Eerste liefde verlaten...

[Tiberius]

Ik heb pas een catechismuspreek gehoord over het "Onze Vader".
Het past ons met gepaste eerbied dit gebed te bidden.
Als we beseffen Wie we aanroepen, zal ons dat met diepe eerbied en ontzag vervullen.
Daar past zeker geen papa bij!!!!

Dan begrijp je nog iets niet. Maar omdat we het inderdaad over de Heilige God hebben, ga ik er verder niet op in. God is geen enge God. Als je Hem leert kennen als je Vriend en Vader, ben je niet bang voor Hem. Dan heb je wel ontzag, omdat je jezelf ken, en niet begrijp dat zo'n liefdesrelatie kan bestaan. Maar dat komt door het bloed van de Heere Jezus.

We zijn een beetje off - topic.

En nu stop ik, want ook voor een mens houdt het een keertje op.

Misschien begrijp ik meer dan jij denkt!
We hebben het inderdaad over een Heilig God, daarom past het ons met grote eerbied Hem te naderen in ons gebed.
Ik heb niet gezegd dat God een enge God is, maar God is niet alleen een God van Liefde!
Och Heere, ik ben het niet waardig ......
Nergens, maar dan ook nergens lees ik in de Bijbel dat men de Heere aanspreekt als papa.
Door het verzoenend bloed van Christus heeft Hij ons aangenomen als Zijn kinderen.
Daar is de eeuwigheid voor nodig om dat wonder te mogen aanschouwen en te doorleven.
Hier op aarde is niets volmaakt, is het enkel genade dat we nog mogen leven.

Inderdaad een beetje off-topic, maar voor mij wel belangrijk om op te reageren.

Ik denk inderdaad je het beter begrijpt dan Desiree; ik kan me er helemaal in vinden.

[Mara]

Tiberius: zo zijn we dan eigenlijk weer rond.
Wie in de eerste liefde is, zal toch zeker met gepaste eerbied tot de Heere gaan !
Stel je voor dat het allemaal zo makkelijk zou zijn, dan halen we toch God in Zijn Grootheid naar beneden ? Hoe komt het toch dat er zo verschillend gedacht wordt hierover ?

[helma]

Ab (vader)Ab betekent "vader" (pa of va) in meeste semitische talen, soms warm en vertrouwelijk uitgebreid tot Abba or Aba. Het Arabische equivalent is Aboe (of Abu).

Aramees
Het woord Abba wordt driemaal gebruikt in het Nieuwe Testament: Marc 14:36 ; Romeinen 8:15 ; Galat 4:6. en wordt opgevolgd door haar Griekse equivalent, een vertaling voor vader.

Hebreeuws
In Israël noemen hebreeuwssprekende mensen hun vader Abba, het equivalent van Papa in het Nederlands. Het was de vertrouwelijke naam die kinderen voor hun vader gebruikten en had iets van het vertrouwelijke van het Nederlandse woord „papa” in zich, hoewel het de waardigheid van het woord „vader” behield, zodat het dus onvormelijk en toch eerbiedig was. Het was daarom eerder een liefkozende aanspreekvorm dan een titel en behoorde tot de eerste woorden die een kind leerde spreken.

[JolandaOudshoorn]

Ik heb pas een catechismuspreek gehoord over het "Onze Vader".
Het past ons met gepaste eerbied dit gebed te bidden.
Als we beseffen Wie we aanroepen, zal ons dat met diepe eerbied en ontzag vervullen.
Daar past zeker geen papa bij!!!!

Dan begrijp je nog iets niet. Maar omdat we het inderdaad over de Heilige God hebben, ga ik er verder niet op in. God is geen enge God. Als je Hem leert kennen als je Vriend en Vader, ben je niet bang voor Hem. Dan heb je wel ontzag, omdat je jezelf ken, en niet begrijp dat zo'n liefdesrelatie kan bestaan. Maar dat komt door het bloed van de Heere Jezus.

We zijn een beetje off - topic.

En nu stop ik, want ook voor een mens houdt het een keertje op.

Ik citeer alleen maar even een paar teksten uit Romeinen 8

14 Want zovelen als er door den Geest Gods geleid worden, die zijn kinderen Gods.
15 Want gij hebt niet ontvangen den Geest der dienstbaarheid wederom tot vreze; maar gij hebt ontvangen den Geest der aanneming tot kinderen, door Welken wij roepen: Abba, Vader!

