Standen in het genadeleven

[Mariavt]

Ik raak hierdoor toch een beetje in verwarring, omdat ik bij Gods kinderen heb gezeten en hoorde hoe de Heere overkwam. Met een Psalm, een tekst. Wat is dat dan geweest ?
Het zal echt niet bij iedereen zijn dat ze in hun nekvel, midden uit de wereld zijn gegrepen. Velen zitten jarenlang in de kerk. Maar toch ! Er moet toch 1 moment zijn ?

zie pb.

[huisman]

De meesten komen allengskens tot geloof.

Wat moet ik me hierbij voorstellen?

(d) Sommigen brengt de Heere over in vele bedaardheid, door het gezicht van de waarheden; in
bedaardheid zien ze hun zonden en ellendige staat buiten Christus, en de zaligheden der
bondgenoten, alsmede de waarheid van de aanbieding van Christus door het Evangelie aan hen. In
dit beschouwen der waarheden worden ze allengskens (langzamerhand) en buiten hun weten
veranderd, en worden der waarheid gehoorzaam, en door de kennis van de waarheid worden ze
gelovig, en hun hart wordt gereinigd, 1 Petrus 1:22. Zij hebben niet veel smartelijke droefheid, ook
geen verrukkende blijdschap, maar een genoegen in, en zoete goedkeuring van de waarheden, zo ten
opzichte van hun ellende, als zaligheid in Christus, en hun aanneming van, en verlaten op Christus.
Dit zijn doorgaans de bestendigste en vaste Christenen.
(e) Sommigen worden bekeerd allengskens, met vele verwisselingen van droefheid, blijdschap, geloof,
ongeloof, strijden, overwinningen, vallen, opstaan; en dit is de gewone weg, dien God doorgaans
houdt in de bekering van de meesten. Als ik zeg, allengskens, dan bedoel ik de bekering in 't brede,
met al haar omtrek, van de eerste overtuiging, tot de bewustheid dat men Christus aanneemt. Want
anders is het een zekere zaak, dat de bekering in één ogenblik geschiedt, in één moment wordt de
ziel van dood levend; tussen dood en levend zijn is geen tijd. Omdat deze wijze van bekering de
gewoonste is, zo zullen wij ze in haar begin, voortgang en einde wat breder openleggen, opdat een
ieder zich daarin zou kunnen spiegelen.
Maar dat zeggen wij vooraf, dat niemand bekommerd moet zijn over de wijze van bekering, omdat hij
niet is overgebracht op deze of gene wijze, die men zichzelf voorschrijft, of op welke anderen bekeerd
zijn. Als de bekering er is, dan is het wél, en ziet tot uw ontsteltenis niet terug op de wijze, al was de
wijze van bekering in u zodanig, dat gij nooit iets dergelijks gelezen of gehoord had. Want de wegen
Gods zijn wonderbaar, en de een ondervindt wel iets, daar de andere niet van weet, ook in de gewone
weg tot bekering; maar men moet dikwijls terugzien op al de voorzienigheden en wegen, waardoor
God ons geleid heeft, dat geeft ons stof van verwondering, van verheerlijking van God, en van
vaststelling van zijn staat.Redelijke Godsdienst, Wilhelmus à Brakel, deel 1 Hoofdstuk 31

Waar is de eenvoud en het geestelijk inzicht van mensen zoals W á Brakel gebleven. Dit is zo zuiver.

[Afgewezen]

De meesten komen allengskens tot geloof.

Wat moet ik me hierbij voorstellen?

