albion schreef:Hendrikus schreef:vlinder schreef:albion schreef:Jaren geleden kwamen er Engelsen bij me logeren en ze gingen mee naar de kerk. Ze vinden de wijs van de Psalmen (zoals wij die zingen) eentonig.
En daar hebben ze (denk ik) wel gelijk in. Ik denk zelfs dat ze ze eentonig vinden al zouden we ze ritmisch zingen.
Toch vind ik veel Engelse Hymnes weer veel op dezelfde manier gezongen. Als je 400 hymnes op een cd opzet klinkt het erg veel van hetzelfde en ben ik weer blij met de psalmen. Maar dat is smaak.
De psalmmelodieën zijn tussen 1539 en 1562 ontstaan. Dat hele setje van ongeveer 120 verschillende melodieën komt dus uit dezelfde periode en heeft ook dezelfde kenmerken, waarvan misschien wel de belangrijkste is: er worden maar 2 soorten noten gebruikt, van 2 tellen en van 1 tel.
Als je het New English Hymnal bekijkt, of het Evangelisches Gesangbuch, of het Liedboek voor de kerken, dan heb je te maken met liederen uit een enorm breed tijdsbestek: de oudsten dateren uit de tijd van de vroege kerk, van de jongste is de inkt nog amper opgedroogd. Ook qua muzikale ingrediènten is dat niet te vergelijken met dat compacte setje psalmmelodieèn.
De hymns kunnen op verschillende wijzen gezongen worden. Wij hebben een vaste wijs bij elke psalm, maar in Engeland kun je op verschillende plaatsen verschillende wijzen zingen bij een hymn.
Ze hebben een tunebook naast de hymns. The elder geeft ook aan welke tune bij welke hymn gezongen wordt. Ik vind dat er veel meer variatie in het zingen zit dan bij ons.
Volgens mij praat je nu wel erg vanuit een Strict Baptists-situatie. Als bron van Engelse hymns denk ik toch echt eerst aan het New English Hymnal zoals dat in de Church of England wordt gebruikt.
Je punt is helder. De clou is dat in Engeland veel kerkliedteksten zijn gemaakt op steeds weer dezelfde lettergreepschema´s, waardoor de melodieën uitwisselbaar worden. Da's een enorm verschil met de psalmen: daar zijn maar heel weinig lettergreepschema's gelijk, waardoor je maar weinig psalmen op de melodie van een andere psalm kunt zingen (als je dat al zou willen). De situatie van een tunebook naast de hymns zul je in de Church of England niet tegenkomen, en ben ik evenmin tegengekomen bij diverse Independent Baptists waar ik ben geweest.
Maar of dat stuivertje wisselen van tunes nou iets is waar je jaloers op moet zijn? Persoonlijk ben ik juist gehecht aan de situatie waarbij je door het horen van de melodie ook weet welke woorden erbij horen. Zodat je bijvoorbeeld in het orgelspel na de dienst ook weet om welke tekst het gaat. Als een melodie bij honderd liedteksten en een liedtekst bij honderd tunes kan horen, ben je die hechte relatie tussen tekst en tune kwijt. Dan wordt het orgelspel na de dienst een aardig melodietje, in plaats van een toepasselijk lied.
