Ik had vroeger ( ongeveer 25 jaar geleden) mooi lang haar..., maar door diverse gezondheidsproblemen, diverse medicijnen, zwangerschappen, is mijn haar inmiddels kort...er bleef "vanlieverlede" niet veel van over
En ik moet ook zeggen, dat ik liever een verzorgd, eenvoudig kort koppie zie, dan lang onverzorgd haar, of van die getoupeerde dotten, waarvoor ze uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuren bij een kapper zitten, of nog meer van dat soort wonderlijke "refokapsels" waar uuuuuuuuuuuuuuuuuren mee heen gaan om het op die manier te dragen
Maar goed, dat is mijn mening...
Stil mijn ziel wees stil, en wees niet bang voor de onzekerheid van morgen. God omgeeft je steeds, Hij is erbij, in je beproevingen en zorgen!
Mara schreef:Ja natuurlijk wel !
Maar laten we even eerlijk en nuchter blijven, welke vrouw van deze tijd, reformatorisch of niet, voelt zich ONDERDANIG aan haar man ?
Ik ken er geen een, veel werken er buiten de deur, geven gewoon hun eigen mening enz.
Welke Sarah verblijft in haar tent ?
Het gaat er toch niet om wat tegenwoordig normaal is?
Ik denk dat vele vrouwen hun plaats niet kennen. Met alle schadelijke gevolgen van dien
Gelukkig ken ik er ook veel die wel verlangen daarin Bijbels te zijn.
Onderdanig zijn betekent misschien wat anders dan je denkt.
Het is niet zo dat je alleen maar achter t aanrecht mag; dat je geen eigen mening mag hebben enzovoort. Echt niet.
Mara, ik raad je aan het boek 'Een vrouw naar Gods hart' te lezen!
Een vriendelijk woord hoeft niet veel tijd te kosten maar de echo ervan duurt eindeloos....
Mara schreef:
Welke Sarah verblijft in haar tent ?
ik
Ja ja, jij werkt niet buiten de deur begrijp ik dat goed ?
Maar dat is volgens mij niet de betekenis van "in de tent blijven".
Dat is zoals bij sommige volkeren: de man krijgt bezoek en de vrouw trekt zich terug in haar domein, nl de keuken.
Ook jij hebt een eigen mening, anders zou je niet op het forum mogen verblijven.
Dus ben je in zekere zin ook "geemancipeerd" en niemand vind dat gek.
Onderdanigheid aan de man zit denk ik niet in het wel of niet buiten de deur werken.
Maar er is een beslissing te nemen, en de man heeft altijd het laatste woord. Zo ?
Of ligt het toch genuanceerder ?
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Mara schreef:
Welke Sarah verblijft in haar tent ?
ik
Ja ja, jij werkt niet buiten de deur begrijp ik dat goed ?
Maar dat is volgens mij niet de betekenis van "in de tent blijven".
Dat is zoals bij sommige volkeren: de man krijgt bezoek en de vrouw trekt zich terug in haar domein, nl de keuken.
Ook jij hebt een eigen mening, anders zou je niet op het forum mogen verblijven.
Dus ben je in zekere zin ook "geemancipeerd" en niemand vind dat gek.
Onderdanigheid aan de man zit denk ik niet in het wel of niet buiten de deur werken.
Maar er is een beslissing te nemen, en de man heeft altijd het laatste woord. Zo ?
Of ligt het toch genuanceerder ?
Het ligt niet zo als jij zegt, en af en toe werk ik wel buitenshuis.
Maar ik heb geen zin in een discussie.
Een vriendelijk woord hoeft niet veel tijd te kosten maar de echo ervan duurt eindeloos....
Je krijgt met mij hier echt geen discussie over
Ik heb 25 jaar thuisGEZETEN, zo wordt het denigrerend genoemd.
Ik heb het graag en met liefde gedaan.
Maar de jongste is nu al zo zelfstandig en de hele dag van huis.
