memento schreef:Ik snap de keuzes die anderen maken, en heb er (binnen hun visie bezien) ook respect voor.
Alleen, de vraag is en blijft: Zie je meedoen aan het landsbestuur als noodzakelijk. Dat doe ik niet. M.i. is de primaire taak van een christen getuigen en bidden. Ik acht de prioriteit om van beneden af de boel te veranderen (i.e. mensen winnen voor het evangelie, door evangelisatie) hoger dan omgedraaid, dus de boel van bovenaf willen veranderen. En laat nu heel veel tijd en energie gaan in refo-politiek, maar heel weinig in evangelisatie...
Dat laatste ben ik met je eens, maar het is niet of-of, maar en-en.
Ik zie meedoen aan het landsbestuur wel als noodzakelijk. We zijn verantwoordelijke schepselen. Maar bovendien: door 18 jaar te zijn en inwoner van het Koninkrijk der Nederlanden doe je automatisch mee aan het landsbestuur, ook als je niet stemt, namelijk door de partijen die je absoluut niet wilt steunen, realtief grotere aanhang te geven.
De redenering dat je niet participeert, als je niet stemt, gaat dus niet op.
Daarnaast ben ik het van harte eens met de prof (ben ff zijn naam kwijt), die stelt dat de huidige manier van christelijke deelname aan de politiek het getuigenis van de kerk in de weg staat. Waar je in de politiek voor je eigen belangen opkomt (boven principes, nogmaal de moslimschool), doet dat af aan de boodschap van het evangelie. Aangezien het m.i. gaat om mensen met hun hart te winnen voor het evangelie, en niet zozeer om mensen wettelijk te verplichten volgens christelijke regels te leven, heeft politieke deelname in het huidige politieke klimaat niet mijn voorkeur, om het maar eufemistisch uit te drukken.
Dit is echt bar! Weet je wat het getuigenis van de kerk in de weg staat? Dat er niet 1 maar wel 11 kerken van gereformeerd belijden zijn. Daar lacht de wereld om, dat maakt ons krachteloos.
En ik ben het met je eens dat het opleggen zondermeer van een christelijke visie, soms averechts uitwerkt. Maar vergeet dan niet dat de andere partijen ook hun wil 'opleggen' aan anderen. Dat is precies de kern van wat een parlementaire democratie inhoudt.
Die van die moslimschool moet je even uitwerken, want ik weet niet precies of ik hetzelfde bedoel als jij.
In veel dingen kan ik me inderdaad indenken in "in het spoor". Je komt aan met dat de SGP het maximaal haalbare probeert te halen. Dat geloof ik, evenals dat ik geloof dat de intenties goed zijn. Maar voor mij zijn de principes belangrijker dan het eigenbelang. Juist 3 jaar CU in de regering heeft dat aangetoond dat dat (haast) onmogelijk is.
We moeten oppassen om het woord 'principes' zomaar te gebruiken. Ik had vroeger een docent, die zei altijd: "Voor principes ga je de brandstapel op. Dat geldt voor de meeste zogenoemde principes in de gerefomeerde gezindte niet."
De stichting "In het spoor" heeft heel veel kapot gemaakt binnen de SGP. Sorry dat ik dat moet zeggen. Mensen werken zich uit de naad voor de partij, en krijgen keer op keer alleen maar zure reacties vanaf de zijlijn. Dan zou ik de oproep die jij enkele postings terug deed, willen herhalen richting die stichting: Laat elkaar in zijn waarde, en gun elkaar de vrijheid van geweten. De insinuaties dat iemand die stemt zondigt, is m.i. een heersen over het geweten van anderen.
Wat betreft de rechtsstaat: Ik beschouw de overheid als een niet-christelijke overheid, die ik gehoorzaam, en waarvoor ik bidt. Zoals Paulus deed voor de Romeinse overheid. Participatie zie ik niet als noodzakelijk.
Dat laatste kan dus niet. Als je leeft, burger bent, stemrecht hebt, participeer je al, of je dat nu leuk vindt of niet.
Ik zou er nog aan toe willen voegen:
Hoe kunnen we de overheid, democratisch gekozen, op grond van de Bijbel Gods dienaresse noemen, terwijl we op grond van diezelfde Bijbel menen dat we geen deel kunnen uitmaken van die overheid?
Is het niet onze plicht om alles te doen wat in ons vermogen is, om als kerken, scholen en gezinnen gebruik te maken van de vrijheden die we in ons land nog bezitten?
Moeten we er niet alles aan doen om Gods Woord tot meerdere erkenning te brengen in ons land?
Moeten we er niet alles aan doen om de vrijheid om eigen scholen te mogen stichten, in stand te houden?
Moeten we er niet alles aan doen om ook in het besturen van ons land onze taak te verstaan en alle mogelijkheden aan te grijpen om daarin verantwoordelijkheid te dragen.
Als bovenstaande vragen in onze seculier-liberale samenleving alleen maar bevestigend beantwoord kunnen worden door bijvoorbeeld de tactische aanvaarding van de neutrale staat, zoals ds. W. Visscher eens voorstelde, dan moeten we dat zeker doen.
Laten we met Paulus de Joden een Jood en de Grieken een Griek zijn, uiteindelijk met maar één doel: Dat de waarheid van Gods Woord doorwerkt in onze samenleving, ook via kerken, eigen scholen en instellingen. Niet om ons in ons bastion terug te trekken, maar om vandaaruit binnen en buiten de politiek te laten zien hoe heilzaam het is om naar Gods geboden te leven en hoe arm en leeg het is om zonder Hem dit leven door te moeten.
Bovendien: We belijden in artikel 36 van de NGB toch een theocratie? Deze theocratie is er altijd, welke staatsinrichting een land ook heeft. God regeert, of dat nu is in een democratie, een aristocratie of een dictatuur. Zijn regering gaat over alle dingen. Welnu, in die belijdenis staande, is er de opdracht om enerzijds te getuigen en anderzijds via praktische politiek, Gods Woord te laten doorwerken in onze samenleving. Wij moeten daarvoor gebruik maken van de democratische vrijheden, en anno 2010 kan dat niet anders dan door tactische aanvaarding van de neutrale staat.
SGP-senator Holdijk was in het RD van 12 februari 2005 glashelder en ik ben het met hem eens. Hij koos voor participatie binnen de democratische rechtstaat, met behoud van de grondrechten. Hij koos vóór godsdienstvrijheid. De belijdenis is uiteindelijk een belijdend spreken van de kerk over de staat en niet van een orgaan binnen die staat, in casu een politieke partij. Voor een politieke partij binnen de Nederlandse democratie is het niet mogelijk om met grondrechten te schipperen. Het participeren binnen de democratie houdt ook in dat de democratie aanvaard wordt, inclusief de bescherming van de grondrechten, die we anderen dan niet kunnen ontzeggen. Bij dat laatste is het natuurlijk wel de plicht om vanuit Gods Woord te blijven oproepen: “Vreest God, houdt Zijn geboden, want dat betaamt alle mensen.” Kortom: Een echte SGP'er is theocraat en democraat tegelijk!
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
