Standen in het genadeleven

[DirkM]

Wanneer we bekijken hoe wij als mens in elkaar zitten en dan kijken voordat we gingen geloven hoe we toen waren dan kunnen we Galaten 5 er naast leggen.
De vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.

Liefde voor God in de eerste plaats en daarna ook de andere mensen, zie hiervoor ook het grote gebod.
Blijdschap doordat wij ons kunnen verheugen in het feit dat God in Zijn liefde Zich naar ons heeft uitgestrekt en we door Jezus behouden mogen zijn uit dit verkeerde geslacht.
Vrede van God, die alles te boven gaat.
Lankmoedigheid is het geduld dat wij ook met anderen mogen hebben tot zij ook mogen gaan inzien dat Jezus Christus de enige middelaar is tussen God en mensen, met net zoveel lankmoedigheid als God aan ons betoonde totdat wij mochten inzien dat wij Jezus Christus van node hebben in ons eigen leven.
Vriendelijkheid, waaraan mensen kunnen zien dat wij anders zijn doordat wij juist Christus hebben leren kennen.
Goedheid, door aan anderen goed te doen, zoals Christus ook in Zijn genade aan ons heeft goedgedaan.
Trouw, in het lopen van de wedloop en niet afslaan op andere wegen die niet van de Here zijn. Zo moeten ook anderen zien dat wij trouw aan God zijn in alles wat wij zeggen en doen (of juist niet doen)
Zachtmoedigheid, door een ander niet te krenken maar juist de ander te wijzen op die Ene Weg, Jezus Christus.
Zelfbeheersing, omdat wij ons laten leiden door de Heilige Geest, en dan ook werkelijk het stuur van ons leven uit handen geven aan God en niet zelf weer willen ingrijpen en zo van de weg af sturen die God voor ons heeft toebereid.

Om te weten of je werkelijk het ware geloof hebt ontvangen stel je zelf dan eens de vraag:
Heb ik de Here waarlijk lief ?

[GJdeBruijn]

Wanneer we bekijken hoe wij als mens in elkaar zitten en dan kijken voordat we gingen geloven hoe we toen waren dan kunnen we Galaten 5 er naast leggen.
De vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.

Waarom worden dan gelovigen hiertoe opgeroepen in Gal.5?
Kennelijk is het herkennen van het ware geloof niet gegrond in de vruchten van de Geest. Want dan zou de oproep van Paulus een 'open deur' zijn. Niet dat het geheel los staan daarvan, maar het aanwijzen van het geloof als zodanig is wat anders dan het wijzen op de vruchten van de Geest! Een humanist kan ook een heel eind komen in genoemde eigenschappen en nochtans niet geloven. En dat is toch te kort!

[DirkM]

Wanneer we bekijken hoe wij als mens in elkaar zitten en dan kijken voordat we gingen geloven hoe we toen waren dan kunnen we Galaten 5 er naast leggen.
De vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.

Waarom worden dan gelovigen hiertoe opgeroepen in Gal.5?
Kennelijk is het herkennen van het ware geloof niet gegrond in de vruchten van de Geest. Want dan zou de oproep van Paulus een 'open deur' zijn. Niet dat het geheel los staan daarvan, maar het aanwijzen van het geloof als zodanig is wat anders dan het wijzen op de vruchten van de Geest! Een humanist kan ook een heel eind komen in genoemde eigenschappen en nochtans niet geloven. En dat is toch te kort!

Omdat de Galaten geroepen waren om vrij te zijn, maar dat ze klaarblijkelijk de vrijheid misbruikten als een aanleiding voor het vlees, en zich door het vlees lieten leiden.
Als het bij de Galaten niet zo was geweest dat ze de vrijheid misbruikten dan zou Paulus het ook denk ik niet zo hebben opgeschreven omdat dan dus de noodzaak van dat gedeelte er niet geweest zou zijn. Paulus zou namelijk geen dingen schrijven als daar de noodzaak niet voor geweest was.

