Eerste liefde verlaten...

[refo]

Ach ja, iedereen is vast ook wel bekend met de gezelschappen waarin iemand zo goed kon vertellen dat men er tegenop keek. Totdat.... iemand diegene ontmaskerde.Het verhaal kwam uit een boekje !
Zodoende kwam er een negatieve lading om hangen, maar ik denk zeker dat het veel heeft bijgedragen aan het geloofsleven. Alles wat mooi en zuiver is bestrijdt de duivel immers ! Dus ook het bloeiende gezelschapsleven. We moeten ten allen tijde scherp blijven en toetsen aan de bijbel.

Precies, dat bedoelde ik met het nabijkomende....!!

Dat is niet 'het nabijkomende'.

[theoloog]

@Oesterschelpje

Hoe zie jij Bijbellezen? Is dat iets dat alleen voor het persoonlijk leven van belang is. Ik begrijp het denk ik nog niet helemaal goed. Ik kom nogal eens een bijzondere opvatting in de gereformeerde gezindte tegen. Die opvatting is dat het gaat om mijn persoonlijke verhouding tot God. Die wordt dan gevoed uit de preken op zondag of doordeweeks. Daarnaast worden oudvaders of prekenboeken gelezen, misschien nog een commentaar als Matthew Henry of Calvijn. Maar echt studeren is voor de dominee. Verder zijn er de gezelschappen waar je dan een getuigenis geeft, vooral als je verder op de weg bent of iemand die in het ambt staat. Zodat anderen jaloers worden. Als ik mensen in de zware hoek vraag om hun persoonlijk leven met God, is het antwoord vaak: daar sta ik nog voor, of, dat is iets van de binnenkamer.

Beschrijf ik dit goed, of mis ik de clou.

[albion]

Ach ja, iedereen is vast ook wel bekend met de gezelschappen waarin iemand zo goed kon vertellen dat men er tegenop keek. Totdat.... iemand diegene ontmaskerde.Het verhaal kwam uit een boekje !
Zodoende kwam er een negatieve lading om hangen, maar ik denk zeker dat het veel heeft bijgedragen aan het geloofsleven. Alles wat mooi en zuiver is bestrijdt de duivel immers ! Dus ook het bloeiende gezelschapsleven. We moeten ten allen tijde scherp blijven en toetsen aan de bijbel.

Precies, dat bedoelde ik met het nabijkomende....!!

Het is niet verwonderlijk dat het gezelschapsleven ook wel negatief beoordeeld wordt: (er zit natuurlijk ook kaf onder het koren)

Bidt den Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote...' hoort u dat: uitstóten. Niet uitzénden, nee, veel krachtiger, uitstóte. Daar moet een Drie-enig God aan te pas komen, anders gaan ze nooit; ze zouden het niet durven en niet willen. Denk aan Mozes, Jeremia en anderen. Zij hebben alles tegen: wie is daar toch toe bekwaam!
Tegenwoordig hebben we er genoeg hoor. O ja, die hoeft God niet meer uit te stoten, die hoeven niet eens meer door mensen uitgestoten te worden, die lopen al uit zichzelf. Eerst een gezelschapje leiden, dan een begrafenisje; af en toe een gebedje doen en dan voorganger worden. Wéér een erbij, wéér een erbij. Waarom niet, maar wat graag. Er is niets bij te verliezen, je kunt alleen maar een hoop verdienen. Maar die zijn niet uitgestoten, en daarom hebben ze wel woorden maar geen kracht. Ze brengen Gods Woord niet, maar hun eigen woord. Een Drie-enige God hoeft hen niet meer uit te stoten.
Welja, een zwarte jas, een clubje mensen bij elkaar, eerst in huis, toe maar, probeer het maar, dan een zaaltje huren, het gaat goed en dan: alwéér een erbij opgegagderd naar hun eigen begeerlijkheden. Toe maar, dat gaat prima, niks in de weg. Opgegaderd, van vrijzinnig tot oud gereformeerd, van licht tot zwaar, van grijze pakken met rooie stropdassen tot lange zwarte jassen.
Mensen, laten we álles maar terugstoten. Laten we ze maar wegsturen. Misschien stoten we nog een stel opgegaderden terug. Want wat God uitstoot, gaat dwars door alles heen: die houdt geen mens tegen. En die Hij uitstoot, zendt Hij als lammeren in het midden der wolven.
'Makkelijk gekerkt', zeggen ze tegenwoordig, 'hij was er goed bij: mijn hart verklaard.' Maar het is precies het tegenovergestelde. Dat komt omdat het geen uitgestotene maar een opgegaderde was, die ze meenam en inzegende. Dan komt de wolvenaard niet openbaar, dan heb je veel vrienden.

