Waarschuwen voor de hel.

[refo]

Kijk eens, waarschuwen voor de hel is prima, als iemand op de één of andere manier in staat is zich daaraan te onttrekken.
Volgens de leer van het besluit van de verwerping van mensen (dat citaat dat Bert aanvoert) staat de bestemming va iedere mens vast bij God. Waarschuwen is dan best wat cynisch.

Wat betreft de uitspraken van de professoren. Hoe moet je die nu zien? Is dat ook belijdenisgeschrift?

God openbaart Zich in Zijn Woord als de Verkiezende. In de Bijbel staat regelmatig dat het verkiezen door God gewettigd is: mag een pottenbakker niet doen wat hij wil met zijn klei? Daar ben ik het van harte mee eens. Maar dan wil ik wel dat de mens ook als een pot behandeld wordt: uit klei gemaakt. Het ene ter ere en het andere ter onere. In beeld: de een een prachtige bloempot, de ander zo'n terracotta-potje dat met de plant weggegooid wordt. Maar dan moet het ook klaar zijn.

Want God openbaart Zich ook als de Barmhartige. Het is toch nauwelijks barmhartig te noemen als de uitspraken van de professoren waar zijn? In de HC staat terecht: God is wel barmhartig, maar Hij is ook rechtvaardig. Moet dat dan betekenen dat Hij slechts barmhartig kan zijn voorzover de rechtvaardigheid niet in het gedrang komt? Dan is Hij een optelsom van Zijn deugden. Dat is Hij niet. Op de vraag: hoe kan God vergeven als Hij toch rechtvaardig is? Kun je ook antwoorden: HIj is niet alleen rechtvaardig, maar ook barmhartig.
En barmhartig is de combinatie: verwerping van eeuwigheid en hel niet.

Waarmee ik dus niet gezegd heb, dat iedere mens uiteindelijk toch wel zalig wordt.

[Luther]

Kijk eens, waarschuwen voor de hel is prima, als iemand op de één of andere manier in staat is zich daaraan te onttrekken.
Volgens de leer van het besluit van de verwerping van mensen (dat citaat dat Bert aanvoert) staat de bestemming va iedere mens vast bij God. Waarschuwen is dan best wat cynisch.

Wat betreft de uitspraken van de professoren. Hoe moet je die nu zien? Is dat ook belijdenisgeschrift?

God openbaart Zich in Zijn Woord als de Verkiezende. In de Bijbel staat regelmatig dat het verkiezen door God gewettigd is: mag een pottenbakker niet doen wat hij wil met zijn klei? Daar ben ik het van harte mee eens. Maar dan wil ik wel dat de mens ook als een pot behandeld wordt: uit klei gemaakt. Het ene ter ere en het andere ter onere. In beeld: de een een prachtige bloempot, de ander zo'n terracotta-potje dat met de plant weggegooid wordt. Maar dan moet het ook klaar zijn.

Want God openbaart Zich ook als de Barmhartige. Het is toch nauwelijks barmhartig te noemen als de uitspraken van de professoren waar zijn? In de HC staat terecht: God is wel barmhartig, maar Hij is ook rechtvaardig. Moet dat dan betekenen dat Hij slechts barmhartig kan zijn voorzover de rechtvaardigheid niet in het gedrang komt? Dan is Hij een optelsom van Zijn deugden. Dat is Hij niet. Op de vraag: hoe kan God vergeven als Hij toch rechtvaardig is? Kun je ook antwoorden: HIj is niet alleen rechtvaardig, maar ook barmhartig.
En barmhartig is de combinatie: verwerping van eeuwigheid en hel niet.

Waarmee ik dus niet gezegd heb, dat iedere mens uiteindelijk toch wel zalig wordt.

Moet ik hieruit opmaken dat je meent dat mensen die verworpen zijn niet eeuwig zullen straflijden in de hel?
Wat doe je dan met Bijbelteksten die daar wel op wijzen?

[huisman]

En hoe zien jullie de leer van de dubbele predestinatie in combinatie met deze veronderstellingen over de hel?