(d) Sommigen brengt de Heere over in vele bedaardheid, door het gezicht van de waarheden; in
bedaardheid zien ze hun zonden en ellendige staat buiten Christus, en de zaligheden der
bondgenoten, alsmede de waarheid van de aanbieding van Christus door het Evangelie aan hen. In
dit beschouwen der waarheden worden ze allengskens (langzamerhand) en buiten hun weten
veranderd, en worden der waarheid gehoorzaam, en door de kennis van de waarheid worden ze
gelovig, en hun hart wordt gereinigd, 1 Petrus 1:22. Zij hebben niet veel smartelijke droefheid, ook
geen verrukkende blijdschap, maar een genoegen in, en zoete goedkeuring van de waarheden, zo ten
opzichte van hun ellende, als zaligheid in Christus, en hun aanneming van, en verlaten op Christus.
Dit zijn doorgaans de bestendigste en vaste Christenen.
(e) Sommigen worden bekeerd allengskens, met vele verwisselingen van droefheid, blijdschap, geloof,
ongeloof, strijden, overwinningen, vallen, opstaan; en dit is de gewone weg, dien God doorgaans
houdt in de bekering van de meesten. Als ik zeg, allengskens, dan bedoel ik de bekering in 't brede,
met al haar omtrek, van de eerste overtuiging, tot de bewustheid dat men Christus aanneemt. Want
anders is het een zekere zaak, dat de bekering in één ogenblik geschiedt, in één moment wordt de
ziel van dood levend; tussen dood en levend zijn is geen tijd. Omdat deze wijze van bekering de
gewoonste is, zo zullen wij ze in haar begin, voortgang en einde wat breder openleggen, opdat een
ieder zich daarin zou kunnen spiegelen.
Maar dat zeggen wij vooraf, dat niemand bekommerd moet zijn over de wijze van bekering, omdat hij
niet is overgebracht op deze of gene wijze, die men zichzelf voorschrijft, of op welke anderen bekeerd
zijn. Als de bekering er is, dan is het wél, en ziet tot uw ontsteltenis niet terug op de wijze, al was de
wijze van bekering in u zodanig, dat gij nooit iets dergelijks gelezen of gehoord had. Want de wegen
Gods zijn wonderbaar, en de een ondervindt wel iets, daar de andere niet van weet, ook in de gewone
weg tot bekering; maar men moet dikwijls terugzien op al de voorzienigheden en wegen, waardoor
God ons geleid heeft, dat geeft ons stof van verwondering, van verheerlijking van God, en van
vaststelling van zijn staat.Redelijke Godsdienst, Wilhelmus à Brakel, deel 1 Hoofdstuk 31

Waar is de eenvoud en het geestelijk inzicht van mensen zoals W á Brakel gebleven. Dit is zo zuiver.

Tja, een oudvader citeren is natuurlijk makkelijk, maar geef nu eens concreet aan wat ik mij moet voorstellen bij 'allengskens' tot geloof komen. Niet met de woorden van Brakel, maar met de woorden van huisman. Trouwens, Brakel heeft het wel weer over 'met bewustheid Christus aannemen'.
Dus leg maar eens uit.

[huisman]

Tja, een oudvader citeren is natuurlijk makkelijk, maar geef nu eens concreet aan wat ik moet voorstellen bij 'allengskens' tot geloof komen. Niet met de woorden van Brakel, maar met de woorden van huisman. Trouwens, Brakel heeft het wel weer over 'met bewustheid Christus aannemen'.
Dus leg maar eens uit.

Ik hoop en weet zeker dat je de taal van á Brakel best begrijpt. Waarom het ging was de vraag van Mara of je het tijdstip van de wedergeboorte precies moet kunnen aangeven. Mariavt vond van wel. Ik wilde alleen laten zien dat ook in de wedergeboorte er overeenkomsten zijn maar ook verschilen. Het bekende gedeelte over de wedergeboorte uit de Redelijke Godsdienst blijft zeer de moeite waard. Het gaat er dus om wanneer een zondaar zich bewust is dat de HEERE Zijn wederbarend werk begonnen is. Is dat wanneer de zondaar met bewustheid Christus aanneemt? of bij de eerste ovetuigingen van zonde en schuld ? Dan kan nogal wisselen. Daarom is á Brakel zo pastoraal (Zijn wij dat wat kwijtgeraakt? ) Toch blijf ik oudvaders, puriteinen, reformatoren citeren, niet omdat dat makkelijk is maar om te laten zien dat veel van wat vandaag de dag voor nieuwe leer doorgaat vaak oude papieren heeft. En andersom !!!

Maar dat zeggen wij vooraf, dat niemand bekommerd moet zijn over de wijze van bekering, omdat hij
niet is overgebracht op deze of gene wijze, die men zichzelf voorschrijft, of op welke anderen bekeerd
zijn. Als de bekering er is, dan is het wél, en ziet tot uw ontsteltenis niet terug op de wijze, al was de
wijze van bekering in u zodanig, dat gij nooit iets dergelijks gelezen of gehoord had. Want de wegen
Gods zijn wonderbaar, en de een ondervindt wel iets, daar de andere niet van weet, ook in de gewone
weg tot bekering; maar men moet dikwijls terugzien op al de voorzienigheden en wegen, waardoor
God ons geleid heeft, dat geeft ons stof van verwondering, van verheerlijking van God, en van
vaststelling van zijn staat

[Afgewezen]

Het gaat mij niet per se om de vraag waar de wedergeboorte precies is, maar om de vraag wat ik mij moet voorstellen bij 'allengskens tot geloof komen'.
Als ik bij Boston lees, wat er gebeurt na de 'twaalfde bijlslag' (maar dat kan natuurlijk ook na één bijlslag), dan vind ik dat toch iets anders dan allengskens tot geloof komen.
Verder moet je niet suggereren dat ik wel dit of dat begrijp (maar het natuurlijk niet wil begrijpen ), maar gewoon ingaan op wat ik zeg.

