Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Bv. een voorbeeld. Dominee A (emeritus predikant NHK) bedient wel het Avondmaal, maar neemt zelf niet deel aan het Avondmaal.
**valt van stoel**
Ik ga er van uit dat het op waarheid berust, maar deze situatie kan gewoon niet vóórkomen!!!
Bijna Godslasterlijk..............
Het artikel in het RD van vandaag (Comrie over Zondag 7) laat zien waar het RD redactioneel staat. Trouwens erg origineel is het stuk niet. Het is bijna exact het woord vooraf uit 1998.
Mijn ingezonden brief op dit artikel zal er zo ongeveer uit zien. Wie er correcties op heeft, laat het weten.
De Wet doodt: ten leven. Zo werd onlangs in het RD gepleit voor een juiste verhouding van Wet en Evangelie. In de Wet is geen leven te ontdekken. De Wet dondert en bliksemt. Als Comrie schrijft dat Gods Geest door de Wet op dit ingewrocht geloof werkt, dan mogen we hier niets anders verstaan als de heiligmaking. Deze heiligmaking begint aan de voet van het Kruis. Aan de voet van de Gekruisigde wordt men verslagen en gezalfd.
Ds. Moerkerken weigert mee te gaan met diegenen die van geen geestelijk leven willen spreken vóór men gekomen is tot de bewuste geloofskennis van Christus en anderzijds niemand grond wil geven buiten het borgwerk van de Middelaar. Hier komt de verwarring. Wat rechtvaardigt mij nu? Is hierin de Schrift niet helder? Maar de rechtvaardige zal uit het geloof leven. In wie gelooft dan de rechtvaardige? Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis. Over het geloof sprak Th. v.d. Groe in Zondag 23 ‘Zodra dan de uitverkoren zondaar Christus aanneemt en in Hem gelooft, aanstonds op het eerste beginsel en op de uitgaande daad, zelfs van het allerkleinste en zwakste oprechte geloof, wordt het genadevonnis der rechtvaardiging over hem uitgesproken.’ Zó is er troost voor de allerkleinste in de genade en wordt de geveinsde alle grond ontnomen.
N.A. Donselaar
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Ik vind jouw stukje, evenals het stukje van ds. Moerkerken erg moeilijk om te lezen. Mag ik enige toelichting?
"Als Comrie schrijft dat Gods Geest door de Wet op dit ingewrocht geloof werkt, dan mogen we hier niets anders verstaan als de heiligmaking."
Wat bedoel je hier precies mee en wat bedoelde Comrie ermee?
"Aan de voet van de Gekruisigde wordt men verslagen en gezalfd."
De wet doodt zei je net. Dus door de geestelijkheid van de wet wordt jouw hart verslagen toch?
Ds. Moerkerken weigert mee te gaan met diegenen die van geen geestelijk leven willen spreken vóór men gekomen is tot de bewuste geloofskennis van Christus en anderzijds niemand grond wil geven buiten het borgwerk van de Middelaar."
Comrie spreekt van een verschil tussen geloof en geloven, habitus en actus, het hebben van het geloof en het daadwerkelijk beoefenen van je geloof. Nu, als je het geloof ontvangt, dan wordt je daardoor gerechtvaardigd volgens Comrie (hoe hij erbij komt weet ik ook niet). Dat ingestorte geloof geeft deel aan het borgwerk van Jezus Christus.
Duidelijk moet zijn wat je bedoelt met de bewuste geloofskennis van Christus, is dat wat anders dan hongeren en dorsten naar Hem?
Verder denk ik dat je de nadruk moet leggen op het onderscheid tussen de hebbelijkheid en de dadelijkheid. We worden toch enkel met Christus verenigd door de DAAD van het geloof? Dat zie je duidelijk terug in het citaat van Van der Groe, hou die er dus in. Maar de rest vind ik te moeilijk.
Ursinus schreef 'de schrik wordt dan heilzaam als het geloof er bij komt'.
De Wet op Sinai dondert en bliksemt. Deze Wet zegt 'doe dat en gij zult leven'. Hier is geen leven. Als we echter aan de voet van het kruis komen dan gaat de wet leven, ja dan is het de wet doodt: ten leven. Hier zien we wat onze zonden hebben veroorzaakt. Hier worden we waarlijk verslagen, maar ook gezalfd.
Ds. Moerkerken wil blijkbaar in zijn stukje ruimte geven voor de verdoemende wet in het geloofsleven en dat is pertinent onjuist. De Wet geeft geen leven, dan alleen aan de voet van het kruis.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Wel goed om te reageren op het stuk over Comrie maar je brief is bepaald niet laagdrempelig. 'k Heb niet direct "correcties" in gedachten, daar zou ik over moeten nadenken.
Ik heb hem iets aangepast. Natuurlijk zou ik termen als 'heiligmaking' kunnen veranderen in 'nieuw leven'.
Omdat ook Ds. Moerkerken bepaalde termen gebruikt, gebruik ik ze ook.
Veel liever was het me om éénvoudig eens hierover te schrijven in het RD, maar helaas hier is geen ruimte voor.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Het ging dus in het artikel over wat geloof is. Mocht iemand nu willen weten wat met name Comrie in dat verband gezegd heeft, dan wil ik het hier wel even doorgeven:
Van Thuynen: “Het is een dwaling van de ‘fijnen’ te stellen dat geloof niet bestaat uit een vertrouwen in de vergeving der zonden, maar uit een hongeren en dorsten naar Christus, dat aan dit vertrouwen vooraf gaat.