[Marnix]

Ik heb pas een catechismuspreek gehoord over het "Onze Vader".
Het past ons met gepaste eerbied dit gebed te bidden.
Als we beseffen Wie we aanroepen, zal ons dat met diepe eerbied en ontzag vervullen.
Daar past zeker geen papa bij!!!!

Dan begrijp je nog iets niet. Maar omdat we het inderdaad over de Heilige God hebben, ga ik er verder niet op in. God is geen enge God. Als je Hem leert kennen als je Vriend en Vader, ben je niet bang voor Hem. Dan heb je wel ontzag, omdat je jezelf ken, en niet begrijp dat zo'n liefdesrelatie kan bestaan. Maar dat komt door het bloed van de Heere Jezus.

We zijn een beetje off - topic.

En nu stop ik, want ook voor een mens houdt het een keertje op.

Misschien begrijp ik meer dan jij denkt!
We hebben het inderdaad over een Heilig God, daarom past het ons met grote eerbied Hem te naderen in ons gebed.
Ik heb niet gezegd dat God een enge God is, maar God is niet alleen een God van Liefde!
Och Heere, ik ben het niet waardig ......
Nergens, maar dan ook nergens lees ik in de Bijbel dat men de Heere aanspreekt als papa.
Door het verzoenend bloed van Christus heeft Hij ons aangenomen als Zijn kinderen.
Daar is de eeuwigheid voor nodig om dat wonder te mogen aanschouwen en te doorleven.
Hier op aarde is niets volmaakt, is het enkel genade dat we nog mogen leven.

Inderdaad een beetje off-topic, maar voor mij wel belangrijk om op te reageren.

Ik denk inderdaad je het beter begrijpt dan Desiree; ik kan me er helemaal in vinden.

Ik denk dat Desiree het juist heel goed begrepen heeft. Zie het citaat van Helma. Heeft ook iets met vertalingen te maken. Abba, Vader is in het Nederlands vertaald als "Abba, Vader". Maar wat betekent Abba dan? Er staat niet: "Vader, Vader". Het zijn niet maar synoniemen. Abba is "kinderlijk", intiem, en tegelijkertijd eerbiedig. Dat is het wonderlijke evangelie. Wij, zondaars, mogen door het offer van Jezus, Gods Zoon, kinderen zijn van de allerhoogste, de heilige God, en Hij wil onze Vader zijn, we mogen Hem Abba noemen. Hoe wonderlijk is het Evangelie!

[Jongere]

Ook hier moeten we niet in eenzijdigheid vervallen.
Abba betekent inderdaad papa. Dát betekent het kindschap.

Anderzijds sprak de Heere Jezus (en wie heeft meer recht om 'papa' te zeggen dan Hij?) Zijn Vader aan met 'Heilige Vader'. (Joh 17)

[theoloog]

@jongere

Mooi hé. De Bijbel spreekt altijd met twee woorden! Genade en een heilig God gaan samen. Liefde en rechtvaardigheid. Recht en barmhartigheid.
Zo kan ik nog even doorgaan...

[Tiberius]

Ook hier moeten we niet in eenzijdigheid vervallen.
Abba betekent inderdaad papa. Dát betekent het kindschap.

Anderzijds sprak de Heere Jezus (en wie heeft meer recht om 'papa' te zeggen dan Hij?) Zijn Vader aan met 'Heilige Vader'. (Joh 17)

Precies. Die eerbied en notie dat we spreken tot een heilig God mis ik in sommige postings.

[memento]

Ook hier moeten we niet in eenzijdigheid vervallen.
Abba betekent inderdaad papa. Dát betekent het kindschap.

Anderzijds sprak de Heere Jezus (en wie heeft meer recht om 'papa' te zeggen dan Hij?) Zijn Vader aan met 'Heilige Vader'. (Joh 17)

Mag ik hier exegetisch bezwaar tegen aantekenen. De Heere Jezus gebruikt niet overal "heilige Vader". We zien in de Schrift, en ook in onze gebeden, dat we vaak iets toevoegen aan de aanspreekvorm, dus:

heilige Vader
barmhartige Vader
getrouwe Vader
hemelse Vader
etc

De zogenaamde "big Daddy" theologie (waarin God beschouwd wordt als een pappa, die je als een soort grote vriend aanspreekt) staat wel mijlenver bij het Bijbelse aanspreken van God. God is hoog, heilig en rechtvaardig. Als we dat niet snappen, missen we in wezen ook het wonder van de incarnatie: Niemand heeft ooit God gezien, maar de eniggeboren Zoon die heeft Hem ons geopenbaard. Als God je vriendje is, was het niet nodig geweest dat Zijn Zoon ons Hem openbaren zou.

