Kind twee keer naar de kerk

[MvB]

Ik ben benieuwd vanaf welke leeftijd kinderen over het algemeen twee keer naar de kerk gaan?

[Tiberius]

Dat hangt wel van de gezinssituatie af, het karakter van het kind en de overige activiteiten op zondag (bijvoorbeeld wel of geen zondagsschool).
Wanneer het het jongste kind is en een beetje gemiddeld karakter, zou ik zeggen een jaar of 6.

[hmprff]

Bij ons thuis hadden we de richtlijn:
- groep 1: s ochtends mee
- groep 4: s avonds ook mee

[MvB]

Ok, nou wij hebben een dochter van 6 (groep 3) en een dochter van 2, en een zoon van 1. De oudste gaat 1 keer per zondag mee naar de kerk ('s middags), maar daar heeft ze vaak geen zin in en dat laat ze duidelijk horen. De dochter van 2 wil zelf heel graag mee naar de kerk. Van ons hoeft dat nog niet, maar als ze zelf graag willen mag dat. Ze doet het voor een kind van 2 hartstikke goed.
Gezien het gedrag van de oudste als het gaat over de kerkgang hebben wij onze twijfels hoe daarmee om te gaan. Wij vinden eigenlijk dat ze over een tijdje best twee keer mee naar de kerk kan. Maar als je daartoe beslist moet je daar ook consequent in zijn. Maar je wilt het kind ook niet dwingen, dan bereiken we misschien het tegenovergestelde van wat we graag willen. Er is maar 1 keer in de twee weken kinderclub.
Dus tja, wat is dan wijsheid?

[Tiberius]

Dwingen is niet het juiste woord in deze context.
Je stelt een kind regels voor zijn of haar eigen bestwil, zeker als het de godsdienstige opvoeding betreft. Je hebt als ouders de verantwoordelijkheid om die regels te stellen en er op toe te zien, dat het kind zich aan die regels houdt. Zeker op die leeftijd.

[Zita]

Het lijkt mij erg lastig om een algemene richtlijn te geven. Kinderen zijn enorm verschillend, ook in hun capaciteiten voor het volgen en uitzitten van een kerkdienst. We hebben op dit moment ouders met een kind in de kerk, waarvan ik denk: stuur hem lekker nog een paar maanden naar de creche en probeer het dan opnieuw. Of breng hem onder de collecte even weg. (dat gebeurt bij ons meer, als 'oefenfase') Want zo gaat het echt niet. Mensen gaan al breed in de bank zitten als pa en moe met het tegenstribbelende kind binnenkomen, zodat ze maar vooral een eind verderop gaan zitten. Niet zo naastenlievend, dacht ik, dus ja hoor, kom maar naast Zita zitten. Geen goed plan, als je voornemens was iets te horen van de preek. Het kind zwemt onder de banken door, brult, schreeuwt, krijgt een tik van ma, een vermaning van pa, tolt door de bank, praat, wil weg, moet plassen enzovoorts.
Ga een kind dan niet enorm zitten dwingen, of hem een voorlopige aversie tegen kerkdiensten bezorgen. Da's nergens goed voor. Soms gaat het een poosje echt niet. Maar blijf het wel regelmatig proberen, al is het maar voor een kwartier.

[MvB]

Hoi Zita,
Dat begrijp ik. Ik zou op die manier ook geen kind meenemen. Maar dat is meer gedrag wat ik van mijn dochter van 2 zou verwachten. Echter, zij doet dat niet.
Mijn oudste zit op zich wel stil, meestal heeft ze nog een kleurboekje mee, en soms zit ze veel te fluisteren tegen mij, maar dat vind ik niet zo heel erg. Dus geen drama's van die kant.
Het is meer dat ze steeds aangeeft geen zin te hebben. En niet naar de kerk te willen. Ik ben nu thuis met haar wel een boekje aan het lezen over waarom je naar de kerk gaat. Dit in de hoop haar meer te leren over het hoe en waarom van de kerk. Om aan te geven dat het iets positiefs is. Maar geen zin hebben is wat mij betreft geen goede reden om naar de kerk te gaan. Als ik haar op jonge leeftijd al aanleer dat ze daarom thuis kan blijven, kan ik later als ze wat ouder niet zeggen dat dat geen goede reden is. Zondag is de dag van God en dat willen wij onze kinderen uiteraard graag bijbrengen.

[JALP]

Net wat er gezegd wordt: Het hangt van allerlei factoren af.

Onze dochter was nog geen 3 toen ze af en toe 1x mee ging. Dat ging prima. Toen werd het al vrij snel structureel 1 x mee naar de kerk. Ze is intussen bijna 7 en gaat al geruime tijd (misschien al wel 2 jaar) 2 x mee naar de kerk.

Soms heeft ze ook geen zin, maar ja... Ik vraag me af of je daar aan toe moet geven.
Ze heeft nu ook sinds bijna een jaar een opschrijfboekje waar ze wat dingen van de preek in opschrijft. Het is dan mooi om te zien dat ze vaak de krenten uit de pap (ehhh.. preek) haalt en dat biedt na de dienst weer een mooie gelegenheid voor een gesprek.

Ik merk wel dat sommige ouders wel erg makkelijk onder de druk van een kind bezwijken. Gisteren bijv. zat er vlak voor me een kind van ruim 4 jaar en die had de ouders gewoon in haar macht. Vader moest bijna met het kind vechten.

[MvB]

Soms heeft ze ook geen zin, maar ja... Ik vraag me af of je daar aan toe moet geven.

Maar je hoort ook best veel dat kinderen later niet meer naar de kerk gaan, juist omdat ze altijd moesten van pa en ma. Vandaar dat ik hier toch ook voorzichtig in ben. Uiteindelijk zijn het nog hele jonge kinderen.