Ik vind de dubbele predestinatie een ongelukkige uitdrukking want onze belijdenis spreekt niet over verkiezing hetzelfde als verwerping. Laat ik het zo zeggen: (dan hoor ik wel van de RF'ers of zij zich er in kunnen vinden ) Gods verkiezing is Zijn actieve daad , De verwerping Zijn passieve daad. Kijk b.v. het slot van Art 16 NGB "
doordien Hij de anderen laat in hun val en verderf, waar zij zichzelven in geworpen hebben."

Nee, niet passief... Lees maar eens goed.

Onze belijdenisgeschiften spreken over in hun val laten NGB en DL dat lijkt toch meer een passieve daad, maar wel een daad van God. Als je onderstaand citaat leest proef je misschien het verschil.

Naar welk besluit Hij de harten der uitverkorenen, hoewel zij hard zijn, genadiglijk vermurwt en buigt om te geloven; maar degenen die niet zijn verkoren, naar Zijn rechtvaardig oordeel, in hun boosheid en hardigheid laat

Aan de uitverkorenen werkt God, aan de verworpenen niet die laat Hij in hun zelfverkozen boosheid.

[Afgewezen]

Kijk eens, waarschuwen voor de hel is prima, als iemand op de één of andere manier in staat is zich daaraan te onttrekken.
Volgens de leer van het besluit van de verwerping van mensen (dat citaat dat Bert aanvoert) staat de bestemming va iedere mens vast bij God. Waarschuwen is dan best wat cynisch.

Wat betreft de uitspraken van de professoren. Hoe moet je die nu zien? Is dat ook belijdenisgeschrift?

God openbaart Zich in Zijn Woord als de Verkiezende. In de Bijbel staat regelmatig dat het verkiezen door God gewettigd is: mag een pottenbakker niet doen wat hij wil met zijn klei? Daar ben ik het van harte mee eens. Maar dan wil ik wel dat de mens ook als een pot behandeld wordt: uit klei gemaakt. Het ene ter ere en het andere ter onere. In beeld: de een een prachtige bloempot, de ander zo'n terracotta-potje dat met de plant weggegooid wordt. Maar dan moet het ook klaar zijn.

Want God openbaart Zich ook als de Barmhartige. Het is toch nauwelijks barmhartig te noemen als de uitspraken van de professoren waar zijn? In de HC staat terecht: God is wel barmhartig, maar Hij is ook rechtvaardig. Moet dat dan betekenen dat Hij slechts barmhartig kan zijn voorzover de rechtvaardigheid niet in het gedrang komt? Dan is Hij een optelsom van Zijn deugden. Dat is Hij niet. Op de vraag: hoe kan God vergeven als Hij toch rechtvaardig is? Kun je ook antwoorden: HIj is niet alleen rechtvaardig, maar ook barmhartig.
En barmhartig is de combinatie: verwerping van eeuwigheid en hel niet.

Waarmee ik dus niet gezegd heb, dat iedere mens uiteindelijk toch wel zalig wordt.

Moet ik hieruit opmaken dat je meent dat mensen die verworpen zijn niet eeuwig zullen straflijden in de hel?
Wat doe je dan met Bijbelteksten die daar wel op wijzen?

Dat lees ik niet in de post van refo.

[Schemerlichtje]

Ik las gisteravond ergens: 'er zullen er velen langs de hemel naar de hel gaan. En ook van Gods volk wezen die langs de hel naar de hemel gaan.'

Ter overdenking...

[huisman]

Ik moest tijdens dit topic denken aan de bekende preek van Jonathan Edwards. "
Zondaars in de handen van een toornend God"
Een preek die zeer indringend is en veel vrucht heeft gedragen,horen wij nog zulke preken?
Voor de hele preek zie http://www.jonathanedwards.nl/zondaarsindehanden.html

4. Zij zijn nu de voorwerpen van diezelfde toorn en wraak van God, die uitgedrukt wordt in de smarten der hel. En de reden, waarom ze niet in een ogenblik ter helle varen is niet, omdat God, in Wiens macht zij zijn, niet zeer toornig op hen is, zoals Hij dat is op veel ellendige schepselen, die nu in de hel gepijnigd worden en die daar de grimmigheid van Zijn wraak gevoelen en dragen.