God is heilig, en Hij blijft heilig. Ook tegenover Zijn kinderen. Wie tot God nadert, zal in Zijn licht zijn eigen zondigheid zien. Het geheim van het Vaderschap Gods is, dat we ondanks dat mogen weten dat we welkom zijn. Zoals een vader zijn kinderen niet wegsturen zal die hun kleren kapot gemaakt hebben, zo zal God Zijn kinderen niet wegsturen ook al verzondigen zij het keer op keer. Dat vraagt een nederige en ootmoedige houding in het naderen (als een kind dat beseft dat het stout geweest is) maar er mag ook zekerheid zijn: Ondanks wie ik ben en wat ik gedaan heb, blijft Hij mijn Vader. Om Jezus wil.

[refo]

Ik heb pas een catechismuspreek gehoord over het "Onze Vader".
Het past ons met gepaste eerbied dit gebed te bidden.
Als we beseffen Wie we aanroepen, zal ons dat met diepe eerbied en ontzag vervullen.
Daar past zeker geen papa bij!!!!

Dan begrijp je nog iets niet. Maar omdat we het inderdaad over de Heilige God hebben, ga ik er verder niet op in. God is geen enge God. Als je Hem leert kennen als je Vriend en Vader, ben je niet bang voor Hem. Dan heb je wel ontzag, omdat je jezelf ken, en niet begrijp dat zo'n liefdesrelatie kan bestaan. Maar dat komt door het bloed van de Heere Jezus.

We zijn een beetje off - topic.

En nu stop ik, want ook voor een mens houdt het een keertje op.

Ik citeer alleen maar even een paar teksten uit Romeinen 8

14 Want zovelen als er door den Geest Gods geleid worden, die zijn kinderen Gods.
15 Want gij hebt niet ontvangen den Geest der dienstbaarheid wederom tot vreze; maar gij hebt ontvangen den Geest der aanneming tot kinderen, door Welken wij roepen: Abba, Vader!

Als ik de reacties hier lees, dan lijkt het alsof die Geest der aannemening tot kinderen niet (meer) bestaat.

Wie kind van God is is broeder van Jezus. En mag God Abba noemen.
Wij hebben AD 2010 daarvoor de woorden 'broer' en 'papa'.

[Marnix]

Ook hier moeten we niet in eenzijdigheid vervallen.
Abba betekent inderdaad papa. Dát betekent het kindschap.

Anderzijds sprak de Heere Jezus (en wie heeft meer recht om 'papa' te zeggen dan Hij?) Zijn Vader aan met 'Heilige Vader'. (Joh 17)

Mag ik hier exegetisch bezwaar tegen aantekenen. De Heere Jezus gebruikt niet overal "heilige Vader". We zien in de Schrift, en ook in onze gebeden, dat we vaak iets toevoegen aan de aanspreekvorm, dus:

heilige Vader
barmhartige Vader
getrouwe Vader
hemelse Vader
etc

De zogenaamde "big Daddy" theologie (waarin God beschouwd wordt als een pappa, die je als een soort grote vriend aanspreekt) staat wel mijlenver bij het Bijbelse aanspreken van God. God is hoog, heilig en rechtvaardig. Als we dat niet snappen, missen we in wezen ook het wonder van de incarnatie: Niemand heeft ooit God gezien, maar de eniggeboren Zoon die heeft Hem ons geopenbaard. Als God je vriendje is, was het niet nodig geweest dat Zijn Zoon ons Hem openbaren zou.

God is heilig, en Hij blijft heilig. Ook tegenover Zijn kinderen. Wie tot God nadert, zal in Zijn licht zijn eigen zondigheid zien. Het geheim van het Vaderschap Gods is, dat we ondanks dat mogen weten dat we welkom zijn. Zoals een vader zijn kinderen niet wegsturen zal die hun kleren kapot gemaakt hebben, zo zal God Zijn kinderen niet wegsturen ook al verzondigen zij het keer op keer. Dat vraagt een nederige en ootmoedige houding in het naderen (als een kind dat beseft dat het stout geweest is) maar er mag ook zekerheid zijn: Ondanks wie ik ben en wat ik gedaan heb, blijft Hij mijn Vader. Om Jezus wil.