[refo]

Ik ben niet zo gauw van het aanbevelen van boeken. Niet iedereen heeft tenslotte geld en/of tijd genoeg.

Maar ik maak een uitzondering voor dit boek. Het is niet heel duur en op alle vragen die hier aan de orde komen is er een antwoord in te vinden. Bovendien mag hij de meeste geestelijke muizenissen verdrijven.

[Marnix]

Het is absoluut niet mijn bedoeling om de gezelschappen te gaan verheerlijken.
Maar ik hoor uit mijn eigen omgeving veel kennis van feiten, geleerd op bijv. CGO, of gehoord op de Bijbelkring, enz.
Ik ben zelf ook meegeweest, werd er eerlijk gezegd eerder koud van, discussie hierover, discussies daarover.
De een wist het nog beter en mooier te vertellen dan de ander.
Wat ik al eerder aangaf, veel godsdienst, maar van het echte leven en de omgang met God hoor ik heel, heel weinig.
Wel dankbaar voor dit, dankbaar voor dat, enz.
Ik zal niet zeggen dat we dat niet moeten zijn, maar toch.., toch mis ik iets.
Ik vind dat heel moeilijk om te omschrijven, maar als ik iemand tegenkom, die echt vanuit zijn/haar hart mag vertellen wat God aan de ziel heeft gedaan, daar kan ik jaloers op worden.
Dat heb ik met mijn eerdere posting bedoeld.

Hm, ik snap het, ik ben blij dat de kring bij ons niet een discussiekring is. Ik kan me voorstellen dat je daar koud van wordt. Maar het kan denk ik ook anders.

[theoloog]

Bidt den Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote...' hoort u dat: uitstóten. Niet uitzénden, nee, veel krachtiger, uitstóte. Daar moet een Drie-enig God aan te pas komen, anders gaan ze nooit; ze zouden het niet durven en niet willen. Denk aan Mozes, Jeremia en anderen. Zij hebben alles tegen: wie is daar toch toe bekwaam!
Tegenwoordig hebben we er genoeg hoor. O ja, die hoeft God niet meer uit te stoten, die hoeven niet eens meer door mensen uitgestoten te worden, die lopen al uit zichzelf. Eerst een gezelschapje leiden, dan een begrafenisje; af en toe een gebedje doen en dan voorganger worden. Wéér een erbij, wéér een erbij. Waarom niet, maar wat graag. Er is niets bij te verliezen, je kunt alleen maar een hoop verdienen. Maar die zijn niet uitgestoten, en daarom hebben ze wel woorden maar geen kracht. Ze brengen Gods Woord niet, maar hun eigen woord. Een Drie-enige God hoeft hen niet meer uit te stoten.
Welja, een zwarte jas, een clubje mensen bij elkaar, eerst in huis, toe maar, probeer het maar, dan een zaaltje huren, het gaat goed en dan: alwéér een erbij opgegagderd naar hun eigen begeerlijkheden. Toe maar, dat gaat prima, niks in de weg. Opgegaderd, van vrijzinnig tot oud gereformeerd, van licht tot zwaar, van grijze pakken met rooie stropdassen tot lange zwarte jassen.
Mensen, laten we álles maar terugstoten. Laten we ze maar wegsturen. Misschien stoten we nog een stel opgegaderden terug. Want wat God uitstoot, gaat dwars door alles heen: die houdt geen mens tegen. En die Hij uitstoot, zendt Hij als lammeren in het midden der wolven.
'Makkelijk gekerkt', zeggen ze tegenwoordig, 'hij was er goed bij: mijn hart verklaard.' Maar het is precies het tegenovergestelde. Dat komt omdat het geen uitgestotene maar een opgegaderde was, die ze meenam en inzegende. Dan komt de wolvenaard niet openbaar, dan heb je veel vrienden.

