Afgewezen schreef:Luther schreef:Je mag het van mij vilein noemen, maar ik ben geïnteresseerd in de vraag, waarom die vileiniteit gebruikt wordt. Dat moet een reden hebben. Die reden lees ik ook. Dat leidt bij mij ertoe dat dit boek toch een spiegel is, al heeft de schrijfster dat niet bedoelt. En of dat een naïeve refobril is... mij best, ik heb er geen moeite mee als anderen mij refo noemen. En naïeviteit... sja... Ik weet niet of dat naïeviteit is; het is voor mij onmogelijk om onbewogen te zijn met mensen die dreigen verloren te gaan.
Het is uiteraard goed om bewogen te zijn met mensen die verloren dreigen te gaan. Maar dat geldt toch niet alleen voor mensen die boeken schrijven en toevallig in het nieuws komen?
Verder, ja, in zekere zin is het boek een spiegel, maar dan van de ernstige toestand van Franca Treurs ziel. Verder heb ik er weinig boodschap aan. Ds. Roos schreef terecht in BhP dat we ons maar niet te veel moeten bezighouden met 'de vijanden in de poort', en dat we ook niet te faalangstig moeten zijn betreffende onze 'zuil'.
Ik ben blij te lezen dat het voor jou ook een spiegel is geworden. En inderdaad, het geeft zeker vooral een inkijkje in de ziel van Franca. Maar daarmee ook in die van vele andere jongeren in onze kring, die dezelfde zaken meemaken als Kathelijne. Ik heb er vandaag weer één gesproken, een jongen, die in korte trekken aangaf, waarom hij zodra hij 18 is, met de kerk gaat breken en compleet is stukgelopen op koude rechtzinnigheid zonder inhoud, op regeltjes zonder warmte, etc.
Wat de opmerking van ds. Roos betreft: Volgens mij heeft hij een ambt waarmee hij dagelijks het opzicht heeft over 'vijanden in de poort'.
En nee, we hoeven niet faalangstig te zijn over de zuil, maar we moeten met alle goede dingen van de zuil niet blind worden voor de gebreken van de zuil en de innerlijke zwakte van de zuil en de bastionisering van de zuil.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