Ja, zelfs is God zeer veel toorniger op zeer velen, die nu op aarde zijn, ja, ook ongetwijfeld op velen, die nu in deze vergadering zijn en mogelijk gerust zijn, dan Hij is op velen dergenen, die nu in de vlammen der hel liggen. Het is dus niet, omdat God geen acht slaat op hun goddeloosheid en Zich niet beledigd gevoelt, dat Hij Zijn hand niet uitstrekt en ze afsnijdt. God is geenszins zoals zij zelf zijn, hoewel zij zich dit verbeelden. De toorn Gods brandt tegen hen, hun verdoemenis sluimert niet, de put is gereed, de vlammen loeien reeds. Het glinsterende zwaard is gewet en boven hen uitgestrekt en de put heeft zijn mond onder hen geopend.

[Luther]

Kijk eens, waarschuwen voor de hel is prima, als iemand op de één of andere manier in staat is zich daaraan te onttrekken.
Volgens de leer van het besluit van de verwerping van mensen (dat citaat dat Bert aanvoert) staat de bestemming va iedere mens vast bij God. Waarschuwen is dan best wat cynisch.

Wat betreft de uitspraken van de professoren. Hoe moet je die nu zien? Is dat ook belijdenisgeschrift?

God openbaart Zich in Zijn Woord als de Verkiezende. In de Bijbel staat regelmatig dat het verkiezen door God gewettigd is: mag een pottenbakker niet doen wat hij wil met zijn klei? Daar ben ik het van harte mee eens. Maar dan wil ik wel dat de mens ook als een pot behandeld wordt: uit klei gemaakt. Het ene ter ere en het andere ter onere. In beeld: de een een prachtige bloempot, de ander zo'n terracotta-potje dat met de plant weggegooid wordt. Maar dan moet het ook klaar zijn.

Want God openbaart Zich ook als de Barmhartige. Het is toch nauwelijks barmhartig te noemen als de uitspraken van de professoren waar zijn? In de HC staat terecht: God is wel barmhartig, maar Hij is ook rechtvaardig. Moet dat dan betekenen dat Hij slechts barmhartig kan zijn voorzover de rechtvaardigheid niet in het gedrang komt? Dan is Hij een optelsom van Zijn deugden. Dat is Hij niet. Op de vraag: hoe kan God vergeven als Hij toch rechtvaardig is? Kun je ook antwoorden: HIj is niet alleen rechtvaardig, maar ook barmhartig.
En barmhartig is de combinatie: verwerping van eeuwigheid en hel niet.

Waarmee ik dus niet gezegd heb, dat iedere mens uiteindelijk toch wel zalig wordt.

Moet ik hieruit opmaken dat je meent dat mensen die verworpen zijn niet eeuwig zullen straflijden in de hel?
Wat doe je dan met Bijbelteksten die daar wel op wijzen?

Dat lees ik niet in de post van refo.

Daarom vraag ik het ook. Ik vermoed dat, als ik lees:
de ander zo'n terracotta-potje dat met de plant weggegooid wordt. Maar dan moet het ook klaar zijn.

[Afgewezen]

Dat lees ik niet in de post van refo.

Daarom vraag ik het ook. Ik vermoed dat, als ik lees:
de ander zo'n terracotta-potje dat met de plant weggegooid wordt. Maar dan moet het ook klaar zijn.

Oké, dat had ik over het hoofd gezien.