Je hebt helemaal gelijk. Het is alleen niet zo, dat misverstand hoor je vaak, dat "Abba" of "papa" iets te maken heeft met God zien als "vriendje" ofzo. Dat hoor je dan telkens. Abba, papa? Zo noem je Hem niet, hij is heilig en niet je vriendje. In mijn ogen een injuiste tegenstelling. Een kind die papa zegt ziet zijn papa niet als gelijkwaardig, en heeft doorgaans diep ontzag voor zijn vader die veel groter is dan hij. Toch zegt hij papa. Daar is niets oneerbiedigs aan.

[Jongere]

Ook hier moeten we niet in eenzijdigheid vervallen.
Abba betekent inderdaad papa. Dát betekent het kindschap.

Anderzijds sprak de Heere Jezus (en wie heeft meer recht om 'papa' te zeggen dan Hij?) Zijn Vader aan met 'Heilige Vader'. (Joh 17)

Mag ik hier exegetisch bezwaar tegen aantekenen. De Heere Jezus gebruikt niet overal "heilige Vader". We zien in de Schrift, en ook in onze gebeden, dat we vaak iets toevoegen aan de aanspreekvorm, dus:

heilige Vader
barmhartige Vader
getrouwe Vader
hemelse Vader
etc

De zogenaamde "big Daddy" theologie (waarin God beschouwd wordt als een pappa, die je als een soort grote vriend aanspreekt) staat wel mijlenver bij het Bijbelse aanspreken van God. God is hoog, heilig en rechtvaardig. Als we dat niet snappen, missen we in wezen ook het wonder van de incarnatie: Niemand heeft ooit God gezien, maar de eniggeboren Zoon die heeft Hem ons geopenbaard. Als God je vriendje is, was het niet nodig geweest dat Zijn Zoon ons Hem openbaren zou.

God is heilig, en Hij blijft heilig. Ook tegenover Zijn kinderen. Wie tot God nadert, zal in Zijn licht zijn eigen zondigheid zien. Het geheim van het Vaderschap Gods is, dat we ondanks dat mogen weten dat we welkom zijn. Zoals een vader zijn kinderen niet wegsturen zal die hun kleren kapot gemaakt hebben, zo zal God Zijn kinderen niet wegsturen ook al verzondigen zij het keer op keer. Dat vraagt een nederige en ootmoedige houding in het naderen (als een kind dat beseft dat het stout geweest is) maar er mag ook zekerheid zijn: Ondanks wie ik ben en wat ik gedaan heb, blijft Hij mijn Vader. Om Jezus wil.

Waarom is dat "exegetisch bezwaar"? Ik wil maar aangeven dat er méér is en dat we daarom niet in eenzijdigheid moeten vervallen.

[memento]

Ook hier moeten we niet in eenzijdigheid vervallen.
Abba betekent inderdaad papa. Dát betekent het kindschap.

Anderzijds sprak de Heere Jezus (en wie heeft meer recht om 'papa' te zeggen dan Hij?) Zijn Vader aan met 'Heilige Vader'. (Joh 17)

Mag ik hier exegetisch bezwaar tegen aantekenen. De Heere Jezus gebruikt niet overal "heilige Vader". We zien in de Schrift, en ook in onze gebeden, dat we vaak iets toevoegen aan de aanspreekvorm, dus:

heilige Vader
barmhartige Vader
getrouwe Vader
hemelse Vader
etc

De zogenaamde "big Daddy" theologie (waarin God beschouwd wordt als een pappa, die je als een soort grote vriend aanspreekt) staat wel mijlenver bij het Bijbelse aanspreken van God. God is hoog, heilig en rechtvaardig. Als we dat niet snappen, missen we in wezen ook het wonder van de incarnatie: Niemand heeft ooit God gezien, maar de eniggeboren Zoon die heeft Hem ons geopenbaard. Als God je vriendje is, was het niet nodig geweest dat Zijn Zoon ons Hem openbaren zou.

God is heilig, en Hij blijft heilig. Ook tegenover Zijn kinderen. Wie tot God nadert, zal in Zijn licht zijn eigen zondigheid zien. Het geheim van het Vaderschap Gods is, dat we ondanks dat mogen weten dat we welkom zijn. Zoals een vader zijn kinderen niet wegsturen zal die hun kleren kapot gemaakt hebben, zo zal God Zijn kinderen niet wegsturen ook al verzondigen zij het keer op keer. Dat vraagt een nederige en ootmoedige houding in het naderen (als een kind dat beseft dat het stout geweest is) maar er mag ook zekerheid zijn: Ondanks wie ik ben en wat ik gedaan heb, blijft Hij mijn Vader. Om Jezus wil.

