Ik doel niet op de dubbele predestinatie. Maar ik heb het over de zin waarin jij het uitlegt. Ik denk dat Calvijn zou zeggen dat Paulus de verkiezing tot het volk van de wetgeving en de verbonden ook verkiezing zou noemen.Gian schreef:God roept en verkiest. In dit geval heeft Paulus het over Israel. Verkoren tot kindschap en het volk van de wetgeving en de verbonden. Rom9vs4Fjodor schreef:Ik denk dat Calvijn zou zeggen dat de term verkiezing hier niet persé op verkiezing tot zaligheid hoeft te slaan.huisman schreef: Ik heb niet het idee dat ik Romeinen 11: 26-29 als tovermiddel gebruik en natuurlijk is jouw laatste zin volkomen waar.
Maar juist Rom 11 laat zien dat de HEERE met het volk Israël een eeuwige band heeft "maar aangaande de verkiezing zijn zij beminden, om der vaderen wil; " Ik ben wel van overtuiging dat één kenmerk van ware genade is dat wij Gods volk (Israël) lief krijgen. En er zeker niet in hoogmoed op neer mogen kijken. (Zie Rom 11: 18-24)
Het lijkt met sterk dat Calvijn de leer van de dubbele predestinatie op Rom 11 gebaseerd heeft.
In Ef.1 gaat het over de Gemeente.
Ef.1 gaat inderdaad enkel over de gemeente.