Een humanist heeft om te beginnen geen liefde tot God, laat staan de andere zaken die ik hierboven gedetailleerder omschreven heb. De humanist wil in niets rekening houden met God.
Wat een mens ook doet, als het buiten Christus om is, dan is alles slechts uiterlijke schijn.
Blijft gewoon staan : Al wat niet uit geloof is, is zonde.
God ziet het hart van de mens aan.

[GJdeBruijn]

Omdat de Galaten geroepen waren om vrij te zijn, maar dat ze klaarblijkelijk de vrijheid misbruikten als een aanleiding voor het vlees, en zich door het vlees lieten leiden.
Als het bij de Galaten niet zo was geweest dat ze de vrijheid misbruikten dan zou Paulus het ook denk ik niet zo hebben opgeschreven omdat dan dus de noodzaak van dat gedeelte er niet geweest zou zijn. Paulus zou namelijk geen dingen schrijven als daar de noodzaak niet voor geweest was.

Dus: de vruchten van het geloof is wat anders dan de vruchten van de Geest, nietwaar?
Daaruit volgt dat de aard van het ware geloof niet enkel aan de vruchten van de Geest zijn af te meten.

Een humanist heeft om te beginnen geen liefde tot God, laat staan de andere zaken die ik hierboven gedetailleerder omschreven heb. De humanist wil in niets rekening houden met God.
Wat een mens ook doet, als het buiten Christus om is, dan is alles slechts uiterlijke schijn.
God ziet het hart van de mens aan.

Een humanist met liefde tot God kan ook een schijngeloof hebben.
Want de grond van het ware geloof ligt niet in de liefde tot God, en ook niet in de vruchten van de Geest.
En volgens mij ging het om wat dan wél de echte grond zou zijn van het geloof.
Mijns inziens zijn de vruchten van de Geest een aansporing om als gelovige vrucht te dragen tot meerdere eer van God en niet tot persoonlijke bevestiging van het eigen geloof. Dat moet aan de hand van andere vruchten.
Kortom: Een stap terug in de discussie en probeer het geloof te typeren dat de Galaten kennenlijk wel hadden, maar niet op juiste wijze beoefenden.

[DirkM]

Omdat de Galaten geroepen waren om vrij te zijn, maar dat ze klaarblijkelijk de vrijheid misbruikten als een aanleiding voor het vlees, en zich door het vlees lieten leiden.
Als het bij de Galaten niet zo was geweest dat ze de vrijheid misbruikten dan zou Paulus het ook denk ik niet zo hebben opgeschreven omdat dan dus de noodzaak van dat gedeelte er niet geweest zou zijn. Paulus zou namelijk geen dingen schrijven als daar de noodzaak niet voor geweest was.

Dus: de vruchten van het geloof is wat anders dan de vruchten van de Geest, nietwaar?
Daaruit volgt dat de aard van het ware geloof niet enkel aan de vruchten van de Geest zijn af te meten.

Een humanist heeft om te beginnen geen liefde tot God, laat staan de andere zaken die ik hierboven gedetailleerder omschreven heb. De humanist wil in niets rekening houden met God.
Wat een mens ook doet, als het buiten Christus om is, dan is alles slechts uiterlijke schijn.
God ziet het hart van de mens aan.

Een humanist met liefde tot God kan ook een schijngeloof hebben.
Want de grond van het ware geloof ligt niet in de liefde tot God, en ook niet in de vruchten van de Geest.
En volgens mij ging het om wat dan wél de echte grond zou zijn van het geloof.
Mijns inziens zijn de vruchten van de Geest een aansporing om als gelovige vrucht te dragen tot meerdere eer van God en niet tot persoonlijke bevestiging van het eigen geloof. Dat moet aan de hand van andere vruchten.
Kortom: Een stap terug in de discussie en probeer het geloof te typeren dat de Galaten kennenlijk wel hadden, maar niet op juiste wijze beoefenden.

De toetssteen of iemand het ware geloof heeft is of deze de Heilige Geest heeft ontvangen.
Zonder dat iemand de Heilige Geest heeft ontvangen is er GEEN sprake van dat iemand wederomgeboren is, dus kunnen wij die mens ook niet rekenen als gelovige.
Dat er door de werking van de Heilige Geest ook vanzelfsprekend vrucht moet komen in ons leven is duidelijk. Het geloof zonder werken, wat kan God daar mee ?
Niet het geloof alleen, maar dat is wel de basis van waaruit de werken geschieden.
Het geloof zonder werken is dood.
Niet werken alleen, slechts geloof door genade alleen.

