De prediking van het Evangelie

[Bert Mulder]

Tja, jij leest Calvijn ook maar één kant op. Want Calvijn kan ook zeggen dat Christus voor de gehele wereld gestorven is, en dat de Heere wil dat alle mensen zalig worden. En dat heb ik jou nog nooit zien doen..

Christus is voor de hele schepping gestorven, maar niet voor ieder mens hoofd voor hoofd....

[Fjodor]

Tja, jij leest Calvijn ook maar één kant op. Want Calvijn kan ook zeggen dat Christus voor de gehele wereld gestorven is, en dat de Heere wil dat alle mensen zalig worden. En dat heb ik jou nog nooit zien doen..

Christus is voor de hele schepping gestorven, maar niet voor ieder mens hoofd voor hoofd....

Calvijn over 1 Tim 2:4:
4 Who wishes that all men may be saved. Here follows a confirmation of the second argument; and what is more reasonable than that all our prayers should be in conformity with this decree of God?
And may come to the acknowledgment of the truth. Lastly, he demonstrates that God has at heart the salvation of all, because he invites all to the acknowledgment of his truth. This belongs to that kind of argument in which the cause is proved from the effect; for, if
“the gospel is the power of God for salvation to every one that believeth,” (Romans 1:16,)
it is certain that all those to whom the gospel is addressed are invited to the hope of eternal life. In short, as the calling is a proof of the secret election, so they whom God makes partakers of his gospel are admitted by him to possess salvation; because the gospel reveals to us the righteousness of God, which is a sure entrance into life.
Hence we see the childish folly of those who represent this passage to be opposed to predestination. “If God” say they, “wishes all men indiscriminately to be saved, it is false that some are predestined by his eternal purpose to salvation, and others to perdition.” They might have had some ground for saying this, if Paul were speaking here about individual men; although even then we should not have wanted the means of replying to their argument; for, although the will of God ought not to be judged from his secret decrees, when he reveals them to us by outward signs, yet it does not therefore follow that he has not determined with himself what he intends to do as to every individual man.
But I say nothing on that subject, because it has nothing to do with this passage; for the Apostle simply means, that there is no people and no rank in the world that is excluded from salvation; because God wishes that the gospel should be proclaimed to all without exception. Now the preaching of the gospel gives life; and hence he justly concludes that God invites all equally to partake salvation.

Uit de dik gedrukte gedeelten blijkt dat de Heere volgens Calvijn de zaligheid van alle mensen wil (hoofd voor hoofd), (of in ieder geval, dat kan en mag je zeggen, het gaat dan over zijn geopenbaarde wil, en daar hebben wij mee te doen).
Het eerste dik gedrukte gedeelte gaat echt over alle mensen, kijk de rest van zijn gebruik van het woord 'invites'. Deze tekst gaat daar echter niet over, want deze tekst gaat over mensen van verschillende rangen.

[Bert Mulder]

Hence we see the childish folly of those who represent this passage to be opposed to predestination. “If God” say they, “wishes all men indiscriminately to be saved, it is false that some are predestined by his eternal purpose to salvation, and others to perdition.” They might have had some ground for saying this, if Paul were speaking here about individual men; although even then we should not have wanted the means of replying to their argument; for, although the will of God ought not to be judged from his secret decrees, when he reveals them to us by outward signs, yet it does not therefore follow that he has not determined with himself what he intends to do as to every individual man.

But I say nothing on that subject, because it has nothing to do with this passage; for the Apostle simply means, that there is no people and no rank in the world that is excluded from salvation; because God wishes that the gospel should be proclaimed to all without exception. Now the preaching of the gospel gives life; and hence he justly concludes that God invites all equally to partake salvation. But the present discourse relates to classes of men, and not to individual persons; for his sole object is, to include in this number princes and foreign nations. That God wishes the doctrine of salvation to be enjoyed by them as well as others, is evident from the passages already quoted, and from other passages of a similar nature. Not without good reason was it said, “Now, kings, understand,” and again, in the same Psalm,

“I will give thee the Gentiles for an inheritance, and the ends of the earth for a possession.” (Psalm 2:8-10.)

In a word, Paul intended to shew that it is our duty to consider, not what kind of persons the princes at that time were, but what God wished them to be. Now the duty arising out of that love which we owe to our neighbor is, to be solicitous and to do our endeavor for the salvation of all whom God includes in his calling, and to testify this by godly prayers.

With the same view does he call God our Savior; for whence do we obtain salvation but from the undeserved kindness of God? Now the same God who has already made us partakers of salvation may sometime extend his grace to them also. He who hath already drawn us to him may draw them along with us. The Apostle takes for granted that God will do so, because it had been thus foretold by the predictions of the prophets, concerning all ranks and all nations.