Waarom is dat "exegetisch bezwaar"? Ik wil maar aangeven dat er méér is en dat we daarom niet in eenzijdigheid moeten vervallen.

Ik noemde het een exegetisch bezwaar, omdat jouw posting overkwam: Kijk, de Heere Jezus heeft het over "heilige Vader", hij zegt niet enkel pappa. Daarom moeten wij de Vader met eerbied en ontzag benaderen.

Hoewel je conclusie wel klopt, deugd de argumentatie niet. Eén voorbeeld, tegenover heel veel andere voorbeelden waarin het woordje "heilige" niet is toegevoegd, is natuurlijk geen argument als je wilt zeggen: De Heere Jezus kon simpelweg pappa, vader, zeggen, maar hij deed dat niet. Christus sprak immers meer over "mijn Vader" dan over "heilige Vader". Hét gebed wat hij ons heeft leren bidden, begint met "onze Vader", niet met "heilige Vader". Kortom, volgens mij zou je argument alleen kloppen als Christus altijd zou spreken over "heilige Vader".

M.i. is het belangrijk om zuiver te argumenteren en te exegetiseren.

[Mara]

Ook hier moeten we niet in eenzijdigheid vervallen.
Abba betekent inderdaad papa. Dát betekent het kindschap.

Anderzijds sprak de Heere Jezus (en wie heeft meer recht om 'papa' te zeggen dan Hij?) Zijn Vader aan met 'Heilige Vader'. (Joh 17)

Precies. Die eerbied en notie dat we spreken tot een heilig God mis ik in sommige postings.

Komt het niet doordat in veel kerken enkel over Jezus wordt gepreekt ? En dan daarbij een vader.
Ik luister wel eens andere preken, lees meditaties in het andere kerkblad en het is allemaal zo eenzijdig !
Men vergeet wel eens dat er ook een toornend God is !
Onze (groot)ouders waren vaak bang van de rollende donder, omdat zij daar de stem van God in hoorden. Dan paste eerbied en ontzag.
De moderne mens lacht hierom, welnee, dat zijn gewoon natuurkrachten.
Maar juist wie naar de natuur kijkt, met zijn onstuitbare enorme verwoestingen, krijgt een ogenblik te zien wat er kan gebeuren als God de wereld slaat.
Hij is niet voor iedereen een Vader, een pappa ! Meestal is het zo dat jonge kinderen pappa zeggen en dat dat later overgaat in pap, vader, pa of het nare OUWE

Er kan een wereld van liefde in 1 woordje zitten ! Eventje offtopic: ik heb eens een hele preek gehoord over het begrip: MOEDER. Wat zat daar een boodschap in !

[Jongere]

Ik noemde het een exegetisch bezwaar, omdat jouw posting overkwam: Kijk, de Heere Jezus heeft het over "heilige Vader", hij zegt niet enkel pappa. Daarom moeten wij de Vader met eerbied en ontzag benaderen.

Hoewel je conclusie wel klopt, deugd de argumentatie niet. Eén voorbeeld, tegenover heel veel andere voorbeelden waarin het woordje "heilige" niet is toegevoegd, is natuurlijk geen argument als je wilt zeggen: De Heere Jezus kon simpelweg pappa, vader, zeggen, maar hij deed dat niet. Christus sprak immers meer over "mijn Vader" dan over "heilige Vader". Hét gebed wat hij ons heeft leren bidden, begint met "onze Vader", niet met "heilige Vader". Kortom, volgens mij zou je argument alleen kloppen als Christus altijd zou spreken over "heilige Vader".

M.i. is het belangrijk om zuiver te argumenteren en te exegetiseren.

Ik waarschuwde tegen eenzijdigheid, ik zei niet dat we alleen deze aanspreekvorm mogen gebruiken.

Voor eenzijdigheid is het voldoende als Jezus één keer 'heilige Vader' zegt. Net zoals 'rechtvaardige Vader' ook al aantoont dat er méér is dan alleen 'papa'. En dáárom moeten we niet eenzijdig zijn. Omdat er meer te zeggen is. Dat was het enige dat ik zei. Er was niks exegetisch bij. Het laat zien dat zelfs voor de Heere Jezus de Vader meer is dan alleen 'papa'.