Doch allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hun, die in Zijn naam geloven.

[GJdeBruijn]

De toetssteen of iemand het ware geloof heeft is of deze de Heilige Geest heeft ontvangen.

Is de Heilige Geest de grond in plaats van Christus?

[DirkM]

De toetssteen of iemand het ware geloof heeft is of deze de Heilige Geest heeft ontvangen.

Is de Heilige Geest de grond in plaats van Christus?

Als we 1 pleitgrond hebben wat betreft onze verlossing en de verzoening dan hebben wij slechts 1 pleitgrond en dat is het offer dat Jezus Christus gebracht heeft en verder niets.

De Heilige Geest is de beloofde Geest van Jezus, welke Jezus beloofde te zenden.

Zo als je kan zeggen: De Heilige Geest woont in mij, zo heeft ook (de Geest van) Christus inwoning gemaakt in je hart. Je kunt het ook andersom zeggen natuurlijk. Feitelijk zeg je dan gewoon exact hetzelfde.

[Fjodor]

Zoals ik het zie wil Afgewezen de zekerheid vinden in het moment van de wedergeboorte-levendmaking. Jij in de eerste geloofsdaad en ik ben het zeer met de D.L. eens die zeggen ,in de vruchten van de wedergeboorte-verkiezing.

Inderdaad huisman, het gaat om het geloof. Want als ik níét tot geloof gekomen ben, dan leef ik nog voor eigen rekening, dan ken ik Christus niet en ben ik de ellendigste van alle mensen. Sinds wanneer wordt het als onbijbels gezien om de nadruk te leggen op het gelóóf en stappen we meteen over naar de vruchten?

Maar dat zegt toch niet dat het leggen van nadruk op het geloof moet bestaan uit een nadruk leggen op het begin van het geloof? Het gaat om het geloof van nu, niet dat van gister of eergister. Anders wordt het nadruk leggen op het niet vallen in de Hebreeën brief ook een beetje onverklaarbaar.

Tiberius niemand ontkent hier het kennen van een eertijds of het weten dat God in je leven is begonnen.

Jij ontkent dat niet nee, maar er zijn hier die dat wel doen. Dus ja.

Tja, en als het over Johannes de doper gaat dan zeg ook jij weer dat het toch wel kan. Je moet niet de ene keer het ene zeggen en de andere keer weer wat anders..

Maar hoe weet jij dat het zo móet gaan? Dat staat volgens mij niet in de bijbel. Waarom zou een geestelijke trouwdag in mijn ervaring niet een jaar kunnen duren?

Omdat dit niet Gods werkwijze is. God sprak "er zij licht" en er werd licht. Kijk eens naar de genezing van de mensen die tot Jezus kwamen (afbeeldingen van Zijn werk in het geestelijk leven). O ja, er is één blinde bij, die 'in twee etappes' genezen werd: eerst zag hij de mensen als bomen wandelen, later zag hij allen ver en klaar. Lees ook maar eens wat R. Erskine schrijft over de geestelijke trouwdag; die heeft het ook niet over een trouwdag van een jaar, maar over het moment waarop Christus aan de ziel geopenbaard wordt.

Edit> Ik zie tot geloof komen als een bovennatuurlijk ingrijpen van God, niet als een - langzamerhand - tot het inzicht komen van. "De ure komt en is nu dat doden zullen horen de stem van de Zoon van God, en die ze gehoord hebben, zullen leven."

