Het zijn snelle tijden, we hebben zoveel voorbeelden van meningen dat we gemakshalve dat maar overnemen wat onze ''voorbeelden'' zeggen.de bommen vielen al voordat er enige stemming had plaatsgevondenJongere schreef:Het enige wat ik aangaf is hoe makkelijk wij deze zaken even uitmaken (ook jouw reactie, maar bijv. ook de reactie van Rambam op deze post weer), waar dat voor iemand als Bonhoeffer heel veel strijd heeft gekost.Marnix schreef:Wat was het alternatief voor verzet? Onmenselijkheden toestaan? En hoe zit het met de geallieerden? Hadden die ons met rust moeten laten.... en de "door God ingestelde overheid" met rust moeten laten?Jongere schreef:Ik vind het altijd apart hoe eenvoudig we achter het verzet in WO II gaan staan. Komt misschien ook omdat er een romantische sfeer omheen ontstaan is. Dan is het makkelijk mopperen op Kersten, ja.
Iemand als Bonhoeffer, die is gestorven aan zijn verzet, ging hier veel voorzichtiger mee om. Voor hem was het verre van vanzelfsprekend dat een christen een wapen zou opnemen en zich zou verzetten.
Hij was uiteindelijk degene die betrokken was bij de aanslag op Hitler, maar hij was ook degene die daar heel veel moeite mee had. Onder andere op basis van de Bergrede, die voor hem veel betekende. In zijn gevangenistijd las hij heel veel in Jeremia, profetieën die betrekking hadden op de ballingschap.
Wij hebben er geen moeite meer mee. Wij hebben het zo uitgemaakt wat goed en wat fout is.
De reden dat we de kant van de opstandelingen kiezen, is natuurlijk dat we een arabische awareness zich zien voltrekken, die niet te stoppen lijkt, en opportunistisch als we zijn, maar vast anticiperen op het slijmen bij de groep die we verwachten winnaar te worden.