Ik krijg zo het idee dat je engels zwak is. Calvijn noemt mensen die argumenten zoals jij hebben kinderachtig...

[Fjodor]

Hence we see the childish folly of those who represent this passage to be opposed to predestination. “If God” say they, “wishes all men indiscriminately to be saved, it is false that some are predestined by his eternal purpose to salvation, and others to perdition.” They might have had some ground for saying this, if Paul were speaking here about individual men; although even then we should not have wanted the means of replying to their argument; for, although the will of God ought not to be judged from his secret decrees, when he reveals them to us by outward signs, yet it does not therefore follow that he has not determined with himself what he intends to do as to every individual man.

But I say nothing on that subject, because it has nothing to do with this passage; for the Apostle simply means, that there is no people and no rank in the world that is excluded from salvation; because God wishes that the gospel should be proclaimed to all without exception. Now the preaching of the gospel gives life; and hence he justly concludes that God invites all equally to partake salvation. But the present discourse relates to classes of men, and not to individual persons; for his sole object is, to include in this number princes and foreign nations. That God wishes the doctrine of salvation to be enjoyed by them as well as others, is evident from the passages already quoted, and from other passages of a similar nature. Not without good reason was it said, “Now, kings, understand,” and again, in the same Psalm,

“I will give thee the Gentiles for an inheritance, and the ends of the earth for a possession.” (Psalm 2:8-10.)

In a word, Paul intended to shew that it is our duty to consider, not what kind of persons the princes at that time were, but what God wished them to be. Now the duty arising out of that love which we owe to our neighbor is, to be solicitous and to do our endeavor for the salvation of all whom God includes in his calling, and to testify this by godly prayers.

With the same view does he call God our Savior; for whence do we obtain salvation but from the undeserved kindness of God? Now the same God who has already made us partakers of salvation may sometime extend his grace to them also. He who hath already drawn us to him may draw them along with us. The Apostle takes for granted that God will do so, because it had been thus foretold by the predictions of the prophets, concerning all ranks and all nations.

Ik krijg zo het idee dat je engels zwak is. Calvijn noemt mensen die argumenten zoals jij hebben kinderachtig...

Tja Bert, zo komen we natuurlijk nergens. Mijn engels is goed genoeg, en ik heb niets tegen predestinatie gezegd. Of moet ik nu zeggen dat ik het idee heb dat jouw Nederlands zwak is?

[Bert Mulder]

Hence we see the childish folly of those who represent this passage to be opposed to predestination. “If God” say they, “wishes all men indiscriminately to be saved, it is false that some are predestined by his eternal purpose to salvation, and others to perdition.” They might have had some ground for saying this, if Paul were speaking here about individual men; although even then we should not have wanted the means of replying to their argument; for, although the will of God ought not to be judged from his secret decrees, when he reveals them to us by outward signs, yet it does not therefore follow that he has not determined with himself what he intends to do as to every individual man.

But I say nothing on that subject, because it has nothing to do with this passage; for the Apostle simply means, that there is no people and no rank in the world that is excluded from salvation; because God wishes that the gospel should be proclaimed to all without exception. Now the preaching of the gospel gives life; and hence he justly concludes that God invites all equally to partake salvation. But the present discourse relates to classes of men, and not to individual persons; for his sole object is, to include in this number princes and foreign nations. That God wishes the doctrine of salvation to be enjoyed by them as well as others, is evident from the passages already quoted, and from other passages of a similar nature. Not without good reason was it said, “Now, kings, understand,” and again, in the same Psalm,

“I will give thee the Gentiles for an inheritance, and the ends of the earth for a possession.” (Psalm 2:8-10.)

In a word, Paul intended to shew that it is our duty to consider, not what kind of persons the princes at that time were, but what God wished them to be. Now the duty arising out of that love which we owe to our neighbor is, to be solicitous and to do our endeavor for the salvation of all whom God includes in his calling, and to testify this by godly prayers.

With the same view does he call God our Savior; for whence do we obtain salvation but from the undeserved kindness of God? Now the same God who has already made us partakers of salvation may sometime extend his grace to them also. He who hath already drawn us to him may draw them along with us. The Apostle takes for granted that God will do so, because it had been thus foretold by the predictions of the prophets, concerning all ranks and all nations.

Ik krijg zo het idee dat je engels zwak is. Calvijn noemt mensen die argumenten zoals jij hebben kinderachtig...

Tja Bert, zo komen we natuurlijk nergens. Mijn engels is goed genoeg, en ik heb niets tegen predestinatie gezegd. Of moet ik nu zeggen dat ik het idee heb dat jouw Nederlands zwak is?

zo komen we inderdaad nergens....