Zou je mij eens kunnen uitleggen waarom dit citaat zo Bijbels is?

[helma]

Er is niets bij te verliezen, je kunt alleen maar een hoop verdienen.

vooral dit citaat lijkt me in veel gevallen niet waar.

[Mara]

Ik ben voorzichtig met gezelschappen. Maar je kunt voorzichtig met alles zijn. Stel op God je vertrouwen, en bouw niet op mensen.

Ik ben een vriend, een metgezel, van allen die Zijn naam ootmoedig vrezen... zo luidt de psalm uit 1773. Dus inderdaad vanuit heel de Wereld.

Mara, ik weet een kind van God te zijn. Ik belijd dat voor God en zijn gemeente (in de kerkelijke situatie anno 2010)

Het is fijn om van elkaar te leren. Via via, zeg maar, heb ik gelezen van Mientje Vrijdag. Best interessant. Hoe zij nu met de dingen om gaat en hoe zij God's werk heeft ervaren. Ook is dat fijn om dat met mensen in levende lijve te horen. (ik zie hen meer als met eerbied gesproken als ervaringsdeskundige.)
Ik ken zo ook oudere mensen bij ons in de kerk. Heerlijk om zo met die man of vrouw te praten. Zo geweldig leerzaam, maar ook gewoon soort van vaderlijk. En als er wat is, reken erop dat ze voor je in het gebed zijn en met je stijden...

Maar ik verwacht het toch bovenal van God. Stel op den Heere, in alles je betrouwen. Wij zijn niet Rooms-katholiek, oké, maar dan zijn we het ook echt niet dus. Consequentie, je gaat naar God, om Hem alles te vragen.

Mara, het is mijn verlangen, dat meer en meer mensen, de Heere leren kennen en hem Vader te noemen. Dat leert God je zelf. Ook met niet reformatorische gezangen. Kijk eens naar al die talen met pinksteren. Geweldig die 3000 mensen. Hoorden in hun taal spreken. Maakt het nu uit of dat reformatorisch is of evangelisch? Welnee... Ik begin te begrijpen, dat ik zo weinig weet van Hem. Ik begrijp maar zo'n fractie van Hem.
Weet je wat het is met de dood? Je kent het wel, vandaag ik, morgen gij. En dat zeg ik nu ook tegen jou.

Vandaag ken ik God, morgen jij! Vandaag zeg ik, lieve Vader, morgen jij!

Ik wens het je van harte toe. Voor mezelf blijft er schuld over, waarom heb ik niet meer voor je gebeden?

Groet,

Lieve Desiree, begreep je mijn vraag ? Vind jij dat iedereen mag zingen : Vader ! Je bent een gunnend iemand, maar wij kunnen het elkaar niet geven. Ik heb eens een dominee horen zeggen dat feitelijk niet iedereen het Onze vader zou kunnen bidden ! Dat is scherp he ?

[Germanicus]

Ik ben voorzichtig met gezelschappen. Maar je kunt voorzichtig met alles zijn. Stel op God je vertrouwen, en bouw niet op mensen.

Ik ben een vriend, een metgezel, van allen die Zijn naam ootmoedig vrezen... zo luidt de psalm uit 1773. Dus inderdaad vanuit heel de Wereld.