[huisman]

Het gaat mij niet per se om de vraag waar de wedergeboorte precies is, maar om de vraag wat ik mij moet voorstellen bij 'allengskens tot geloof komen'.
Als ik bij Boston lees, wat er gebeurt na de 'twaalfde bijlslag' (maar dat kan natuurlijk ook na één bijlslag), dan vind ik dat toch iets anders dan allengskens tot geloof komen.
Verder moet je niet suggereren dat ik wel dit of dat begrijp (maar het natuurlijk niet wil begrijpen ), maar gewoon ingaan op wat ik zeg.

Ik bedoel niet (en Brakel ook niet) met "'allengskens" dat het allemaal zo geleidelijk gaat dat de mens er niets van zou merken. 'Allengskens tot geloof komen' is meer dat niet alles op één dag geleerd word. Dus de weg van de eerste overtuigingen van zonde en schuld tot de bewuste kennis en aanneming van Christus gaat gepaard met wisselingen van geloof en ongeloof, droefheid en blijdschap enz.Ik denk trouwens dat veel mensen hun vastheid proberen te zoeken in het moment van de wedergeboorte terwijl de apostolische brieven veel meer wijzen op de vruchten die het nieuwe leven moet voortbrengen.

[Afgewezen]

Ik denk trouwens dat veel mensen hun vastheid proberen te zoeken in het moment van de wedergeboorte terwijl de apostolische brieven veel meer wijzen op de vruchten die het nieuwe leven moet voortbrengen.

De dooddoener bij uitstek.

[Ander]

Ik denk trouwens dat veel mensen hun vastheid proberen te zoeken in het moment van de wedergeboorte terwijl de apostolische brieven veel meer wijzen op de vruchten die het nieuwe leven moet voortbrengen.

De dooddoener bij uitstek.

Je bedoelt: het wonder van de wedergeboorte (=Gods werk) wordt ondergeschikt aan het voortbrengen van vruchten (=mensenwerk). Dat is letterlijk een dooddoener, al wordt deze hartelijk omhelst in onze tijd.

[Afgewezen]

Ik denk trouwens dat veel mensen hun vastheid proberen te zoeken in het moment van de wedergeboorte terwijl de apostolische brieven veel meer wijzen op de vruchten die het nieuwe leven moet voortbrengen.

De dooddoener bij uitstek.

Je bedoelt: het wonder van de wedergeboorte (=Gods werk) wordt ondergeschikt aan het voortbrengen van vruchten (=mensenwerk). Dat is letterlijk een dooddoener, al wordt deze hartelijk omhelst in onze tijd.

Ik zeg niet dat het voortbrengen van vruchten mensenwerk is. Maar je moet niet beginnen met het kijken naar de vruchten; eerst moet de boom goed zijn.

[Willem]

Ik denk trouwens dat veel mensen hun vastheid proberen te zoeken in het moment van de wedergeboorte terwijl de apostolische brieven veel meer wijzen op de vruchten die het nieuwe leven moet voortbrengen.

De dooddoener bij uitstek.

Je bedoelt: het wonder van de wedergeboorte (=Gods werk) wordt ondergeschikt aan het voortbrengen van vruchten (=mensenwerk). Dat is letterlijk een dooddoener, al wordt deze hartelijk omhelst in onze tijd.

Ik zeg niet dat het voortbrengen van vruchten mensenwerk is. Maar je moet niet beginnen met het kijken naar de vruchten; eerst moet de boom goed zijn.

Aan de vruchten kent men de boom is toch Bijbels? Dan begin men dus met het zien naar de vruchten. Niet met het beluisteren wat iemand weet te vertellen. (Het juist verwoorden van de wedergeboorte wordt toch niet genoemd als vrucht?)

[Ander]

Ik denk trouwens dat veel mensen hun vastheid proberen te zoeken in het moment van de wedergeboorte terwijl de apostolische brieven veel meer wijzen op de vruchten die het nieuwe leven moet voortbrengen.

De dooddoener bij uitstek.

Je bedoelt: het wonder van de wedergeboorte (=Gods werk) wordt ondergeschikt aan het voortbrengen van vruchten (=mensenwerk). Dat is letterlijk een dooddoener, al wordt deze hartelijk omhelst in onze tijd.

Ik zeg niet dat het voortbrengen van vruchten mensenwerk is. Maar je moet niet beginnen met het kijken naar de vruchten; eerst moet de boom goed zijn.

Precies, kunnen vertellen wat er in je leven is gebeurd, en niet wat er gebeurt. Al is dat natuurlijk ook erg belangrijk.