Hier heb je het dus in goed Nederlands:

7) alle mensen zalig
Dit woord alle wordt hier ook gebruikt voor allerlei, gelijk blijkt uit 1 Tim. 2:2, waarvan 1 Tim. 2:4 een reden geeft; alsook uit het woord wil, want zo God wil dat alle mensen zalig worden, zo zullen ook allen zalig worden, dewijl God doet al wat Hij wil, Ps. 115:3; Rom. 9:19; Ef. 1:11. En dit wordt ook bewezen uit hetgeen de apostel daarbij voegt, dat God wil dat zij allen tot de kennis der waarheid komen, daar de Schrift getuigt, dat dit is een voorrecht van Gods volk. Zie Ps. 147:19,20; Matth. 11:25; Joh. 6:45; Ef. 2:12, enz. Dat iemand zou willen zeggen, dat God zulks wil, indien de mensen ook willen; dat is de zaligheid ten dele aan Gods wil, ten dele aan des mensen wil hangen, hetwelk strijdt met hetgeen de apostel leert, Rom. 9:16,23, en Rom. 10:20, en Rom. 11:35,36; en doorgaans elders.

8) kennis der waarheid
Namelijk in het Evangelie geopenbaard, gelijk de volgende verzen aanduiden.

[Fjodor]

Hence we see the childish folly of those who represent this passage to be opposed to predestination. “If God” say they, “wishes all men indiscriminately to be saved, it is false that some are predestined by his eternal purpose to salvation, and others to perdition.” They might have had some ground for saying this, if Paul were speaking here about individual men; although even then we should not have wanted the means of replying to their argument; for, although the will of God ought not to be judged from his secret decrees, when he reveals them to us by outward signs, yet it does not therefore follow that he has not determined with himself what he intends to do as to every individual man.

But I say nothing on that subject, because it has nothing to do with this passage; for the Apostle simply means, that there is no people and no rank in the world that is excluded from salvation; because God wishes that the gospel should be proclaimed to all without exception. Now the preaching of the gospel gives life; and hence he justly concludes that God invites all equally to partake salvation. But the present discourse relates to classes of men, and not to individual persons; for his sole object is, to include in this number princes and foreign nations. That God wishes the doctrine of salvation to be enjoyed by them as well as others, is evident from the passages already quoted, and from other passages of a similar nature. Not without good reason was it said, “Now, kings, understand,” and again, in the same Psalm,

“I will give thee the Gentiles for an inheritance, and the ends of the earth for a possession.” (Psalm 2:8-10.)

In a word, Paul intended to shew that it is our duty to consider, not what kind of persons the princes at that time were, but what God wished them to be. Now the duty arising out of that love which we owe to our neighbor is, to be solicitous and to do our endeavor for the salvation of all whom God includes in his calling, and to testify this by godly prayers.

With the same view does he call God our Savior; for whence do we obtain salvation but from the undeserved kindness of God? Now the same God who has already made us partakers of salvation may sometime extend his grace to them also. He who hath already drawn us to him may draw them along with us. The Apostle takes for granted that God will do so, because it had been thus foretold by the predictions of the prophets, concerning all ranks and all nations.

Ik krijg zo het idee dat je engels zwak is. Calvijn noemt mensen die argumenten zoals jij hebben kinderachtig...

Tja Bert, zo komen we natuurlijk nergens. Mijn engels is goed genoeg, en ik heb niets tegen predestinatie gezegd. Of moet ik nu zeggen dat ik het idee heb dat jouw Nederlands zwak is?

zo komen we inderdaad nergens....

Hier heb je het dus in goed Nederlands:

7) alle mensen zalig
Dit woord alle wordt hier ook gebruikt voor allerlei, gelijk blijkt uit 1 Tim. 2:2, waarvan 1 Tim. 2:4 een reden geeft; alsook uit het woord wil, want zo God wil dat alle mensen zalig worden, zo zullen ook allen zalig worden, dewijl God doet al wat Hij wil, Ps. 115:3; Rom. 9:19; Ef. 1:11. En dit wordt ook bewezen uit hetgeen de apostel daarbij voegt, dat God wil dat zij allen tot de kennis der waarheid komen, daar de Schrift getuigt, dat dit is een voorrecht van Gods volk. Zie Ps. 147:19,20; Matth. 11:25; Joh. 6:45; Ef. 2:12, enz. Dat iemand zou willen zeggen, dat God zulks wil, indien de mensen ook willen; dat is de zaligheid ten dele aan Gods wil, ten dele aan des mensen wil hangen, hetwelk strijdt met hetgeen de apostel leert, Rom. 9:16,23, en Rom. 10:20, en Rom. 11:35,36; en doorgaans elders.

8) kennis der waarheid
Namelijk in het Evangelie geopenbaard, gelijk de volgende verzen aanduiden.

Ja, dat is de kanttekening, dat is niet hetzelfde.