Mara, ik weet een kind van God te zijn. Ik belijd dat voor God en zijn gemeente (in de kerkelijke situatie anno 2010)

Het is fijn om van elkaar te leren. Via via, zeg maar, heb ik gelezen van Mientje Vrijdag. Best interessant. Hoe zij nu met de dingen om gaat en hoe zij God's werk heeft ervaren. Ook is dat fijn om dat met mensen in levende lijve te horen. (ik zie hen meer als met eerbied gesproken als ervaringsdeskundige.)
Ik ken zo ook oudere mensen bij ons in de kerk. Heerlijk om zo met die man of vrouw te praten. Zo geweldig leerzaam, maar ook gewoon soort van vaderlijk. En als er wat is, reken erop dat ze voor je in het gebed zijn en met je stijden...

Maar ik verwacht het toch bovenal van God. Stel op den Heere, in alles je betrouwen. Wij zijn niet Rooms-katholiek, oké, maar dan zijn we het ook echt niet dus. Consequentie, je gaat naar God, om Hem alles te vragen.

Mara, het is mijn verlangen, dat meer en meer mensen, de Heere leren kennen en hem Vader te noemen. Dat leert God je zelf. Ook met niet reformatorische gezangen. Kijk eens naar al die talen met pinksteren. Geweldig die 3000 mensen. Hoorden in hun taal spreken. Maakt het nu uit of dat reformatorisch is of evangelisch? Welnee... Ik begin te begrijpen, dat ik zo weinig weet van Hem. Ik begrijp maar zo'n fractie van Hem.
Weet je wat het is met de dood? Je kent het wel, vandaag ik, morgen gij. En dat zeg ik nu ook tegen jou.

Vandaag ken ik God, morgen jij! Vandaag zeg ik, lieve Vader, morgen jij!

Ik wens het je van harte toe. Voor mezelf blijft er schuld over, waarom heb ik niet meer voor je gebeden?

Groet,

Lieve Desiree, begreep je mijn vraag ? Vind jij dat iedereen mag zingen : Vader ! Je bent een gunnend iemand, maar wij kunnen het elkaar niet geven. Ik heb eens een dominee horen zeggen dat feitelijk niet iedereen het Onze vader zou kunnen bidden ! Dat is scherp he ?

Op zich vroeg je mij niks, ik heb toch een vraag aan jou. Zing jij dan ook niet alle psalmen mee? 'Goedertieren Vader, milde zegenader...' Is het Onze Vader niet het gebed dat Jezus Zelf geleerd heeft? Of bedoelde Hij volgens jou alleen Zijn discipelen?

[theoloog]

Beste Mara,

het goed om iedere keer weer nodig om niet gedachteloos allerlei bekende rituelen uit te voeren. Daar behoort ook het zingen of opzeggen van het onze Vader toe. Toch moeten we niet wijzer zijn dan de Heere Jezus zelf die zijn discipelen zo leerde bidden. Ieder kind van God of hij/zij nu net op de weg is, mag God Vader noemen. Dat is de relatie, hoe wondelijk toch!, die we met God mogen hebben. Ik had het nooit gedurfd om God zo te noemen. Maar de Schrift leert me dit. Het leert me klein te worden voor Onze Papa. God toornt niet langer meer, maar Hij komt me in Christus zo dichtbij als een Vader. Hij weet veel beter wat ik nodig heb dan dat ik zelf aan Hem kan vragen. Bovendien leert het me naar mijn broertjes en zusjes te kijken in het geloof.

