Gijs83 schreef:-DIA- schreef:Gijs83 schreef:
Een echt kind van God zal toch beducht zijn voor eigengemaakte bevinding ofwel die niet naar Gods Woord is!?
Ik wil niet voor mezelf strijden, dat mag duidelijk zijn hoop ik. Maar het is zeker wel een gegeven dat een ontdekte ziel niet zomaar
kan en durft aannemen. Daarenteten is het ook openbaar dat een tijdgelovige, historisch gelovige, of welk geloof ook, dat niet het ware
zaligmakende is, zaken sneller naar zich toe trekt. Laten we het bij deze gegeven waarheid maar houden. En blijven in hetgeen
ons van de vaderen door de voorzienigheid Gods is overgeleverd.
Heb ik het nu volgens juist goed of verkeerd gezegd? Ik denk wel als het recht ligt, dat Gods Geest een mens zo leid, dat hij het ook zal aannemen. Tenminste dat lijkt mij wel de normale weg.
Ja, dat is vast waar. Als de Geest het geloof schenkt, en het geloof is levend, dan is het zelfs onmogelijk om NIET te geloven. Dat is een vaste zekerheid, zo vast, dat al zou de aarde bewegen van haar plaats, dan zou dat geloof nog niet wankelen. Maar wordt de Geest bedroefd, dan trekt de Geest Zich wel eens gevoelig terug, met het gevolg dat zelfs geoefende kinderen Gods weer geen twijfelen. Niet dat het dan niet vast ligt aan Gods kant, maar de mens zat er dan tussen en dat kan alleen maar bederven.