Vandaar mijn nu bescheiden parttime baantje
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Orchidee schreef:Ik had vroeger ( ongeveer 25 jaar geleden) mooi lang haar..., maar door diverse gezondheidsproblemen, diverse medicijnen, zwangerschappen, is mijn haar inmiddels kort...er bleef "vanlieverlede" niet veel van over
En ik moet ook zeggen, dat ik liever een verzorgd, eenvoudig kort koppie zie, dan lang onverzorgd haar, of van die getoupeerde dotten, waarvoor ze uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuren bij een kapper zitten, of nog meer van dat soort wonderlijke "refokapsels" waar uuuuuuuuuuuuuuuuuren mee heen gaan om het op die manier te dragen
Maar goed, dat is mijn mening...
Orchidee; het gaat erom hoe je hart eronder is.
De Heere weet ook wel als het je verlangen er is om het lang te hebben en het lukt om welke reden dan ook niet.
Ik denk ook niet dat het de bedoeling is om er allerlei torens van te maken
Reformanda nr.27, 13e jaargang, 16 juli 2003
Titel: Man en vrouw - in het huwelijk
Schrijver: Jongerenredactie
De verhouding in het huwelijk – onderscheiden plaats en taak
Moet de man perse heersen? Is de vrouw een nietswaardige slavin? Laten we luisteren naar enkele passages uit het N.T.
Dat twee mensen tot één vlees zijn, is een groot geheimenis. Een niet te begrijpen twee-eenheid. Maar Paulus spreekt erover in Efeze 5: 22-33 met het oog op Christus en op de gemeente. Want hij zegt dat zoals Christus het Hoofd van de gemeente is, de man het hoofd van zijn vrouw is. Dat zoals de gemeente onderdanig is aan Christus, de vrouw haar man onderdanig moet zijn. Zoals Christus Zijn gemeente, Zijn lichaam lief heeft gehad, zo moet ook de man zijn vrouw liefhebben als zijn eigen lichaam, als zijn eigen vlees. Zij is vlees van zijn vlees. God heeft deze twee tot één vlees gemaakt. En eigen vlees haat je niet.
Opvallend in dit gedeelte is dat het 'ambt' van hoofd zijn zelfs verplicht liefde impliceert. Dat het 'ambt' van onderdanig zijn niet onderdrukt worden betekent. Hier wordt geen overheers-, sla-, schop-, en commandeermandaat aan de man gegeven. Want heersen kan door de plicht tot liefde nooit óverheersen worden.
Hier zien we de plaats van man en vrouw ten opzichte van elkaar, gespiegeld aan Christus en Zijn gemeente.
Heel bijzonder dus: heersen in liefde.
In het vervolg van Efeze en in Kolossenzen 3: 18-4: 1 wordt het hele huisgezin er nog bij betrokken. Hier zien we de verhouding man – vrouw, ouder (taak: kinderen niet verbitteren) – kind (taak: gehoorzamen), baas (taak: rechtvaardig en billijk omgaan met slaven) – werknemer (taak: gehoorzamen). We zien de plaats en taak van de man in het huisgezin en op z'n werkplek.
Ook hier is het heersen in liefde en in de kennis dat allen één Hoofd, Vader en Heer hebben.
In I Korintiërs 11: 2-16 schrijft Paulus dat het hoofd van de vrouw de man is, dat het hoofd van de man Christus is en dat het hoofd van Christus God is. De man mag zijn hoofd tijdens het bidden niet dekken omdat hij beeld en heerlijkheid van God is. Maar de vrouw moet het wel omdat zij de heerlijkheid van de man is. Zij is immers de man tot hulp geschapen.
Hier blijkt duidelijk dat de man het hoofd van de vrouw is. Dat de vrouw de heerlijkheid van de man is. En dit is gefundeerd op de scheppingsorde: ten eerste is de man eerst geschapen - de vrouw is uit de man. Ten tweede is de vrouw geschapen omwille van de man - de vrouw is om de man. Zij moest zijn hulp, zijn ‘tegenover’ zijn. Zij is zijn heerlijkheid. Aan deze mooie plaats die aan de vrouw toebedeeld is, kon de Korinthische vrouw ‘handen en voeten’ geven door haar hoofd te dekken. Daarmee gaf ze te kennen dat ze aan de man ondergeschikt is.
Tegelijk wordt de man uit de vrouw geboren. Maar beiden worden uit God geboren. Beiden mogen deel hebben aan Gods beloften en weldaden. En zij hebben elkaar nodig.