[albion]

Bidt den Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote...' hoort u dat: uitstóten. Niet uitzénden, nee, veel krachtiger, uitstóte. Daar moet een Drie-enig God aan te pas komen, anders gaan ze nooit; ze zouden het niet durven en niet willen. Denk aan Mozes, Jeremia en anderen. Zij hebben alles tegen: wie is daar toch toe bekwaam!Tegenwoordig hebben we er genoeg hoor. O ja, die hoeft God niet meer uit te stoten, die hoeven niet eens meer door mensen uitgestoten te worden, die lopen al uit zichzelf. Eerst een gezelschapje leiden, dan een begrafenisje; af en toe een gebedje doen en dan voorganger worden. Wéér een erbij, wéér een erbij. Waarom niet, maar wat graag. Er is niets bij te verliezen, je kunt alleen maar een hoop verdienen. Maar die zijn niet uitgestoten, en daarom hebben ze wel woorden maar geen kracht. Ze brengen Gods Woord niet, maar hun eigen woord. Een Drie-enige God hoeft hen niet meer uit te stoten.
Welja, een zwarte jas, een clubje mensen bij elkaar, eerst in huis, toe maar, probeer het maar, dan een zaaltje huren, het gaat goed en dan: alwéér een erbij opgegagderd naar hun eigen begeerlijkheden. Toe maar, dat gaat prima, niks in de weg. Opgegaderd, van vrijzinnig tot oud gereformeerd, van licht tot zwaar, van grijze pakken met rooie stropdassen tot lange zwarte jassen.
Mensen, laten we álles maar terugstoten. Laten we ze maar wegsturen. Misschien stoten we nog een stel opgegaderden terug. Want wat God uitstoot, gaat dwars door alles heen: die houdt geen mens tegen. En die Hij uitstoot, zendt Hij als lammeren in het midden der wolven.
'Makkelijk gekerkt', zeggen ze tegenwoordig, 'hij was er goed bij: mijn hart verklaard.' Maar het is precies het tegenovergestelde. Dat komt omdat het geen uitgestotene maar een opgegaderde was, die ze meenam en inzegende. Dan komt de wolvenaard niet openbaar, dan heb je veel vrienden.

Zou je mij eens kunnen uitleggen waarom dit citaat zo Bijbels is?

Lijkt mij nogal duidelijk:

Bidt den Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote...'

kanttekening: Grieks, uitwerpe, dat is uitzende, hun door de krachts zijns Geestes gewillig en bekwaam gemaakt hebbende.

Daar moet een Drie-enig God aan te pas komen, anders gaan ze nooit; ze zouden het niet durven en niet willen. Denk aan Mozes, Jeremia en anderen. Zij hebben alles tegen: wie is daar toch toe bekwaam!


Ik heb dit citaat overgenomen omdat we het over gezelschappen hebben. En dat ik wel kan begrijpen dat er soms negatief overgedacht wordt, omdat het voor sommigen een binnenkomen is om 'gemakkelijk' dominee te kunnen worden. Want er waren er die een tekstje en een versje kregen en daardoor de vrijmoedigheid hadden om een woordje te spreken en als je eenmaal over de brug bent.... en daar waarschuwde deze ds. voor.

[albion]

Er is niets bij te verliezen, je kunt alleen maar een hoop verdienen.

vooral dit citaat lijkt me in veel gevallen niet waar.

In ieder geval veel vrienden: geloof je het van mij, dan geloof ik het van jou. Een dominee die afsnijdend preekt heeft vele vijanden. Ik vraag me weleens af hoe zouden de zonen van Boanerges gepreekt hebben?

[albion]

Beste Mara,

het goed om iedere keer weer nodig om niet gedachteloos allerlei bekende rituelen uit te voeren. Daar behoort ook het zingen of opzeggen van het onze Vader toe. Toch moeten we niet wijzer zijn dan de Heere Jezus zelf die zijn discipelen zo leerde bidden. Ieder kind van God of hij/zij nu net op de weg is, mag God Vader noemen. Dat is de relatie, hoe wondelijk toch!, die we met God mogen hebben. Ik had het nooit gedurfd om God zo te noemen. Maar de Schrift leert me dit. Het leert me klein te worden voor Onze Papa. God toornt niet langer meer, maar Hij komt me in Christus zo dichtbij als een Vader. Hij weet veel beter wat ik nodig heb dan dat ik zelf aan Hem kan vragen. Bovendien leert het me naar mijn broertjes en zusjes te kijken in het geloof.

Wij mogen het onze Vader bidden omdat Hij onze Schepper is.

