezus leren kennen in zijn leven, als Borg en Koning. En hij kan dan niet rusten voordat hij mag weten. Deze Jezus is ook MIJN Jezus.

Dus bij dat eerste zien is er nog niet de geloofsvereniging met de Christus.

Ik zeg niet dat dit de weg is die ieder kind van God zal gaan, daar ben ik voorzichtig in, want wie zijn wij mensen om dat te kunnen zeggen,
maar ik hoop wel dat ik herkenning oproep..

[eilander]

Een onderscheid wat soms nog wel eens gemaakt wordt, is het onderscheid tussen het zien van Jezus met de ogen van het geloof, en het omhelzen van Hem. Een bekende uitspraak daarbij is "Zien is nog geen hebben."

Wat is jullie visie hieromtrent? En, als je het er niet mee eens bent, kun je dan wel snappen dat vanuit de bevinding gesproken er onderscheid gemaakt wordt tussen "zien" en "hebben"/"omhelzen"? Of, als je het wel met dit onderscheid eens bent, kun je dan aangeven waaruit dit "zien" en dit "omhelzen" bestaat, en waarin het van elkaar onderscheiden is?

Mijns inziens is het "zien van Jezus met de ogen van het geloof" een synoniem voor "geloven", evenals "omhelzen". Er zijn vele synoniemen, en elk van die woorden geven er wel een eigen "inkleuring" aan. Zo is "toevlucht nemen" ook zo'n woord.

Het zien op de koperen slang was genoeg tot genezing.
"Zie het Lam Gods dat de zonde der wereld wegneemt". Daar hoeft niets meer bij.