[refo]

Soms heeft ze ook geen zin, maar ja... Ik vraag me af of je daar aan toe moet geven.

Maar je hoort ook best veel dat kinderen later niet meer naar de kerk gaan, juist omdat ze altijd moesten van pa en ma. Vandaar dat ik hier toch ook voorzichtig in ben. Uiteindelijk zijn het nog hele jonge kinderen.

Misschien kun je uitleggen wat jullie daar gaan doen?
Het klinkt nu een beetje als een oorlogssituatie.

Een stelling die ik ooit hoorde: in de reformatorische kerken is kerkgang voor de kinderen een training in stilzitten.

[Zita]

Soms heeft ze ook geen zin, maar ja... Ik vraag me af of je daar aan toe moet geven.

Maar je hoort ook best veel dat kinderen later niet meer naar de kerk gaan, juist omdat ze altijd moesten van pa en ma. Vandaar dat ik hier toch ook voorzichtig in ben. Uiteindelijk zijn het nog hele jonge kinderen.

Is er geen tussenoplossing mogelijk? Ik heb een nichtje - da's wel een heel ander verhaal dan jouw situatie - dat in verband met psychosociale problemen echt niet naar de kerk wilde. Veertien jaar oud. Haar ouders besloten dat ze thuis mocht blijven, maar dan thuis de preek mee moest luisteren. Dus geen uitslaperij of bankhangen, maar luisteren en aantekeningen maken.
Is zoiets voor jullie ook niet mogelijk? Een keertje mee (eventueel de halve dienst, en daarna naar de creche) en een keertje thuis luisteren? Het alternatief voor kerkgang moet niet veel 'leuker' zijn, denk ik.

[BJD]

Onze oudste van 7 gaat 1 keer mee, een enkele keer twee keer als hij bij opa gaat zitten.
Hij snapt er helemaal niets van.
Onze jongste (3,5) is veels te druk.

Laatst hoorde ik een preek van student Ijselstein.. "Jongens en meisjes.. speciaal een preek voor jullie". Zo begrijpelijk. Constant de kinderen erbij halen.. Dat zou meer moeten gebeuren. De diensten zijn teveel gericht op volwassenen.

Nu neemt hij dan een briefje mee en een potlood en dan schrijft hij de woorden waarvan hij denkt dat ze belangrijk zijn (om hem te stimuleren om toch actief te luisteren) Krijg je zoiets als dit: -Kristes, Jeses, Got

[Fjodor]

Soms heeft ze ook geen zin, maar ja... Ik vraag me af of je daar aan toe moet geven.

Maar je hoort ook best veel dat kinderen later niet meer naar de kerk gaan, juist omdat ze altijd moesten van pa en ma. Vandaar dat ik hier toch ook voorzichtig in ben. Uiteindelijk zijn het nog hele jonge kinderen.

Eerlijk gezegd denk ik niet dat dit zo is.. Als kinderen later echt niet meer naar de kerk willen dan komt dat omdat ze het Woord van God niet willen horen.
Toch moeten we daar wel voorzichtig mee zijn. Goede regels kunnen enkel goed zijn voor kinderen. Maar belangrijk is wel dat we die regels zelf met ons hele hart onderschrijven en dat kinderen dat dan ook merken. Dat ze wel zien dat we zelf met plezier naar de kerk gaan. Hoe horen kinderen ons over onze eigen kerkgang praten? Praten we überhaupt over de kerkdienst? Merken kinderen dat de kerkgang voor ons tot opbouw is?

[Marnix]

Soms heeft ze ook geen zin, maar ja... Ik vraag me af of je daar aan toe moet geven.

Maar je hoort ook best veel dat kinderen later niet meer naar de kerk gaan, juist omdat ze altijd moesten van pa en ma. Vandaar dat ik hier toch ook voorzichtig in ben. Uiteindelijk zijn het nog hele jonge kinderen.

Eerlijk gezegd denk ik niet dat dit zo is.. Als kinderen later echt niet meer naar de kerk willen dan komt dat omdat ze het Woord van God niet willen horen.
Toch moeten we daar wel voorzichtig mee zijn. Goede regels kunnen enkel goed zijn voor kinderen. Maar belangrijk is wel dat we die regels zelf met ons hele hart onderschrijven en dat kinderen dat dan ook merken. Dat ze wel zien dat we zelf met plezier naar de kerk gaan. Hoe horen kinderen ons over onze eigen kerkgang praten? Praten we überhaupt over de kerkdienst? Merken kinderen dat de kerkgang voor ons tot opbouw is?

Klopt. Dat is inderdaad belangrijk. Daarnaast denk ik dat het ook belangrijk is dat kinderen zich thuisvoelen in de kerk, niet alleen omdat ze zien dat het goed is voor de ouders... wat dat betreft mogen kerkdiensten soms wel wat kindvriendelijker zijn. Ik zie in kerken waar kinderen meer worden betrokken (af en toe een kinderdienst, een kinderlied die de kinderen hebben geleerd op school zingen in de kerk, kinderbijbelklas etc.) dat ze ook met plezier naar de kerk gaan. Het is dan niet iets voor later als je groot bent....

[MvB]

Marnix, helemaal mee eens. Ik zit ook in een kerk waarin soms dingen voor kinderen zijn. Maar is een grote maar. Er was onderzoek gedaan onder de jeugd tussen 12 en 16, en zelfs met alle 'versimpelde' dingen die de kerk aanbied voor kinderen/jongeren, hadden alle jongeren aangegeven zelden iets van de preek te begrijpen. Waar zou dat dan aan liggen? Volgens mij toch geen maatstaf als het gaat over kinderen wel of niet vaak mee naar de kerk te nemen.