[Mara]

Ik ben voorzichtig met gezelschappen. Maar je kunt voorzichtig met alles zijn. Stel op God je vertrouwen, en bouw niet op mensen.

Ik ben een vriend, een metgezel, van allen die Zijn naam ootmoedig vrezen... zo luidt de psalm uit 1773. Dus inderdaad vanuit heel de Wereld.

Mara, ik weet een kind van God te zijn. Ik belijd dat voor God en zijn gemeente (in de kerkelijke situatie anno 2010)

Het is fijn om van elkaar te leren. Via via, zeg maar, heb ik gelezen van Mientje Vrijdag. Best interessant. Hoe zij nu met de dingen om gaat en hoe zij God's werk heeft ervaren. Ook is dat fijn om dat met mensen in levende lijve te horen. (ik zie hen meer als met eerbied gesproken als ervaringsdeskundige.)
Ik ken zo ook oudere mensen bij ons in de kerk. Heerlijk om zo met die man of vrouw te praten. Zo geweldig leerzaam, maar ook gewoon soort van vaderlijk. En als er wat is, reken erop dat ze voor je in het gebed zijn en met je stijden...

Maar ik verwacht het toch bovenal van God. Stel op den Heere, in alles je betrouwen. Wij zijn niet Rooms-katholiek, oké, maar dan zijn we het ook echt niet dus. Consequentie, je gaat naar God, om Hem alles te vragen.

Mara, het is mijn verlangen, dat meer en meer mensen, de Heere leren kennen en hem Vader te noemen. Dat leert God je zelf. Ook met niet reformatorische gezangen. Kijk eens naar al die talen met pinksteren. Geweldig die 3000 mensen. Hoorden in hun taal spreken. Maakt het nu uit of dat reformatorisch is of evangelisch? Welnee... Ik begin te begrijpen, dat ik zo weinig weet van Hem. Ik begrijp maar zo'n fractie van Hem.
Weet je wat het is met de dood? Je kent het wel, vandaag ik, morgen gij. En dat zeg ik nu ook tegen jou.

Vandaag ken ik God, morgen jij! Vandaag zeg ik, lieve Vader, morgen jij!

Ik wens het je van harte toe. Voor mezelf blijft er schuld over, waarom heb ik niet meer voor je gebeden?

Groet,

Lieve Desiree, begreep je mijn vraag ? Vind jij dat iedereen mag zingen : Vader ! Je bent een gunnend iemand, maar wij kunnen het elkaar niet geven. Ik heb eens een dominee horen zeggen dat feitelijk niet iedereen het Onze vader zou kunnen bidden ! Dat is scherp he ?

Op zich vroeg je mij niks, ik heb toch een vraag aan jou. Zing jij dan ook niet alle psalmen mee? 'Goedertieren Vader, milde zegenader...' Is het Onze Vader niet het gebed dat Jezus Zelf geleerd heeft? Of bedoelde Hij volgens jou alleen Zijn discipelen?

Ja ik zing de psalmen mee. De predikant zoekt ze met zorg uit bij de preek. maar dat wil niet zeggen dat ik altijd alles voluit mee kan zingen !
Het gaat erom, zijn wij ons bewust van hetgeen wij zingen ?
Of kunnen we altijd meejubelen ?

[theoloog]

@Albion

Ik begrijp wel wat er staat in de SV of in de Bijbel zelf. Mijn probleem is hoe deze dominee het roepingswerk van anderen beoordeeld of zeg maar veroordeeld. Zou je in je antwoord deze tekst kunnen betrekken: Dit is een getrouw woord: zo iemand tot eens opzieners ambt lust heeft, die begeert een treffelijk werk. (1Tim. 3:1)

Hij zegt: "Laten we alles maar terugstoten". Kun je mij aangeven wat daar zo Bijbels aan is? Kun je me een Bijbelgedeelte aanwijzen waarin dit staat, dat we zo in de gemeente moeten optreden?