Er is als man geen grond voor om als sommige Joden God te danken dat je geen vrouw bent; om vrouwen te verachten. Want beide, man én vrouw, mogen deel hebben aan Zijn beloften en weldaden. (Zie ook Gal. 3: 28: in Christus is noch man noch vrouw; allen mogen deel hebben aan Christus en aan de erfenis. In het leven van alle dag is er wel een orde tussen mannen en vrouwen, maar God kijkt voor het heil niet daarnaar.) En mannen en vrouwen hebben elkaar nodig. De man moet uit de vrouw geboren worden.
De scheppingsorde leert ons dus dat de vrouw de man ondergeschikt moet zijn. Tegelijk leert Gods schepping van zowel man en vrouw dat ze gelijkwaardig zijn.
Een zachtmoedige en stille geest
In I Timoteüs 2 lezen we over de kleding, de haardracht en de sieraden van de vrouw. Het gaat niet om kostbare kleren, om haarvlechten, om goud of parels, maar om goede werken.
De vrouw moet zich rustig laten onderrichten, maar ze mag niet onderrichtten of gezag hebben over de man (Vgl. Num. 30). Want zij is later geschapen dan de man. En zij heeft zich laten verleiden.
Ook in I Kor. 14: 34 staat dat het de vrouwen niet toegelaten is te spreken in de gemeenten, maar bevolen is onderworpen te zijn, zoals de wet zegt. De wet van de door God gegeven orde. Aan deze onderworpenheid kan zij vorm geven door juist thuis met haar man te spreken.
En zij moet blijven in geloof, liefde en heiliging, met ingetogenheid. Die ingetogenheid is ook zelfbeheersing. Zij moet zichzelf beheersen om niet te willen heersen over de man.
En die zelfbeheersing gaat niet altijd vanzelf. Je moet het léren.
In Titus 2: 5 staat o.a. dat jonge vrouwen moeten léren hun mannen lief te hebben en onderdanig te zijn.
In I Petrus 3: 1-7 gaat het ook over de wandel van de vrouw. Zij kan door haar wandel haar ongehoorzaam (geworden) man winnen. Het gaat niet om het uiterlijk sieraad, maar om het verborgen innerlijk sieraad met de onvergankelijke tooi van een zachtmoedige en stille geest. Met deze tooi waren de heilige vrouwen haar mannen onderdanig.
Ook de mannen moeten verstandig met hun vrouwen leven. Want mannen zijn broze mensen, maar vrouwen zijn nóg brozer. Hij moet haar eer bewijzen omdat zij mede-erfgenaam is van de genade van het leven, opdat zijn gebeden niet belemmerd worden.
Het siert vrouwen dus om haar mannen onderdanig te zijn. Mannen moeten daar geen misbruik van maken. Zij moeten bedenken dat vrouwen nog brozer zijn. Dat ook vrouwen deel hebben aan Gods genade.
Conclusies
De positie van man en vrouw is dus gefundeerd op de schepping. De vrouw is later geschapen dan de man.en omwille van hem. Zij is de heerlijkheid van hem. En zij heeft zich laten verleiden. Toch is de man ook weer door de vrouw. Man en vrouw hebben elkaar nodig. En de man is beeld en heerlijkheid van God. Toch zijn man en vrouw beide uit God. En Christus is het hoofd van de man. We leren hieruit dat de vrouw onderworpen is aan de man, dat de man het hoofd is van de vrouw, en dat beiden ondergeschikt zijn aan God.
De man heeft de taak om gezag uit te oefenen in gezin, kerk en maatschappij. De vrouw is hem onderdanig. Dit laat zij uitkomen in erkenning van zijn plaats en taak. Zij zal in de kerk niet leren of macht uitoefenen over de man.
Het heersen van de man is heersen in liefde. Hij is ook verantwoording verschuldigd aan zijn Heer. Hij moet voorzichtig zijn met zijn vrouw, omdat zij nog brozer is dan hij. Opdat zijn gebeden niet belemmerd worden door een verkeerde omgang met zijn vrouw.
Omdat dit een verhouding in liefde is, zal het niet ontsporen in overheersen of emancipatiedrang.
Dit is een verhouding in de kennis dat man en vrouw beide deel hebben aan Gods beloften en weldaden. Daarom zal de man de vrouw niet minachten.