Ik zal wel van het engels naar het Nederlands vertalen, en dan mag jij zeggen waar ik zo de mist in ga.
"Ten laatste laat hij zien dat God de verlossing van allen op zijn hart heeft, omdat Hij allen tot de erkenning van zijn waarheid uitnodigt. Dit behoort tot het soort van argument waarin de oorzaak wordt bewezen uit het gevolg; want als "het evangelie de kracht Gods tot verlossing is voor ieder die gelooft" (Romeinen 1:16), dan is het zeker dat een ieder aan wie het evangelie komt uitgenodigd wordt tot de hoop van het eeuwige leven."

Wil jij zeggen dat dit (deze uitnodiging) bij Calvijn enkel geldt voor de uitverkorenen?

En trouwens, volgens mij heb jij het volgende nog niet goed gelezen, ook al heb ik het dik gedrukt: "although even then we should not have wanted the means of replying to their argument;"
Jij beschuldigt mensen die zeggen dat God de zaligheid van alle individuele mensen op het oog heeft van het verwerpen van de leer der predestinatie. Voor Calvijn hoeft dat niet tegenstrijdig te zijn. Dus als jij in de lijn van Calvijn wil staan hoeft het voor jou ook niet tegenstrijdig te zijn.

[Bert Mulder]

But the present discourse relates to classes of men, and not to individual persons

hij heeft het niet over individuele personen, hoofd voor hoofd....

[Fjodor]

But the present discourse relates to classes of men, and not to individual persons

hij heeft het niet over individuele personen, hoofd voor hoofd....

Ok. Maar wil je antwoord geven op mijn vraag?

[Bert Mulder]

Wil jij zeggen dat dit (deze uitnodiging) bij Calvijn enkel geldt voor de uitverkorenen?

Sorry...

deze vraag?

Natuurlijk geldt de proclamatie van het Evangelie aan al de genen tot wie God het Evangelie zendt...

In andere woorden, het Evangelie moet aan alle creaturen gepredikt worden.

[Fjodor]

Wil jij zeggen dat dit (deze uitnodiging) bij Calvijn enkel geldt voor de uitverkorenen?

Sorry...

deze vraag?

Natuurlijk geldt de proclamatie van het Evangelie aan al de genen tot wie God het Evangelie zendt...

In andere woorden, het Evangelie moet aan alle creaturen gepredikt worden.

En van hen heeft God dan ook de verlossing op het hart?

[memento]

Ik vind het onderscheid tussen verkondiging (proclamatie) en aanbod nogal gezocht. Ik zou zeggen: Overal waar het Woord gepredikt wordt, wordt genade aangeboden aan alle hoorders. En mag elke hoorder verzekerd zijn van de goedwilligheid van God tegenover hem.

[refo]

Ik vind het onderscheid tussen verkondiging (proclamatie) en aanbod nogal gezocht. Ik zou zeggen: Overal waar het Woord gepredikt wordt, wordt genade aangeboden aan alle hoorders. En mag elke hoorder verzekerd zijn van de goedwilligheid van God tegenover hem.

Die notie is ter rechterzijde van het kerkelijk spectrum wel wat wegetheologiseerd, ja.

[Ander]

Ik vind het onderscheid tussen verkondiging (proclamatie) en aanbod nogal gezocht. Ik zou zeggen: Overal waar het Woord gepredikt wordt, wordt genade aangeboden aan alle hoorders. En mag elke hoorder verzekerd zijn van de goedwilligheid van God tegenover hem.

Ik vind het nogal gezocht om verkondiging hetzelfde te laten zijn als aanbod.

[refo]

Ik vind het onderscheid tussen verkondiging (proclamatie) en aanbod nogal gezocht. Ik zou zeggen: Overal waar het Woord gepredikt wordt, wordt genade aangeboden aan alle hoorders. En mag elke hoorder verzekerd zijn van de goedwilligheid van God tegenover hem.

Ik vind het nogal gezocht om verkondiging hetzelfde te laten zijn als aanbod.

Daar hebben we het lek boven water.
Wat is namelijk verkondiging nog waard als het niet tegelijkertijd een aanbod inhoudt?

[memento]

Ik vind het onderscheid tussen verkondiging (proclamatie) en aanbod nogal gezocht. Ik zou zeggen: Overal waar het Woord gepredikt wordt, wordt genade aangeboden aan alle hoorders. En mag elke hoorder verzekerd zijn van de goedwilligheid van God tegenover hem.

Ik vind het nogal gezocht om verkondiging hetzelfde te laten zijn als aanbod.

Daar hebben we het lek boven water.
Wat is namelijk verkondiging nog waard als het niet tegelijkertijd een aanbod inhoudt?

Dan wordt verkondiging een mededeling: ALS God u komt te bekeren, DAN heb ik u wat aan te bieden.