helma schreef:maar om even bij het begin terug te keren...
als nu de Heere Jezus een verhaal 'verzint' (een gelijkenis) over de verloren zoon om te laten zien wat er gebeurt als een mens tot bekering komt; waarom zouden wij dan geen verhalen mogen maken waarin iemand tot bekering komt.
Mensen willen lezen ter ontspanning; ik zou als schrijfster graag mijn lezers een zinvolle boodschap mee willen geven in de hoop dat mijn verhaal ze iets leert over wie de Heere Jezus wil zijn en hoe veilig het is als je met Hem je weg mag gaan.
Ik heb veel liever dat mijn kinderen boeken lezen waarin een (al dan niet verzonnen) leven met de Heere een plaats heeft dan dat ik ze vergiftig met boeken van Carry Slee o.i.d.
De vergelijking met een gelijkenis waarin de Heere Jezus ons een geestelijk les wil leren en het zomaar verzinnen van een bekeringsverhaal vind ik nogal wat. Die vergelijking gaat volgens mij echt mank.
Het is bij mij ook meer een gevoel en had er nooit echt bij stil gestaan, maar toen ik dat verhaal afgelopen zaterdag hoorde, kreeg ik mijn grote bedenkingen.
Uiteraard is het goed om een zinvolle boodschap mee te geven, maar het moet geen vrome boodschap zijn. Daarnaast vraag ik me ook af of je kinderen een goede boodschap meegeeft door te zeggen: Ben je in nood? Bid even en het is over. Ik snap dat dat wel kinderlogica is, maar toch...
Ik laat mijn kinderen dan liever een waargebeurd verhaal horen of lezen dan een verzonnen bekeringsverhaal. Zo is pas een boek uitgekomen met verhalen uit het leven van Gods kinderen (Schapen van een kudde). Hoewel ik ook dat niet sterk geschreven vind, vind ik dat nog altijd beter dan sommige fictieve verhalen.
Als Jezus ons door gelijkenissen wat wil leren, mogen wij dan ook niet proberen door niet waar gebeurde verhalen mensen ook wat te leren? Feit blijft wel dat het Bijbels moet zijn.