[Fjodor]

Want God openbaart Zich ook als de Barmhartige. Het is toch nauwelijks barmhartig te noemen als de uitspraken van de professoren waar zijn? In de HC staat terecht: God is wel barmhartig, maar Hij is ook rechtvaardig. Moet dat dan betekenen dat Hij slechts barmhartig kan zijn voorzover de rechtvaardigheid niet in het gedrang komt? Dan is Hij een optelsom van Zijn deugden. Dat is Hij niet. Op de vraag: hoe kan God vergeven als Hij toch rechtvaardig is? Kun je ook antwoorden: HIj is niet alleen rechtvaardig, maar ook barmhartig.
En barmhartig is de combinatie: verwerping van eeuwigheid en hel niet.

Waarmee ik dus niet gezegd heb, dat iedere mens uiteindelijk toch wel zalig wordt.

Lees eens van R. Erskine over de goedertierenheid en de waarheid die malkander zullen ontmoeten en de gerechtigheid en de vrede die malkander zullen kussen. In Christus heeft Gods rechtvaardigheid overeenstemming bereikt met zijn barmhartigheid. Het is nooit barmhartigheid voor zover de rechtvaardigheid dat toe staat. Dat zou dwaasheid zijn. Alsof God niet één is. Duidelijk is dat Gods barmhartigheid volledig instemt met Zijn rechtvaardigheid. Gods rechtvaardigheid is barmhartig.
En over die dubbele predestinatie. Laten we ons daar maar bij neerleggen. De mens overdenkt zijn weg maar God bestiert zijn gang. Zeggen de spreuken ergens. Dat is duidelijk genoeg volgens mij. De schifting wordt openbaar als we zien wie zich in de handen van die God overgeven en wie dat niet doen.

[refo]

Tja, Fjodor. In feite versterk je mijn bezwaren alleen maar.

Ik heb geen bezwaren tegen wat Gods Woord zegt. Ik heb bezwaren tegen bepaalde combinaties van leerstellingen op grond van flinterdun bewijs.

Het omgekeerde van de verkiezing is dit: Voor de grondlegging der wereld heeft God mensen verkoren die Hij voor eeuwig zal laten lijden. De Dordtsche professors lieten daar, gezien Berts citaat geen twijfel over bestaan. Daarom: hoort die interpretatie ook bij onze belijdenis? Volgens mij niet.

We zijn als gereformeerden gepreoccupeerd door de leer van dat eeuwige straflijden, zodat als je die leer ter discussie stelt, je meteen naar je hoofd krijgt geslingerd niet gereformeerd te zijn + einde discussie. Of men gaat haastig bladeren om met teksten aan te komen dat er toch echt wel een eeuwige straf is, want kijk maar: daar staat 'hel' en daar staat 'straf'. Ik weet echt wel welke teksten dat zijn.
Het kan gewoon niet waar zijn omdat God Zichzelf als de Barmhartige openbaart. Dan moet ook zijn rechtvaardige straf barmhartig zijn.
En volgens mij is dat precies wat God zegt: ik ben de Pottenbakker. Ik maak van dezelfde klomp klei een vaas die zo praschtig is dat het een erfstuk is dat van vader op zoon wordt doorgegeven. En een binnenpotje (tegenwoordig zijn ze meest van plastic) dat als de plant doodgaat in oneer in de container gaat. Maar daar heeft dat potje uiteindenlijk geen last van: het was stof en keert tot stof weer.

[Fjodor]

Tja, Fjodor. In feite versterk je mijn bezwaren alleen maar.

Ik heb geen bezwaren tegen wat Gods Woord zegt. Ik heb bezwaren tegen bepaalde combinaties van leerstellingen op grond van flinterdun bewijs.

Het omgekeerde van de verkiezing is dit: Voor de grondlegging der wereld heeft God mensen verkoren die Hij voor eeuwig zal laten lijden. De Dordtsche professors lieten daar, gezien Berts citaat geen twijfel over bestaan. Daarom: hoort die interpretatie ook bij onze belijdenis? Volgens mij niet.