Maar de praktijk van alledag is onvolmaakt. Er zijn vele ontsporingen. Vrouwen willen heersen, ook in de eredienst. Mannen commanderen en slaan hun vrouwen. Gelukkig gaat er toch ook heel veel wel goed. Maar de drang om te heersen en te overheersen zit er diep in. Laten we ons daarom ook hierin onderwerpen aan Gods Woord.
Orchidee schreef:Ik had vroeger ( ongeveer 25 jaar geleden) mooi lang haar..., maar door diverse gezondheidsproblemen, diverse medicijnen, zwangerschappen, is mijn haar inmiddels kort...er bleef "vanlieverlede" niet veel van over
En ik moet ook zeggen, dat ik liever een verzorgd, eenvoudig kort koppie zie, dan lang onverzorgd haar, of van die getoupeerde dotten, waarvoor ze uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuren bij een kapper zitten, of nog meer van dat soort wonderlijke "refokapsels" waar uuuuuuuuuuuuuuuuuren mee heen gaan om het op die manier te dragen
Maar goed, dat is mijn mening...
Orchidee; het gaat erom hoe je hart eronder is.
De Heere weet ook wel als het je verlangen er is om het lang te hebben en het lukt om welke reden dan ook niet.
Ik denk ook niet dat het de bedoeling is om er allerlei torens van te maken
Hoe staat het er ook alweer? Niet in vlechtingen des haars.....
Eenvoudig en eerbaar.
Zachea
Orchidee schreef:Ik had vroeger ( ongeveer 25 jaar geleden) mooi lang haar..., maar door diverse gezondheidsproblemen, diverse medicijnen, zwangerschappen, is mijn haar inmiddels kort...er bleef "vanlieverlede" niet veel van over
En ik moet ook zeggen, dat ik liever een verzorgd, eenvoudig kort koppie zie, dan lang onverzorgd haar, of van die getoupeerde dotten, waarvoor ze uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuren bij een kapper zitten, of nog meer van dat soort wonderlijke "refokapsels" waar uuuuuuuuuuuuuuuuuren mee heen gaan om het op die manier te dragen
Maar goed, dat is mijn mening...
Orchidee; het gaat erom hoe je hart eronder is.
De Heere weet ook wel als het je verlangen er is om het lang te hebben en het lukt om welke reden dan ook niet.
Ik denk ook niet dat het de bedoeling is om er allerlei torens van te maken
Hoe staat het er ook alweer? Niet in vlechtingen des haars.....
Eenvoudig en eerbaar.
Zachea
Of van die geheime zenders achterop....
Gevuld met nephaar.
Mara schreef:Maar wat is jouw persoonlijke mening nou ? Wel of geen hoed ?
Wat ik een lastig punt vind is de cultuurgebondenheid van de inhoud van zo'n regel, en wat doet dat met de regel zelf. Voor de mensen aan wie Paulus dit schrijft was het allemaal heel vanzelfsprekend. Natuurlijk heeft het bedekken van je hoofd te maken met onderdanigheid. Dat zie je in het oosten overal terug, het het christendom en bijv. ook in de islam.
Hier is de cultuur totaal anders, hoofddeksels worden doorgaans niet gedragen vanuit onderdanigheid, maar eerder omdat men het mooi vindt. (vandaar misschien ook het pronken met slagschepen, hoeveel mensen doen het omdat het zo hoort en hoeveel om onderdanigheid te tonen? Heeft het dan zin om een hoed om te zetten als dat in onze cultuur geen onderdanigheid uitdraagt? Moet je het dan toch maar voor de vorm doen?
Ik denk dat de onderdanigheid Bijbels is, maar het dragen van hoofdbedekking om dat te illustreren een cultuurgebonden iets.
Nu begeef je je op glad ijs...
welke Bijbelse voorschriften zijn cultuurgebonden en welke niet?
Loop je dan niet het gevaar nog veel meer naast je neer te leggen?
Klopt, je moet daar voorzichtig mee zijn, en dat ben ik ook. Toch denk ik wel dat het belangrijk is bij dit punt naar cultuur te kijken en wat het uitgebeelde zegt, en dan kom je in de oosterse cultuur en de westerse cultuur wel verschillen tegen, zoals in de aangehaalde kanttekeningen ook zichtbaar wordt.
Mara schreef:
Marnix schreef:
Mara schreef:Maar wat is jouw persoonlijke mening nou ? Wel of geen hoed ?