Joh 4: 28 Zo verliet de vrouw dan haar watervat, en ging heen in de stad en zeide tot de lieden:
29 Komt, ziet een Mens, Die mij gezegd heeft alles, wat ik gedaan heb; is Deze niet de Christus?
30 Zij dan gingen uit de stad, en kwamen tot Hem.
...
39 En velen der Samaritanen uit die stad geloofden in Hem, om het woord der vrouw, die getuigde: Hij heeft mij gezegd alles, wat ik gedaan heb.
40 Als dan de Samaritanen tot Hem gekomen waren, baden zij Hem, dat Hij bij hen bleef; en Hij bleef aldaar twee dagen.
41 En er geloofden er veel meer om Zijns woords wil;
42 En zeiden tot de vrouw: Wij geloven niet meer om uws zeggens wil; want wij zelven hebben Hem gehoord, en weten, dat Deze waarlijk is de Christus, de Zaligmaker der wereld.

Dit duidt er voor mij wel op dat het misschien niet zo gemakkelijk is om het begin van het waarachtige geloof te kennen. In beide gevallen lijkt er geloof te zijn in de Christus, maar toch is het laatste anders, dieper. Hoe zou jij dit uitleggen?

[DirkM]

Zoals ik het zie wil Afgewezen de zekerheid vinden in het moment van de wedergeboorte-levendmaking. Jij in de eerste geloofsdaad en ik ben het zeer met de D.L. eens die zeggen ,in de vruchten van de wedergeboorte-verkiezing.

Inderdaad huisman, het gaat om het geloof. Want als ik níét tot geloof gekomen ben, dan leef ik nog voor eigen rekening, dan ken ik Christus niet en ben ik de ellendigste van alle mensen. Sinds wanneer wordt het als onbijbels gezien om de nadruk te leggen op het gelóóf en stappen we meteen over naar de vruchten?

Maar dat zegt toch niet dat het leggen van nadruk op het geloof moet bestaan uit een nadruk leggen op het begin van het geloof? Het gaat om het geloof van nu, niet dat van gister of eergister. Anders wordt het nadruk leggen op het niet vallen in de Hebreeën brief ook een beetje onverklaarbaar.

ik zal het je nog sterker vertellen: Het gaat om het geloof dat is begonnen, dat je nu onwankelbaar vast moet houden, en ook vast moet houden tot de Grote Dag des Heren.
Zo moet je geloof dus zijn, zoals het gisteren was, nu is en nog zal zijn totdat je oog in oog staat met de God, die was en die is en die komen zal.

[huisman]

Maar is dat geloof echt ? (lees Jakobus) en hoe weet ik dat ?

Het geloof brengt zijn eigen zekerheid mee, en zijn eigen blijdschap.

Dat zijn de vragen waar gelovigen mee worstelen en dan mag je aan gezonde kenmerkenprediking doen.

Natuurlijk.

De vraag waar onze predikant de gemeente mee naar huis liet gaan naar aanleiding van een catechismuspreek over de Heilige Geest was. Heeft U de Heilige Geest ontvangen? om daarna 5 kenmerken uit de Schrift te noemen hoe je dat kunt weten.
En jij blijft bij vruchten denken aan goede werken, terwijl ik steeds weer laat zien uit de D.L. dat één van de vruchten is het geloof in Christus.

Ja, jij hebt het over vruchten van de verkiezing, ik over vruchten van het geloof.

Ik moet tijdens deze discussie vaak denken aan deze tekst 2 Petrus 1 :10

10 Daarom, broeders, benaarstigt u te meer , om uw roeping en verkiezing vast te maken; want dat doende zult gij nimmermeer struikelen.

Kanttekeningen, vooral kanttekening 44 verwoord waar het mij om ging in deze discussie.

43) roeping en verkiezing

Hoewel de roeping ten opzichte van den tijd de verkiezing volgt, die van eeuwigheid is, Ef. 1:4; daar de roeping in den tijd geschiedt, zo wordt nochtans de roeping hiervoor gesteld, omdat wij uit deze van onze verkiezing verzekerd worden; Rom. 8:30.

#Eph 1.4 Ro 8.30

44) vast te maken;

Namelijk niet ten opzichte van God, Jes. 14:27, en Jes. 46:10; Rom. 11:29; 2 Tim. 2:13; maar ten opzichte van onszelf, om te vaster verzekerd te mogen zijn, dat wij door God tot de zaligheid zijn uitverkoren. In sommige boeken staat er nog bij: door de goede werken; namelijk als door de vruchten, waaruit een goede boom bekend wordt; Matth. 7:17,18. #Isa 14.27 46.10 Ro 11.29 2Ti 2.13 Mt 7.17,18

45) nimmermeer struikelen.