We zijn als gereformeerden gepreoccupeerd door de leer van dat eeuwige straflijden, zodat als je die leer ter discussie stelt, je meteen naar je hoofd krijgt geslingerd niet gereformeerd te zijn + einde discussie. Of men gaat haastig bladeren om met teksten aan te komen dat er toch echt wel een eeuwige straf is, want kijk maar: daar staat 'hel' en daar staat 'straf'. Ik weet echt wel welke teksten dat zijn.
Het kan gewoon niet waar zijn omdat God Zichzelf als de Barmhartige openbaart. Dan moet ook zijn rechtvaardige straf barmhartig zijn.
En volgens mij is dat precies wat God zegt: ik ben de Pottenbakker. Ik maak van dezelfde klomp klei een vaas die zo praschtig is dat het een erfstuk is dat van vader op zoon wordt doorgegeven. En een binnenpotje (tegenwoordig zijn ze meest van plastic) dat als de plant doodgaat in oneer in de container gaat. Maar daar heeft dat potje uiteindenlijk geen last van: het was stof en keert tot stof weer.

Dat punt van die potten snap ik in het geheel niet.
Wil je zeggen dat er geen eeuwige straf is? Met de jehova's getuigen? Dat de veroordeelden zullen sterven en geen pijniging zullen ondergaan? Bedoel je dat met tot stof weerkeren?

[Afgewezen]

Tja, Fjodor. In feite versterk je mijn bezwaren alleen maar.

Ik heb geen bezwaren tegen wat Gods Woord zegt. Ik heb bezwaren tegen bepaalde combinaties van leerstellingen op grond van flinterdun bewijs.

Het omgekeerde van de verkiezing is dit: Voor de grondlegging der wereld heeft God mensen verkoren die Hij voor eeuwig zal laten lijden. De Dordtsche professors lieten daar, gezien Berts citaat geen twijfel over bestaan. Daarom: hoort die interpretatie ook bij onze belijdenis? Volgens mij niet.

We zijn als gereformeerden gepreoccupeerd door de leer van dat eeuwige straflijden, zodat als je die leer ter discussie stelt, je meteen naar je hoofd krijgt geslingerd niet gereformeerd te zijn + einde discussie. Of men gaat haastig bladeren om met teksten aan te komen dat er toch echt wel een eeuwige straf is, want kijk maar: daar staat 'hel' en daar staat 'straf'. Ik weet echt wel welke teksten dat zijn.
Het kan gewoon niet waar zijn omdat God Zichzelf als de Barmhartige openbaart. Dan moet ook zijn rechtvaardige straf barmhartig zijn.
En volgens mij is dat precies wat God zegt: ik ben de Pottenbakker. Ik maak van dezelfde klomp klei een vaas die zo praschtig is dat het een erfstuk is dat van vader op zoon wordt doorgegeven. En een binnenpotje (tegenwoordig zijn ze meest van plastic) dat als de plant doodgaat in oneer in de container gaat. Maar daar heeft dat potje uiteindenlijk geen last van: het was stof en keert tot stof weer.

Ik denk dat hier geen oplossing voor is. Wij zullen God moeten accepteren zoals Hij Zich geopenbaard heeft, niet zoals wij denken dat Hij moet zijn. Dat betekent niet dat we gemakkelijk moeten doen over de hel. Of een rekensom maken van Gods rechtvaardigheid en barmhartigheid.
Maar ik bedoel dit: God is barmhartig én Hij wreekt het kwade. Die beide kanten leert ons de Bijbel. En daarachter kunnen we niet terug.

[refo]

Tja, Fjodor. In feite versterk je mijn bezwaren alleen maar.

Ik heb geen bezwaren tegen wat Gods Woord zegt. Ik heb bezwaren tegen bepaalde combinaties van leerstellingen op grond van flinterdun bewijs.

Het omgekeerde van de verkiezing is dit: Voor de grondlegging der wereld heeft God mensen verkoren die Hij voor eeuwig zal laten lijden. De Dordtsche professors lieten daar, gezien Berts citaat geen twijfel over bestaan. Daarom: hoort die interpretatie ook bij onze belijdenis? Volgens mij niet.

