pleegzorg zie ik als een tijdelijke oplossing in bijzondere situaties. Omdat het tijdelijk van aard is, mogen de omstandigheden ook afwijkend zijn van het ideale gezin (nl vader + moeder). Net zoiets als een schippersinternaat. Verre van normaal, maar als tijdelijke oplossing acceptabel.gertje schreef:Maar wat is het verschil in deze, adoptie of pleegzorg? de nood van de kinderen kan net zo groot zijn...Ik bedoel waarom zou pleegzorg dan wel mogen en adoptie niet? of speelt daar je mening over adoptie in mee?memento schreef:Ik geloof dat God aan man en vrouw een onderscheiden rol heeft gegeven, zowel in de maatschappij als in het gezin. Geen van beide rollen is te missen. Ik geloof daarom (naast mijn andere bezwaren tegen adoptie, zoals dat het m.i. een ongepaste vorm is van "kinderen nemen") dat het niet goed is, om als single te adopteren.
Wat pleegzorg betreft: Als pleegzorg nodig is voor het kind, en er is geen andere keuze: Dan maar liever een onvolledig gezin. Dat is beter dan niets. Maar het is verre van ideaal...
Adoptie betekent dat het kind eigen wordt. En dan moet je m.i. streven naar een ideale situatie.
Ik ben niet erg op de hoogte van de stand van zaken mbt adoptie, maar ik heb weleens gehoord dat er teveel vraaggezinnen zijn ten opzichte van het aantal kinderen dat een land wil afstaan ter adoptie. Ofwel: er zijn teveel mensen die willen adopteren, hoe zuur dat ook is als je bedenkt hoeveel kinderen het ontzettend slecht hebben in een weeshuis e.d.. Vandaar de gebruikelijke wachttijden van soms wel zes jaar.
Klopt dit?
Zo ja, dan levert de solo-adoptie mij nog een vraagteken op.