Namelijk zo, dat gij van de genade Gods gans zoudt uitvallen. Zie Ps. 37:24; Jud. :24; want anderszins struikelen wij allen in velen; Jak. 3:2; een gelijkenis, genomen van degenen, die in een loopbaan lopen. Zie 1 Cor. 9:24.

[refo]

Zoals ik het zie wil Afgewezen de zekerheid vinden in het moment van de wedergeboorte-levendmaking. Jij in de eerste geloofsdaad en ik ben het zeer met de D.L. eens die zeggen ,in de vruchten van de wedergeboorte-verkiezing.

Inderdaad huisman, het gaat om het geloof. Want als ik níét tot geloof gekomen ben, dan leef ik nog voor eigen rekening, dan ken ik Christus niet en ben ik de ellendigste van alle mensen. Sinds wanneer wordt het als onbijbels gezien om de nadruk te leggen op het gelóóf en stappen we meteen over naar de vruchten?

Maar dat zegt toch niet dat het leggen van nadruk op het geloof moet bestaan uit een nadruk leggen op het begin van het geloof? Het gaat om het geloof van nu, niet dat van gister of eergister. Anders wordt het nadruk leggen op het niet vallen in de Hebreeën brief ook een beetje onverklaarbaar.

ik zal het je nog sterker vertellen: Het gaat om het geloof dat is begonnen, dat je nu onwankelbaar vast moet houden, en ook vast moet houden tot de Grote Dag des Heren.
Zo moet je geloof dus zijn, zoals het gisteren was, nu is en nog zal zijn totdat je oog in oog staat met de God, die was en die is en die komen zal.

Of nóg sterker: de Bijbel vraagt niet om een goed begin, maar om een goed einde.

[Fjodor]

Maar dat zegt toch niet dat het leggen van nadruk op het geloof moet bestaan uit een nadruk leggen op het begin van het geloof? Het gaat om het geloof van nu, niet dat van gister of eergister. Anders wordt het nadruk leggen op het niet vallen in de Hebreeën brief ook een beetje onverklaarbaar.

ik zal het je nog sterker vertellen: Het gaat om het geloof dat is begonnen, dat je nu onwankelbaar vast moet houden, en ook vast moet houden tot de Grote Dag des Heren.
Zo moet je geloof dus zijn, zoals het gisteren was, nu is en nog zal zijn totdat je oog in oog staat met de God, die was en die is en die komen zal.

Of nóg sterker: de Bijbel vraagt niet om een goed begin, maar om een goed einde.

het beginnen al bijna sterke verhalen te worden.

[Johann]

Ik denk dat Afgewezen bedoeld dat geloof de vrucht van uitverkiezing is, en de zekerheid de vrucht van het geloof. Ik geloof dat dat ook Bijbels is en ben het met haar eens.

(Corrigeer me als ik hjet verkeerd begrepen heb!)

[Tiberius]

Tiberius niemand ontkent hier het kennen van een eertijds of het weten dat God in je leven is begonnen.

Jij ontkent dat niet nee, maar er zijn hier die dat wel doen. Dus ja.

Tja, en als het over Johannes de doper gaat dan zeg ook jij weer dat het toch wel kan. Je moet niet de ene keer het ene zeggen en de andere keer weer wat anders..

Ik meen dat ik eerder gezegd heb, dat Johannes de Doper een periode in zijn leven kende, waarvan hij zei "Ik kende Hem niet".
Verder meen ik, dat sommigen (naar wie ik in de binnenste posting refereer), het daar niet mee eens waren, maar een uitspraak zoals jij die suggereert ligt me niet meer bij.
Maar ik laat me graag corrigeren; ik kan niet alles onthouden, zelfs niet wat ik zelf getypt heb.

[Tiberius]

Of nóg sterker: de Bijbel vraagt niet om een goed begin, maar om een goed einde.

Zonder goed begin kan er nooit een goed einde zijn.