We zijn als gereformeerden gepreoccupeerd door de leer van dat eeuwige straflijden, zodat als je die leer ter discussie stelt, je meteen naar je hoofd krijgt geslingerd niet gereformeerd te zijn + einde discussie. Of men gaat haastig bladeren om met teksten aan te komen dat er toch echt wel een eeuwige straf is, want kijk maar: daar staat 'hel' en daar staat 'straf'. Ik weet echt wel welke teksten dat zijn.
Het kan gewoon niet waar zijn omdat God Zichzelf als de Barmhartige openbaart. Dan moet ook zijn rechtvaardige straf barmhartig zijn.
En volgens mij is dat precies wat God zegt: ik ben de Pottenbakker. Ik maak van dezelfde klomp klei een vaas die zo praschtig is dat het een erfstuk is dat van vader op zoon wordt doorgegeven. En een binnenpotje (tegenwoordig zijn ze meest van plastic) dat als de plant doodgaat in oneer in de container gaat. Maar daar heeft dat potje uiteindenlijk geen last van: het was stof en keert tot stof weer.

Dat punt van die potten snap ik in het geheel niet.
Wil je zeggen dat er geen eeuwige straf is? Met de jehova's getuigen? Dat de veroordeelden zullen sterven en geen pijniging zullen ondergaan? Bedoel je dat met tot stof weerkeren?

Uiteraard.
Ik heb, als je goed leest, al voorspeld dat iemand met de Jehova's getuigen aan zou komen zetten.
De straf is eeuwig. Maar de pijn?

En ik meen juist dat God Zich zo NIET geopenbaard heeft.

[Afgewezen]

En ik meen juist dat God Zich zo NIET geopenbaard heeft.

Waarom?

[Fjodor]

Tja, Fjodor. In feite versterk je mijn bezwaren alleen maar.

Ik heb geen bezwaren tegen wat Gods Woord zegt. Ik heb bezwaren tegen bepaalde combinaties van leerstellingen op grond van flinterdun bewijs.

Het omgekeerde van de verkiezing is dit: Voor de grondlegging der wereld heeft God mensen verkoren die Hij voor eeuwig zal laten lijden. De Dordtsche professors lieten daar, gezien Berts citaat geen twijfel over bestaan. Daarom: hoort die interpretatie ook bij onze belijdenis? Volgens mij niet.

We zijn als gereformeerden gepreoccupeerd door de leer van dat eeuwige straflijden, zodat als je die leer ter discussie stelt, je meteen naar je hoofd krijgt geslingerd niet gereformeerd te zijn + einde discussie. Of men gaat haastig bladeren om met teksten aan te komen dat er toch echt wel een eeuwige straf is, want kijk maar: daar staat 'hel' en daar staat 'straf'. Ik weet echt wel welke teksten dat zijn.
Het kan gewoon niet waar zijn omdat God Zichzelf als de Barmhartige openbaart. Dan moet ook zijn rechtvaardige straf barmhartig zijn.
En volgens mij is dat precies wat God zegt: ik ben de Pottenbakker. Ik maak van dezelfde klomp klei een vaas die zo praschtig is dat het een erfstuk is dat van vader op zoon wordt doorgegeven. En een binnenpotje (tegenwoordig zijn ze meest van plastic) dat als de plant doodgaat in oneer in de container gaat. Maar daar heeft dat potje uiteindenlijk geen last van: het was stof en keert tot stof weer.

Dat punt van die potten snap ik in het geheel niet.
Wil je zeggen dat er geen eeuwige straf is? Met de jehova's getuigen? Dat de veroordeelden zullen sterven en geen pijniging zullen ondergaan? Bedoel je dat met tot stof weerkeren?

Uiteraard.
Ik heb, als je goed leest, al voorspeld dat iemand met de Jehova's getuigen aan zou komen zetten.
De straf is eeuwig. Maar de pijn?

En ik meen juist dat God Zich zo NIET geopenbaard heeft.

Je weet best dat je kletst. Ik ga niet eens schriftplaatsen geven.