Wat ik een lastig punt vind is de cultuurgebondenheid van de inhoud van zo'n regel, en wat doet dat met de regel zelf. Voor de mensen aan wie Paulus dit schrijft was het allemaal heel vanzelfsprekend. Natuurlijk heeft het bedekken van je hoofd te maken met onderdanigheid. Dat zie je in het oosten overal terug, het het christendom en bijv. ook in de islam.
Hier is de cultuur totaal anders, hoofddeksels worden doorgaans niet gedragen vanuit onderdanigheid, maar eerder omdat men het mooi vindt. (vandaar misschien ook het pronken met slagschepen, hoeveel mensen doen het omdat het zo hoort en hoeveel om onderdanigheid te tonen? Heeft het dan zin om een hoed om te zetten als dat in onze cultuur geen onderdanigheid uitdraagt? Moet je het dan toch maar voor de vorm doen?
Ik denk dat de onderdanigheid Bijbels is, maar het dragen van hoofdbedekking om dat te illustreren een cultuurgebonden iets.
Ik doe het eigenlijk niet omdat ik onderdanig ben aan mijn man
Tenminste, dat klinkt een beetje akelig. Ik zie mezelf nl als gelijkwaardig.
Hij ook
Maar ik plaatste hier de bijbeltekst, dat een vrouw haar hoofd moet bedekken en dus eigenlijk ook lang haar dient te hebben.
Maar dan kun je weer de discussie krijgen: hoe lang dan precies ? Echt NOOIT knippen, dan kun je er op een gegeven moment op gaan staan !
Ook niet de bedoeling, maar schouderlengte ? Halverwege je rug ?
Ik vind dat opgestoken haar mij niet staat, moet ik het dan toch doen ?
Je bent ook gelijkwaardig. Een misverstand dat later is ontstaan is dat de relatie man/vrouw niet gelijkwaardig is. "Onderdanig" heeft wat dat betreft een negatieve klank gekregen, maar zo is het volgens mij niet bedoeld. Man en vrouw zijn gelijkwaardig maar hebben een andere functie. En ook mannen moeten onderdanig zijn en dienen, zoals Christus ook diende.
helma schreef:
Mara schreef:
Ik doe het eigenlijk niet omdat ik onderdanig ben aan mijn man
Tenminste, dat klinkt een beetje akelig. Ik zie mezelf nl als gelijkwaardig.
Hij ook
Maar ik plaatste hier de bijbeltekst, dat een vrouw haar hoofd moet bedekken en dus eigenlijk ook lang haar dient te hebben.
Maar dan kun je weer de discussie krijgen: hoe lang dan precies ? Echt NOOIT knippen, dan kun je er op een gegeven moment op gaan staan !
Ook niet de bedoeling, maar schouderlengte ? Halverwege je rug ?
Ik vind dat opgestoken haar mij niet staat, moet ik het dan toch doen ?
Ik voel me niet minder dan mijn man. Nooit.
Maar erken hem wel als het hoofd van ons gezin.
Ziende op Christus en Zijn gemeente.
De man heeft de verantwoordelijkheid om zijn vrouw lief te hebben als Christus Zijn bruidsgemeente heeft liefgehad.
Hij heeft haar liefgehad door Zichzelf te geven. Tot in de dood.
Een vrouw moet zich dus veilig kunnen voelen bij haar man. En als de man ernaar verlangt om zo hoofd (als Christus) te zijn dan is het echt niet moeilijk voor de vrouw om onderdanig te zijn.
En w.b. dat lange haar; dat is idd ook een voluit Bijbels gegeven.
En hoe lang dan lang is daarin zal je zelf t.o. de Heere een beslissing moeten nemen.
Tenzij het dus in cultureel aspect wordt gezien (de man is het hoofd van de vrouw, hoofdbedekking is daar een teken van onderdanigheid en lang haar is een natuurlijke hoofdbedekking van de vrouw.
Ik vind de uitwerking van Matthew Henry wel mooi, hij noemt dat culturele aspect ook:
In this chapter the apostle blames, and endeavours to rectify, some great indecencies and manifest disorders in the church of Corinth; as, I. The misconduct of their women (some of whom seem to have been inspired) in the public assembly, who laid by their veils, the common token of subjection to their husbands in that part of the world. This behaviour he reprehends, requires them to keep veiled, asserts the superiority of the husband, yet so as to remind the husband that both were made for mutual help and comfort
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Mara schreef:
Ik doe het eigenlijk niet omdat ik onderdanig ben aan mijn man
Tenminste, dat klinkt een beetje akelig. Ik zie mezelf nl als gelijkwaardig.