Dit is Arminiaans, dit is wat het Concilie van Trente leert. In strijd met Zondag 7 van de HC. Dat komt er nu van, als men voet geeft aan mensen die uiterlijk vroom leven, maar de kennis van Christus en het vertrouwen in de schuld vergeving missen!â€
Goed, die ingezonden brief van je! Het is denk ik de crux waar het allemaal om draait in de GG. Wel wedergeboren kunnen zijn, maar niet bewust zijn van je vergeving van je zonden door het bloed van Jezus Christus. Ik heb het hier in gesprekken met mijn kerkenraad ook meerdere malen over gehad, maar ze willen het niet erkennen. Als Moerkerken dit zou erkennen, geeft hij een groot gedeelte van zijn eigen leer prijs.
Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Het artikel in het RD van vandaag (Comrie over Zondag 7) laat zien waar het RD redactioneel staat. Trouwens erg origineel is het stuk niet. Het is bijna exact het woord vooraf uit 1998.
Mijn ingezonden brief op dit artikel zal er zo ongeveer uit zien. Wie er correcties op heeft, laat het weten.
De Wet doodt: ten leven. Zo werd onlangs in het RD gepleit voor een juiste verhouding van Wet en Evangelie. In de Wet is geen leven te ontdekken. De Wet dondert en bliksemt. Als Comrie schrijft dat Gods Geest door de Wet op dit ingewrocht geloof werkt, dan mogen we hier niets anders verstaan als de heiligmaking. Deze heiligmaking begint aan de voet van het Kruis. Aan de voet van de Gekruisigde wordt men verslagen en gezalfd.
Ds. Moerkerken weigert mee te gaan met diegenen die van geen geestelijk leven willen spreken vóór men gekomen is tot de bewuste geloofskennis van Christus en anderzijds niemand grond wil geven buiten het borgwerk van de Middelaar. Hier komt de verwarring. Wat rechtvaardigt mij nu? Is hierin de Schrift niet helder? Maar de rechtvaardige zal uit het geloof leven. In wie gelooft dan de rechtvaardige? Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis. Over het geloof sprak Th. v.d. Groe in Zondag 23 ‘Zodra dan de uitverkoren zondaar Christus aanneemt en in Hem gelooft, aanstonds op het eerste beginsel en op de uitgaande daad, zelfs van het allerkleinste en zwakste oprechte geloof, wordt het genadevonnis der rechtvaardiging over hem uitgesproken.’ Zó is er troost voor de allerkleinste in de genade en wordt de geveinsde alle grond ontnomen.
N.A. Donselaar
:u:u:u:u ik ga accoord
(ps.: als deze wordt geplaatst ga ik niet drie rondjes om Vlaardingen lopen )
“Wij verstaan dan door het geloof hier een ingestorte hebbelijkheid of vermogen, dat God de Heilige Geest in de harten der uitverkorenen instort, tegelijk met de nieuwe natuur, als deszelfs eerste en voornaamste deel, waardoor zij een vermogen, uit Christus en van Christus in hen overgaande, ontvangen om al de indrukken, die het Goddelijke Woord op dit vermogen of deze hebbelijkheid maakt, te ontvangen en volgens de ontvangen indrukken van het Woord, omtrent al de gedeelten van dit Woord werkzaam te zijn, overeenkomstig met de natuur van dit ingestorte vermogen en de inhoud van die teksten, welker inhoud met een bovennatuurlijk licht tot de ziel gebracht worden en van dit nieuw vermogen ontvangen worden.â€
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Enige tijd geleden werd in het RD gepleit voor een juiste verhouding van Wet en Evangelie. In de Wet is geen leven te ontdekken. De Wet dondert en bliksemt. Als Comrie schrijft dat Gods Geest door de Wet op dit ingewrocht geloof werkt, dan mogen we hier niets anders verstaan als de heiligmaking. Deze heiligmaking begint aan de voet van het Kruis. Aan de voet van de Gekruisigde wordt men verslagen en getroost. Daarom schreef Ursinus 'de schrik wordt dan heilzaam, als het met geloof gepaard gaat'. Zo doodt de Wet: ten leven.
Ds. Moerkerken weigert mee te gaan met diegenen die van geen geestelijk leven willen spreken vóór men gekomen is tot de bewuste geloofskennis van Christus en anderzijds niemand grond wil geven buiten het borgwerk van de Middelaar. Hier komt de verwarring. Wat rechtvaardigt mij nu? Is hierin de Schrift niet helder? Maar de rechtvaardige zal uit het geloof leven. In wie gelooft dan de rechtvaardige? Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis. Over het geloof sprak Th. v.d. Groe in Zondag 23 ‘Zodra dan de uitverkoren zondaar Christus aanneemt en in Hem gelooft, aanstonds op het eerste beginsel en op de uitgaande daad, zelfs van het allerkleinste en zwakste oprechte geloof, wordt het genadevonnis der rechtvaardiging over hem uitgesproken.’ Zó is er troost voor de allerkleinste gelovige en wordt de geveinsde alle grond ontnomen.
N.A. Donselaar
[Aangepast op 3/10/03 door ndonselaar]
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Onderschrijven we dit:
Het geloof is een gave van God, een bovennatuurlijke deugd, door Hem ingestort. Wil de mens deze geloofsdaad kunnen stellen, dan is Gods voorkomende en helpende genade nodig en de innerlijke bijstand van de heilige Geest, die het hart moet bewegen en het tot God moet keren en die de ogen van de geest moet openen.