[Willem]

Precies, kunnen vertellen wat er in je leven is gebeurd, en niet wat er gebeurt. Al is dat natuurlijk ook erg belangrijk.

Dit staat niet in de bijbel als zijnde een vrucht van de wedergeboorte. De brieven van Johannes beschrijven de vruchten. Daar staat "kunnen vertellen wat er in je leven is gebeurd" niet tussen.

[huisman]

Ik zeg niet dat het voortbrengen van vruchten mensenwerk is. Maar je moet niet beginnen met het kijken naar de vruchten; eerst moet de boom goed zijn.

Je weet pas of een boom goed is als hij vruchten voortbrengt leer van de vijgeboom. Als Jezus terugkomt en Hij vindt geen vrucht......

19 En ziende, een vijgeboom aan den weg, ging Hij naar hem toe, en vond niets aan denzelven, dan alleenlijk bladeren; en zeide tot hem : Uit u worde geen vrucht meer in der eeuwigheid! En de vijgeboom verdorde terstond.

Precies, kunnen vertellen wat er in je leven is gebeurd, en niet wat er gebeurt. Al is dat natuurlijk ook erg belangrijk.

Ja idd erg belangrijk onmisbaar belangrijk zou Jacobus zeggen.

18 Maar, zal iemand zeggen: Gij hebt het geloof, en ik heb de werken . Toon mij uw geloof uit uw werken, en ik zal u uit mijn werken mijn geloof tonen.
19 Gij gelooft, dat God een enig God is; gij doet wel; de duivelen geloven het ook, en zij sidderen .
20 Maar wilt gij weten, o ijdel mens, dat het geloof zonder de werken dood is?
21 Abraham, onze vader, is hij niet uit de werken gerechtvaardigd, als hij Izak, zijn zoon, geofferd heeft op het altaar ?
22 Ziet gij wel, dat het geloof mede gewrocht heeft met zijn werken, en het geloof volmaakt is geweest uit de werken ?
23 En de Schrift is vervuld geworden, die daar zegt: En Abraham geloofde God , en het is hem tot rechtvaardigheid gerekend, en hij is een vriend van God genaamd geweest.
24 Ziet gij dan nu, dat een mens uit de werken gerechtvaardigd wordt, en niet alleenlijk uit het geloof?
25 En desgelijks ook Rachab, de hoer, is zij niet uit de werken gerechtvaardigd geweest, als zij de gezondenen heeft ontvangen , en door een anderen weg uitgelaten ?
26 Want gelijk het lichaam zonder geest dood is, alzo is ook het geloof zonder de werken dood.

[Afgewezen]

@Huisman, je zult mij niet horen zeggen dat het niet gaat om de vraag of we vruchten voortbrengen. Maar wat ik vaak zie gebeuren is dat de vraag van de ware bekering verschoven wordt naar het voortbrengen van de vruchten. Worden we het over het eerste niet eens, dan wordt er snel overgeschakeld op het tweede, de vruchten.
Terwijl we toch eerst gered moeten zijn, voordat we aan vruchten voortbrengen kunnen denken.

[huisman]

@Huisman, je zult mij niet horen zeggen dat het niet gaat om de vraag of we vruchten voortbrengen. Maar wat ik vaak zie gebeuren is dat de vraag van de ware bekering verschoven wordt naar het voortbrengen van de vruchten. Worden we het over het eerste niet eens, dan wordt er snel overgeschakeld op het tweede, de vruchten.
Terwijl we toch eerst gered moeten zijn, voordat we aan vruchten voortbrengen kunnen denken.

En wat ik vaak zie dat mensen willen geloven in een zaak (wedergeboorte) maar geloof is niet een geloof in een zaak maar in een Persoon. Ik zeg toch nergens dat er vruchten kunnen zijn zonder wedergeboorte ? En als Ander dan ook nog zegt dat wedergeboorte Gods werk is en de vruchten (maar) mensenwerk dan wordt het toch tijd om de Schrift te laten spreken. (Jak 2, Gal 5, Matth 25: 31 e.v.)enz. enz. Dat jij mijn posting over het vinden van de zekerheid in de vruchten van de wedergeboorte. (die staan in de Bijbel , dat is dus een vaste grond) een "dooddoener" noemt is ook veelzeggend.

Weten wij nog waarom God zich een volk vergaderd? Niet in de eerste plaats om onze redding maar om Zijn eer, dat is ons scheppingsdoel. Na de wedergeboorte moet daar toch iets van openbaar komen anders is het geloof dood. Maar het is blijkbaar verleidelijker om stil te blijven staan bij onze bevindingen. Maar stilstaand water is dood water.