Hij ook
Maar ik plaatste hier de bijbeltekst, dat een vrouw haar hoofd moet bedekken en dus eigenlijk ook lang haar dient te hebben.
Maar dan kun je weer de discussie krijgen: hoe lang dan precies ? Echt NOOIT knippen, dan kun je er op een gegeven moment op gaan staan !
Ook niet de bedoeling, maar schouderlengte ? Halverwege je rug ?
Ik vind dat opgestoken haar mij niet staat, moet ik het dan toch doen ?
Je gaat daar m.i. recht tegen Gods geboden in. Lees Eféze en Korinthe eens door.... Zelfs in het nieuwe testament gebiedt Paulus de vrouw onderdanigheid aan haar man.
De grootste denkfout is dat onderdanigheid gelijkgesteld wordt als minderwaardigheid. Maar dat is niet juist.
Je moet het zien in een verhouding met Christus en Zijn kerk.
Zo moet de vrouw haar man onderdanig zijn. Hem eren, hem achteraan gaan ook al zou je zelf liever dingen anders willen. Niet dat je nooit mag overleggen, maar je man heeft wel het laatste woord. Bijbelse onderdanigheid is zooo mooi. Daar heeft de Heere zijn bedoeling mee. Ik denk als mannen liefdevol zijn en het zwakkere vat eer geven zoals dat bedoeld wordt, en de vrouw onderdanig zou zijn, dat 3/4 van de echtscheidingen niet zouden voorkomen. Maar een vrouw wil alles zelf uitmaken, en dat is m.i. zonde tegen God.
En ja...soms vraagt dat zelfverloochening als je je man vooruit schuift en hem de juiste plaats wil geven.
Naast het aangeraden boekje Een vrouw naar Gods hart, zou je ook eens Liefde en trouw bij de puriteinen moeten lezen. Veel wijze en praktische lessen!
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.
Alles goed en wel, van harte mee eens, maar wat doe je zelf met die onderdanigheid dan ?
Hoe geef jij hier het goede voorbeeld in ?
Je antwoordt voor je man, op mijn vraag
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Mara schreef:Alles goed en wel, van harte mee eens, maar wat doe je zelf met die onderdanigheid dan ?
Hoe geef jij hier het goede voorbeeld in ?
Je antwoordt voor je man, op mijn vraag
1. Je zegt steeds dat anderen reageren: sja, als je antwoord wilt van 1 persoon moet je een discussie per PB doen. Dit is een forum en daar mag iedereen op reageren....Als je expliciet van 1 iemand antwoord wil, moet je dat erbij zetten. Enne....deze opmerking geef je nu al twee keer richting mij, maar Marnix e.d. reageren toch ook op jouw opmerkingen? Nogmaals: je hebt op dit forum geen privérechten als privédiscussies ofzo. Richt dan fijn een eigen forum op.
Hoe geef ik hier het goede voorbeeld in? Ik zou het zelf geen goed voorbeeld willen noemen. Ook ik ben vaak met mezelf bezig en schiet aan alle kanten tekort.
Maar met onderdanigheid bedoel ik o.a.:
* Niet je man afvallen in het openbaar, doe dit later in zachtheid.
* Wijs hem niet terecht, corrigeer hem niet in het openbaar.
* Als je man en jij allebei iets willen en je moet kiezen, laat dat van je man voorgaan. Vrouwen zijn m.i. ook beter in zelfverloochening als het om deze dingen gaat. Ik denk dat dit is ingeschapen.
* Als er belangrijke beslissingen genomen moeten worden (verhuizen, kerk-verandering, dingen binnen het gezin) heeft m.i. de man de beslissende factor en niet de vrouw. (Uiteraard zolang het niet rechtstreeks tegen Gods geboden in gaat).
* Gewoon beginnen met de minste willen zijn in je huwelijk.
* Elkaar dienen in liefde en met veel geduld.
Zomaar even een voorzet. De lijst is zeker nog uit te breiden.
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.
